Władcy Norwegii
Dynastia:
króla Haralda
Urodzony:
przed 1015 rokiem
Zmarł:
25 września 1066 roku
Rodzice:
Sigurd Syr i Asta Gudbrandsdatter
1028
W 1028 roku Harald III Surowy schronił się wraz z rodziną na na dworze Jarosława I .
1031
W 1031 roku u boku księcia Rusi brał udział w wyprawie zbrojnej przeciwko Mieszkowi II .
1034
W 1034 roku Harald III Surowy przebywał w Bizancjum.
1043
W 1043 roku Harald III Surowy powrócił na Ruś i rok później poślubił córkę Jarosława I - Elżbietę.
1045
W 1045 roku Harald III Surowy powrócił do Norwegii na dwór nowego króla Magnusa Dobrego , który uczynił go współrządcą. [więcej]
1046
W 1046 roku Harald III Surowy wziął udział w karnej wyprawie do Danii przeciwko zbuntowanemu lennikowi Swenowi Estrydsenowi .
1047
W 1047 roku Harald III Surowy po śmierci Magnusa Dobrego został jedynym władcą Norwegii.
1048
W 1048 roku Harald III Surowy założył Oslo.
W tym samym roku rozpoczął trwającą szesnaście lat wojnę z Danią. Mimo kilku wspaniałych zwycięstw, nie zdołał odnieść ostatecznego triumfu. Jedynym efektem tych wojen był opustoszały skarbiec królewski.
15 wrzesień 1066
15 września 1066 roku Harald III Surowy , za namową Tostiga - zbuntowanego brata króla Anglii - Harolda II , wyruszył na wyprawę zbrojną do Anglię. 18 września nastąpiła koncentracja sił Normanów i Anglików w Riccal w okolicach Yorku.
20 wrzesień 1066
20 września 1066 roku Harald III Surowy wygrał potyczkę z miejscowymi pod Gate Fulford. Następnie bez walki zajął York.
25 wrzesień 1066
Po licznych sukcesach Harald III Surowy przeniósł się z wojskiem w okolice Stamford Bridge i tu planował odpocząć i stoczyć ostateczną potyczkę z siłami królewskimi. Nie spodziewał się, że Harold II tak szybko zareaguje. Już 25 września 1066 roku kompletnie zaskoczony musiał pojąć bitwę w niesprzyjających warunkach. W efekcie tego poniósł totalną klęskę. Zmarł na polu bitwy trafiony strzałą w gardło.
Złota myśl na dziś