Władcy Bułgarii
Dynastia:
Asenowiczów
Urodzony:
około 1168 roku
Zmarł:
w październiku 1207 roku
Rodzice:
pochodził z rodziny bojarów kumańskich z okolic Tyrnowa
Wiosna 1186
Wiosną 1186 roku w Tyrnowie wybuchło skierowane przeciwko Bizancjum powstanie, na czele którego stanął Piotr IV . Kałojan także przystąpił do buntu, wspierając w ten sposób brata. [więcej]
Lato 1186
Latem 1186 roku do Bułgarii wkroczyły bizantyjskie oddziały, na czele których stanął sam cesarz Izaak II . Prężnie prowadzona batalia zmusiła Kałojana i braci do zaprzestania oporu i przeniesienia się za Dunaj.
Jesień 1186
Jesienią 1186 roku Kałojan wspólnie z braćmi wznowił wojnę z Bizancjum.
Maj 1188
Zmęczone przedłużającą się wojną cesarstwo zgodziło się na ustępstwa wobec powstańców. Na przełomie maja i czerwca 1188 roku bracia Kałojana Piotr IV i Asen I podpisali pokojowy układ z Izaakiem II . Niestety Kałojan jako gwarant porozumienia został wysłany do Konstantynopola w charakterze zakładnika.
1190
W bizantyńskiej stolicy Kałojan spędził około dwóch lat, skąd prawdopodobnie w 1190 roku udało mu się uciec. [więcej]
1197
W 1196 roku zamordowany został Asen I , a w 1197 roku ofiarą zamachu stanu stał się Piotr IV . Po śmierci obu braci, wbrew woli spiskowców, władzę w Tyrnowie objął Kałojan .
1199
W 1199 roku Kałojan zapragnął legitymacji swej władzy. Z tego powodu rozpoczął korespondencję z papieżem.
1201
Podczas gdy cesarz Aleksy III Angelos zajęty był wojnami ze swymi niedawnymi sojusznikami, bojarem Iwanko i Dobromirem Chryzem , władca Macedonii Strumskiej, Kałojan , zajął się przejmowaniem terytorium należącego do Bizancjum. Zdobył wówczas Warnę i włączył do Bułgarii wybrzeże Morza Czarnego, położone na północ od Starej Płaniny. W 1201 roku Kałojan zmusił Aleksego III do podpisania pokoju, w myśl którego cesarz zrezygnował ze wszystkich ziem zdobytych przez Bułgarów w latach 1195—1201 oraz zrzekł się pretensji do części ziem macedońskich, opanowanych przez Dobromira Chryza . [więcej]
1203
W 1203 roku Kałojan zajął bizantyjskie terytoria, w skład których wchodziła część ziem Chryza z twierdzą Prosek, Prizren na Kosowym Polu i Skopje.
1203
W 1203 roku Kałojan odebrał królowi Węgier Emerykowi Belgrad i Braniczewo. Następnie na serbskim tronie osadził swego stronnika — wielkiego żupana Stefana Nemanicza . [więcej]
Lato 1204
Latem 1204 roku Kałojan niedługo po zdobyciu Konstantynopola przez uczestników IV wyprawy krzyżowej wysłał poselstwo do Baldwina z Flandrii (nowo wybranego łacińskiego cesarza). Wysłannicy powrócili z niezbyt dobrymi wrażeniami. [więcej]
8 listopad 1204
Jesienią 1204 roku do Tyrnowa przybył legat papieski kardynał Leon Brancaleone . Kałojan otrzymał od niego: koronę królewską, berło i chorągiew. Był to owoc prowadzonych od 1199 roku negocjacji bułgarskiego władcy z papieżem Innocentym III . 8 listopada 1204 roku legat dopełnił swoją misję i dokonał uroczystej koronacji Kałojana na króla Bułgarii i Wołoszczyzny. [więcej]
1204 / 1205
Na przełomie 1204 i 1205 roku zagrożony atakiem krzyżowców z Konstantynopola Kałojan nawiązał sojusz z elitami, niezadowolonymi z rządów łacinników w Tracji. [więcej]
Luty 1205
Działania Kałojana przyniosły skutek w lutym 1205 roku. Wówczas w Tracji wybuchło powstanie przeciwko nowej łacińskiej władzy z Konstantynopola.
Iskra buntu wskrzeszona została w Didymotyce, gdzie mieszkańcy zabili wasala cesarskiego hrabiego Hugona de Saint-Paul i opanowali twierdzę. Następnie dość szybko zdobyty został Adrianopol, lecz ofensywa zatrzymała się pod Archadioplem. [więcej]
Marzec 1205
W marcu 1205 roku Kałojan otrzymał z Tracji ofertę przyłączenia się do buntu. [więcej]
14 kwiecień 1205
Na początku kwietnia 1205 roku Kałojan wyruszył do Tracji. 14 kwietnia pokonał wojska cesarskie w bitwie pod Adrianopolem . Baldwin z Flandrii dostał się do niewoli i odwieziony do Tyrnowa zmarł w więzieniu. [więcej]
Maj 1205
W maju 1205 roku Kałojan podążył w kierunku Salonik. Zdobył Serres i Filipopolis. W obydwu miastach dochodziło do mordów i aktów barbarzyństwa. To stało się głównym powodem odstąpienia greckich elit od sojuszu z Bułgarią. [więcej]
Lato 1205
W czerwcu 1205 roku wojska pod dowództwem hrabiego Henryka z Hainaut wyruszyły do Tracji. Spora część terytorium powróciła pod władzę łacinników. Opór stawił jedynie zbyt mocny dla szczupłych sił cesarskich Adrianopol. [więcej]
Styczeń 1206
W styczniu 1206 roku Kałojan wyruszył na odsiecz Adrianopola. Po kilku tygodniach cała Tracja ponownie znalazła się w rękach Bułgarów. [więcej]
Lato 1206
Okrucieństwa stosowane przez Bułgarów stały się powodem porozumienia greckich elit z przywódcami cesarstwa. Efektem sojuszu było przekazanie Teodorowi Vranasowi władzy nad Adrianopolem i Didymotyką. Powyższe wydarzenia skłoniły Kałojana do rozpoczęcia oblężenia nielojalnych grodów. Na początku sierpnia car wycofał się jednak pod naporem zbliżającej się armii Henryka z Hainaut . [więcej]
Sierpień 1206
Gdy cesarska armia wycofała się, Kałojan powrócił. W sierpniu 1206 roku po krótkim oblężeniu poddała się Didymotyka. W tym czasie w Konstantynopolu 20 sierpnia 1206 roku Henryk z Hainaut został koronowany na cesarza.
Jesień 1206
Z końcem sierpnia 1206 roku Henryk z Hainaut wyruszył w kierunku Adrianopola. Kałojan podobnie jak poprzednim razem wycofał się. Zachowanie władcy Bułgarów zachęciło łacinników do dalszego pochodu na północ. Zdobyto wówczas i złupiono Starą Zagorę i Sliwen oraz Burgas. [więcej]
1207
W 1207 roku Kałojan wszedł z Teodorem I Laskarysem w sojusz skierowany przeciwko cesarstwu z Konstantynopola.
Kwiecień 1207
Pod koniec marca 1207 roku Kałojan przekroczył granice z cesarstwem i rozpoczął oblężenie Adrianopola. Ponowna próba zdobycia twierdzy zakończyła się niepowodzeniem, z powodu Kumanów, którzy podobnie jak rok temu odmówili służby. [więcej]
Wrzesień 1207
Na początku września 1207 roku w rejonie Mesynopola bułgarskie oddziały wciągnęły w zasadzkę drużynę Bonifacego z Montferratu . Sam markiz zginął w trakcie starcia, a jego głowa została dotarła do Kałojana , wprawiając cara w rzadko spotykaną euforię.
Październik 1207
W październiku 1207 podczas oblężenia Salonik Kałojan poniósł śmierć. W jego własnym namiocie zabił go jeden z dowódców wojsk, bojar pochodzenia kumańskiego, Manastyr. [więcej]
Złota myśl na dziś
Ważne bitwy