ozdoba

KAZIMIERZ III WIELKI

(1333-1370)

ozdoba
Władcy Polski
Mieszko I
Bolesław I Chrobry
Mieszko II Lambert
Bezprym
Kazimierz I Odnowiciel
Bolesław II Szczodry
Władysław I Herman
Zbigniew
Bolesław III Krzywousty
Władysław II Wygnaniec
Bolesław IV Kędzierzawy
Mieszko III Stary
Kazimierz II Sprawiedliwy
Leszek Biały
Władysław III Laskonogi
Mieszko IV Plątonogi
Henryk I Brodaty
Konrad I Mazowiecki
Henryk II Pobożny
Bolesław II Rogatka
Bolesław V Wstydliwy
Leszek Czarny
Henryk IV Prawy
Bolesław II Mazowiecki
Przemysł II
Wacław II
Wacław III
Władysław I Łokietek
Kazimierz III Wielki
Ludwik Węgierski
Jadwiga Andegaweńska
Władysław II Jagiełło
Władysław III Warneńczyk
Kazimierz IV Jagiellończyk
Jan I Olbracht
Aleksander Jagiellończyk
Zygmunt I Stary
Zygmunt II August
Henryk Walezy
Anna Jagiellonka
Stefan Batory
Zygmunt III Waza
Władysław IV Waza
Jan II Kazimierz
Michał Korybut Wiśniowiecki
Jan III Sobieski
August II Mocny
Stanisław Leszczyński
August III Sas
Stanisław August Poniatowski
Kazimierz III Wielki
Dynastia: Piastów
Urodzony: 30 kwietnia 1310 roku
w Kowalu
Zmarł: 5 listopada 1370 roku
w Krakowie
Rodzice: Władysław I Łokietek
i Jadwiga
30 kwiecień 1310 Kazimierz syn Władysława Łokietka urodził się 30 kwietnia 1310 roku. [więcej]
Dzieciństwo Kazimierz III Wielki dzieciństwo spędził przebywając głównie w Krakowie pod troskliwą opieką matki.
20 styczeń 1320 20 stycznia 1320 roku Kazimierz III Wielki brał udział w koronacji swego ojca, która odbyła się w katedrze wawelskiej, pod przewodnictwem arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława.
6 lipiec 1320 6 lipca 1320 roku w Budzie Kazimierz III Wielki brał udział w ślubie swej piętnastoletniej siostry Elżbiety z królem Węgier Karolem I Robertem, na dworze którego spędził później sporo czasu. Tam właśnie przyszły król Polski poznał nowoczesne metody sprawowania władzy i sposoby dyplomacji, spotykał się z artystami i intelektualistami ówczesnej Europy.
1322 Przed 1322 rokiem powstał projekt, aby dwunastoletniego Kazimierza III ożenić z Judytą, córką Jana Luksemburskiego, lecz ten pomysł nie został zrealizowany. [więcej]
16 październik 1325 16 października 1325 roku Kazimierz III Wielki wstąpił w związek małżeński z Aldoną córką księcia Litwy Giedymina. [więcej]
1326 Jakiś czas po ślubie z Aldoną Kazimierz III poważnie zachorował. Dolegliwość musiała być niebagatelna, ponieważ wieść o niej dotarła nawet do papieża Jana XXII. [więcej]
Lipiec 1327 W 1327 roku ojciec Kazimierza Wielkiego Władysław Łokietek próbował zhołdować mazowieckie książęta: Siemowita II, Trojdena I i Wacława. W związku z tym, że próba ta nie powiodła się, zdecydował się na akcję zbrojną na Mazowszu, rozpoczynając w ten sposób wojnę polsko-krzyżacką. [więcej]
1 luty 1329 W lutym 1329 roku Kazimierz Wielki uczestniczył w kampanii zbrojnej na Ziemi Chełmińskiej, podczas której zdobyto Papowo. Był to kolejny etap rozpoczętej w 1327 roku wojny polsko-krzyżackiej. [więcej]
Marzec 1329 W wyniku działań zbrojnych wojny polsko-krzyżackiej w połowie marca 1329 roku w ręce krzyżackie dostał się Dobrzyń.
29 marzec 1329 W wyniku działań zbrojnych wojny polsko-krzyżackiej 29 marca 1329 roku Płock, Wyszogród i Gostynin powiększył strefę wpływów Jana Luksemburskiego.
1330 Prawdopodobnie na początku 1330 roku Kazimierz Wielki został wysłany z misją na Węgry. Jego zadaniem było sprowadzenie posiłków niezbędnych do prowadzenia skutecznych działań w wojnie polsko-krzyżackiej. [więcej]
17 kwiecień 1330 Podczas pobytu na dworze Karola Roberta młody książę prawdopodobnie uwiódł Klarę Zah. Z tego powodu ojciec pohańbionej szlachcianki Felicjan Zah 17 kwietnia 1330 roku wpadł we wściekłość i w akcie desperacji porwał się z mieczem na rodzinę królewską. Zdążył odciąć jakąś część ręki królowej Elżbiety i zranić w rękę króla Węgier. Potem został obezwładniony przez obecnych, a następnie zabity. [więcej]
12 maj 1330 12 maja 1330 roku Krzyżacy kontynuując wojnę polsko-krzyżacką zdobyli Wyszogród na Kujawach. [więcej]
5 lipiec 1330 5 lipca 1330 roku wojska krzyżackie po ośmiodniowym oblężeniu zdobyły Raciążek.
17 lipiec 1330 17 lipca 1330 roku wojska Krzyżackie zdobyły Nakło. [więcej]
26 maj 1331 26 maja 1331 roku na wiecu w Chęcinach Władysław Łokietek ogłosił, że Kazimierz Wielki będzie królewskim namiestnikiem na Wielkopolskę i Kujawy. [więcej]
Lipiec 1331 Po zakończonym rozejmie wojna polsko-krzyżacka została wznowiona. W drugiej połowie lipca 1331 roku wojska krzyżackie zajęły Bydgoszcz, spustoszyły okolice Inowrocławia, Kruszwicy, Strzelna i Kwieciszewa. [więcej]
27 lipiec 1331 27 lipca 1331 roku wojska krzyżackie podeszły pod Pyzdry, gdzie spodziewały się zastać Kazimierza Wielkiego, lecz w tym czasie królewicz przebywał w Poznaniu. Stoczona wówczas polsko-krzyżacka bitwa pod Pyzdrami powiększyła pasmo triumfów Zakonu Krzyżackiego. [więcej]
24 wrzesień 1331 W obozie polskim po bitwie pod Koninem Kazimierz Wielki był świadkiem pojednania Władysław Łokietka z Wincentym z Szamotuł . [więcej]
27 wrzesień 1331 27 września 1331 roku Kazimierz III Wielki u boku swego ojca brał udział w nierozstrzygniętej bitwie z Zakonem Krzyżackim pod Płowcami. W trakcie tego zbrojnego starcia, które miało zmienny przebieg i do końca nie było wiadomo, jak się zakończy, Władysław Łokietek, obawiając się o życie swego jedynego syna i dziedzica jego spuścizny, nakazał mu opuszczenie pola bitwy. Świetnie wykorzystali ten fakt Krzyżacy w swojej antypolskiej propagandzie, rozgłaszając to wszem i wobec, że królewicz zrobił to z tchórzostwa. [więcej]
21 kwiecień 1332 Na początku kwietnia 1332 roku Krzyżacy wznowili działania wojenne. 21 kwietnia w ich ręce dostał się Brześć Kujawski.
26 kwiecień 1332 26 kwietnia 1332 roku Krzyżacy zdobyli Inowrocław. Niedługo potem Zakon Krzyżacki zajął całe Kujawy.
26 sierpień 1332 26 sierpnia 1332 roku w Norymberdze Jan Luksemburski wystawił dokument, w którym tytułował się królem Czech i Polski i zapewnił Krzyżaków, że nie wejdzie w żadne bliższe kontakty z Władysławem Łokietkiem oraz obiecał przyznać im prawo do Kujaw. [więcej]
Sierpień / wrzesień 1332 Na przełomie sierpnia i września 1332 roku Kazimierz III Wielki odniósł spory militarny sukces jako dowódca, zdobywając zamek Kościan będący w rękach głogowskich książąt Henryka Wiernego i Jana Ścinawskiego. W wyniku tej kampanii polski książę zajął południową Wielkopolskę oprócz Sławy i Wschowy. [więcej]
2 marzec 1333 2 marca 1333 roku w Krakowie zmarł ojciec Kazimierza Wielkiego Władysław Łokietek. [więcej]
Kwiecień 1333 Jeszcze w kwietniu 1333 roku dyplomacja Kazimierza Wielkiego doprowadziła do prolongaty rozejmu z Zakonem Krzyżackim. [więcej]
25 kwiecień 1333 Prawie dwa miesiące po śmierci ojca, 25 kwietnia 1333 roku,Kazimierz III Wielki razem z Aldoną Anną zostali koronowani w katedrze wawelskiej w Krakowie. Aktu koronacji dokonał arcybiskup gnieźnieński Janisław. [więcej]
Kwiecień 1333 Dopiero po koronacji urządzono pogrzeb Władysława Łokietka, w którym z pewnością uczestniczył Kazimierz III Wielki. [więcej]
31 lipiec 1333 31 lipca 1333 roku dyplomacja Kazimierza Wielkiego zawarła z władcą Brandenburgii Ludwikiem IV Wittelsbachem układ pokojowy na dwa lata. [więcej]
1334 W 1334 roku Kazimierz III Wielki za zasługi nadał Spytkowi z Melsztyna kamienicę, należącą niegdyś do wójta krakowskiego Henryka, który uczestniczył w buncie wójta Alberta. [więcej]
10 kwiecień 1334 W bulli wydanej 10 kwietnia 1334 roku papież Jan XXII wystosował wezwanie skierowane do Kazimierza Wielkiego i dostojników Zakonu Krzyżackiego o utrwalenie pokoju między obydwoma krajami. [więcej]
30 kwiecień 1334 30 kwietnia 1334 roku w Malborku Wielki Mistrz Zakonu Luter z Brunszwiku wystawił dokument, będący przedłużeniem rozejmu z państwem Kazimierza Wielkiego. W myśl wynegocjowanego porozumienia Zakon Krzyżacki zgodził się przekazać miasto Brześć stronie polskiej. Gwarantami rozejmu ze strony państwa zakonnego byli król czeski Jan Luksemburski oraz książęta mazowieccy Siemowit II i Trojden I. [więcej]
15 maj 1334 15 maja 1334 roku Kazimierz Wielki zaakceptował wszystkie warunki pokoju z Zakonem Krzyżackim z 30 kwietnia 1334 roku. Gwarantami rozejmu ze strony króla Polski byli książęta Przemysł Inowrocławski i Władysław Garbaty. Rozejm ważny był do 24 czerwca 1335 roku. [więcej]
16 maj 1335 16 maja 1335 roku we Frankfurcie nad Odrą Kazimierz Wielki podpisał sojusz z Brandenburgią, która wówczas znajdowała się w konflikcie z naszym południowym sąsiadem. Układ wzmocniono zapowiedzią mariażu syna Ludwika IV Wittelsbacha (także Ludwika) z córką polskiego władcy, Kunegundą. [więcej]
28 maj 1335 28 maja 1335 roku w Sandomierzu Kazimierz Wielki zawarł zawieszenie broni z Karolem Luksemburskim, który zastępował swojego złożonego chorobą ojca. Świadkami układu zostali Przemysł Inowrocławski i Władysław Garbaty. [więcej]
20 czerwiec 1335 20 czerwca 1335 roku w miasteczku Chojna (Königsberg) poselstwo Kazimierza Wielkiego wystawiło dokument, precyzujący i uściślający warunki traktatu sojuszniczego z Brandenburgią. Traktat ten miał być ratyfikowany 8 września 1335 roku. [więcej]
24 czerwiec 1335 Przed 24 czerwca 1335 roku dyplomacja Kazimierza Wielkiego przedłużyła rozejm z Zakonem Krzyżackim. [więcej]
9 sierpień 1335 9 sierpnia 1335 roku Kazimierz III Wielki wydał pełnomocnictwa do prowadzenia rozmów posłom, którzy wyruszali do węgierskiego Trenczyna na negocjacje z wysłannikami Jana Luksemburskiego. [więcej]
24 sierpień 1335 24 sierpnia 1335 roku w Trenczynie powstał dokument, w którym władcy Czech zrzekli się swoich praw do Polski. Rezygnacja nie obejmowała księstw, które były już wówczas lennami Jana Luksemburskiego. [więcej]
Sierpień 1335 Po negocjacjach w Trenczynie powiadomiono władze Zakonu Krzyżackiego, że podczas zaplanowanej na listopad 1335 roku konferencji w Wyszehradzie odbędzie się rozpatrzenie sporu polsko-krzyżackiego. [więcej]
1 wrzesień 1335 1 września 1335 roku dominikanie z klasztorów znajdujących się pod władzą Zakonu wystosowali do papieża pismo, w którym wysoko ocenili zasługi Krzyżaków. [więcej]
8 wrzesień 1335 8 września 1335 roku miało dojść do ratyfikowania traktatu z Brandenburgią. Kazimierz III Wielki nie dopełnił tej formalności. Kilka dni później wysłał do cesarskiego syna margrabiego Ludwika list z przeprosinami. [więcej]
1 listopad 1335 1 listopada 1335 roku w Wyszehradzie rozpoczął się zjazd, którego celem było wypracowanie trójstronnego pokojowego porozumienia pomiędzy Kazimierzem III Wielkim, Janem Luksemburskim i władzami Zakonu Krzyżackiego. Na początek rozpatrzono sprawę między Polską a Zakonem Krzyżackim. [więcej]
12 listopad 1335 12 listopada 1335 roku w Wyszehradzie Kazimierz III Wielki oświadczył, że wypłacił Janowi Luksemburskiemu 10 000 kop groszy praskich jako pierwszą ratę należnej mu kwoty. Następne 4000 kop polski monarcha miał wypłacić Henrykowi z Lipy do 31 marca 1336 roku. Pozostałą część 6000 zobowiązał się dostarczyć przed najbliższą Wielkanocą do Raciborza lub Opawy. [więcej]
13 listopad 1335 13 listopada 1335 roku w Wyszehradzie Kazimierz III Wielki zawarł z Janem Luksemburskim polityczny sojusz, w myśl którego miało dojść do małżeństwa córki króla Polski Elżbiety (tej samej, którą zamierzano wydać za Ludwika rzymskiego Wittelsbacha) z wnukiem władcy Czech Janem, synem księcia bawarskiego Henryka II i Małgorzaty Luksemburżanki. [więcej]
19 listopad 1335 19 listopada 1335 roku w Wyszehradzie Kazimierz III Wielki podpisał pokojowe porozumienie z Czechami. Jan Luksemburski w zamian za pieniężną gratyfikację zrzekł się roszczeń do polskiej korony i zwrócił terytorium w okolicach Wielunia razem z zamkiem w Bolesławcu. Podczas zjazdu ustalono również nowe szlaki handlowe pomiędzy krajami. [więcej]
23 listopad 1335 23 listopada 1335 roku w Wyszehradzie Kazimierz III Wielki zwrócił się do Jana Luksemburskiego z prośbą o zwrot Ziemi Dobrzyńskiej księciu Władysławowi. [więcej]
26 listopad 1335 26 listopada 1335 roku w Wyszehradzie ogłoszono wyrok w sporze polsko-krzyżackim. Na mocy orzeczenia Kazimierz III Wielki miał odzyskać Kujawy i Ziemię Dobrzyńską. Zakon miał zachować na obszarze Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej te wszystkie nadania, które na jego rzecz już wcześniej zostały dokonane. Pomorze miało pozostać w rękach Zakonu. [więcej]
6 grudzień 1335 6 grudnia 1335 roku powracający z Wyszehradu Kazimierz Wielki wjechał do Pragi i przez 9 dni był gościem Jana Luksemburskiego. Powstał wówczas pomysł mariażu córki polskiego monarchy z wnukiem króla Czech. [więcej]
26 maj 1336 26 maja 1336 roku kancelaria Kazimierza Wielkiego sporządziła skierowane do Zakonu Krzyżackiego pismo, w którym zamieszczono zapewnienie o uznaniu przez stronę polską wyszehradzkiego wyroku. [więcej]
Lato 1336 W 1336 roku Kazimierz Wielki wysłał do Benedykta XII sprawozdanie z konferencji odbytej w listopadzie 1335 roku w Wyszehradzie. Zamieścił w niej skargę na Zakon Krzyżacki, który do tej pory nie spłacił zasądzonej w 1321 roku kwoty odszkodowania za Pomorze Gdańskie. Król Polski obiecał Stolicy Apostolskiej połowę tej kwoty. [więcej]
Czerwiec 1336 W czerwcu 1336 roku w Marchegg w Dolnej Austrii spotkali się Kazimierz Wielki, Jan Luksemburski i Karol Robert. Wszyscy wzięli udział w walkach z Habsburgami i Wittelsbachami. [więcej]
Luty 1337 W lutym 1337 roku w Poznaniu Kazimierz Wielki przedłużył na kolejne dziesięć lat rozejm z Janem Luksemburskim. [więcej]
Marzec 1337 Na początku marca 1337 roku w Inowrocławiu Kazimierz Wielki uczestniczył w spotkaniu z Janem Luksemburskim i wysłannikami Zakonu Krzyżackiego. Doprecyzowano tam ustalenia wyroku wyszehradzkiego z listopada 1335 roku. [więcej]
9 marzec 1337 9 marca 1337 roku w Inowrocławiu Kazimierz Wielki wystawił dokumenty, które miały być dla Zakonu Krzyżackiego gwarancją realizacji postanowień zjazdu wyszehradzkiegp z listopada 1335 roku. [więcej]
1337 W 1337 roku Kazimierz Wielki przywrócił w Wielkopolsce urząd starosty. Podzielił wówczas Wielkopolskę na starostwa: poznańskie i kaliskie. [więcej]
Lato 1337 Latem 1337 roku Kazimierz Wielki udał się na Węgry. Celem wizyty było między innymi ratyfikowanie przez Karola Roberta postanowień inowrocławskich z marca 1337 roku. [więcej]
1337 / 1338 Na przełomie 1337 i 1338 roku kancelaria Kazimierza Wielkiego wystosowała do Stolicy Apostolskiej pismo z prośbą o wdrożenie sprawy sądowej przeciw Zakonowi Krzyżackiemu. Benedykt XII wyznaczył papieskich sędziów, którzy mieli dokonać rozeznania. Zostali nimi Galhard de Carceribus i Piotr, syn Gerwazego, kanonik w Annecy we Francji. [więcej]
1 marzec 1338 Na przełomie lutego i marca 1338 roku Kazimierz III Wielki prawdopodobnie uczestniczył w szczycie monarchów, na którym pomiędzy Luksemburgami i Andegawenami 1 marca doszło do zawarcia porozumienia, w myśl którego Jan Luksemburski i Karol Luksemburski gwarantowali swoje poparcie dla objęcia tronu polskiego przez Karola Roberta lub Ludwika I w przypadku, gdyby Kazimierz Wielki zmarł nie pozostawiwszy męskiego potomka. [więcej]
22 lipiec 1338 22 lipca 1338 roku we Frankfurcie Ludwik IV Wittelsbach wystawił na rzecz Zakonu Krzyżackiego dokument protekcyjny, w którym zabronił Krzyżakom oddawać jakiekolwiek terytoria Kazimierzowi Wielkiemu i Giedyminowi, a także zakazywał Zakonowi stawiania się bez jego zgody przed jakimkolwiek sądem papieskim. [więcej]
Czerwiec 1338 W czerwcu 1338 roku na kolejnym szczycie w Wyszehradzie Kazimierz III Wielki zawarł układ o sukcesję na Rusi Halicko-Włodzimierskiej. W myśl zawartego porozumienia, w przypadku gdy ówczesny władca Bolesław Jerzy nie doczekałby się męskiego potomka, polski król zająłby miejsce na halickim tronie. Podobne zobowiązanie uczynił Kazimierz III Wielki w stosunku do Andegawenów, mówiące o tym, że w razie gdyby polski władca nie doczekał się potomków w linii męskiej, halicką koronę otrzyma władca Węgier. [więcej]
8 wrzesień 1338 8 września 1338 roku kancelaria Kazimierza III Wielkiego wystawiła akt notarialny, w którym Galhard de Carceribus został upoważniony do ściągnięcia od Zakonu Krzyżackiego odszkodowania przyznanego 10 lutego 1321 roku przez sąd papieski Władysławowi Łokietkowi. Z zasądzonej wówczas kwoty 30 tysięcy grzywien połowa miała stać się darowizną na rzecz Stolicy Apostolskiej. [więcej]
Wrzesień 1338 We wrześniu 1338 roku dyplomacja Kazimierza III Wielkiego wznowiła układy z Wittelsbachami w sprawie małżeństwa królewny polskiej Elżbiety z Ludwikiem Rzymskim. [więcej]
4 luty 1339 4 lutego 1339 roku w domu wójta w Warszawie rozpoczęły się przesłuchania sądu papieskiego, który miał rozstrzygnąć konflikt polsko-krzyżacki. Kazimierz III Wielki osobiście uczestniczył w rozprawach. [więcej]
9 luty 1339 9 lutego 1339 roku, pod naciskiem Karola Luksemburskiego, który przybył do Krakowa Kazimierz III Wielki dyplomem wystawionym w Krakowie zrzekł się swoich praw i roszczeń do księstw lennych Królestwa Czeskiego na ziemiach polskich. [więcej]
31 marzec 1339 Pod koniec marca 1339 roku sędziowie papiescy Galhard de Carceribus i Piotr spotkali się w Toruniu z przedstawicielami Zakonu Krzyżackiego. Wynegocjowano wówczas układ, który Kazimierz III Wielki był skłonny uznać za satysfakcjonujący, a w myśl którego Zakon miałby wypłacić na rzecz króla 14 000 grzywien odszkodowania. Krzyżacy jednak tę ugodę aktem z 31 marca odrzucili. [więcej]
Maj 1339 W maju 1339 roku zmarła Aldona Anna, żona Kazimierza Wielkiego.
1339 W 1339 roku, po bezpotomnej śmierci księcia Przemysła Inowrocławskiego, Kazimierz III Wielki przyłączył do Polski ziemię sieradzką i wieluńską.
Lipiec 1339 W lipcu 1339 roku Kazimierz III Wielki przybył do Wyszehradu. Tam doszło do zawarcia z Karolem Robertem układu, w myśl którego w przypadku braku męskiego potomka polskiego władcy tron polski obejmie osoba pochodząca z węgierskiej rodziny królewskiej. [więcej]
15 wrzesień 1339 15 września 1339 roku w kościele Św. Jana w Warszawie ogłoszono wyrok papieskiego sądu, zgodnie z którym Zakon miał oddać wszystkie niesłusznie zagarnięte ziemie, włącznie z Pomorzem Gdańskim, i wypłacić odszkodowanie. Niestety Krzyżacy nie należeli do tych, dla których orzeczenia papieskiego sądu mają znaczenie. Wyrok pozostał tylko na papierze i nabrał jedynie znaczenia propagandowego. [więcej]
Kwiecień 1340 Około Wielkiejnocy 1340 roku, po śmierci Bolesława Jerzego, Kazimierz III Wielki interweniował zbrojnie na Rusi Halicko-Włodzimierskiej, aby przejąć obiecany mu wcześniej tron. Ekspedycja zakończyła się pełnym sukcesem. [więcej]
Czerwiec 1340 W czerwcu 1340 roku Kazimierz III Wielki wzmocniony posiłkami węgierskimi Karola Roberta podjął kolejną wyprawę na Ruś Halicko-Włodzimierską, aby umocnić swą władzę w tym księstwie. [więcej]
1340 W 1340 roku w Krakowie Kazimierz Wielki gościł Karola Luksemburskiego. Przybysz zaproponował polskiemu monarsze małżeństwo ze swą siostrą Małgorzatą, wdową po księciu Henryku II Dolnobawarskimm. [więcej]
Styczeń / luty 1341 Na początku 1341 roku Kazimierz III Wielki odpierał atak wojsk zbuntowanych bojarów ruskich i Tatarów, którzy dotarli do linii Wisły. Dzięki podjętej akcji Tatarzy nie przedostali się dalej na zachód. Gdy zawrócili, zadowolili się złupieniem województwa lubelskiego. [więcej]
Wiosna 1341 Po odparciu tatarskiego najazdu Kazimierz III Wielki uczynił Dymitra Dętka namiestnikiem w Haliczu. Niedługo potem część włodzimierską księstwa zajęli Litwini. [więcej]
Czerwiec 1341 W czerwcu 1341 roku Benedykt XII powołał specjalną komisję dla ponownego rozpatrzenia sporu Polski z Zakonem. [więcej]
Czerwiec 1341 W czerwcu 1341 roku Kazimierz Wielki udał się do Pragi w gościnę do Jana Luksemburskiego. Miał wówczas poznać kandydatkę na żonę owdowiałą córkę króla Czech Małgorzatę. W trakcie pobytu polskiego monarchy w stolicy Czech odbyło się wiele turniejów rycerskich i innych atrakcji uświetniających ten czas. [więcej]
13 lipiec 1341 13 lipca 1341 roku Kazimierz III Wielki zawarł z Janem Luksemburskim pokojowy układ, który miał zostać wzmocniony małżeństwem z córką króla Czech Małgorzatą, lecz nic z tych planów nie wyszło, ponieważ w lipcu narzeczona zmarła. [więcej]
Lipiec 1341 W lipcu 1341 roku Benedykt XII za pośrednictwem biskupa krakowskiego Jana i rycerza Niemierzy poinformował Kazimierza III Wielkiego, że nie może zatwierdzić wyroku sądu papieskiego z 1339 roku. [więcej]
Sierpień 1341 Po śmierci Małgorzaty Jan Luksemburski zaangażował się poszukiwanie kolejnej narzeczonej dla Kazimierza Wielkiego. [więcej]
22 wrzesień 1341 22 września 1341 roku w Lelowie Kazimierz Wielki spotkał się z Albertem Strzeleckim. Podczas spotkania doszło do wzmocnienia przyjaznych relacji obu monarchów i uszczegółowienia granicy między Królestwem Polskim i Księstwem Strzeleckim. [więcej]
29 wrzesień 1341 29 września 1341 roku zapewne w Poznaniu Kazimierz III Wielki pojął za żonę córkę landgrafa Hesji Henryka II Żelaznego Adelajdę. Ślubu młodej parze udzielił arcybiskup gnieźnieński Janisław. W uroczystości udział wzięli Karol Luksemburski i Bolesław Rozrzutny. Niestety małżeństwo to nie należało do udanych. Adelajda była młoda, lecz mało pociągająca, a na dodatek nie była w stanie obdarować Kazimierza tak upragnionym potomkiem. Z tych powodów dość szybko została odsunięta i na pewien czas nawet zamknięta w chęcińskiej twierdzy. [więcej]
1341 W 1341 roku Kazimierz Wielki udzielił Bolesławowi III Rozrzutnemu pożyczki w kwocie 3000 grzywien w zastaw Wołczyna, Byczyny i Kluczborka. [więcej]
4 październik 1341 4 października 1341 roku Kazimierz III Wielki zawarł pakt ze swoim teściem Henrykiem Żelaznym. [więcej]
1342 Kiedy okazało się, że Adelajda Heska jest bezpłodna, Kazimierz Wielki odesłał ją do nowo wybudowanego zamku w Żarnowcu. Prawdopodobnie wówczas kochanką króla została Cudka, córka kasztelana sieciechowskiego Pełki i żona Niemierzy z Gołczy, który wówczas przebywał w Awinionie. [więcej]
24 luty 1343 24 lutego 1343 roku w Poznaniu Kazimierz III Wielki zawarł z książętami Pomorza Zachodniego Bogusławem V, Barnimem IV i Warcisławem V sojusz skierowany przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu. Uzgodnione wówczas porozumienie postanowiono wzmocnić małżeństwem córki króla polskiego Elżbiety z księciem wołogosko-słupskim Bogusławem V. [więcej]
1343 Prawdopodobnie w drugim kwartale 1343 roku Kazimierz III Wielki wyprawił w Poznaniu wesele swojej córki Elżbiety, którą wydał za księcia wołogosko-słupskiego Bogusława V. [więcej]
Czerwiec 1343 W czerwcu 1343 roku Kazimierz III Wielki przebywał w Namysłowie. Zapewne spotkał się tam ze swym siostrzeńcem Bolkiem Świdnickim. [więcej]
8 lipiec 1343 8 lipca 1343 roku w Kaliszu Kazimierz III Wielki podpisał pokojowe porozumienie z Zakonem Krzyżackim. Król miał otrzymać odszkodowanie w kwocie 10 000 florenów w złocie. Odzyskał Kujawy i Ziemię Dobrzyńską. Na powrót Pomorza Gdańskiego w granice państwa Piastów nie było wówczas szans. W zamian zrzekł się Pomorza oraz Ziemi Chełmińskiej i Michałowskiej z grodami Orłowem, Nieszawą i Murzynem. [więcej]
13 lipiec 1343 13 lipca 1343 roku dokumenty poręczające warunki pokoju pomiędzy Kazimierzem Wielkim i Zakonem Krzyżackim wystawili: Bolesław III Płocki, Siemowit II, Siemowit III, Kazimierz Gniewkowski i Władysław Garbaty. [więcej]
23 lipiec 1343 23 lipca 1343 roku, pod namiotem we wsi Wierzbiczany koło Inowrocławia, Kazimierz III Wielki spotkał się z wielkim mistrzem Rudolfem Konigiem. Tam władcy zaprzysięgli zgodę, pierwszy na koronę, a drugi na krzyż, po czym złożyli uroczyście pocałunek pokoju. [więcej]
Sierpień 1343 W sierpniu 1343 roku Kazimierz III Wielki wkroczył zbrojnie na terytorium Henryka Żelaznego. Po krótkiej kampanii podczas której zdobyte zostało miasto Ścinawa, polski monarcha trwale przyłączył Wschowę do Polski. [więcej]
Sierpień 1343 Do wojny na rubieżach Wielkopolski w sierpniu 1343 roku wciągnięci zostali również książęta Jan Ścinawski i Konrad I Oleśnicki. Jeden z oddziałów Kazimierza Wielkiego został pobity w okolicach Oleśnicy. [więcej]
1 styczeń 1345 1 stycznia 1345 roku Kazimierz III Wielki zawarł z Ludwikiem IV Wittelsbachem sojusz skierowany przeciwko Luksemburgom. Powaga układu wzmocniona została mariażem córki polskiego króla Kunegundy z cesarskim synem Ludwikiem VI Rzymianinem. [więcej]
1 styczeń 1345 1 stycznia 1345 roku Kazimierz III Wielki doceniając zasługi Bolka Małego wydał kupcom świdnickim przywilej gwarantujący im swobodny przejazd na Ruś trasą przez królewskie miasta Kraków i Sandomierz. [więcej]
1345 W 1345 roku Kazimierz III Wielki wprowadził własne załogi do Przemyśla i Sanoka. Wówczas zaczął tytułować się panem i dziedzicem Rusi. [więcej]
Marzec 1345 W marcu 1345 roku Kazimierz III Wielki nakazał aresztować przebywającego w Kaliszu Karola Luksemburskiego. W przygotowaniu zasadzki pomagał Bolko Świdnicki. Oficjalną przyczyną tak drastycznych represji wobec następcy czeskiego tronu było niewypłacenie długu zaciągniętego przez Czechy. Młodemu czeskiemu księciu udało się uciec, więc Kazimierz III Wielki przedsięwziął akcję zbrojną na Śląsku. Pustosząc terytoria książąt będących lennikami Jana Luksemburskiego naraził się na odwet czeskiego monarchy. [więcej]
Kwiecień 1345 W kwietniu 1345 roku Konrad I Oleśnicki i Jan Ścinawski podjęli próbę wydarcia z rąk Kazimierza Wielkiego Wschowy. [więcej]
22 maj 1345 Z 22 maja 1345 roku pochodzi bulla papieża Klemensa VI, w której zganił Kazimierza Wielkiego za sojusz z Litwinami i zawarcie przymierza z ekskomunikowanym Ludwikiem Bawarskim. [więcej]
Czerwiec 1345 W czerwcu 1345 roku w rewanżu za atak Jana Luksemburskiego na terytorium Bolka II Małego Kazimierz III Wielki wspierany oddziałami Węgrów i Litwinów zaatakował Księstwo Opawskie. Po koniec miesiąca pod Raciborzem spotkały się armie króla Czech i Polski. Do bitwy jednak nie doszło. Kazimierz Wielki zdecydował się na odwrót. [więcej]
12 lipiec 1345 Wycofujący się Kazimierz Wielki dotarł do Krakowa. W ślad za nim podążał Jan Luksemburski. 12 lipca 1345 roku król Czech stanął pod murami stolicy Małopolski i rozpoczął pustoszenie okolic. Po ośmiu dniach nękani najazdami Czesi zdecydowali się na odwrót. Dwa oddziały najeźdźców zostały pobite przez podjazdy, jeden pod Lelowem, a drugi w okolicach Będzina we wsi Pogoń. [więcej]
25 lipiec 1345 Prawdopodobnie 25 lipca 1345 roku w Krakowie Kazimierz Wielki wydał swoją córkę Kunegundę za Ludwika Rzymianina, syna cesarza niemieckiego Ludwika IV Wittelsbacha. [więcej]
Lato 1345 Latem 1345 roku podczas konfliktu polsko-czeskiego Henryk V Żelazny próbował zająć Wschowę. [więcej]
6 wrzesień 1345 6 września 1345 roku w Pyzdrach Kazimierz Wielki razem z Bolkiem Świdnickim zawarli rozejm z Janem Luksemburskim. [więcej]
18 październik 1345 18 października 1345 roku papież Klemens VI wydał bullę, w której zganił Kazimierza Wielkiego za sojusz z Litwinami i Ludwikiem IV Wittelsbachem. [więcej]
28 grudzień 1345 28 grudnia 1345 roku papież Klemens VI wydał kolejną bullę, w której gorąco namawiał Kazimierza Wielkiego do zawarcia pokojowego porozumienia z Luksemburgami. [więcej]
Luty 1346 W lutym 1346 roku Kazimierz Wielki zawarł z Władysławem Bytomskim przymierze skierowane przeciwko Luksemburgom. [więcej]
22 maj 1346 Klemens VI w bulli wydanej 22 maja 1346 roku naciskał na Kazimierza Wielkiego, aby wysłał do Awinionu poselstwo z odpowiednimi pełnomocnictwami, które wzięłoby udział w papieskim arbitrażu mającym na celu wynegocjowanie pokojowego porozumienia z Luksemburgami. [więcej]
Listopad 1347 W listopadzie 1347 roku Kazimierz Wielki i Bolko Świdnicko-Jaworski podjęli nieudane próby zawarcia pokoju z Karolem Luksemburskim. [więcej]
Marzec / kwiecień 1348 Na przełomie marca i kwietnia 1348 roku oddziały Kazimierza Wielkiego zaatakowały Księstwo Wrocławskie. Oficjalnym powodem agresji była niespłacona przez Karola Luksemburskiego pożyczka zaciągnięta z polskiego skarbca. [więcej]
7 kwiecień 1348 7 kwietnia 1348 1348 roku w Pradze Karol Luksemburski wydał akt inkorporacji Śląska do Czech. [więcej]
Kwiecień 1348 W kwietniu 1348 roku posłowie Kazimierza Wielkiego i Karola Luksemburskiego zawarli rozejm, który miał obowiązywać do 25 maja 1348 roku. [więcej]
1348 W 1348 roku Karol Luksemburski zainicjował działania o wyłączenie diecezji wrocławskiej z prowincji kościelnej gnieźnieńskiej i włączenie jej do praskiej. Kazimierz Wielki ze swej strony rozpoczął w Awinionie akcję dyplomatyczną przeciwdziałającą zabiegom króla Czech. [więcej]
Czerwiec 1348 Po wygaśnięciu rozejmu, który trwał do 25 maja 1348 roku wojska Kazimierza Wielkiego zaatakowały Księstwo Wrocławskie. Doszło wówczas między innymi do nieudanego oblężenia Zamku Uraz i spustoszenia znacznych obszarów. [więcej]
22 listopad 1348 22 listopada 1348 roku w Namysłowie Kazimierz III Wielki zawarł z Karolem Luksemburskim pokój kończący wojnę z Czechami. Okazało się wówczas, że odzyskanie Śląska jest poza zasięgiem słabego polskiego państwa. [więcej]
1348 / 1349 Na przełomie 1348 i 1349 roku Kiejstut Giedyminowicz zwrócił się do Kazimierza III Wielkiego z prośbą o pośrednictwo i poparcie u papieża w sprawie przyjęcia chrztu przez Litwę. [więcej]
1349 W 1349 roku Kazimierz III Wielki zawarł formalny pokój z biskupem Kamienia Janem w sporze o przynależność tego biskupstwa. [więcej]
Lato 1349 Zapewne wczesnym latem 1349 roku Kazimierz III Wielki wyprawił się na Ruś Halicką przeciwko bratu Kiejstuta Giedyminowicza Lubartowi. Akcja militarna zakończyła się sukcesem. Król Polski do swego władztwa włączył Lwów i Halicz. [więcej]
Lato 1349 Latem 1349 roku Kazimierz III Wielki zawarł z Zakonem Krzyżackim układ regulujący granice obu państw. [więcej]
16 wrzesień 1349 16 września 1349 roku papież Klemens VI wydał bullę, w której powierzył Kazimierzowi Wielkiemu doprowadzenie do końca procesu chrystianizacji Litwy. [więcej]
4 kwiecień 1350 4 kwietnia 1350 roku Kazimierz III Wielki zawarł z Ludwikiem Węgierskim porozumienie, w którym uregulowano prawa obu monarchów do Rusi Halicko-Włodzimierskiej. [więcej]
13 maj 1350 W 1350 roku Kazimierz III Wielki wszedł w układ z Waldemarem IV królem Danii. Owocem tego sojuszu stał się dokument polskiego monarchy wystawiony w Łowiczu 13 maja 1350 roku, zawierający zobowiązania sojusznicze strony polskiej. [więcej]
16 maj 1350 W Zielone Świątki 1350 roku pewien litewski książę wtargnął na polskie terytorium i spustoszył Ziemię Łęczycką. Kazimierz III Wielki przybył z pomocą. 20 maja stoczył zwycięską bitwę z najeźdźcą we wsi Żukowo koło Sochaczewa. [więcej]
Sierpień 1350 W sierpniu 1350 roku Kazimierz III Wielki toczył ciężkie walki z Litwinami na terenie Rusi Halicko-Włodzimierskiej. [więcej]
1351 Na początku 1351 roku Kazimierz III Wielki podjął wyprawę na Wołyń, podczas której pojmał Kiejstuta i Lubarta. [więcej]
14 marzec 1351 14 marca 1351 roku papież Klemens VI wydał bullę, w której zezwolił Kazimierzowi Wielkiemu na podjęcie połowy dziesięciny papieskiej z Polski i przeznaczenie jej na walkę z Litwinami i Tatarami. [więcej]
Lipiec 1351 Na początku lipca 1351 roku w Krakowie Kazimierz III Wielki przyjął Ludwika Węgierskiego, który przybył na wspólną wyprawę przeciwko Litwinom. [więcej]
Lipiec 1351 W pod koniec lipca 1351 roku Kazimierz III Wielki wspólnie z Ludwikiem Andegaweńskim ponownie wyprawił się na Wołyń. Niestety polski monarcha już w Lublinie ciężko się rozchorował i na Ruś w ogóle nie dotarł. Król Węgier, który kontynuował ekspedycję, zawarł z Kiejstutem pokojowe porozumienie i uwolnił Lubarta. W zamian litewski książę zobowiązał się ochrzcić. [więcej]
18 wrzesień 1351 18 września 1351 roku Kazimierz III Wielki po bezpotomnej śmierci księcia Bolesława III zajął księstwo płockie i wszedł w sojusz z książętami mazowieckimi Siemowitem III i Kazimierzem I Warszawskim. [więcej]
Jesień 1351 Jesienią 1351 roku we Wrocławiu Kazimierz III Wielki wspólnie z arcybiskupem gnieźnieńskim Jarosławem wziął udział w spotkaniu z Karolem Luksemburskim i hierarchami praskiego kościoła. Celem podjętych wówczas negocjacji było wypracowanie płaszczyzny porozumienia, w myśl którego mogłoby dojść do wyłączenie diecezji wrocławskiej z prowincji kościelnej gnieźnieńskiej i włączenie jej do praskiej. Przeprowadzone wówczas targi zakończyły się fiaskiem. [więcej]
21 marzec 1352 21 marca 1352 roku pod Bełzem Kazimierz III Wielki spotkał się z Ludwikiem Andegaweńskim. Tu rozpoczęto wymieniać z kasztelanem poselstwa, mające na celu skłonienie go do poddania grodu. [więcej]
31 marzec 1352 Ponieważ negocjacje z kasztelanem Bełza nie doprowadziły do poddania grodu, 31 marca 1352 roku wojska polsko-węgierskie przypuściły szturm. Następnego dnia, pomimo że gród nie został zdobyty, król Węgier odebrał hołd od mieszkańców Bełza, którzy zdjąwszy z wież flagi litewskie wciągnęli na nie węgierskie. Dzięki temu Kazimierz III Wielki i Ludwik Węgierski wycofali się spod Bełza. [więcej]
Kwiecień 1352 W kwietniu 1352 roku do Kazimierza Wielkiego i Ludwika Węgierskiego dotarła wiadomość o zbliżaniu się wojsk tatarskich. Wówczas zdecydowano o zaprzestaniu kampanii. Obie armie opuściły Ruś Halicko-Włodzimierską. Swoją złość Tatarzy wyładowali na Ziemi Lubelskiej. [więcej]
1352 Kazimierz Wielki, potrzebujący pieniędzy na kontynuację kampanii w Rusi Halicko-Włodzimierskiej, zwrócił się o wsparcie do lokalnego episkopatu. W odpowiedzi otrzymał kosztowności archikatedry, które oszacowano na około 1000 florenów i w formie oprocentowanej pożyczki oddano do dyspozycji królowi. Oprócz tego Kazimierz Wielki zadłużył się u książąt mazowieckich i krzyżaków, oddając pod zastaw tym pierwszym Płock, a tym drugim Ziemię Dobrzyńską. [więcej]
1352 W 1352 roku Kazimierz Wielki zaciągnął od książąt mazowieckich Siemowita III i Kazimierza I Warszawskiego w wysokości 2000 grzywien pożyczkę pod zastaw Płocka. [więcej]
15 maj 1352 Dzięki zabiegom Kazimierza Wielkiego 15 maja 1352 roku papież Klemens VI wezwał do krucjaty Polskę, Węgry i Czechy z powodu najeżdżania ziem polskich przez Tatarów i innych niewiernych. [więcej]
23 sierpień 1352 23 sierpnia 1352 roku Kazimierz III Wielki przebywał pod Szczebrzeszynem, gdzie prawdopodobnie czynił przygotowania do podpisania rozejmu z Litwinami. [więcej]
2 wrzesień 1352 2 września 1352 roku zawiązana została Konfederacja Maćka Borkowica. Stowarzyszeni możnowładcy zobowiązali się w niej do solidarnego działania i wzajemnej pomocy przeciwko każdemu z wyjątkiem króla. Syndykat powołany został przeciwko instytucji prawnej tzw. ciążenia, polegającej na zajęciu dóbr osoby postawionej w stan oskarżenia czy podejrzenia, aby tą drogą zagwarantować odpowiedzialność prawną. [więcej]
Wrzesień 1352 We wrześniu 1352 roku Kazimierz III Wielki zawarł z Kiejstutem Giedyminowiczem pokojowe porozumienie, na mocy którego polski monarcha zatrzymywał ziemię lwowską, a Litwini łucką, włodzimierską, bełską, chełmską i brzeską. Rozejm miał trwać 2 lata. [więcej]
Październik-listopad 1352 Jesienią 1352 roku Kazimierz Wielki zapewne w Nowym Sączu spotkał się ze swoją siostrą królową Węgier Elżbietą. [więcej]
27 maj 1353 27 maja 1353 roku w Budzie Karol Luksemburski zawarł z Ludwikiem Andegaweńskim porozumienie, w myśl którego zrzekł się praw do Księstwa Płockiego, w zamian otrzymując wyzbycie się pretensji Korony Węgierskiej do Księstwa Świdnickiego i Jaworskiego. Powyższy układ w ciągu czterech miesięcy miał ratyfikować Kazimierz Wielki, lecz do tego nie doszło. [więcej]
Maj / czerwiec 1353 Na przełomie maja i czerwca 1353 roku w Budzie Kazimierz Wielki uczestniczył w ślubie Karola Luksemburskiego z Anną bratanicą Bolka Świdnickiego.
1353 W 1353 roku z inicjatywy Kazimierza Wielkiego Płock otoczony został murem obronnym. [więcej]
1353 Kazimierz Wielki preferujący kontakty handlowe małopolskich kupców z Rusią blokował takowe związki handlowców ze Śląska. W 1353 roku wrocławianie wystąpili ze skargą do Karola Luksemburskiego, że polski monarcha nie dopuszcza ich na Ruś. [więcej]
1353 W 1353 roku doszło do kilku litewskich najazdów na Ruś Halicką, co było złamaniem rozejmu zawartego przez Kazimierza Wielkiego z Kiejstutem Giedyminowiczem we wrześniu 1352 roku. [więcej]
23 październik 1353 23 października 1353 roku Kazimierz III Wielki przebywał w Bełzie. Była to prawdopodobnie wyprawa odwetowa związana z litewskimi najazdami na Halicz i Lwów. [więcej]
1354 W 1354 roku Kazimierz Wielki uzyskał od Ludwika Andegaweńskiego przywilej na wywóz do Węgier soli polskiej. [więcej]
10 listopad 1354 10 listopada 1354 roku papież Klemens VI ponownie wezwał Polskę, Węgry i Czechy do krucjaty przeciw Tatarom i Litwinom. Kazimierz III Wielki uzyskał również ulgi w zakresie dziesięciny papieskiej. [więcej]
Styczeń 1355 W styczniu 1355 roku Kazimierz Wielki wysłał do Budy poselstwo, celem którego było uregulowanie sprawy jego sukcesji. [więcej]
1355 W 1355 roku Kazimierz III Wielki próbował pozyskać Zakon Krzyżacki do roli sojusznika w walce z Litwą o Ruś Halicką. [więcej]
Jesień 1355 Jesienią 1355 roku Kazimierz III Wielki przedsięwziął wielką wyprawę zbrojną przeciwko Litwinom na Ruś Włodzimierską. Zapewne wówczas w ręce polskiego króla wpadł Włodzimierz. [więcej]
Grudzień 1355 W listopadzie 1355 roku zmarł Kazimierz I Warszawski. W grudniu 1355 roku na zjeździe w Kaliszu Kazimierz Wielki przekazał Siemowitowi III w lenno terytorium zmarłego brata. Wówczas mazowiecki książę odnowił swój hołd wobec polskiego króla oraz anulował dług (2000 grzywien) Kazimierza Wielkiego zaciągnięty w 1352 roku. [więcej]
1356 W 1356 roku w walkach o Włodzimierz poległ sławny siłacz rycerz Stanisław Ciołek, wysłany przez Kazimierza Wielkiego z odsieczą. [więcej]
30 kwiecień 1356 30 kwietnia 1356 roku w Nowym Sączu Kazimierz III Wielki odebrał od węgierskich posłów przyrzeczenie, że starać się będą o dotrzymanie układów sukcesyjnych. [więcej]
1 maj 1356 1 maja 1356 roku w Pradze Kazimierz III Wielki zawarł z Karolem Luksemburskim sojusz skierowany przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu i Marchii Brandenburskiej. W zamian król Polski zrzekł się roszczeń do Księstwa Świdnicko-Jaworskiego, Kluczborka i Byczyny przy równoczesnym zrzeczeniu się przez cesarza praw do Mazowsza. [więcej]
Maj 1356 Podczas pobytu w Pradze Kazimierz III Wielki na dworze Karola Luksemburskiego poznał Krystynę Rokiczanę. [więcej]
17 czerwiec 1356 17 czerwca 1356 roku Kazimierz III Wielki wydał dokument lokacji Lwowa na prawie magdeburskim. [więcej]
1356 W 1356 roku Kazimierz III Wielki mocą królewskiego dekretu powołał na zamku krakowskim Sąd Najwyższy Prawa Niemieckiego. [więcej]
Lato 1356 Latem 1356 roku Kazimierz III Wielki nie posiadając legalnego rozwodu z poprzednią żoną ożenił się po raz trzeci. Tym razem z Krystyną Rokiczaną. Związek małżeński pobłogosławił opat tynieckich benedyktynów - Jan. Kazimierz III Wielki podobno nie odważył się sprowadzić swojej nowej małżonki na Wawel. Ulokował ją w rezydencji w Łobzowie, którą ponoć wybudował specjalnie dla niej. [więcej]
1356 W drugiej połowie 1356 roku Kazimierz III Wielki zawarł układ pokojowy z Litwinami. [więcej]
Czerwiec 1357 W czerwcu 1357 roku Kazimierzowi Wielkiemu udało się obsadzić swoim kandydatem stanowisko biskupa w Płocku. Został nim Imisław (Wroński herbu Kościesza). [więcej]
1357 W 1357 roku Kazimierz III Wielki czynił usilne starania o chrystianizację Litwy przez Polskę i o włączenie jej do polskiej prowincji kościelnej. [więcej]
18 styczeń 1358 18 stycznia 1358 roku w Raciążu Kazimierz Wielki spotkał się z Siemowitem III. [więcej]
25 czerwiec 1358 25 czerwcu 1358 roku w Krakowie Kazimierz Wielki podjął się funkcji arbitra w sporze między Siemowitem III a arcybiskupem gnieźnieńskim Jarosławem Bogorią. [więcej]
Lato 1358 Latem 1358 roku Kazimierz III Wielki umocnił pokój z Litwą małżeństwem swojego wnuka Kaźka Słupskiego z córką Olgierda Giedyminowicza Kenną (Joanną). [więcej]
1358 W 1358 roku Kazimierz III Wielki kazał uwięzić byłego wojewodę poznańskiego Maćka Borkowica, ponieważ wielmoża ten stał się częścią gangu rozbójników. Pojmany w Sieradzu złożył Kazimierzowi Wielkiemu przysięgę, że zaprzestanie przestępczych praktyk. [więcej]
4 październik 1358 4 października 1358 roku w Niepołomicach Kazimierz Wielki spotkał się z Siemowitem III. [więcej]
Luty 1359 Na początku lutego 1359 roku w Brześciu Kujawskim Kazimierz III Wielki wystąpił w roli arbitra w sporze Siemowita III z z księżną wyszogrodzką Elżbietą Giedyminówną. [więcej]
14 luty 1359 14 lutego 1359 roku w Łowiczu Kazimierz III Wielki wystawił dokument, w którym potwierdził, że w razie jego śmierci Płock powróci do Mazowsza. [więcej]
1359 W 1359 roku dyplomacja Kazimierza Wielkiego zawarła umowę graniczną z Jerzym Narymuntowiczem. [więcej]
Czerwiec / lipiec 1359 Prawdopodobnie na przełomie czerwca i lipca 1359 roku Kazimierz III Wielki przedsięwziął zbrojną wyprawę, która wyruszyła na pogranicze mołdawsko-ruskie. [więcej]
1359-1362 Na przełomie 1359 i 1360 roku Kazimierz Wielki oddał w lenno Władysławowi Białemu Ziemię Inowrocławską. Kujawski książę sprawował tam rządy do 1362 roku. [więcej]
1360 Maćko Borkowic nie dotrzymał złożonego królowi w 1358 roku zobowiązania i powrócił do występnych czynów. Ujęty po raz drugi w 1360 roku skazany został przez Kazimierza Wielkiego na śmierć głodową, która dosięgnęła go w lochu zamku w Olsztynie. [więcej]
26 lipiec 1360 26 lipca 1360 roku w Norymberdze Karol Luksemburski zobowiązał się, że nie będzie czynić starań o wyjęcie diecezji wrocławskiej spod władzy arcybiskupa gnieźnieńskiego oraz zrzekł się praw do Płocka i reszty Mazowsza na rzecz Ludwika Andegaweńskiego i Kazimierza Wielkiego. [więcej]
Sierpień 1360 5 sierpnia 1360 roku Kazimierz Wielki wsparł zbrojnie Karola Luksemburskiego w walkach przeciwko Wirtembergii. [więcej]
5 wrzesień 1360 5 września 1360 roku w Esslingen doszło do pojednania Karola Luksemburskiego z Rudolfem IV Habsburgiem. Do przymierza tego dołączył również Ludwik Andegaweński i Kazimierz Wielki. [więcej]
1361 Po śmierci Elżbiety żony Władysława Białego Kazimierz Wielki rozpoczął czynić starania zmierzające do wykluczenia Księcia Gniewkowskiego z możliwości dziedziczenia tronu Królestwa Polskiego. Z pewnością to stało się powodem pogorszenia relacji bliskich krewniaków. [więcej]
1362 W 1362 roku w Wielkopolsce Kazimierz Wielki gościł swojego przyszłego teścia Henryka V Żelaznego. [więcej]
10 lipiec 1362 W pierwszej połowie 1362 roku Kazimierz III Wielki przystąpił do ligi anty-luksemburskiej, w której oprócz niego znaleźli się: Ludwik Andegaweński, Rudolf IV Habsburg i książęta bawarscy. 10 lipca 1362 roku Kazimierz Wielki przebywał w otoczeniu króla Węgier, który brał udział w koncentracji armii na granicy Moraw. [więcej]
Lipiec 1362 W lipcu 1362 roku Kazimierz III Wielki razem z Bolkiem Świdnickim prawdopodobnie podjęli się pośrednictwa w sporze ligi anty-luksemburskiej z cesarzem. Podobno wówczas powstał projekt małżeństwa wnuczki polskiego króla Elżbiety, córki Bogusława V, z Karolem Luksemburskim. [więcej]
1362 W 1362 roku Kazimierz III Wielki zawarł z Rudolfem IV Habsburgiem porozumienie o wolnym handlu kupców wiedeńskich i kupców krakowskich. [więcej]
1362 Pod koniec 1362 roku za pośrednictwem Jana z Rzeszowa Kazimierz III Wielki zwrócił się z prośbą do papieża Urbana V o unieważnienie małżeństwa z Adelajdą Heską. [więcej]
1363 W 1363 roku Kazimierz III Wielki zezwolił na założenie biskupstwa ormiańskiego we Lwowie. [więcej]
6 kwiecień 1363 6 kwietnia 1363 roku Kazimierz III Wielki wystosował do Stolicy Apostolskiej suplikę, w której między innymi upraszał o wydanie pozwolenia na założenie uniwersytetu w Krakowie. [więcej]
21 maj 1363 21 maja 1363 roku w Krakowie Kazimierz III Wielki wyprawił wesele swej wnuczki Elżbiety, córki Bogusława V, z Karolem Luksemburskim. [więcej]
1363 W 1363 roku Urban V skierował apel do Kazimierza Wielkiego i Adelajdy Heskiej z wezwaniem do pogodzenia się i wspólnego życia, nie przyznając w ten sposób zgody na unieważnienie małżeństwa. [więcej]
12 grudzień 1363 W 1363 roku Kazimierz III Wielki razem z Bolkiem Świdnickim wystąpił w roli mediatora w sporze pomiędzy Ludwikiem Andegaweńskim i Rudolfem IV Habsburgiem z jednej strony i Karolem Luksemburskim z drugiej. 12 grudnia 1363 roku piastowscy monarchowie wydali swoje orzeczenie w rozpatrywanej sprawie. [więcej]
13 grudzień 1363 W 1363 roku Kazimierz III Wielki odnowił sojusz z Waldemarem IV. Efektem aliansu był dokument wystawiony w Krakowie 13 grudnia 1363 roku, regulujący zobowiązania strony polskiej wobec Danii. [więcej]
Styczeń 1364 W styczniu 1364 roku w Kaliszu Kazimierz Wielki spotkał się z Siemowitem III. [więcej]
1364 Prawdopodobnie w pierwszym kwartale 1364 roku Kazimierz Wielki za kwotę 1000 florenów przejął od Władysława Białego Księstwo Gniewkowskie. [więcej]
20 kwiecień 1364 20 kwietnia 1364 roku Kazimierz III Wielki wystosował do papieża suplikę będącą apelem o dyspensę od zobowiązań tyczących Śląska i Pomorza. [więcej]
8 maj 1364 8 maja 1364 roku Kazimierz III Wielki wymógł na Ludwiku Węgierskim przyrzeczenie, że jeżeli będzie miał legalne potomstwo męskie z nowego małżeństwa, wówczas król Węgier nie uczyni mu przeszkody we wstąpieniu na tron polski. [więcej]
12 maj 1364 12 maja 1364 roku Kazimierz III Wielki wystawił Przywilej Założycielski Akademii Krakowskiej. [więcej]
1 wrzesień 1364 1 września 1364 roku papież Urban V zaaprobował Przywilej Założycielski Akademii Krakowskiej z 12 maja 1364 roku. [więcej]
Wrzesień 1364 We wrześniu 1364 roku Kazimierz III Wielki zorganizował kongres monarchów. Wzięli w nim udział: Karol Luksemburski, Ludwik Andegaweński, Otto Wittelsbach - margrabia brandenburski, Piotr de Lusignan - król Cypru, Bolko II Mały - książę świdnicki, Bogusław V - książę pomorski, Siemowit III - książę mazowiecki, Władysław Opolczyk.
Celem kongresu było zapewne stworzenie zbiorowej unii państw Europy Środkowej w miejsce istniejących układów dwustronnych. Jedynym znanym ustaleniem była deklaracja chęci udzielenia ewentualnej pomocy przez uczestników zjazdu Piotrowi de Lusignan przeciwko Turkom. Ogromne znaczenie dla Polski miała lokalizacja kongresu, podnosząc prestiż Polski oraz autorytet króla w oczach Europy.
Spotkanie tak znakomitych gości osłodzone zostało ucztą w Wierzynka. [więcej]
25 luty 1365 25 lutego 1365 roku we Wschowie Kazimierz III Wielki pojął za żonę Jadwigę Żagańską. [więcej]
2 czerwiec 1365 2 czerwca 1365 roku Kazimierz III Wielki odebrał od braci: Arnolda, Holryka i Bartolda hołd z Santoka i Drżenia. [więcej]
1365 W 1365 roku Kazimierz III Wielki nadał kupcom norymberskim na 20 lat przywilej, na mocy którego mogli jeździć handlować na Ruś, jednakże nie dalej niż do Lwowa. [więcej]
1366 Latem 1366 roku Kazimierz III Wielki wsparty posiłkami Siemowita III wkroczył zbrojnie do Rusi Włodzimierskiej. Efektem tej kampanii był nowy podział Rusi i pokój z Litwą. Stolica księstwa - Włodzimierz - stał się miastem polskiego króla, w której namiestnikiem został Aleksander Koriatowic, bratanek Olgierda i Kiejstuta. Lubart otrzymał Łuck i część okręgu włodzimierskiego. Kiejstut Giedyminowicz przekazał Kazimierzowi Wielkiemu Krzemieniec, Bełz i Chełm, sobie zostawiając Brześć, Drohiczyn i Mielnik. [więcej]
1367 W 1367 roku z inicjatywy Kazimierza Wielkiego została powołana do życia metropolia Kościoła Łacińskiego w Haliczu. [więcej]
15 luty 1368 15 lutego 1368 roku margrabia brandenburski Otton przekazał Kazimierzowi Wielkiemu grody Czaplinek i Drahim. [więcej]
1368 W 1368 roku w Kaliszu doszło przy współudziale Ludwika Andegaweńskiego do jakiejś ugody między Kazimierzem Wielkim a ówczesnym biskupem lubuskim. [więcej]
26 maj 1368 26 maja 1368 roku Urban V wydał orzeczenie sądu papieskiego, w którym uwolnił Kazimierza Wielkiego od zarzutu fałszerstwa dokumentów zezwalających mu na ślub z Jadwigą Żagańską, ale w tym samym akcie zarazem zaznaczył, że dyspensy nie aprobuje. [więcej]
1368 W 1368 roku Kazimierz III Wielki przedsięwziął pierwsze kroki mające na celu adopcją swojego wnuka Kaźka Słupskiego syna Elżbiety i Bogusława V mając nadzieję, że w przyszłości jego imiennik zastąpi go na polskim tronie. [więcej]
Lato 1368 W lecie 1368 roku Kazimierz Wielki przedsięwziął udaną wyprawę na Ruś. Zajął wówczas Bełz, Chełm i Włodzimierz. [więcej]
8 wrzesień 1368 8 września 1368 roku Kazimierz Wielki poinformował Ludwika I Brzeskiego, że na miastach: Kluczbork, Wołczyn i Byczyna ciąży dług, który zaciągnął u niego Bolesław Rozrzutny w 1341 roku. W związku z tym zajęcie miast król Polski traktuje jako naruszenie jego praw i grozi interwencją zbrojną. [więcej]
14 luty 1369 14 lutego 1369 roku w Budzie Kazimierz III Wielki spotkał się z Ludwikiem Węgierskim. Węgierski król za namową polskiego monarchy przystąpił do koalicji antyluksemburskiej, w której znalazł się również Otton Wittelsbach. Stworzenie tego frontu dawało pewną szansę na odzyskanie Śląska. [więcej]
2 kwiecień 1369 Na początku kwietnia 1369 roku w Płocku Kazimierz III Wielki wziął udział w ślubie swojego wnuka Kaźka Słupskiego z Małgorzatą, córką Siemowita III. [więcej]
10 kwiecień 1369 10 kwietnia 1369 roku Kazimierz Wielki opuścił Płock i udał się do Łowicza. [więcej]
Czerwiec 1369 W czerwcu 1369 roku Kazimierz Wielki spotkał się z posłem Urbana V biskupem Janem z Acqui, który starał się doprowadzić do pojednania władców Węgier i Polski z Karolem Luksemburskim. [więcej]
Grudzień 1369 W grudniu 1369 roku papież Urban V wydał bullę, którą ponowił legalizację córek Kazimierza Wielkiego, udzielił dyspensy na małżeństwo Wacława Luksemburskiego z jedną z nich i zmieniał porządek dziedziczenia w Polsce na korzyść Andegawenów. [więcej]
Maj 1370 W maju 1370 roku Karol Luksemburski rozpoczął intensywną akcję przeciągnięcia na swoją stronę usynowionego przez Kazimierza Wielkiego Kaźka Słupskiego, któremu w zamian za przychylność zaoferowano Ukermark. [więcej]
Lato 1370 Latem 1370 roku Karolowi Luksemburskiemu udało się zlikwidować sojusz bawarskiego księcia Albrechta von Bayern-Straubing z Kazimierzem Wielkim. Nowe porozumienie bawarsko-luksemburskie wzmocniono małżeństwem Joanny Bawarskiej z Wacławem I Luksemburskim. [więcej]
8 wrzesień 1370 8 września 1370 roku w przedborskich lasach Kazimierz III Wielki uległ wypadkowi, który zadecydował o jego życiu. [więcej]
Wrzesień 1370 Gdy Kazimierz Wielki poczuł się lepiej, zdecydował się na podróż do Sandomierza. [więcej]
30 październik 1370 Kilka dni później Kazimierz Wielki udał się w dalszą drogę do Krakowa, dokąd dotarł 30 października 1370 roku. [więcej]
3 listopad 1370 3 listopad 1370 roku Kazimierzowi III Wielkiemu kazał spisać testament. [więcej]
5 listopad 1370 Kazimierzowi III Wielkiemu nie udało się powrócić do zdrowia po wrześniowym wypadku. Zmarł 5 listopada 1370 w Krakowie. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Ważne bitwy

Płowce 1331

Kościan 1332

Wojny

Wojna
polsko-krzyżacka
1327-1332

Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Władysław I Łokietek
Żony i potomstwo:

Pierwszą żoną Kazimierza została w 1325 roku Aldona Anna - córka córka wielkiego księcia Litwy Giedymina

  1. Elżbieta (1326 – 1363) – żona Bogusława V zachodniopomorskiego
  2. Kunegunda – żona Ludwika Rzymianina, syna cesarza niemieckiego Ludwika IV Wittelsbacha

Drugą żoną Kazimierza została 29 września 1341 roku Adelajda Heska - córka landgrafa Hesji, Henryka II Żelaznego. Małżeństwo nie doczekało się potomstwa.

Trzecią żoną Kazimierza została w 1356 roku Krystyna Rokiczana - czeska mieszczka. Małżeństwo pozostało bezdzietne.

Czwartą żoną Kazimierza została w 1365 roku Jadwiga Żagańska - młodsza córka Henryka V Żelaznego - księcia żagańskiego

  1. Anna (1366-1425) – w latach 1380–1392 małżonka hrabiego Wilhelma von Cilli, w latach 1394–1425 żona hrabiego Ulryka von Tecka.
  2. Kunegunda (1367/1368-1369/1370)
  3. Jadwiga (1369/1370-po 1382)
Następca: Ludwik Węgierski

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Kazimierz_Wielki
#KazimierzWielki
30

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.