OLAF II HAAKONSSON

(1375-1387)

Władcy Danii

Gorm Stary

Harald I Sinozęby

Swen I Widłobrody

Harald II Svensson

Knut II Wielki

Hardeknut

Magnus Dobry

Swen II Ulfsson

Harald III Hein

Knut IV Święty

Olaf I Głód

Eryk I Zawsze Dobry

Mikołaj I Stary

Eryk II Pamiętny

Eryk III Jagnię

Swen III Grade

Knut V

Waldemar I Wielki

Knut VI

Waldemar II Zwycięski

Eryk IV Denar od Pługa

Abel

Krzysztof I

Eryk V Glipping

Eryk VI Menved

Krzysztof II

Waldemar III

Waldemar IV Atterdag

Olaf II Haakonsson

Małgorzata I

Eryk VII Pomorski

Krzysztof III Bawarski

Chrystian I Oldenburg

Jan I Oldenburg

Chrystian II Oldenburg

Fryderyk I Oldenburg

Chrystian III Oldenburg

Fryderyk II Oldenburg

Chrystian IV Oldenburg

Fryderyk III Oldenburg

Chrystian V Oldenburg

Fryderyk IV Oldenburg

Chrystian VI Oldenburg

Fryderyk V Oldenburg

Chrystian VII Oldenburg

Fryderyk VI Oldenburg

Chrystian VIII Oldenburg

Fryderyk VII Oldenburg

Dynastia: Folkungów

Urodzony: w grudniu 1370 roku

Zmarł: 3 sierpnia 1387 roku

Rodzice: Haakon VI Magnusson
i Małgorzata I

3 maj 1376 3 maja 1376 roku w Slagelse (wyspa Zelandia), po śmierci dziadka Waldemara IV, Olaf II Haakonsson obwołany został królem Danii. Ze względu ma młody wiek władcy realna władza spoczywała w rękach jego matki.

1380 W 1380 roku, po śmierci ojca, Olaf Haakonsson został władcą Norwegii. Regencję w jego imieniu sprawowała jego matka.

Grudzień 1385 W grudniu 1385 roku Olaf Haakonsson przyjął także tytuł „dziedzica Szwecji”.

3 sierpień 1387 Olaf Haakonsson zmarł nagle 3 sierpnia 1387 roku w zamku Fasterbo (Skania) i został pochowany w klasztorze cysterskim w Søro (wyspa Zelandia).

Złota myśl na dziś

Poprzednik: Waldemar IV Atterdag

Żony i potomstwo:

Olaf Haakonsson nie zdążył się ożenić. Nie pozostawił po sobie potomstwa.

Następca: Małgorzata I

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości

#Olaf_Haakonsson
#OlafHaakonsson
643