ozdoba

HARALD III SUROWY

(1045-1066)

ozdoba
Władcy Norwegii
Harald I Pięknowłosy
Eryk Krwawy Topór
Haakon Dobry
Harald II Szara Opończa
Haakon Sigurdsson
Olaf I Tryggvasson
Swen Widłobrody
Olaf II Święty
Kanut Wielki
Magnus Dobry
Harald III Surowy
Magnus II Haraldsson
Olaf III Pokojowy
Haakon Magnusson
Magnus III Bosy
Olaf Magnusson
Eystein I Magnusson
Sigurd I Krzyżowiec
Magnus IV Ślepy
Harald IV Gille
Sigurd II Gęba
Inge I Garbaty
Eystein II
Haakon II Barczysty
Magnus V
Sverre Sigurdsson
Haakon III
Guttorm Sigurdsson
Inge II Baardsson
Haakon IV Stary
Magnus VI Prawodawca
Eryk II Wróg Księży
Haakon V Długonogi
Magnus VII Eriksson
Haakon VI Magnusson
Olaf IV
Małgorzata
Eryk III Pomorski
Krzysztof Bawarski
Karol I Knutsson Bonde
Chrystian I
Jan
Chrystian II
Fryderyk I
Chrystian III
Fryderyk II
Chrystian IV
Fryderyk III
Chrystian V
Fryderyk IV
Chrystian VI
Fryderyk V
Chrystian VII
Fryderyk VI
Harald III Surowy
Dynastia: króla Haralda
Urodzony: przed 1015 rokiem
Zmarł: 25 września 1066 roku
Rodzice: Sigurd Syr i
Asta Gudbrandsdatter
1028 W 1028 roku Harald III Surowy schronił się wraz z rodziną na na dworze Jarosława I.
1031 W 1031 roku u boku księcia Rusi brał udział w wyprawie zbrojnej przeciwko Mieszkowi II.
1034 W 1034 roku Harald III Surowy przebywał w Bizancjum.
1043 W 1043 roku Harald III Surowy powrócił na Ruś i rok później poślubił córkę Jarosława I - Elżbietę.
1045 W 1045 roku Harald III Surowy powrócił do Norwegii na dwór nowego króla Magnusa Dobrego, który uczynił go współrządcą. [więcej]
1046 W 1046 roku Harald III Surowy wziął udział w karnej wyprawie do Danii przeciwko zbuntowanemu lennikowi Swenowi Estrydsenowi.
1047 W 1047 roku Harald III Surowy po śmierci Magnusa Dobrego został jedynym władcą Norwegii.
1048 W 1048 roku Harald III Surowy założył Oslo.
W tym samym roku rozpoczął trwającą szesnaście lat wojnę z Danią. Mimo kilku wspaniałych zwycięstw, nie zdołał odnieść ostatecznego triumfu. Jedynym efektem tych wojen był opustoszały skarbiec królewski.
15 wrzesień 1066 15 września 1066 roku Harald III Surowy, za namową Tostiga - zbuntowanego brata króla Anglii - Harolda II, wyruszył na wyprawę zbrojną do Anglię. 18 września nastąpiła koncentracja sił Normanów i Anglików w Riccal w okolicach Yorku.
20 wrzesień 1066 20 września 1066 roku Harald III Surowy wygrał potyczkę z miejscowymi pod Gate Fulford. Następnie bez walki zajął York.
25 wrzesień 1066 Po licznych sukcesach Harald III Surowy przeniósł się z wojskiem w okolice Stamford Bridge i tu planował odpocząć i stoczyć ostateczną potyczkę z siłami królewskimi. Nie spodziewał się, że Harold II tak szybko zareaguje. Już 25 września 1066 roku kompletnie zaskoczony musiał pojąć bitwę w niesprzyjających warunkach. W efekcie tego poniósł totalną klęskę. Zmarł na polu bitwy trafiony strzałą w gardło.
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Magnus Dobry
Żony i potomstwo:

Żoną Haralda III została około 1042 roku Elżbieta - córka Jarosława I Mądrego

  1. Maria
  2. Ingegerda

Z nałożnicą Thorą Thorbergsdotter Harald III miał dwóch synów.

  1. Magnus II
  2. Olaf III
Następca: Magnus II Haraldsson

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Harald_Surowy
#HaraldSurowy
688

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.