ozdoba

ROGER II

(1105-1154)

ozdoba
Władcy Sycylii
Roger I
Szymon Sycylijski
Roger II
Wilhelm I Zły
Wilhelm II Dobry
Tankred z Lecce
Wilhelm III
Henryk I
Konstancja Sycylijska
Fryderyk I
Henryk II
Konrad I
Konradyn
Manfred
Karol I Andegaweński
Piotr I Wielki
Jakub I Sprawiedliwy
Fryderyk II Sycylijski
Piotr II Sycylijski
Ludwik I Sycylijski
Fryderyk III Sycylijski
Maria I Sycylijska
Marcin I Młodszy
Marcin II Ludzki
Ferdynand I
Alfons I Wspaniały
Jan I Aragoński
Ferdynand II Aragoński
Joanna I Szalona
Karol II
Filip I
Filip II
Filip III
Karol III
Roger II
Dynastia: Hauteville
Urodzony: 22 grudnia 1095 roku
Zmarł: 26 lutego 1154 roku
w Palermo
Rodzice: Roger I i
Adelajda del Vasto
1105 Dziesięcioletniemu Rogerowi II zmarł starszy brat. Stał się więc prawowitym władcą Sycylii. Regencję nad młodocianym monarchą sprawowała jego matka Adelajda. [więcej]
1107 Roger II lata młodzieńcze spędził głównie w Messynie. Z 1107 roku pochodzi pierwszy znany nam dokument, sygnowany przez Rogera II. Młody hrabia i jego matka przekazali w nim opatowi klasztoru świętego Bartłomieja w Lipari dziesięcinę, pobieraną od Żydów z Termini. [więcej]
Jesień 1108 Pod koniec 1108 roku gościem Rogera II został król Norwegii Sigurd Krzyżowiec. Obu władcom było ze sobą na tyle dobrze, że wizyta potrwała dwa lata. [więcej]
1111 Prawdopodobnie w Boże Narodzenie 1111 roku, a jeżeli nie, to najpóźniej latem 1112 roku Roger II został pasowany na rycerza.
1112 Jesienią 1112 roku Roger II przyjął poselstwo z Jerozolimy, które przybyło z propozycją małżeństwa jego matki Adelajdy z królem Jerozolimy Baldwinem I. [więcej]
Lato 1113 Latem 1113 roku Roger II pożegnał matkę, która wyjechała do Jerozolimy, aby zostać żoną Baldwina I. Jej sen się spełnił, lecz chyba nie w tej wersji, o której marzyła. Została małżonką króla Jerozolimy, ale co ciekawe - drugą. Stała się jedynie lekiem na upiorną chorobę, zwaną pusty skarbiec i ogromne długi. [więcej]
1115 W 1115 roku Roger II dużo czasu spędził w Kalabrii. Jako hrabia tego księstwa kontynuował politykę, nakreśloną przez jego rodziców.
1116 We wrześniu 1116 roku Roger II przydzielił konsulowi Genui i jego bratu położony na Sycylii teren, na którym mieli zbudować szpital. Przyznał im także jednorazową dotację w wysokości dwóch liwrów w złocie i udzielił zwolnienia z cła dla towarów o wartości mniejszej niż sześćdziesiąt złotych tari.
1117 W 1117 roku flota Rogera II, złożona z dwudziestu czterech statków, dopłynęła do afrykańskich wybrzeży. Przepłynęła obok Al-Mahdiji (obecnie Tunezja) i zakotwiczyła w porcie Kabis. Po owacyjnym przyjęciu przez miejscową ludność została przepędzona przez zbrojne oddziały władcy Ifrikijii Ali ibn Jahja.
Lato 1123 Latem 1123 roku flota Rogera II zaatakowała afrykańskie wybrzeże Ifrikiji. Przedsięwzięcie to zakończyło się kompletną klęską. [więcej]
1124 Prawdopodobnie wiosną 1124 roku, na prośbę Wilhelma, wnuka Roberta Guiscarda, Roger II uderzył na Jordana z Ariano. Działania te były następstwem wydarzeń, podczas których południowa Italia była świadkiem zbytniej pewności siebie Jordana, który najechał i spustoszył ziemie należące do Wilhelma. Roger II, w zamian za część terenów w okolicach Mesyny i Palermo oraz pełnię władzy w całej Kalabrii, ofiarował Wilhelmowi sześciuset rycerzy oraz pięćset uncji złota. Kampania przeciwko Jordanowi zakończyła się pełnym sukcesem, a Wilhelm poczuł słodki smak zemsty. [więcej]
Czerwiec 1127 W czerwcu 1127 roku Roger II osobiście brał udział w oblężeniu zamku w Lukanii. [więcej]
1127 W 1127 roku wojownicza flota muzułmańska zwiększyła częstotliwość ataków na wybrzeża Sycylii. W tym samym roku Roger II na rzecz wyznawców Allaha stracił Maltę. [więcej]
Sierpień 1127 W sierpniu 1127 roku dotarła do Rogera II wiadomość o śmierci jego kuzyna Wilhelma (wnuka Roberta Guiscarda). Hrabia Sycylii niezwłocznie przystąpił do organizacji wyprawy do Italii. W połowie sierpnia wyruszył na czele floty siedmiu uzbrojonych jednostek w kierunku Salerno. Po trwających kilka dni negocjacjach Roger II został księciem Apulii. Niedługo potem odebrał hołdy kolejnych miast. Mimo to przybyły do Benewentu papież Honoriusz II odmówił Rogerowi II prawa do dziedziczenia po Wilhelmie. Pertraktacje księcia Sycylii, Kalabrii i Apulii z głową Kościoła nie przynosiły rozwiązania problemu. Między innymi i z tego powodu pod Benewentem doszło do zbrojnego starcia, w którym siły papieskie zostały pokonane przez Normanów. [więcej]
1 wrzesień 1127 1 września 1127 roku Roger II przebywał w Montescaglioso w towarzystwie Jerzego z Antiochii i emira Chrystodula.
Styczeń 1128 W styczniu 1128 roku Roger II był już w Palermo. Stąd wysłał do papieża poselstwo z misją wynegocjowania porozumienia, lecz Honoriusz II odrzucił wszelkie oferty. [więcej]
Styczeń 1128 Pod koniec stycznia 1128 roku armia, na czele której stanął papież Honoriusz II, została rozbita pod Benewentem przez wojska Rogera II. [więcej]
1128 W 1128 roku w Palermo Roger II zawarł z Rajmundem Berengarem III, hrabią Barcelony, skierowany przeciwko muzułmanom układ, na mocy którego hrabia Sycylii i Kalabrii zobowiązał się w następnym roku oddać pięćdziesiąt galer do dyspozycji hrabiego Barcelony. W zamian Rajmund Berengar III obiecał wszystkie swoje porty otworzyć dla sycylijskich statków i zapewnić im zaopatrzenie. Łupy zdobyte na innowiercach miały być podzielone po połowie.
Maj 1128 W połowie maja 1128 roku Roger II wyruszył z Palermo na kontynent. Głównym celem jego wyprawy było przywrócenie do posłuszeństwa buntowników w południowej Italii. Niedługo potem Roger II stał się panem wszystkich terytoriów, należących wcześniej do Boemunda (syna Roberta Guiscarda) i Tankreda książąt Antiochii. [więcej]
Sierpień 1128 W sierpniu 1128 roku, w miejscu zwanym kamiennym brodem, nad rzeką Bradano armia Rogera II spotkała się z armią papieża Honoriusza II. Do bitwy jednak nie doszło. Rozpoczęły się negocjacje. [więcej]
22 sierpień 1128 22 sierpnia 1128 roku pod Benewentem, na moście Leproso nad rzeką Sabato, Roger II złożył hołd Honoriuszowi II. W zamian papież uczynił go władcą wszystkich jego terytoriów. [więcej]
Grudzień 1128 Spod Benewentu ruszył Roger II w stronę tych miast, które jeszcze nie miały przyjemności złożenia mu hołdu. W grudniu w Salerno postawił stopy na statku i wrócił na Sycylię.
Wiosna 1129 Niedługo po wyjeździe papieża z Benewentu wybuchły tam zamieszki, w których nie zabrakło następstw aktywności najciemniejszej strony ludzkich działań. W mieście widziano krew, trupy i ludzką rozpacz. Niebawem powstanie rozlało się na całą Apulię. Wiosną 1129 roku Roger II opuścił Sycylię, aby ratować swoje władztwo. [więcej]
Lato1129 Kampania w Apuli zajęła Rogerowi II wiosnę i całe lato 1129 roku. Pomimo wielu przeszkód wielkiemu hrabiemu udało się się przywrócić porządek i prawo w dzielnicy. [więcej]
Wrzesień 1129 We wrześniu 1129 roku w Melfi Roger II zorganizował zgromadzenie wszystkich lenników. Ogłosił pokój, który agitował do zaprzestania prywatnych wojen oraz sugerował wzajemne przebaczenie wcześniejszych win. Każdy zaproszony wasal złożył władcy Sycylii, Kalabrii i Apulii oraz dwóm jego synom Rogerowi i Tankredowi uroczystą przysięgę wierności.
Początek 1130 Początek 1130 roku Roger II spędził na południu Italii. Jego obecność była tam niezbędna z powodu częstych buntów.
Maj 1130 16 maja 1130 roku Roger II przebywał w Palermo. Z pewnością wiedział już o sensacyjnych wiadomościach z Rzymu.
W nocy z 13 na 14 lutego 1130 roku zmarł w Rzymie papież Honoriusz II. Następnego dnia rano żwawo pochowano denata, a następnie w dużym pośpiechu komisja elekcyjna, która nie była w pełnym składzie, stosunkiem głosów sześć do jednego wybrała papieżem Gregorio Papareschi i wprowadziła go do Lateranu. Nowy zajmujący miejsce na Piotrowym tronie przyjął imię Innocenty II.
Mniej więcej w tym samym czasie w kościele Świętego Marka pozostali kardynałowie, będący w większej liczebności, jednogłośnie wybrali głową Kościoła Piotra Pierleoniego, który przyjął imię Anaklet II.
Tym sposobem kościół chrześcijański powołał do życia dwóch papieży.
Wrzesień 1130 W związku z tym, że Innocenty II stał się faworytem Lotara III, Anaklet II musiał szukać stronnika gdzie indziej. Swój wzrok skierował w zupełnie inną stronę niż jego konkurent. Z tego powodu we wrześniu 1130 roku w Avelino doszło do spotkania dwóch wielkich, którzy bardzo mogli sobie wzajemnie pomóc, Rogera II i papieża Anakleta II. Dziełem tych rozmów stała się bulla papieska wystawiona 27 września 1130 roku. Roger II, w zamian za wieczyste nadanie ziem, których był władcą oraz za obietnicę koronacji, stawał się papieskim lennikiem. [więcej]
Październik 1130 W październiku 1130 roku Roger II powrócił na Sycylię czynić przygotowania do wielkiej uroczystości.
25 grudzień 1130 25 grudnia roku w Palermo, w obecności wszystkich baronów i ludu, Roger II został koronowany. Namaszczenia świętymi olejami pierwszego króla Sycylii dokonał kardynał Conte od Świętej Sabiny, osobisty wysłannik papieża Anakleta II, a zaszczytu włożenia korony na głowę władcy dostąpił książę Kapui, Robert.
Luty 1131 Roger II osobiście brał udział w zakończonym w lutym 1131 roku oblężeniu Amalfi. Niedługo po tym Rogerowi poddało się księstwo Neapolu. [więcej]
Marzec 1131 W marcu 1131 roku w Salerno Roger II spotkał się z Anakletem II. Ustalono tam warunki powrotu papieża do Rzymu. Biskup Kościoła rzymskiego miał udać się w powrotną drogę w połowie maja w eskorcie dwustu rycerzy. Na czele ekspedycji Roger II postawił księcia Roberta z Kapui oraz Rajnulfa hrabiego Alife.
Niedługo potem Roger II wysłał posła do Ryszarda, brata Rajnulfa z Alife, by ten złożył mu hołd z Avellino i Mercogliano. Pomysł króla Sycylii wielce nie przypadł do gustu Ryszardowi, więc aby zademonstrować światu swe niezadowolenie, kazał obciąć nos i wydłubać oczy wysłannikowi Rogera II. Ta krzywda nie mogła pozostać bez rewanżu. Król Sycylii wysłał zbrojne oddziały, które zajęły sporne tereny.
Na domiar złego Matylda, żona Rajnulfa z Alife i jednocześnie przyrodnia siostra Rogera II, opuściła męża i wraz z synem udała się pod królewski protektorat.
Po powrocie z Rzymu Rajnulf z Alife zorientował się, że stracił Avellino i Mercogliano oraz żonę, która dodatkowo żąda zwrotu posagu. Wydaje się, że był to dobry moment, aby odwiedzić szwagra w Salerno i złożyć mu hołd, ale mimo wszytko Rajnulf nie zdecydował się na to, ostentacyjnie podkreślając swoją niezależność.
Maj 1131 Pod koniec maja 1131 roku Roger II z siostrą Matyldą udali sie na Sycylię.
13 czerwiec 1131 7 czerwca 1131 roku Roger II przybył do Cefalù, gdzie 13 czerwca położył kamień węgielny pod budowę katedry, posadowionej na górującej nad miastem skale. [więcej]
Maj 1132 W maju 1132 roku Roger II opuścił Sycylię. Pierwszym miejscem postoju króla stał się Tarent, gdzie między innymi odbył się sąd nad Gotfrydem z Andrii. [więcej]
Czerwiec 1132 W czerwcu 1132 roku Roger II zdobył Bari po trzytygodniowym oblężeniu. Dotychczasowy władca tego miasta Lombardczyk Grymoald Alferanite, który nie chciał złożyć hołdu swojemu królowi, został wraz z najbliższą rodziną pojmany i odesłany na Sycylię.
13 lipiec 1132 Po zwycięskim oblężeniu Roger II skupił swe działania na próbach sprowadzania do porządku zbuntowanych Roberta z Kapui oraz Rajnulfa hrabiego Alife. 13 lipca 1132 roku król Sycylii stanął na równinie San Valentino, w pobliżu mostu na Calore, o dwie mile od Benewentu. Tu oczekiwał na wichrzycieli, ale bez skutku. Próbował namówić mieszkańców Benewentu na wspólną akcję przeciwko nieposłusznym wasalom, ale sprawy przybrały nieoczekiwany status, ponieważ Benewent sprzymierzył się z Robertem z Kapui i Rajnulfem z Alife. Po tygodniu Roger II udał się w kierunku Avelino.
25 lipiec 1132 22 lipca Roger II rozłożył swój obóz pod Nocerą, miejscowością oddaloną o kilka kilometrów od Salerno. Trzy dni później stoczył bitwę z wojskami koalicji Roberta z Kapui, Rajnulfa hrabiego Alife oraz Benewentu. Bitwa zakończyła się kompletna klęską króla Sycylii.
Sierpień 1132 W połowie sierpnia 1132 roku Roger II opuścił Salerno i udał się do Bari.
Jesień 1132 Jesienią 1132 roku przyszedł czas wymierzenia kary niedawnym buntownikom. W ramach demonstracji siły Roger II spustoszył region Benewentu. [więcej]
Boże Narodzenie 1132 Boże Narodzenie 1132 roku i pierwsze miesiące 1133 roku Roger II spędził na Sycylii.
Maj 1133 W maju 1133 roku Roger II na czele ogromnej armii, złożonej głównie z sycylijskich muzułmanów, stanął na kalabryjskiej ziemi. Rozpoczęła się długotrwała ofensywa, mająca na celu złamanie oporu buntowników. Potężna siła militarna i stosowany terror ułatwiały marsz na północ. Wojska króla Sycylii dosyć szybko zdobyły między innymi Venosę, Armento, Anzi i Materę. [więcej]
Lipiec 1133 W lipcu 1133 roku Roger II po dwutygodniowym oblężeniu zdobył Montepeloso, które z tego powodu, że stawiło opór, zostało spalone i zrównane z ziemią.
Sierpień 1133 W sierpniu 1133 roku Roger II kontynuował kampanię w Apulii. Wkroczył do Acerenzy, bo tu ukryło się kilku rycerzy-zdrajców. Następnie podążył do Bisceglie nad Adriatykiem, gdzie nakazał zburzyć miejskie mury. Później wkroczył do Troi i kazał powiesić kilku dostojników oraz polecił przesiedlić ludność tego miasta do okolicznych wsi. Jesienią ten sam los spotkał mieszkańców Ascoli.
Październik 1133 10 października 1133 roku Roger II opuścił Salerno i udał się do Palermo, aby jak zwykle zimę spędzić na Sycylii. Kontynent opuszczała eskadra dwudziestu trzech statków, wypełnionych złotem, klejnotami i innymi łupami oraz niewolnikami.
Falkon z Benewentu poinformował potomnych, że część jednostek zatonęła razem ze związanymi wspólnie jedną liną mężczyznami i kobietami. Na koniec dodał, że dzięki temu uwolnili się od tyrana.
Styczeń 1134 W związku z tym, że wrogowie Rogera II próbowali wciągnąć do sojuszu skierowanego przeciwko królowi Sycylii, inne miasta z północnej Italii, na początku 1134 roku Roger II wysłał do Genui i Pizy poselstwo, które skutecznie zahamowało te działania. [więcej]
Maj 1134 W maju 1134 roku na czele eskadry liczącej sześćdziesiąt okrętów Roger II opuścił Sycylię i dopłynął do Salerno. Kolejny etap ofensywy przeciwko buntownikom z Apulii był przed nim. [więcej]
Czerwiec 1134 W czerwcu 1134 roku ofensywa Rogera II przyniosła pierwszy ogromy i tak długo oczekiwany sukces. Po koniec miesiąca królowi Sycylii poddał się zdesperowany Rajnulf z Alife, jeden z głównych oponentów, którzy tak bardzo upokorzyli Rogera II w bitwie pod Nocerą. Pozostało już tylko wziąć i nadziać na widelec Roberta z Kapui. [więcej]
Lipiec 1134 Pod koniec czerwca 1134 roku poddało się Sarno. Stąd Roger II ruszył w kierunku Nocery, miejsca, gdzie dwa lata wcześniej został tak ponuro upokorzony. Kiedy poddała się Nocera, król Sycylii podążył do Paduli, a potem na zamek Ponte, znajdujący się na północ od Benewentu. Następny w kolejce do złożenia hołdu Rogerowi ustawił się sam Benewent. Król przyjął przysięgę wierności i pozostawił w nim swoich ludzi: emira Jana i kanclerza Gweryna. Pod koniec lipca król Sycylii znalazł się w Salerno. [więcej]
Wrzesień 1134 We wrześniu 1134 roku Roger II spędzał czas już na Sycylii. Pod koniec roku przeszedł bardzo ciężka chorobę.
Jesień 1134 Jesienią 1134 roku oblegana przez Hammadydów Al-Mahdijja wezwała Rogera II na pomoc. Władca Sycylii wsparł pokrzywdzonych flotą, złożoną z dwudziestu jednostek. [więcej]
Luty 1135 6 lutego 1135 roku umarła Elwira, żona króla Sycylii. Roger II pogrążył się w tak wielkim smutku, że zamknął się w swojej komnacie i przez kilka dni nie chciał nikogo widzieć. Brak królewskiej osoby na salonach przyczynił się do powstania plotki, że wielki i groźny władca Sycylii, Kalabrii i Apulii nie żyje. Nie potrzeba było telewizji, aby wiadomość ta w tempie allegro obiegła cały europejski kontynent.
Bardzo szybko do działań przystąpili Robert z Kapui oraz Rajnulf z Alife. Pierwszy już na wiosnę z flotą dwudziestu statków z Pizy wpłynął do portu w Neapolu, a drugi z czterystoma rycerzami u boku zapragnął odzyskać to, co mu król Sycylii skonfiskował. [więcej]
5 czerwiec 1135 5 czerwca 1135 roku Roger II przypłynął do Salerno zdusić w zarodku ponowną rebelię. Wszyscy wrogowie króla Sycylii schowali się za murami Neapolu. Roger II na początek kazał ogołocić wszystkie ziemie pomiędzy Neapolem a Aversą.
Lipiec 1135 W połowie lipca 1135 roku Roger II przymierzał się do rozpoczęcia regularnego oblężenia Neapolu, lecz olbrzymie upały uniemożliwiły to przedsięwzięcie. Poprzestano więc tylko na blokadzie od strony lądu.
W tym samym miesiącu Roger II mianował swego syna Alfonsa księciem Kapui. [więcej]
Sierpień 1135 W sierpniu 1135 roku wspólnie z synem Alfonsem Roger II wkroczył do Kapui, gdzie miejscowa elita przysięgła wierność nowemu władcy.
8 wrzesień 1135 Pod koniec pierwszego tygodnia września 1135 roku Roger II znalazł się w Salerno. Tu postanowił, że ósmego dnia tego miesiąca jego flota zaatakuje Neapol od strony morza. Zamiar zamieniony w czyn okazał się nietrafiony. Potężna burza nie pozwoliła odnieść sukcesu.
Jeszcze kilka tygodni wojska króla Sycylii próbowały zdobyć aroganckie miasto, lecz bez efektów.
Boże Narodzenie 1135 Święta Bożego Narodzenia 1135 roku Roger II spędził w Palermo. Tu dokonał pasowania na rycerzy swych synów: Rogera, księcia Apulii i Tankreda, księcia Bari.
1137 Na początku 1137 roku Lotar III wkroczył do Italii. Jego śladem podążała liczna armia rycerzy. Celem cesarskiej wyprawy było usunięcie z Rzymu antypapieża Anakleta II i oddanie Piotrowego tronu Innocentemu II. Oprócz tego władca Niemiec starał się zademonstrować swą siłę Rogerowi II. Maszerujące cesarskie oddziały pod koniec maja dotarły do Bari, a 29 czerwca zdobyły Melfi. [więcej]
8 sierpień 1137 8 sierpnia 1137 roku Salerno poddało się Lotarowi III. Roger II stracił swoją kontynentalną stolicę lecz zyskał nowego sprzymierzeńca w postaci floty z Pizy. Niedługo potem cesarz i papież Innocenty II, za cenę hołdu lennego, przekazali księstwo Apulii Rajnulfowi hrabiemu Alife. [więcej]
Wrzesień 1137 We wrześniu 1137 roku do Rogera II dotarła wiadomość, że schorowany cesarz opuszcza Italię. Król Sycylii czym prędzej ruszył na kontynent odzyskiwać to, co niedawno stracił. Swój pełen sukcesów pochód zaczął od Salerno. [więcej]
Październik 1137 W październiku 1137 roku poddaje się Rogerowi II książę Neapolu Sergiusz VII, Benewent oraz Monte Cassino. Potem do miast wiernych królowi Sycylii dołączają następne: Montesarchio, Mercogliano, Montecorvino. [więcej]
30 październik 1137 30 października 1137 roku armia Rogera II została rozbita przez wojska Rajnulfa hrabiego Alife pod Rignano. Król Sycylii ratował się brawurową ucieczką z pola bitwy. Nigdy dotąd nie doznał takiej klęski i upokorzenia, lecz mimo wszystko pozostał osobą, od której zależał pokój w południowej Italii. Bernard z Clairvaux doskonale to rozumiał i z tego powodu udał się do Rogera II, przebywającego w Salerno, i poprosił o arbitraż w sprawie sporu papieży. Król Sycylii przyjął propozycję. [więcej]
Listopad 1137 W drugiej połowie listopada 1137 roku Roger II przebywał w Benewencie. Potwierdził tam przywileje nadane benewentczykom przez Lotara III.
Boże Narodzenie 1137 W Boże Narodzenie 1137 roku w Palermo Roger II ponownie podjął próby znalezienia płaszczyzny porozumienia w sprawie papieży, lecz rozmowy nie przyniosły rozwiązania sporu. [więcej]
25 styczeń 1138 25 stycznia 1138 roku umarł Anaklet II. Wydawałoby się, że konflikt dwóch papieży rozwiązał się sam, lecz w lutym stronnicy Pierleonich wybrali nowego papieża. Został nim Grzegorz Conti, który przyjął imię Wiktor IV. Pomimo tego Innocenty II zasiadł w pałacu na Lateranie, skąd 21 marca wysłał swoją pierwszą od kilku lat bullę. To wydarzenie oraz presja całej Europy spowodowała, że Wiktor IV i jego zwolennicy 29 maja poddali się Innocentemu II. Roger II także przyłączył się do trendu i zaakceptował nową postać na Piotrowym tronie. Schizma dobiegła końca. [więcej]
Wiosna - lato 1138 Wiosną 1138 roku Roger II z wielką werwą przystąpił do odzyskiwania utraconych terytoriów w południowej Italii. Pod koniec lata zdobył nawet Alife. Król Sycylii nie zdobył się na akt miłosierdzia. Miasto największego wroga zostało spalone. [więcej]
Jesień 1138 Jesienią 1138 roku sytuacja w południowej Italii została opanowana na tyle, że Roger II mógł się wycofać do Salerno. [więcej]
Maj 1139 30 kwietnia 1139 roku umarł w Troi Rajnulf hrabia Alife. Król Sycylii mógł być ostatnim, który zapłakał po jego śmierci. 25 maja Roger II powrócił na kontynent i znalazł się w Salerno.
Czerwiec 1139 Większość czerwca 1139 roku Roger II spędził na oblężeniu Troi. [więcej]
Lipiec 1139 W połowie lipca 1139 roku Roger II spotkał się w San Germano z Innocentym II, który przybył tu ze sporą armią, aby zaprowadzić pokój w południowej Italii. Kilkudniowe negocjacje zakończyły się fiaskiem. [więcej]
22 lipiec 1139 22 lipca 1139 roku nad brzegiem rzeki Garigliano, niedaleko Galluccio, armia papieska została schwytana w pułapkę, a Innocenty II pojmany przez Rogera II. [więcej]
27 lipiec 1139 27 lipca 1139 roku w Mignano uwięziony Innocenty II wydał bullę, na mocy której Roger II oficjalnie został uznany przez papieża królem Sycylii i księciem Apulii, a jego syn Alfons władcą Kapui. [więcej]
1 sierpień 1139 1 sierpnia 1139 roku Roger II i Innocenty II wkroczyli do Benewentu. [więcej]
Sierpień 1139 Na początku sierpnia 1139 roku Roger II udał się do Troi, miasta, które zwykle stało po stronie antagonistów króla Sycylii. Pomimo tego, że naprzeciwko wyszła delegacja z biskupem Wilhelmem na czele, Roger II nie skorzystał z gościny. Rozkazał jedynie zniszczenie grobu Rajnulfa hrabiego Alife. Zwłoki zostały wyjęte z grobowca, następnie przeciągnięte ulicami miasta, a na koniec wyrzucone do bajora z komunalnymi odpadkami. Ten incydent nie przyniósł chwały królowi Sycylii. Dopiero najstarszy syn Roger, przybywszy z Neapolu, zdołał przekonać Rogera II do normalnego pochówku byłego wroga.
19 październik 1139 W sierpniu 1139 roku Roger II rozpoczął oblężenie Bari. Miasto poddało się po dwumiesięcznym oblężeniu. 19 października podpisano akt kapitulacji, w myśl którego miasto w zamian za poddanie się nie poniosło żadnych sankcji i nie zostało spustoszone. [więcej]
27 październik 1139 27 października 1139 roku Roger II wkroczył do Salerno.
5 listopad 1139 5 listopada 1139 roku Roger II opuścił kontynent i wypłynął w kierunku Palermo.
Lipiec 1140 W połowie lipca 1140 roku Roger II z Sycylii wypłynął na kontynent. Próbował tu spotkać się z Innocentym II, aby omówić niezałatwione sprawy, lecz papież, zniesmaczony wojną wszczętą przez synów króla Sycylii, odmówił. [więcej]
Sierpień 1140 Pod koniec sierpnia 1140 roku Roger II zatrzymał się w okolicach Chieti. Stąd wyruszył do Ariano, gdzie miał się odbyć zjazd możnowładców południowej Italii. Tam powstały sławne Assyzy z Ariano, czyli zbiór praw południowej Italii.
4 październik 1140 We wrześniu 1140 roku Roger II udał się do Neapolu, gdzie mieszkańcy zgotowali mu entuzjastyczne przyjęcie. 4 października 1140 roku wypłynął z Salerno w kierunku Sycylii.
1142 Latem 1142 roku Roger II opuścił Sycylię. Przebywał potem między innymi w Ariano, a w listopadzie gościł w Monte Cassino. W grudniu król Sycylii powrócił do Palermo.
1143 Wiosną 1143 roku Roger II wysłał do cesarza Jana II Komnena propozycję małżeństwa z jedną z bizantyjskich księżniczek.
1143 W 1143 roku, po śmierci cesarza Jana II Komnena, jego syn i następca wysłał do Rogera II poselstwo. Niestety próba zawiązania intratnego sojuszu zakończyła się niepowodzeniem. [więcej]
1143 W maju 1143 roku flota Rogera II zaatakowała Trypolis. Zdobycie tego portu zakończyło się niepowodzeniem. [więcej]
1143 24 września 1143 roku zmarł papież Innocenty II. Jego następcą został Celestyn II, który dosyć szybko podważył umowę podpisaną pod Mignano. Dla swojej sprawy pozyskał nawet przychylność klasztoru w Monte Cassino. Roger II przebywający w tym czasie w południowej Italii, aby ostudzić zapał mnichów, wyprawił się na czele ekspedycji karnej i przejął zawartość klasztornego skarbca. [więcej]
Maj 1144 14 maja 1144 roku Roger II pełen nadziei opuścił Sycylię, udając się na spotkanie z nowym papieżem Lucjuszem II. Dwutygodniowe obrady nie przyniosły jednak porozumienia. Zawiedziony i rozgoryczony Roger II powrócił na wyspę. [więcej]
1145 W 1145 roku lekkie jednostki normańskie regularnie pustoszyły wybrzeża Afryki Północnej. Wyprawy te zakończyły się efektownym sukcesem, jakim było zdobycie Wysp Karkanna. [więcej]
18 czerwiec 1146 18 czerwca 1146 roku flota Rogera II pod wodzą Jerzego z Antiochii zdobyła Trypolis. [więcej]
1147 Na początku 1147 roku Roger II przyjął poselstwo króla Francji Ludwika VII, które przybyło zapytać o możliwości pomocy króla Sycylii w II wyprawie krzyżowej, organizowanej w tym czasie w Europie. Pomimo tego, że Roger II zgodził się udzielić pomocy, nigdy z niej nie skorzystano. Na udział sycylijskich Normanów w krucjacie nie zgodził się cesarz Manuel I Komnen, który pomny wyczynów Roberta Guiscarda, Boemunda czy Tankreda wolał ich nie sprowadzać do Azji Mniejszej. [więcej]
Jesień 1147 Jesienią 1147 roku Roger II wysłał flotę pod dowództwem Jerzego z Antiochii. Armada w liczbie siedemdziesięciu galer podążyła w kierunku Bizancjum i na początek zdobyła wyspę Korfu. [więcej]
Styczeń 1148 W styczniu 1148 roku Jerzy z Antiochii zdobył i spustoszył Teby oraz Korynt. Oprócz ogromnych ilości złota i cennych materiałów wywieziono na Sycylię rzeszę wykwalifikowanych rzemieślników. [więcej]
Maj 1148 W maju 1148 roku zmarł Roger książę Apulii. Śmierć najstarszego syna bardzo wstrząsnęła życiem Rogera II. W związku z tym, że czwórka jego synów już nie żyła, pojawił się problem z sukcesją.
1148 W 1148 roku Jerzy z Antiochii zdobył Al-Mahdijję. [więcej]
Wiosna 1149 Wiosną 1149 roku Roger II, dowiedziawszy się o ataku bizantyjskiej i weneckiej floty na Korfu pod dowództwem samego basileusa Manuela I Komnena, rozkazał uderzyć w samo serce czyli w stolicę. Ludzka masa z czterdziestu statków pustoszyła przez kilka dni azjatycki brzeg Bosforu.
29 lipiec 1149 29 lipca 1149 roku do wybrzeży Kalabrii dopłynął Ludwik VII. Roger II przygotował gościnę dla władcy Francji. Obydwaj czekali w południowej Italii na wieści o porwanej przez bizantyjczyków Eleonorze Akwitańskiej. [więcej]
18 sierpień 1149 W sierpniu 1149 roku do Palermo przybyła, porwana wcześniej przez bizantyjską flotę, a następnie odbita przez sycylijska eskadrę Eleonora Akwitańska, żona Ludwika VII. 18 sierpnia w Potenzy Roger II wspólnie z królem Francji zgotował jej znakomite powitanie.
Jesień 1149 Jesienią 1149 roku pod naciskiem wojsk bizantyjskich poddała się wyspa Korfu.
Lipiec 1150 W lipcu 1150 roku Roger II spotkał się z papieżem Eugeniuszem III w Ceprano. Przedyskutowano między innymi temat inwestytury duchownych w księstwach należących do króla Sycylii. Biskup Rzymu nie zgodził się, aby przywilej nominowania duchownych należał do Rogera II lub kogoś z jego otoczenia.
8 kwiecień 1151 8 kwietnia 1151 roku w Palermo Roger II koronował swego syna Wilhelma I na króla Sycylii.
1153 W 1153 roku flota Rogera II zdobyła miasto Bona, dawniej zwane Hipponą, a dziś Annabą.
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Ważne bitwy

Amalfi 1131

Nocera 1132

Montepeloso 1133

Benewent 1137

Salerno 1137

Rignano 1137

Bari 1139

Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Szymon Sycylijski
Żony i potomstwo:

Pierwszą żoną Rogera II została w 1117 roku Elwira - córka króla Alfonsa VI Kastylijskiego.

  1. Roger III (1118-1148) - hrabia Apulii
  2. Tankred (1119-1138) - książę Bari
  3. Alfons (1120/21-1144) - książę Kapui i hrabia Neapolu
  4. Adelisa (1126-po 1184)
  5. Wilhelm I Zły
  6. Henryk (1135-zmarły w dzieciństwie)

Drugą żoną Rogera II została w 1149 roku Sybilla Burgundzka - córka hrabiego Hugona II Burgundzkiego. Zmarła 19 września 1151 roku podczas porodu.

  1. Henryk (1149-zmarły w dzieciństwie)
  2. dziecko urodzone martwe (16 września 1150)

Trzecią żoną Rogera II została w 1151 roku Beatrycze - córka Ithiera hrabiego Rethel.

  1. Konstancja - żona Henryka VI
Następca: Wilhelm I Zły

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Roger_II
#RogerII
345

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.