ozdoba

KONSTANTYN IX MONOMACH

(1042-1055)

ozdoba
Władcy Bizancjum
Konstantyn VI
Irena
Nicefor I Genik
Staurakios
Michał I Rangabe
Leon V Armeńczyk
Michał II Amoryjczyk
Teofil
Michał III Metystes
Bazyli I Macedończyk
Leon VI Filozof
Aleksander
Konstantyn VII Porfirogeneta
Roman I Lekapen
Roman II
Nicefor II Fokas
Jan I Tzimiskes
Bazyli II Bułgarobójca
Konstantyn VIII
Roman III Argyros
Michał IV Paflagończyk
Michał V Kalafates
Zoe
Teodora
Konstantyn IX Monomach
Michał VI Stratiotikos
Izaak I Komnen
Konstantyn X Dukas
Eudoksja Makrembolitissa
Roman IV Diogenes
Michał VII Dukas
Nicefor III Botaniates
Aleksy I Komnen
Jan II Komnen
Manuel I Komnen
Aleksy II Komnen
Andronik I Komnen
Izaak II Angelos
Aleksy III Angelos
Aleksy IV Angelos
Aleksy V Murzuflos
Teodor I Laskarys
Jan III Watatzes
Teodor II Laskarys
Jan IV Laskarys
Michał VIII Paleolog
Andronik II Paleolog
Andronik III Paleolog
Jan V Paleolog
Jan VI Kantakuzen
Mateusz Kantakuzen
Andronik IV Paleolog
Jan VII Paleolog
Manuel II Paleolog
Jan VIII Paleolog
Konstantyn XI Paleolog
Konstantyn IX Monomach
Dynastia: Macedońska
Urodzony: w 1000 roku
Zmarł: 11 stycznia 1055 roku
Rodzice: Teodozjusz Monomach
1042 W maju 1042 roku pretensje do tronu w Konstantynopolu zgłosił namiestnik Cypru Teofil Erotikos. Do słuszności swojej sprawy przekonał ludność Cypru i oddziały tam stacjonujące. Do tłumienia rewolty Konstantyn Monomach wysłał Konstantyna Chage, który zadanie wykonał wzorowo.
11 czerwiec 1042 11 czerwca 1042 roku Konstantyn Monomach pojął za żonę sześdziesięcioczteroletnią Zoe.
12 czerwiec 1042 12 czerwca 1042 roku Konstantyn IX Monomach koronowany został na cesarza.
1042 Jedną z pierwszych decyzji Konstantyna IX Monomacha było wysłanie karnej ekspedycji, dowodzonej przez stratega Michała, przeciwko serbskiemu władcy Dukli Stefanowi Wojsławowi. W tym trudnym górskim terenie bizantyjska armia poniosła klęskę a Dukla utrzymała niepodległość. [więcej]
1042 Jesienią 1042 roku Konstantyn IX odebrał naczelne dowództwo zdobywcy połowy Sycylii, Georgiosowi Maniakesowi. To doprowadziło do jawnego buntu dzielnego wodza. Niefortunne zakończenie rebelii znalazło swój koniec w bitwie w pobliżu Ostrowo. [więcej]
1043 W 1043 roku Konstantyn IX odpierał ataki ruskiej armady w bitwie pod Iskrestos. Po tym świetnym zwycięstwie cesarz pozostał dwa dni na wybrzeżu, a potem triumfalnie powrócił do stolicy. [więcej]
Lipiec 1043 W lipcu 1043 roku namiestnik prowincji Melitene, Leon Lampros, rozniecił kolejny bunt, chcąc zastąpić Konstantyna IX na tronie. Motorem jego działań stał się zwycięski dowódca armii, która niedawno starła się z wojskami Georgiosa Maniakesa, Stefan Pergamenos. Rebelia dość szybko została stłumiona.
1045 Konstantyn IX mocno przyczynił się do powstania w 1045 roku w Konstantynopolu wyższej szkoły filozofii i prawa. [więcej]
1045 W 1045 roku wojska cesarskie doprowadziły do przyłączenia do Bizancjum królestwa Ani. [więcej]
1046 W 1046 roku >Konstantyn IX zawarł z Rusią traktat pokojowy wzmocniony ślubem swojej córki Ireny z synem Jarosława I Wsiewołodem. [więcej]
1046-1047 Zimą przełomu lat 1046-1047 Pieczyngowie przekroczyli Dunaj i zaatakowali bizantyjską Bułgarię. Konstantyn IX polecił namiestnikowi Adrianopola Konstantynowi Areianitesowi i zarządcy Bułgarii Bazylemu Monachosowi przygotowanie kontrofensywy. Nowo przybyłe legiony połączyły się z oddziałami Kegena i wspólnie zmusiły najeźdźców do uległości. [więcej]
1047 W 1047 roku doszło do oblężenia Konstantynopola przez macedońskich buntowników pod dowództwem Leona Tornikesa. [więcej]
1048 W 1048 roku tereny Bizancjum zaatakowali Turcy Seldżuccy. Na początek ich łupem padł Waspurakan. Pod koniec roku spustoszyli całą Armenię a na koniec pokonali połączone siły bizantyjsko-gruzińskie w bitwie pod Kapetru. [więcej]
1048 W 1048 roku Konstantyn IX wcielił w życie nowy projekt, polegający na powołaniu osiedlonych na terenach cesarstwa piętnastu tysięcy Pieczyngów do armii, która miała walczyć na wschodzie z Turkami. Plan nie powiódł się. Nowi poborowi zawrócili w kierunku Sardyki (Sofii). [więcej]
1049 W 1049 roku Konstantyn Monomach wysłał oddziały bizantyjsko-gruzińskie pod dowództwem eunucha Nikefora przeciwko Turkom, którzy uniknęli bitwy wycofując się. Cesarskie oddziały spustoszyły jedynie okolice Dwiny. [więcej]
1049 W 1049 roku Pieczyngowie ponownie rozpoczęli grabić bizantyjskie tereny. W tej sytuacji Konstantyn Monomach postanowił wykorzystać Kegena. Zaprosił go do Konstantynopola, lecz tutaj doszło do zamachu na pieczyńskiego wodza. Pomiędzy szczęśliwie uratowanym i cesarzem doszło do zwady. Z tego powodu Kegen wraz z synami znalazł się w areszcie domowym. Jego współplemieńców postanowiono rozbroić, co okazało się potworną pomyłką, ponieważ koczownicy uciekli na północ i przyłączyli się do zbuntowanych plemion.
1050 Zjednoczeni Pieczyngowie rozpoczęli ofensywę. Przekroczyli Starą Płaninę i założyli bazę wypadową nieopodal twierdzy Aule. Stamtąd najeżdżali i grabili ziemię tracką. Konstantyn IX wysłał przeciwko nim Konstantyna Areianitesa, który poniósł klęskę w bitwie pod Dampolis, a następnie wycofał się do Adrianopola.
1050 Po klęsce pod Dampolis Konstantyn Monomach zmobilizował kolejną armię pod dowództwem rektora Nikefora, która ruszyła naprzeciw Pieczyngom. Następna potyczka z nomadami zakończyła się klęską wojsk bizantyjskich. Tym razem w bitwie pod Diakene. Koczownicy dalej bezkarnie mogli pustoszyć cesarskie obszary. [więcej]
1051 Nowa armia pod wodzą eunucha Konstantyna wysłana przeciwko Pieczyngom poniosła następną porażkę w bitwie pod Adrianopolem. Konstantyn IX przedsięwziął nowy plan. Uwolnił z więzienia Kegena, który miał za zadanie powstrzymać łupieskie najazdy Pieczyngów. Niestety kolejna idea cesarza okazała się nietrafiona. Wysłannik został zamordowany przez współplemieńców. [więcej]
1052 Konstantyn Monomach utworzył kolejne oddziały do obrony terytoriów przed najazdami Pieczyngów. Tym razem dowództwo objął patrikios Bryennios, któremu oddano do dyspozycji dwudziestotysięczną armią. Główną bazą działań stał się Adrianopol. Stąd wypuszczano rozkazy i zaopatrzenie oddziałów walczących z nomadami. Pomimo kilku zwycięskich potyczek, nie udało się jednak całkowicie zlikwidować zagrożenia ze strony koczowników. Jedynym efektem tych działań było to, że Pieczyngowie stali się bardziej uważni i unikali najazdów małymi grupami. [więcej]
1053 W 1053 roku Konstantyn Monomach postanowił przesunąć bardziej na północ działania wojenne skierowane przeciwko Pieczyngom. W tym celu wzmocniono oddziały i wysłano je na teren Paristrionu. Na wieść o zbliżaniu się nieprzyjacielskiej armii koczownicy obwarowali się w Presławiu. Przedłużające się oblężenie nie przynosiło efektów. Zapasy kończyły się i spadało morale żołnierzy. Kiedy Bizantyjczycy zdecydowali się na odwrót, zostali niespodziewane zaatakowani i pokonani przez obleganych. Kolejna porażka cesarskiej armii spowodowała, że Konstantyn IX zdecydował się na zawarcie pokoju z Pieczyngami. [więcej]
1054 W roku 1054, w czasie panowania Konstantyna IX, została formalnie ogłoszona schizma między Kościołem Wschodnim i Zachodnim. [więcej]
1054 W 1054 roku seldżucki wódz Togrul Beg najechał bizantyjskie tereny. Przedsięwziął próbę zdobycia Mantzikert, lecz bezskutecznie. [więcej]
11 styczeń 1055 Konstantyn Monomach zmarł 11 stycznia 1055 roku. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Ważne bitwy

Ostrowo 1043

Iskrestos 1043

Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Zoe
Żony i potomstwo:

Żoną Konstantyna IX została w 1042 roku Zoe. Para nie miała dzieci.

Następca: Teodora

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Konstantyn_Monomach
#KonstantynMonomach
655

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.