Nad rzeką Sajo 1132

W jednej drużynie wystąpiły wojska Bolesława Krzywoustego i ruskiego księcia Jaropełka II. Naprzeciwko nich stanęła armia króla Węgier Beli II oraz Leopolda III Austriackiego. Potyczka zakończyła się klęską sił polsko-ruskich.

"...W dniu 22 lipca 1132 roku Bolesław stał już nad rzeką Sajo, gdzie zastąpiły mu drogę wojska węgierskie, wsparte przez Austriaków i ruskie posiłki Wołodymirki przemyskiego. Kadłubek przedstawia spotkanie jako fortel Węgrów. Ci mieli zbliżać się do Polaków udając przyjaciół witających swojego nowego króla, by potem uderzyć na nich znienacka. Tak czy owak wielka bitwa wywiązała się naprawdę, zaś przebieg starcia wszystkie źródła przedstawiają jednoznacznie. Bolesław jeszcze raz w swoim życiu był zmuszony nie tylko dowodzić, ale także walczyć osobiście. Jego wojewoda Wszebór czynił, co mógł, lecz w tej sytuacji nie mógł wiele. Miecz Bolesława, zwany u Kadłubka Żerawem, dokonywał cudów. Wreszcie jakiś wielmoża polski, może wojewoda któregoś z hufców, rzucił się do ucieczki, zaś koń pod Bolesławem padł. Były to oznaki końca bitwy. Strona polska nie doznała wprawdzie druzgocącej klęski, niemniej zmuszona została do odwrotu.
To wystarczyło, aby pogrzebać wszystkie plany samodzielnego rozwiązania problemu..."

Fragment książki: S. Pietras "BOLESŁAW KRZYWOUSTY" s. 205