ozdoba

OLAF II ŚWIĘTY

(1015-1028)

ozdoba
Władcy Norwegii
Harald I Pięknowłosy
Eryk Krwawy Topór
Haakon Dobry
Harald II Szara Opończa
Haakon Sigurdsson
Olaf I Tryggvasson
Swen Widłobrody
Olaf II Święty
Kanut Wielki
Magnus Dobry
Harald III Surowy
Magnus II Haraldsson
Olaf III Pokojowy
Haakon Magnusson
Magnus III Bosy
Olaf Magnusson
Eystein I Magnusson
Sigurd I Krzyżowiec
Magnus IV Ślepy
Harald IV Gille
Sigurd II Gęba
Inge I Garbaty
Eystein II
Haakon II Barczysty
Magnus V
Sverre Sigurdsson
Haakon III
Guttorm Sigurdsson
Inge II Baardsson
Haakon IV Stary
Magnus VI Prawodawca
Eryk II Wróg Księży
Haakon V Długonogi
Magnus VII Eriksson
Haakon VI Magnusson
Olaf IV
Małgorzata
Eryk III Pomorski
Krzysztof Bawarski
Karol I Knutsson Bonde
Chrystian I
Jan
Chrystian II
Fryderyk I
Chrystian III
Fryderyk II
Chrystian IV
Fryderyk III
Chrystian V
Fryderyk IV
Chrystian VI
Fryderyk V
Chrystian VII
Fryderyk VI
Olaf II Święty
Dynastia: Ynglingów
Urodzony: w 995 roku
Zmarł: 29 lipca 1030 roku

Poległ w bitwie pod Stiklastadir.

Rodzice: Harald Grenske
995 Olaf Haraldsson urodził się około 995 roku zapewne jako pogrobowiec. Przydomek Święty przylgnął do niego wkrótce po śmierci, na długo przed formalną kanonizacją. Wychowywał się na dworze ojczyma, Sigurda Syra króla Ringerike.
1010 W 1010 roku Olaf II Święty brał udział w bitwie pod Ringmere. [więcej]
1011 W 1011 roku, podczas jednej z licznych wypraw wikingów, w których uczestniczył, Olaf II Święty zdobył Canterbury.
Wiosna 1014 Wiosną 1014 roku Olaf II Święty znacząco wspomagał Ethelreda II w jego powrocie na angielski tron. [więcej]
1014 / 1015 Zimą 1014/15 roku, podczas pobytu w Rouen na dworze księcia Normandii Ryszarda II, Olaf II Święty przyjął chrzest.
1015 W 1015 roku Olaf II Święty, wykorzystując zaangażowanie Knuta II Wielkiego w Anglii, powrócił do Norwegii i rozpoczął przejmowanie władzy w ojczyźnie.
25 marzec 1016 Zimą przełomu lat 1015/16 udało się Olafowi II Świętemu schwytać członka rodu Hladir, stojącego w opozycji do nowego władcy. Był nim młody jarl Hladir Hakon Eiriksson, który w zamian za odzyskanie wolności miał uznać władzę Olafa II. Duma przedstawiciela rodziny Hladir nie pozwoliła mu przystać na tę propozycję, został więc skazany na wygnanie. To zdarzenie spowodowało w Norwegii wybuch buntu, którego epilog miał miejsce 25 marca 1016 roku na scenie bitwy pod Nesjar.
1019 W 1019 roku Olaf II Święty otrzymał od Olafa Skötkonunga ziemie norweskie będące pod szwedzką kontrolą od 1000 roku, w tym połowę Trøndelagu. Porozumienie między władcami zostało wzmocnione w lutym 1019 roku małżeństwem króla Norwegii z księżniczką szwedzką Astrydą zawartym w Sarpsborgu.
1022 Około 1022 roku Olaf II Święty wprowadził w Norwegii chrześcijaństwo. Wcześniej udało mu się zaprowadzić pokój i wdrożyć nowe sprawiedliwe prawo. [więcej]
1026 W 1026 roku Olaf II Święty, wspólnie z Anundem Jakobem najechali duńską Zelandię i rozpoczęli sukcesywnie ją pustoszyć. Te wydarzenia stały się przyczyną powrotu Knuta II Wielkiego do Skandynawii i wydaniem bitwy u ujścia rzeki Helgea.
1026 Po bitwie dużą przeszkodą stała się dla Olafa II blokada 0resundu założona przez duńską flotę. Z tego powodu Norweg zdecydował się wracać do ojczyzny drogą lądową, która okazała się bardzo uciążliwa dla jego wojsk.
1027 Knut Wielki napaścią szwedzko-norweską z 1026 roku poczuł się mocno zagrożony. Z tego powodu rozpoczął zakrojoną na szeroką skalę kampanię poszukiwania i kupowania sobie stronników w Norwegii. Nie wiadomo czy już wtedy Olaf II Święty poczuł jak wielkie niebezpieczeństwo mu grozi.
1028 W 1028 roku Olaf II Święty kazał stracić osiemnastoletniego Thorira za zdradę, mimo że młody wódz przyznał się do winy. To wydarzenie pokazuje, że skutecznie osaczanemu przez Knuta Wielkiego królowi Norwegów zaczęły puszczać nerwy a tego typu epizody powiększały szeregi jego wrogów. [więcej]
1028 W 1028 roku Olaf II Święty sprokurował konflikt z władcą zachodniej Norwegii Jarlem Erlingiem Skjalgsonem zakończony bitwą pod Tungą.
1028 W 1028 roku Knut Wielki wysłał posłów do Norwegii. Olaf II spodziewając się celu dyplomatycznej misji, przez kilka dni nie przyjmował delegatów. Tak jak przewidywał wysłannicy upomnieli się o niezapłacony trybut i uznanie zwierzchności władcy Danii nad Norwegią. Odpowiedzią Olafa II było stanowcze: nie. [więcej]
1028 W 1028 roku na czele floty złożonej z 50 okrętów Knut Wielki podpłynął do wybrzeży Norwegii i rozpoczął objazd kraju. Kolejno odwiedzane skupiska ludzkie zaczęły uznawać go za króla. Olaf II Święty przebywał wtedy w Tonsberg. Widząc potęgę króla Danii i Anglii opuścił ojczyznę, oddając w ten sposób władzę. Wraz z synem przez Szwecję udał się na Ruś. Tam doświadczył uprzejmości swego szwagra Jarosława I, od którego otrzymał schronienie. [więcej]
1030 W 1030 roku Olaf II Święty podjął próbę odzyskania władzy w Norwegii. Zmierzył się z wojskami możnych norweskich w bitwie pod Stiklestad. Jak się okazało, był to ostatni czyn byłego norweskiego króla. Jeszcze tego samego roku Norwegowie doprowadzili do beatyfikacji Olafa II. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Ważne bitwy

Ringmere 1010

Nesjar 1016

Helgea 1026

Tunga 1028

Stiklestad 1030

Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Swen Widłobrody
Żony i potomstwo:

Żoną Olafa II Świętego została w lutym 1019 roku Astryda - córka króla Szwecji, Olafa Skötkonunga.

  1. Ulvhild

Z nałożnicą Alfhildą Olaf Święty miał syna.

  1. Magnus Dobry
Następca: Kanut Wielki

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Olaf_Święty
#OlafŚwięty
685

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.