ozdoba

HENRYK KARYNCKI

(1306-1310)

ozdoba
Władcy Czech
Borzywoj I
Spitygniew I
Wratysław I
Wacław I Święty
Bolesław I Srogi
Bolesław II Pobożny
Bolesław III Rudy
Władywoj
Jaromir Przemyślida
Bolesław IV Chrobry
Oldrzych (Udalryk)
Brzetysław I
Spitygniew II
Wratysław II
Konrad I Brneński
Brzetysław II
Borzywoj II
Świętopełk
Władysław I
Sobiesław I
Władysław II
Fryderyk Przemyślida
Sobiesław II
Konrad II Otto
Wacław II książę
Przemysł Ottokar I
Henryk Brzetysław
Władysław III Henryk
Wacław I król
Przemysł Ottokar II
Wacław II król
Wacław III
Henryk Karyncki
Rudolf I Habsburg
Jan I Luksemburski
Karol I Luksemburski
Wacław IV Luksemburski
Zygmunt I Luksemburski
Albrecht I
Władysław I Pogrobowiec
Jerzy z Podiebradów
Władysław II Jagiellończyk
Ludwik I Jagiellończyk
Ferdynand I
Maksymilian I
Rudolf II
Maciej I
Ferdynand II
Fryderyk I Wittelsbach
Ferdynand III
Józef I
Leopold I
Karol II
Karol Albrecht
Maria Teresa
Józef II
Leopold II
Franciszek II
Ferdynand V Dobrotliwy
Franciszek Józef I
Karol III
Henryk Karyncki
Dynastia: karyncka
Urodzony: około 1265 roku
Zmarł: 2 kwietnia 1335 roku
w Tyrolu
Rodzice: Meinhard II Tyrolski
i Elżbieta Bawarska
1265-1273 Nieznana jest dokładna data urodzin Henryka Karynckiego. Przyjmuje się, że przyszedł na świat pomiędzy rokiem 1265 a 1273. Jego ojciec Meinhard IV był hrabią Gorycji i Tyrolu. [więcej]
Listopad 1295 1 listopada 1295 roku w Greifenburg zmarł Mainhard IV, osierocając trzech synów: Ottona, Ludwika i Henryka Karynckiego. Po czynnościach związanych z pochówkiem bracia nie zwrócili się do Adolfa z Nassau z prośbą o nadanie im ojcowizny w lenno. To stało się powodem wystąpienia przeciwko nim władcy Niemiec, który tym sposobem liczył na przejęcie Karyntii i Tyrolu. [więcej]
13 luty 1306 13 lutego 1306 roku Henryk Karyncki poślubił piętnastoletnią Annę, siostrę Wacława III. [więcej]
Lato 1306 Latem 1306 roku Wacław III wyruszył na wyprawę zbrojną w kierunku Krakowa. Henryk Karyncki pozostał w Pradze w roli namiestnika czeskiego króla. [więcej]
8 wrzesień 1306 4 sierpnia 1306 roku w Ołomuńcu zamordowany został Wacław III. 22 sierpnia i 8 września 1306 roku odbyły się czeskie sejmy, na których Henryk Karyncki jako mąż córki Wacława II wybrany został władcą Czech. Decyzja zgromadzenia powstała bez zgody Albrechta I Habsburga. [więcej]
Wrzesień 1306 Pod koniec września 1306 roku do Pragi przybył nowy kandydat do czeskiego tronu Rudolf I Habsburg. Przekupując możnych obietnicami i srebrem zaczął zyskiwać poparcie, tym samym Henryk Karyncki zaczął je tracić. [więcej]
10 październik 1306 Henryk Karyncki, widząc jak szybko traci poparcie w Czechach i mając świadomość zbliżającej się armii Albrechta I Habsburga, około 10 października 1306 roku opuścił wraz z małżonką Pragę i powrócił do Karyntii. [więcej]
Kwiecień 1307 W kwietniu 1307 roku opozycja antyhabsburska w Czechach ponownie ogłosiła, że uznaje królem Henryka Karynckiego. [więcej]
15 sierpień 1307 15 sierpnia 1307 roku, po śmierci Rudolfa I, Henryk Karyncki został ponownie wybrany królem Czech i zasiadł na praskim tronie. [więcej]
Sierpień 1307 Jedną z pierwszych decyzji Henryka Karynckiego jako króla Czech było umocnienie swych wpływów w Kutnej Horze, gdzie mianował sołtysem oddanego sobie Albrechta. [więcej]
Wrzesień 1307 Albrecht I Habsburg, nie godząc się na elekcję Henryka Karynckiego, we wrześniu 1307 roku wtargnął zbrojnie na Morawy i wspólnie z Fryderykiem III Pięknym rozpoczął oblężenie Kutnej Hory, bronionej przez Henryka z Lipy. [więcej]
14 sierpień 1308 14 sierpnia 1308 roku w Znojmie Henryk Karyncki spotkał się z Fryderykiem III Pięknym. Wynikiem wynegocjowanego porozumienia była rezygnacja Habsburga z praw do czeskiej korony w zamian za 45 000 grzywien srebra. Po zawarciu pokoju w Znojmie sytuacja w Czechach uspokoiła się. Znikło zagrożenie wojny ze strony Habsburgów. Henryk Karyncki pozbył się konkurentów i utrzymał się na tronie. [więcej]
1308 Henryk Karyncki objąwszy władzę w Czechach napotkał duże problemy, z którymi nie potrafił sobie poradzić. Czas zajmowało mu głównie łagodzenie konfliktów pomiędzy szlachtą i rosnącym w siłę mieszczaństwem. [więcej]
Luty 1309 W lutym 1309 roku doszło do rozruchów. Mieszkańcy Kutnej Hory, podejrzewając o zdradę przedstawicieli szlachty, obradujących w klasztorze w Sedlcu, pojmali ich. Wśród uwięzionych znaleźli się Henryk z Lipy i Jan z Vartemberka. Bunt mieszczan rozlał się dalej. Do podobnego czynu doszło również w Pradze. Po rozstrzygnięcie sporu zwrócono się do króla. Henryk Karyncki nie był w stanie rozwiązać tego problemu. [więcej]
Czerwiec 1309 Kiedy zwaśnione strony doszły do porozumienia, szlachta pod dowództwem Henryka z Lipy opanowała Pragę. Po oczyszczeniu stolicy z przeciwników Henryk Karyncki został uwięziony. [więcej]
Lipiec 1309 W lipcu 1309 roku na sejm do Pragi zjechała szlachta z całego kraju. Postanowiono wybrać następcę znienawidzonego Henryka Karynckiego. Wśród kandydatów znaleźli się między innymi: Konrad z Erfurtu, Fryderyk III Piękny, Fryderyk I Miśnieński, Bolesław III Rozrzutny i Jan Luksemburski. Wybór padł na tego ostatniego. [więcej]
Jesień 1309 Gdy Henryk Karyncki dowiedział się, że jego pozycja na tronie jest zagrożona, sprowadził do Pragi wojska najemne z Karyntii. [więcej]
Jesień 1309 Jesienią 1309 roku dotarła do Henryka Karynckiego delegacja Henryka VII Luksemburskiego, która wyraźnie dała mu do zrozumienia, że nowym królem Czech ma zostać Jan Luksemburski. Henryk Karyncki zareagował bardzo nerwowo. Zaaresztował poselstwo i po pięciu dniach kazał deportować z Czech. [więcej]
Maj 1310 Henryk Karyncki dowiedziawszy się o zamiarach czeskiego możnowładztwa, próbował wydać za męża Elżbietę, córkę Wacława II, która w zamierzeniach czeskich panów miała zostać żoną Jana Luksemburskiego następcy Henryka Karynckiego. Do mariażu nie doszło. Jan z Vartemberka pomógł księżniczce uciec z praskiego zamku, a następnie ukrył ją w Nymburku nad Łabą. [więcej]
Czerwiec 1310 W czerwcu 1310 roku opozycyjny sejm czeski, który odbył się bez udziału Henryka Karynckiego, wysłał oficjalną petycję do Henryka VII Luksemburskiego z prośbą osadzenia Jana Luksemburskiego na tronie w Pradze. [więcej]
24 lipiec 1310 24 lipca 1310 roku na sejmie Rzeszy we Frankfurcie nad Menem Henryk Karyncki został zdetronizowany. W jego miejsce na czeskim tronie posadzono Jana Luksemburskiego. [więcej]
3 grudzień 1310 Pod koniec listopada 1310 roku do Pragi dotarł Jan Luksemburski. Henryk Karyncki skutecznie bronił się w oblężonej stolicy, lecz 3 grudnia stronnicy nowego króla wpuścili oblegających przez jedną z bram. [więcej]
9 grudzień 1310 9 grudnia 1310 roku Henryk Karyncki wraz z małżonką Anną, siostrą żony Jana Luksemburskiego, ukradkiem pod osłoną nocy opuścili Pragę. Powróciwszy do Karyntii Henryk objął tam władzę po zmarłym bracie Ottonie. [więcej]
14 lipiec 1311 14 lipca 1311 roku w Salzburgu Henryk Karyncki zawarł porozumienie z Fryderykiem III Habsburgiem. [więcej]
Październik 1314 W październiku 1314 roku we Frankfurcie nad Menem Henryk Karyncki uczestniczył w wyborach króla Rzeszy Niemieckiej. Oddał swój głos na Fryderyka Habsburga. [więcej]
1320 - 1321 W latach 1320 i 1321 Jan Luksemburski próbował wydać swą siostrę Marię za Henryka Karynckiego, lecz Maria, mając w perspektywie mariaż z królem Francji Karolem IV Pięknym, odrzuciła tę ofertę. [więcej]
2 lipiec 1324 2 lipca 1324 roku Henryk Karyncki wystawił dokument, który był świadectwem negocjacji w sprawie jego ożenku z siostrą cioteczną Jana Luksemburskiego Beatrycze, księżniczką Brabantu i Luksemburga. [więcej]
1325 W 1325 roku wciąż istniała niezałatwiona kwestia ożenku Henryka Karynckiego z Beatrycze, siostrą cioteczną Jana Luksemburskiego. Ta sprawa miała zostać rozwiązana podczas spotkania, które planowano odbyć w Innsbrucku w dniu św. Bartłomieja 1325 roku. Jan Luksemburski miał przybyć razem z Beatrycze i z synem Janem Henrykiem, który miał w przyszłości zostać mężem córki Henryka Karynckiego. Do spotkania jednak nie doszło. [więcej]
1326 Przeciągająca się sprawa mariażu z Beatrycze, siostrą cioteczną Jana Luksemburskiego, skłoniła Henryka Karynckiego pod koniec 1326 roku od przyjęcia propozycji Habsburgów, w myśl której władca Karyntii miał pojąć za żonę również Beatrycze, i także spokrewnioną z Luksemburgami, córkę Marii Brabanckiej, siostry matki Jana Luksemburskiego. [więcej]
27 listopad 1327 27 listopada 1327 roku Henryk Karyncki zawarł z posłami Jana Luksemburskiego kontrakt małżeński syna króla Czech Jana Henryka z Małgorzata córką władcy Karyntii. Wynegocjowany posag przyszłej małżonki wynosił 40 000 grzywien srebra. [więcej]
Wrzesień 1330 We wrześniu 1330 roku w Innsbrucku Henryk Karyncki uczestniczył w symbolicznym ślubie swojej córki Małgorzaty Maultasch z Janem Henrykiem synem Jana Luksemburskiego. [więcej]
2 kwiecień 1335 Henryk Karyncki zmarł na chorobę zakaźną 2 kwietnia 1335 roku w Tyrolu. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: W 1306 roku Wacław III

W 1307 roku Rudolf I Habsburg
Żony i potomstwo:

Pierwszą żoną Henryka Karynckiego została w 1306 roku Anna Przemyślidka - córka Wacława II. Malżeństwo pozostało bezdzietne.

Drugą żoną Henryka Karynckiego została w 1313 roku Adelajda - córka księcia Brunszwiku-Grubenhagen Henryka Dziwaka.

  1. Adelajda
  2. Małgorzata

Trzecią żoną Henryka Karynckiego została w 1330 roku Beatrice Sabaudzka - córka Amadeusza V Wielkiego. Para nie doczekała się potomstwa.

Następca: W 1306 roku Rudolf I Habsburg

W 1310 roku Jan Luksemburski

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Henryk_Karyncki
#HenrykKaryncki
444

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.