ozdoba

JAN II KOMNEN

(1118–1143)

ozdoba
Władcy Bizancjum
Konstantyn VI
Irena
Nicefor I Genik
Staurakios
Michał I Rangabe
Leon V Armeńczyk
Michał II Amoryjczyk
Teofil
Michał III Metystes
Bazyli I Macedończyk
Leon VI Filozof
Aleksander
Konstantyn VII Porfirogeneta
Roman I Lekapen
Roman II
Nicefor II Fokas
Jan I Tzimiskes
Bazyli II Bułgarobójca
Konstantyn VIII
Roman III Argyros
Michał IV Paflagończyk
Michał V Kalafates
Zoe
Teodora
Konstantyn IX Monomach
Michał VI Stratiotikos
Izaak I Komnen
Konstantyn X Dukas
Eudoksja Makrembolitissa
Roman IV Diogenes
Michał VII Dukas
Nicefor III Botaniates
Aleksy I Komnen
Jan II Komnen
Manuel I Komnen
Aleksy II Komnen
Andronik I Komnen
Izaak II Angelos
Aleksy III Angelos
Aleksy IV Angelos
Aleksy V Murzuflos
Teodor I Laskarys
Jan III Watatzes
Teodor II Laskarys
Jan IV Laskarys
Michał VIII Paleolog
Andronik II Paleolog
Andronik III Paleolog
Jan V Paleolog
Jan VI Kantakuzen
Mateusz Kantakuzen
Andronik IV Paleolog
Jan VII Paleolog
Manuel II Paleolog
Jan VIII Paleolog
Konstantyn XI Paleolog
Jan II Komnen
Dynastia: Komnenów
Urodzony: 13 września 1087 roku
Zmarł: 8 kwietnia 1143 roku
Rodzice: Aleksy I Komnen
i Irena Dukas
1118 W 1118 roku, po śmierci ojca, Jan II Komnen został bizantyjskim cesarzem. [więcej]
1118 Jedną z pierwszych decyzji Jana II Komnena było odmówienie Wenecji przywilejów handlowych, które posiadała od 1082 roku. Było to nietrafione rozporządzenie, ponieważ agresywna postawa Wenecji zaczęła kąsać cesarstwo. [więcej]
1119-1120 W latach 1119-1120 Jan II Komnen rozpoczął ofensywę przeciwko Seldżukom. [więcej]
1122 W 1122 roku Bizancjum zostało zaatakowane przez Pieczyngów. Jan II Komnen zadał im druzgocącą klęskę pod Beroią i, jak się później okazało, był to ostatni najazd tych koczowników na teren Cesarstwa. Część jeńców została rozwieziona i osiedlona na całym obszarze Cesarstwa, innych zaś wcielono w szeregi armii bizantyjskiej. Na pamiątkę tego wydarzenia cesarz ustanowił „Święto Pieczyngów", które obchodzone było jeszcze w końcu XII wieku. [więcej]
1122 W 1122 roku wykorzystując aktywność armii bizantyjskiej w Tracji, Wenecjanie spustoszyli grecką wyspę Kerkyrę (Korfu). [więcej]
1122 - 1125 Pomiędzy 1122 a 1125 rokiem Jan II Komnen pokonał i zhołdował żupana Raszki, Urosza I.
1126 W 1126 roku Jan II Komnen ratyfikował bardzo niekorzystny dla Bizancjum traktat z 1082 roku, który zawarł jego ojciec z Wenecją. Na decyzję tę wpłynęła głównie okrutna demonstracja siły weneckiej floty. [więcej]
1128 - 1130 W latach 1128 - 1130 Jan II Komnen prowadził na terenie Bałkanów wojnę z Węgrami. [więcej]
1130 W 1130 roku Jan II Komnen sprzymierzył się z niemieckim królem Lotarem III przeciwko normańskiemu królowi Sycylii Rogerowi II.
1130 W 1130 roku brat Jana II Komnena Izaak uciekł z kraju, poszukując na wschodzie pomocy w przejęciu bizantyjskiego tronu. [więcej]
1133 W 1133 roku Jan II Komnen walczył z emirem Daniszmendydów Ghazi Kumusztakinem. [więcej]
1135 W 1135 roku Jan II Komnen pokonał emira Meliteny. [więcej]
1136 W 1136 roku Jan II Komnen próbował ożenić swojego syna Manuela I z młodziutką księżniczką Antiochii, Konstancją, córką zmarłego przedwcześnie Boemunda II. Regenci Antiochii nie zgodzili się na to.
1136 W 1136 roku Jan II Komnen potwierdził przywileje Pizy, nadane niegdyś przez Aleksego I w październiku 1111 roku.
1137 W 1137 roku Jan II Komnen przeprowadził zwycięską kampanię w Cylicji. [więcej]
Sierpień 1137 W sierpniu 1137 roku Jan II Komnen po krótkim oblężeniu zdobył Antiochię. Książę Rajmund z Poitiers przysiągł wierność władcy Bizancjum i zatknął na murach miasta chorągiew cesarską. [więcej]
1138 W 1138 roku Jan II Komnen wkroczył triumfalnie do Antiochii. [więcej]
1138 W 1138 roku Jan II Komnen rozpoczął działania wojenne przeciw muzułmanom. Podczas tej kampanii zdobyto Szajzar. [więcej]
1140 Po udanej kampanii wschodniej Jan II Komnen powrócił do Antiochii. Tutaj Rajmund z Poitiers wywołał w mieście rozruchy przeciwko przybyszom. Stąd cesarz udał się do Konstantynopola. [więcej]
1140 W 1140 roku, aby zbliżyć dwa cesarstwa, Jan II Komnen wysłał do Niemiec poselstwo z propozycją małżeństwa. Pertraktacje zaowocowały małżeństwem cesarskiego syna Manuela I Komnena z Bertą von Sulzbach. [więcej]
1140 W 1140 roku Jan II Komnen wyruszył zbrojnie do północno-zachodniej Anatolii. Tutaj podjął wysiłek zdobycia Neocezarei (Niksar). [więcej]
1142 W roku 1142 książę Antiochii wymówił przysięgę wierności Cesarstwu. To stało się powodem kolejnej kampanii Jana II Komnena w Syrii. [więcej]
8 kwiecień 1143 Podczas kampanii w Syrii Jan II Komnen w trakcie polowania zranił się zatrutą strzałą i zmarł 8 kwietnia 1143 roku. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Aleksy I Komnen
Żony i potomstwo:

Żoną Jana II została w 1104 roku Irena Węgierska (Piroska) - córka króla Węgier Władysława I.

  1. Aleksy (zmarł 1142)
  2. Maria
  3. Andronik (zmarł w 1142)
  4. Anna
  5. Izaak (zmarł w 1154)
  6. Teodora
  7. Eudokia
  8. Manuel I
Następca: Manuel I Komnen

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Jan_Komnen
#JanKomnen
247

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.