Nad Elsterą 1080

"...Dnia 15 października wrogie wojska uderzyły na siebie nad Elsterą. Oddziały Rudolfa prowadzone były przez zaprawionego w bojach Ottona z Northeim, jedynego ówcześnie, rzeczywistego wojskowego dowódcę. I to co nie powinno się było zdarzyć, zdarzyło się. Król Henryk IV przegrał bitwę i musiał uciekać z pola walki. Radość Sasów i ich sojuszników przerwała wiadomość o śmierci króla Rudolfa na polu walki. Otrzymał cios włócznią, ale oprócz tego zadano mu ranę o symbolicznym znaczeniu: stracił w boju prawą rękę. Dla ludzi tamtych czasów był to pewny znak sądu bożego. Utracił tę rękę, którą podnosił w chwili składania przysięgi na wierność królowi Henrykowi, królowi, którego później zdradził, sam mianując się królem..."

Fragment książki: E.W. Wies "CESARZ HENRYK IV" s. 181