ozdoba

BOLESŁAW IV CHROBRY

(1003-1004)

ozdoba
Władcy Czech
Borzywoj I
Spitygniew I
Wratysław I
Wacław I Święty
Bolesław I Srogi
Bolesław II Pobożny
Bolesław III Rudy
Władywoj
Jaromir Przemyślida
Bolesław IV Chrobry
Oldrzych (Udalryk)
Brzetysław I
Spitygniew II
Wratysław II
Konrad I Brneński
Brzetysław II
Borzywoj II
Świętopełk
Władysław I
Sobiesław I
Władysław II
Fryderyk Przemyślida
Sobiesław II
Konrad II Otto
Wacław II książę
Przemysł Ottokar I
Henryk Brzetysław
Władysław III Henryk
Wacław I król
Przemysł Ottokar II
Wacław II król
Wacław III
Henryk Karyncki
Rudolf I Habsburg
Jan I Luksemburski
Karol I Luksemburski
Wacław IV Luksemburski
Zygmunt I Luksemburski
Albrecht I
Władysław I Pogrobowiec
Jerzy z Podiebradów
Władysław II Jagiellończyk
Ludwik I Jagiellończyk
Ferdynand I
Maksymilian I
Rudolf II
Maciej I
Ferdynand II
Fryderyk I Wittelsbach
Ferdynand III
Józef I
Leopold I
Karol II
Karol Albrecht
Maria Teresa
Józef II
Leopold II
Franciszek II
Ferdynand V Dobrotliwy
Franciszek Józef I
Karol III
Bolesław IV Chrobry
Dynastia: Piastów
Urodzony: 967 roku w Poznaniu
Zmarł: 17 czerwca 1025 roku
Rodzice: Mieszko I i Dobrawa
973 W 973 roku ojciec Bolesława Chrobrego przekazał go Ottonowi I jako gwarancję pokoju pomiędzy Polską a Niemcami. W taki sposób Bolesław został zakładnikiem. Jak długo tam przebywał i kiedy powrócił do ojczyzny, dokładnie nie wiadomo.
992 Do 992 roku Bolesław Chrobry przebywał w Krakowie władając Małopolską. Po śmierci ojca wypędził z kraju macochę Odę wraz z dziećmi oraz oślepił ich popleczników - Odylena i Przybywoja. Sam przeniósł się do Gniezna i stał się jedynym władcą rozległego kraju.
Sierpień 992 W sierpniu 992 roku Bolesław Chrobry wspomógł zbrojnie Ottona III w wojnie przeciwko Wieletom.
995 W 995 roku Bolesław Chrobry u boku Ottona III osobiście wziął udział w walkach z Wieletami.
997 W 997 roku Bolesław Chrobry wykupił od Prusów ciało zamordowanego tam misjonarza Wojciecha, przyszłego świętego. [więcej]
999 W 999 na synodzie rzymskim zdecydowano o powstaniu nowej archidiecezji z siedzibą w Gnieźnie, a pierwszym arcybiskupem gnieźnieńskim został Radzim Gaudenty przyrodni brat św. Wojciecha. [więcej]
8-10 marzec 1000 W dniach 8-10 marca 1000 roku Bolesław Chrobry ugościł w Gnieźnie Ottona III, który przyjechał do Polski na pielgrzymkę do grobu świętego Wojciecha. Podczas uczty niemiecki władca zdjął z głowy swój diadem cesarski i włożył go na głowę Bolesława na znak przymierza i przyjaźni. Chrobry otrzymał również od niego włócznię świętego Maurycego - symbol królewskiej władzy oraz gwóźdź z krzyża Pańskiego. [więcej]
8-10 marzec 1000 Podczas zjazdu gnieźnieńskiego Otton III i papieski legat Robert zrealizowali dekret o powstaniu archidiecezji w Gnieźnie.
24 marzec 1000 Bolesław Chrobry odprowadził Ottona III z Gniezna do samego Magdeburga, gdzie 24 marca 1000 roku brał udział w obchodach Niedzieli Palmowej. [więcej]
1001 Wiosną 1001 roku Bolesław Chrobry wysłał do przebywającego w Italii Ottona III poselstwo z prośbą o przysłanie do Polski Bezpryma, który prawdopodobnie bez zgody ojca osiadł w klasztorze benedyktynów eremitów św. Romualda w Pereum koło Rawenny. [więcej]
1001 W 1001 roku Bolesław Chrobry miał być koronowany, lecz z powodu bliżej nieznanych przyczyn politycznych koronę otrzymał Stefan I król Węgier.
Maj 1002 W maju 1002 roku po śmierci Ekkeharda - jednego z kandydatów do niemieckiego tronu - Bolesław w porozumieniu z Guncelinem i za zgodą Henryka II zajął Marchię Miśnieńską. Nie dostał tego za darmo. Prawdopodobnie wyświadczył niemieckiemu władcy jakieś usługi podczas jego elekcji. [więcej]
25 lipiec 1002 W lipcu 1002 roku w Merseburgu Bolesław Chrobry wziął udział w Zjeździe Rzeszy, zorganizowanym w celu zaprzysiężenia i uznania nowego króla Niemiec. Podczas rokowań z Henrykiem II dowiedział się, że musi opuścić Miśnię, a zatrzymać może sobie jedynie Milsko i Łużyce. Kiedy zawiedziony opuszczał Merseburg w towarzystwie margrabiego Henryka ze Szwejnfurtu, Henryk II usiłował zamordować naszego księcia. Bolesław Chrobry cudem uszedł z życiem z opresji, a w drodze powrotnej rozładował emocje paląc gród Strzały, położony na północ od Miśni. [więcej]
1002/1003 Na przełomie 1002 i 1003 roku Bezprym został uwięziony przez Jaromira. Niedługo potem Bolesław Chrobry odzyskał syna, lecz okazało się, że jest on wykastrowany. Zwrócił się wówczas do Henryka II z żądaniem wydania czeskiego księcia w zamian za pieniężną gratyfikację. Niemiecki władca jednak odmówił. [więcej]
1003 Na początku 1003 roku Bolesław Chrobry pomógł Bolesławowi III Rudemu odzyskać czeski tron, lecz po praskiej rzezi z 9 lutego 1003 roku w marcu ściągnął go do Polski i oślepił, by potem samemu zasiąść na czeskim tronie. O tym, że został czeskim królem, nie zawiadomił Henryka II. Ten jednak, uwikłany w działania mające na celu odzyskanie korony Włoch, nie przejawiał dużej obrazy. Uznawał nawet Chrobrego jako księcia Czech w przypadku, gdy ten stanie się jego lennikiem oraz wspomoże go w kampanii włoskiej. Bolesław zdawał sobie sprawę, że jest to tylko gra Henryka na zwłokę i do wojny z Niemcami prędzej czy później dojdzie. Wolał ją więc przyjąć teraz, kiedy niemiecki władca miał jeszcze Rzymian na głowie. W związku z tym latem wspomógł zbrojnie przeciwko Henrykowi II swojego przyjaciela księcia Bawarii, Henryka ze Szwejnfurtu. W sierpniu 1003 najechał na Miśnię i próbował ją przejąć od sprzymierzonego Guncelina, lecz ten w obawie o własne dobra nie zgodził się na to. Wyprawa ta zamieniła się więc w łupieską wycieczkę. [więcej]
1004 We wrześniu 1004 roku, w wyniku zbrojnej wyprawy niemieckiego króla, Chrobry utracił tron czeski na rzecz Jaromira oraz Budziszyn na rzecz Henryka II. [więcej]
1005 W sierpniu 1005 połączone siły niemiecko-czesko-lucickie ponownie weszły w polskie granice. Stało się to w okolicach Krosna Odrzańskiego. Bolesław unikał bezpośredniej walki z dużo większym liczebnie przeciwnikiem prowadząc wojnę partyzancką. Do większego starcia doszło dopiero w październiku pod Poznaniem, gdzie rozproszona armia Henryka doznała porażki od atakujących z zaskoczenia Polaków. Po tym incydencie Niemcy nie zdecydowali się na dalszy marsz i przystąpili do pokojowych układów, w wyniku których Chrobry utracił Łużyce wraz z Milskiem. [więcej]
1007 Wiosną 1007 roku Bolesław Chrobry zorganizował łupieską wyprawę na Niemcy dochodząc aż pod Magdeburg. Latem zdobył Budziszyn tym samym stając się panem Milska i Łużyc.
1009 Jesienią 1009 roku Bolesław Chrobry bez powodzenia próbował zdobyć Miśnię.
1010 Wiosną 1010 roku na tereny Chrobrego wkroczyła armia niemieckiego króla. Henryk II doszedł aż do Głogowa. Przebywający w głogowskim grodzie Chrobry odmówił starcia z dużo liczniejszym, wspomaganym przez Czechów, przeciwnikiem. Niemcy zadowolili się złupieniem okolicznych terenów i wrócili do siebie. [więcej]
1012 20 sierpnia 1012 roku Bolesław Chrobry zdobył i spalił odbudowaną i wzmocnioną niedawno łużycką Lubuszę.
6 styczeń 1013 6 stycznia 1013 roku Bolesław Chrobry, aby uniknąć walki na dwa fronty z Niemcami i Rusią, wysłał do Henryka II poselstwo z prośbą o pokój.
W lutym w jego imieniu stawił się przed niemieckim monarchą Mieszko II. [więcej]
24 maj 1013 23 maja 1013 roku, w wigilię Zielonych Świąt, Bolesław Chrobry zjawił się u Henryka II w Merseburgu, aby dzień później złożyć mu hołd lenny. Tego dnia otrzymał oficjalnie we władanie Milsko i Łużyce. [więcej]
Lato 1013 Latem 1013 roku, wspomagany oddziałami Pieczyngów i Niemców, wyruszył na wyprawę zbrojną na Ruś, aby uwolnić z kijowskiego więzienia swego zięcia i córkę. Wyprawa ta nie zakończyła się pełnym sukcesem. Podczas pustoszenia kraju Włodzimierza doszło do wewnętrznego konfliktu pomiędzy Polakami i Pieczyngami. To wydarzenie prawdopodobnie miało wpływ na jego powrót.
W tym samym roku zajął Morawy należące do węgierskiego króla Stefana I.
Wrzesień 1013 Po powrocie z Rusi Bolesław Chrobry był zobowiązany wystawić na mocy wcześniejszych porozumień oddział wojska i wspomóc Henryka II w jego włoskiej wyprawie - lecz nie zrobił tego. [więcej]
1014 Latem 1014 roku Bolesław Chrobry wysłał Mieszka II z pokojowym poselstwem do księcia Czech Udalryka, lecz ten go uwięził i oddał Henrykowi II. Bolesław początkowo podziękował za odzyskanie syna z czeskich rąk nowemu cesarzowi rzymskiemu, lecz ten, jak się okazało, nie chciał go bezinteresownie oddać. Chrobry wydał majątek przekupując ludzi z otoczenia Henryka II, aby wpłynęli na zmianę cesarskiej decyzji. Udało się to osiągnąć dopiero w listopadzie.
1015 W odwecie za wydarzenia z zeszłego roku Bolesław Chrobry przetrzymał przybyłego na początku 1015 roku niemieckiego posła Hermana aż do Wielkanocy. Potem odmówił osobistego stawienia się przed cesarzem.
Lipiec 1015 W wyniku tego już w lipcu Henryk II przekroczył granice Polski. Bolesław wyzwanie podjął i pokazał, że w wojnie przeciwko Niemcom, Czechom i Lucicom jest godnym przeciwnikiem. [więcej]
1016 W 1016 roku Bolesław Chrobry próbował się porozumieć z nowym księciem Rusi Jarosławem I. Aby ugruntować pokój, poprosił o rękę jego siostry Predsławy, ale książę Rusi nie przystał na to.
Styczeń 1017 W styczniu 1017 roku Bolesław Chrobry odmówił przyjazdu do Niemiec na spotkanie z Henrykiem II. [więcej]
Czerwiec 1017 Z początkiem lata, prawdopodobnie w porozumieniu z Henrykiem II, wschodnie granice zaatakował Jarosław I. Szturm na Brześć Litewski nad Bugiem nie zakończył się sukcesem. W tym samym czasie od południa natarli Węgrzy Stefana I odbierając Bolesławowi Chrobremu Morawy.
Lipiec 1017 W lipcu polskie granice przekroczył cesarz wspólnie z Czechami i Lucicami. Kulminacyjnym momentem tej wojny z Niemcami było oblężenie Niemczy, które nie do końca powiodło się Henrykowi II. [więcej]
30 styczeń 1018 30 stycznia 1018 roku Bolesław Chrobry podpisał w Budziszynie pokój z Niemcami. [więcej]
22 lipiec 1018 Aby ponownie posadzić swojego zięcia Świętopełka I na ruskim tronie, w lipcu 1018 roku Bolesław Chrobry wyruszył wspomagany oddziałami niemieckimi, węgierskimi oraz Pieczyngów na wojnę z Jarosławem I. Bitwa, która się rozegrała 22 lipca 1018 roku przy ujściu Huczwy do Bugu, zakończyła się pogromem ruskiego księcia. Ze stolicy Rusi wysłał też poselstwo do cesarza Bazylego II.
Bolesław dzięki starciu z Jarosławem odzyskał Grody Czerwieńskie utracone przez jego ojca w 981 roku. [więcej]
1025 W okresie Wielkanocy 1025 roku na kilka miesięcy przed śmiercią Bolesław Chrobry został pierwszym królem Polski.
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Bolesław III Rudy
Żony i potomstwo:

W 984 roku ożenił się z nieznaną z imienia córką Rygdaga - margrabiego Miśni (982-985)
Odesłana została do Niemiec w 985 lub 986 po śmierci Rygdaga.

Między 986 a 987 rokiem wstąpił ponownie w związek małżeński z nieznaną z imienia węgierską księżniczką. Istnieje pewne prawdopodobieństwo że była to Karolda, która była córką Gyuli Starszego, syna Horka, i jednocześnie siostrą Sarolty.
Po urodzeniu syna, nie wiadomo z jakich przyczyn, odesłana została do domu ojca.

  1. Bezprym

Pomiędzy 988 - 989 rokiem pojął za żonę Emnildę - córkę księcia słowiańskiego - Dobromira.

  1. Córka nieznana z imienia oddana została do klasztoru
  2. Regelinda (989-1032) - żona Hermana - margrabiego Miśni
  3. Mieszko II
  4. córka (995-1018) - żona Świętopełka I - księcia kijowskiego
  5. Otto

3 lutego 1018 roku Oda - córka margrabiego Miśni Ekkeharda - została czwartą żoną.

  1. Matylda - narzeczona lub żona Ottona ze Schweinfurtu - księcia Szwabii
Następca: Jaromir

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Bolesław_Chrobry
#BolesławChrobry
379

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.