OLAF IV

(1380-1387)

Władcy Norwegii

Harald I Pięknowłosy

Eryk Krwawy Topór

Haakon Dobry

Harald II Szara Opończa

Haakon Sigurdsson

Olaf I Tryggvasson

Swen Widłobrody

Olaf II Święty

Kanut Wielki

Magnus Dobry

Harald III Surowy

Magnus II Haraldsson

Olaf III Pokojowy

Haakon Magnusson

Magnus III Bosy

Olaf Magnusson

Eystein I Magnusson

Sigurd I Krzyżowiec

Magnus IV Ślepy

Harald IV Gille

Sigurd II Gęba

Inge I Garbaty

Eystein II

Haakon II Barczysty

Magnus V

Sverre Sigurdsson

Haakon III

Guttorm Sigurdsson

Inge II Baardsson

Haakon IV Stary

Magnus VI Prawodawca

Eryk II Wróg Księży

Haakon V Długonogi

Magnus VII Eriksson

Haakon VI Magnusson

Olaf IV

Małgorzata

Eryk III Pomorski

Krzysztof Bawarski

Karol I Knutsson Bonde

Chrystian I

Jan

Chrystian II

Fryderyk I

Chrystian III

Fryderyk II

Chrystian IV

Fryderyk III

Chrystian V

Fryderyk IV

Chrystian VI

Fryderyk V

Chrystian VII

Fryderyk VI

Dynastia: Folkungów

Urodzony: w grudniu 1370 roku

Zmarł: 3 sierpnia 1387 roku

Rodzice: Haakon VI Magnusson
i Małgorzata I

3 maj 1376 3 maja 1376 roku w Slagelse (wyspa Zelandia), po śmierci dziadka Waldemara IV, Olaf II Haakonsson obwołany został królem Danii. Ze względu ma młody wiek władcy realna władza spoczywała w rękach jego matki.

1380 W 1380 roku, po śmierci ojca, Olaf Haakonsson został władcą Norwegii. Regencję w jego imieniu sprawowała jego matka.

Grudzień 1385 W grudniu 1385 roku Olaf Haakonsson przyjął także tytuł „dziedzica Szwecji”.

3 sierpień 1387 Olaf Haakonsson zmarł nagle 3 sierpnia 1387 roku w zamku Fasterbo (Skania) i został pochowany w klasztorze cysterskim w Søro (wyspa Zelandia).

Złota myśl na dziś

Poprzednik: Haakon VI Magnusson

Żony i potomstwo:

Olaf Haakonsson nie zdążył się ożenić. Nie pozostawił po sobie potomstwa.

Następca: Małgorzata

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości

#Olaf_IV
#OlafIV
761