Władcy Czech
Dynastia:
Luksemburgów
Urodzony:
14 maja 1316 roku
Zmarł:
29 listopada 1378 roku
Rodzice:
Jan Luksemburski i
14 maj 1316
Karol I Luksemburski urodził się 14 maja 1316 roku w Pradze. Na chrzcie otrzymał imię Wacław . Karolem stał się podczas bierzmowania.
30 maj 1316
30 maja 1316 roku w bazylice na zamku w Pradze Karol I Luksemburski został ochrzczony. Podczas ceremonii otrzymał imię Wacław, Karolem stał się później podczas bierzmowania. [więcej]
Czerwiec 1316
Jako kilkutygodniowe niemowlę z polecenia ojca Karol I Luksemburski został wywieziony z niepewnej Pragi do fortecy Burglitz. [więcej]
Luty 1319
W lutym 1319 roku trzyletni Wacław Luksemburski z rozkazu ojca został uwięziony na dwa miesiące w ciemnym pomieszczeniu w twierdzy Loket. Powodem takiej decyzji Jana Luksemburskiego była małżeńska kłótnia, która powstała z powodu plotek przekonujących o rzekomej chęci Elżbiety Przemyślidki odsunięcia Jana Luksemburskiego od władzy na korzyść jej jako regentki młodego księcia. Wacław Luksemburski prawdopodobnie nigdy więcej nie zobaczył matki. [więcej]
1323
W 1323 roku Wacław Luksemburski jako siedmioletni chłopiec został przez ojca wysłany do Francji na naukę. Tam został bierzmowany, przyjmując podczas ceremonii imię Karol po królu państwa znad Sekwany. [więcej]
29 maj 1328
29 maja 1328 roku Wacław Karol Luksemburski zapewne wziął udział w koronacji Filipa VI . [więcej]
1329
W 1329 roku w Paryżu Wacław Karol Luksemburski pojął za żonę Blankę de Valois.
1330
W 1330 roku Karol Luksemburski został przez ojca odwołany z Paryża i wraz z małżonką udał się do rodzinnego Luksemburga. [więcej]
Luty 1331
Na początku 1331 roku Karol Luksemburski wezwany przez swego ojca rozpoczął przygotowania do wyjazdu do północnej Italii. [więcej]
Marzec-kwiecień 1331
W marcu 1331 roku Karol Luksemburski wyruszył w kierunku Italii. Obrał drogę przez Burgundię, Lotaryngię, Szwajcarię. W Wielkanoc 1331 roku dotarł do Pawii. [więcej]
Wielkanoc 1331
W Pawii doszło do próby zamachu na życie Karola Luksemburskiego . Rzekomo Azzo Visconti polecił w kuchni domieszać do potraw truciznę, w wyniku czego część świty przybyłego księcia doznała jakiejś niedyspozycji. Sam Karol Luksemburski nie ucierpiał na zdrowiu z powodu postu, który nałożył na siebie z powodu komunii, którą miał przyjąć podczas uroczystej mszy świętej. [więcej]
Maj 1331
Opuściwszy Pawię Karol Luksemburski skierował się w dalszą podróż. Gdy dotarł do Parmy, odebrał z rąk ojca władzę w północnej Italii i rozpoczął swoje pierwsze samodzielne rządy. [więcej]
Sierpień 1331
W sierpniu 1331 roku w Taus Karol I Luksemburski doprowadził do zgromadzenia stanów czeskich. Było to jedno z pierwszych wspólnych z Janem Luksemburskim zgromadzeń. [więcej]
Czerwiec 1332
W 1332 roku Karol Luksemburski powoli zaczął tracić poparcie w północnej Italii. W czerwcu 1332 roku odebrano mu władzę w Brescii, a niedługo potem powstała wroga Luksemburgom Liga Ferrary. [więcej]
25 listopad 1332
25 listopada 1332 roku na czele siedmiotysięcznego oddziału zbrojnych Karol Luksemburski przybył na odsiecz zamku San Felice. Tu przeszedł swój chrzest bojowy w zwycięskiej walce przeciwko sojuszowi anty luksemburskiemu. Po bitwie wraz z dwustu innymi został pasowany na rycerza. [więcej]
15 / 16 sierpień 1333
W nocy z 15 na 16 sierpnia 1333 roku przebywający w Tarenzo Karol Luksemburski miał sen, podczas którego został uprowadzony przez anioła i ciągnięty za włosy z góry obserwował pole bitwy. Karol Luksemburski widział we śnie, jak inny anioł opuścił się z nieba i mieczem ognistym okaleczył hrabiego de Vienne , karząc go w ten właśnie sposób za rozwiązłe życie. Anioł oświadczył, że Karol również powinien wystrzegać się takiego życia. Wizja z Tarenzo nabrała mocy niedługo potem, gdy dowiedziano się o śmierci hrabiego de Vienne . [więcej]
30 październik 1333
W 1333 roku Wacław Luksemburski powrócił do Pragi jako Karol Luksemburski . [więcej]
Listopad 1333
Po powrocie do Pragi Karol Luksemburski został mianowany przez ojca margrabią morawskim. Dosyć szybko się zorientował, że Królestwo Czeskie znajduje się w opłakanym stanie. Większość zamków była przez Jana Luksemburskiego zastawiona. [więcej]
12 czerwiec 1334
12 czerwca 1334 roku do Pragi przybyła Blanka, żona Karola Luksemburskiego . [więcej]
Styczeń 1335
W styczniu 1335 roku Karol Luksemburski odbywał podróż z fortecy Bürglitz do Pragi. Podczas noclegu w domu burgrabiego Karol Luksemburski razem z szambelanem usłyszeli obaj kroki, a potem jeden z przygotowanych dzbanów z winem w nie wyjaśniony sposób przeleciał przez pokój, odbił się od ściany i pozostał pośrodku. [więcej]
28 maj 1335
28 maja 1335 roku w Sandomierzu Karol Luksemburski zawarł rozejm z Kazimierzem Wielkim . [więcej]
Wrzesień 1335
We wrześniu 1335 roku Karol I Luksemburski najechał zbrojnie Księstwo Ziębickie. Doszło do oblężenia Ząbkowic Śląskich . Bolko II Ziębicki obronił miasto i wypchnął agresorów ze swoich ziem. [więcej]
1336
Na początku 1336 roku Karol I Luksemburski wspomagał zbrojnie swojego ojca w walkach w Tyrolu. [więcej]
1336
W 1336 roku Karol Luksemburski interweniował zbrojnie na wezwanie mnichów z klasztorów w Henrykowie i Kamieniu. Konsekwencją tej ekspedycji było złożenie hołdu przez Bolka II Ziębickiego Janowi Luksemburskiemu . [więcej]
Październik 1336
W październiku 1336 roku w Enns Jan Luksemburski zawarł z Habsburgami Albrechtem i Ottonem traktat kończący wojnę o spuściznę po Henryku Karynckim . W myśl porozumienia Karyntia i Kraina przypadła Habsburgom, a Tyrol dostał się pod zwierzchność Luksemburgów. Przeciwko temu porozumieniu stanowczo zaprotestował Karol Luksemburski i jego brat Jan Henryk z żoną Małgorzatą Maultasch , córką Henryka Karynckiego . [więcej]
Grudzień 1336
Pod koniec grudnia 1336 roku Karol Luksemburski u boku ojca wyruszył na pruską krucjatę organizowaną przez Zakon Krzyżacki. [więcej]
1337
W 1337 roku, po wyjeździe Beatrycze , doszło do ochłodzenia relacji pomiędzy Karolem I i Janem Luksemburskim . Zwada pomiędzy ojcem i synem powstała podobno za podszeptami życzliwych osób. [więcej]
Jesień 1337
Aby ostudzić napiętą atmosferę na praskim dworze Karol I Luksemburski udał się na wyprawę wojenną do Tyrolu, z której powrócił do Brna w końcu 1337 roku. [więcej]
1 marzec 1338
Na przełomie lutego i marca 1338 roku Karol I Luksemburski wraz z ojcem uczestniczyli w zjeździe z Karolem Robertem . Owocem podjętych wówczas rozmów stało się porozumienie z 1 marca, w którym władcy Czech gwarantowali swoje poparcie dla objęcia tronu polskiego przez Andegawenów w przypadku gdyby Kazimierz Wielki zmarł, nie pozostawiwszy męskiego potomka. Podczas konferencji zaplanowano również projekt małżeństwa Ludwika Węgierskiego z córką Karola Luksemburskiego Małgorzatą. [więcej]
Wiosna 1338
Wiosną 1338 roku Karol I Luksemburski wyruszył na wezwanie Jana I do Luksemburga, lecz do ojca nie dotarł. Karol I Luksemburski posłuchał wezwania Ludwika Wittelsbacha i zawrócił. [więcej]
Luty 1339
W lutym 1339 roku Karol IV Luksemburski pojawił się w Krakowie . Tu nakłonił Kazimierza Wielkiego do zrzeczenia się praw do księstw rządzonych przez lenników króla Czech, głównie na Śląsku. [więcej]
1339
W 1339 roku Karol IV Luksemburski i jego ojciec Jan przekazali w zastaw Bolesławowi III Głogów wraz ze wszystkimi prawami i dochodami. [więcej]
Lato 1339
Latem 1339 roku w Miltenberg nad Menem Karol I Luksemburski spotkał się z Janem I . Doszło tam do burzliwej wymiany zdań pomiędzy ojcem i synem. [więcej]
Lato 1339
Z Miltenbergu nad Menem Karol I Luksemburski wspólnie z ojcem udali się do Norymbergi, a następnie do Pragi. [więcej]
Jesień 1339
Jesienią 1339 roku Karol I Luksemburski z ojcem udali się w gościnę do Filipa VI . [więcej]
Marzec 1340
W marcu 1340 roku Karol I Luksemburski w towarzystwie ojca przebywał w Awinionie. [więcej]
Marzec 1340
Podczas wizyty w Awinionie Karol I Luksemburski spotkał starego znajomego Pierre'a Rogera , przyszłego papieża Klemensa VI . [więcej]
1340
W 1340 roku Karol Luksemburski zrzekł się praw do Luksemburga na korzyść swojego przyrodniego brata Wacława [więcej]
1340
W 1340 roku Karol Luksemburski był gościem Kazimierza Wielkiego w Krakowie . Czeski królewicz zaproponował polskiemu monarsze małżeństwo ze swą siostrą Małgorzatą , wdową po księciu Henryku II Dolnobawarskim . [więcej]
9 wrzesień 1340
9 września 1340 roku w namiocie dowódczym pod Bouvines Jan Luksemburski kazał sporządzić swój testament, w myśl którego Karol I stał się dziedzicem Królestwa Czech, Górnych Łużyc i Śląska. [więcej]
Grudzień 1340
W grudniu 1340 roku Karol I podążył na pomoc swojemu bratu w Tyrolu. [więcej]
1341
Na początku 1341 roku Karol Luksemburski przebywał w Innsbrucku. Spotkał się tam z ojcem i bratem Janem Henrykiem . W rodzinnej atmosferze debatowano nad sposobami poradzenia z problemem rozwiązania małżeństwa tego ostatniego z Małgorzatą Maultasch i buntem wspieranym siłami Ludwika Bawarskiego . Z braku innych możliwości rebelia została stłumiona siłą. [więcej]
Czerwiec 1341
W czerwcu 1341 roku Karol I Luksemburski wziął udział w czeskim sejmie zwołanym w Pradze przez Jana Luksemburskiego . Tam wszyscy zgromadzeni złożyli Karolowi Luksemburskiemu hołd, godząc się tym samym na przejęcie przez niego w przyszłości czeskiego tronu. [więcej]
3 sierpień 1341
3 sierpnia 1341 roku w Pradze Karol I Luksemburski wydał dokument, w którym przyznał prawa kościelne w Głogowie stronie czeskiej w sporze z Henrykiem Wiernym . [więcej]
29 wrzesień 1341
29 września 1341 roku Karol I Luksemburski uczestniczył w zaślubinach Kazimierza Wielkiego z Adelajdą Heską . [więcej]
28 październik 1341
28 października 1341 roku Karol I Luksemburski wydał dokument, w którym przypomniał, że Głogów podlega tylko jemu. [więcej]
1342
W 1342 roku we Wrocławiu Karol I Luksemburski odebrał hołd od książąt śląskich. Wśród nich znaleźli się: Bolko II Opolski , Bolesław Niemodlińki , Władysław Bytomski , Siemowit Gliwicki , Kazimierz Cieszyński i Bolesław Rozrzutny . [więcej]
1342
W 1342 roku nowym biskupem wrocławskim został Przecław z Pogorzeli . Karol I Luksemburski wspólnie z ojcem zatwierdzili biskupstwu wrocławskiemu wszystkie jego prawa i przywileje. Oprócz tego Przecław z Pogorzeli potwierdził akt hołdu złożony Karolowi Luksemburskiemu przez śląskich władców, jednocześnie zobowiązując się do ekskomunikowania każdego z nich w przypadku, gdyby złamali przysięgę wierności. [więcej]
14 październik 1343
14 października 1343 roku Karol I Luksemburski wydał rozporządzenie, w myśl którego zabronił Mikołajowi Ziębickiemu sprzedaży i zastawu zamków, miast lub terytoriów bez konsultacji ze swoim suwerenem. [więcej]
1343 / 1344
Na przełomie 1343 i 1344 roku Ludwik Wittelsbach zaoferował rękę swej córki Wacławowi Luksemburskiemu Jan Luksemburski bez sprzeciwu przystał na cesarską propozycję, lecz Karol Luksemburski wyraził swoją dezaprobatę dla tego pomysłu, ponieważ uważał, że mężem cesarskiej córki powinien zostać starszy syn Jana I Jan Henryk . Tym sposobem doszło do ostrego sporu ojca z synem. [więcej]
1344
Na początku 1344 roku Karol I Luksemburski spotkał się w Luksemburgu z ojcem. Stąd razem wyruszyli do Awinionu, gdzie po długich debatach Jan Luksemburski zgodził się między innymi nie zastawiać ani nie sprzedawać więcej majątków królewskich położonych na ziemiach czeskich, wzmacniając w ten sposób potęgę syna. [więcej]
30 kwiecień 1344
30 kwietnia 1344 roku papież Klemens VI wydał stosowne dokumenty, na mocy których można było podnieść biskupstwo praskie do rangi arcybiskupstwa. Dzięki temu anulowano związki i zależność czeskiego kościoła od arcybiskupstwa w Moguncji. Misja Karola I i Jana I zakończyła się pełnym sukcesem. [więcej]
Maj 1344
W maju 1344 roku Karol I Luksemburski udał się do Bazylei, gdzie szukał sojuszników i poparcia dla projektu detronizacji Ludwika Wittelsbacha . [więcej]
7 czerwiec 1344
7 czerwca 1344 roku Karol Luksemburski zawarł z Henrykiem V Żelaznym pokojowy układ, na podstawie którego odzyskał Głogów za cenę połowy Księstwa Głogowskiego. Henryk V Żelazny zobowiązał się również do złożenia hołdu następcy czeskiego tronu. [więcej]
Październik 1344
W październiku 1344 roku Karol I Luksemburski powrócił do Pragi. [więcej]
21 listopad 1344
21 listopada 1344 roku w Pradze Karol I Luksemburski uczestniczył u uroczystościach związanych z inauguracją metropolii kościelnej w Pradze. Odbyło się to poprzez przyjęcie przez biskupa Ernesta z Pardubic paliusza - symbolu władzy arcybiskupiej. Ceremonię celebrował Mikołaj z Loun . Podczas imprezy wmurowano również kamień węgielny pod budowę nowej katedry, znanej dziś jako Archikatedra Świętych Wita, Wacława i Wojciecha w Pradze. [więcej]
23 listopad 1344
23 listopada 1344 roku w Pradze Karol Luksemburski przyjął hołd od Henryka V Żelaznego . [więcej]
Styczeń 1345
W styczniu 1345 roku Karol Luksemburski przebywał we Wrocławiu , gdzie odbywała się koncentracja wojsk, mających wyruszyć na krucjatę przeciwko Litwie. [więcej]
Luty 1345
Z Wrocławia Karol I Luksemburski u boku ojca podążył w kierunku Prus. Towarzyszył im Ludwik Andegaweński . Krucjata nie potrwała długo i nie przyniosła oczekiwanych skutków. [więcej]
Marzec 1345
W marcu 1345 roku Karol I Luksemburski wraz z ojcem przebywali ponownie we Wrocławiu . Stąd Jan Luksemburski wyruszył do Brandenburgii, a syn przez Polskę udał się w do Czech. [więcej]
Marzec 1345
W marcu 1345 roku powracający z wyprawy do Prus Karol Luksemburski został z rozkazu Kazimierza Wielkiego aresztowany w Kaliszu . Karolowi udało się zbiec z niewoli. [więcej]
Kwiecień 1345
W kwietniu 1345 roku Karol I Luksemburski pojawił się we Wrocławiu . Tutaj razem z ojcem rozpoczęli przygotowania do zbrojnego odwetu. [więcej]
27 kwiecień 1345
27 kwietnia 1345 roku Karol I Luksemburski u boku ojca pojawił się pod Świdnicą . [więcej]
Kwiecień 1345
W kwietniu 1345 roku Karol I Luksemburski u boku ojca uczestniczył w walkach na terenie Księstwa Świdnickiego. Brał udział w zakończonym sukcesem oblężeniu Kamiennej Góry . [więcej]
9 maj 1345
9 maja 1346 roku Karol I Luksemburski wraz z ojcem przybyli do Wrocławia . [więcej]
Maj 1345
W maju 1346 roku Karol I Luksemburski razem z ojcem podążyli na Łużyce, gdzie doszło do agresji wojsk brandenburskich. [więcej]
22 maj 1345
22 maja 1345 roku Karol Luksemburski razem z ojcem przebywali w Awinionie. Wówczas w głowach papieża i Jana Luksemburskiego narodził się projekt detronizacji Ludwika Wittelsbacha , którego miał zastąpić Karol Luksemburski . [więcej]
18 październik 1345
18 października 1345 roku papież Klemens VI wydał bullę, w której intensywnie namawiał Karola I Luksemburskiego do podjęcia działań zmierzających do zawarcia trwałego układu pokojowego z Kazimierzem Wielkim . [więcej]
16 marzec 1346
16 marca 1346 roku Karol I Luksemburski przebywał w Trewirze. Zawarł tam ze swoim stryjecznym dziadkiem Baldwinem pierwszą umowę regulującą stosunki rodzinne. [więcej]
Kwiecień / maj 1346
W kwietniu i maju 1346 roku Karol I Luksemburski wraz z ojcem przebywali w Awinionie. Uwaga papieskich gości skupiła się głównie na finalizowaniu projektu detronizacji Ludwika Wittelsbacha . Karol I Luksemburski w obecności kolegium kardynałów zobowiązał się do przestrzegania określonych warunków w przyszłych kontaktach ze Stolicą Apostolską. Luksemburgowie złożyli również przysięgę, że zdadzą się na arbitraż Klemensa VI w sprawie spornej z Kazimierzem Wielkim . [więcej]
22 kwiecień 1346
22 kwietnia 1346 roku podczas uroczystego konsystorza w Awinionie odczytana została rota przysięgi następcy tronu niemieckiego Karola Luksemburskiego . [więcej]
22 maj 1346
22 maja 1346 roku Karol I Luksemburski ponownie przebywał w Trewirze. Znowu spotkał się ze swoim stryjecznym dziadkiem Baldwinem , z którym zawarł kolejne porozumienie, spełniające rolę rodzinnego sojuszu. [więcej]
30 maj 1346
30 maja 1346 roku Karol I Luksemburski otrzymał zapewnienie o przyjaźni króla Francji Filipa VI . [więcej]
11 lipiec 1346
11 lipca 1346 roku starania Karola Luksemburskiego , których celem była korona Niemiec, zostały zakończone sukcesem. Zgromadzenie elektorów Rzeszy w Rhens wybrało go na króla. [więcej]
Lipiec 1346
Niebawem po szczęśliwych wyborach Karol Luksemburski wysłał do Awinionu poselstwo z informacją, że został przez elektorów wybrany królem Rzeszy. [więcej]
22 sierpień 1346
22 sierpnia 1346 roku Karol I Luksemburski uczestniczył w potyczce z Anglikami w miejscowości Pont-Remy. Był to kolejny etap wojny stuletniej
26 sierpień 1346
26 sierpnia 1346 roku Karol Luksemburski brał udział w kolejnej wielkiej bitwie wojny stuletniej pod Crecy [więcej]
Wrzesień 1346
Po bitwie pod Crecy Karol Luksemburski schronił się w Luksemburgu, gdzie oczekiwał na papieską aprobatę wyboru na króla Rzeszy. [więcej]
Listopad 1346
Na początku listopada 1346 roku Karol Luksemburski przebywał w Awinionie. Tam otrzymał od Klemensa VI aprobatę wyboru na króla Rzeszy. [więcej]
26 listopad 1346
26 listopada 1346 roku w katedrze w Bonn Karol Luksemburski został koronowany na antykróla Niemiec. [więcej]
Grudzień 1346
Pod koniec 1346 roku Karol Luksemburski ustanowił swojego stryjecznego dziadka Baldwina z Trewiru swoim zastępcą i syndykiem w zachodniej części Rzeszy. [więcej]
1346 / 1347
Na przełomie 1346 i 1347 roku Karol Luksemburski próbował wzniecić powstanie w Trydencie przeciwko czteroletniemu panowaniu Ludwika Wittelsbacha . [więcej]
1 wrzesień 1347
1 września 1347 roku Karol Luksemburski jako król Niemiec zapowiedział koronację króla czeskiego, która miała nastąpić nazajutrz. [więcej]
2 wrzesień 1347
2 września 1347 roku w Pradze Karol Luksemburski został przez arcybiskupa Ernesta koronowany na króla Czech. [więcej]
11 październik 1347
11 października 1347 roku zmarł Ludwik IV Wittelsbach . Tym sposobem Karol Luksemburski przestał być anty-cesarzem, więc w jego rękach spoczęła pełnia cesarskiej władzy. [więcej]
Listopad 1347
W listopadzie 1347 roku Karol Luksemburski przebywał w Norymberdze. [więcej]
Listopad 1347
W listopadzie 1347 roku we Wrocławiu doszło do pertraktacji pokojowych przedstawicieli Karola Luksemburskiego z dyplomatami Kazimierza Wielkiego i Bolka Świdnicko-Jaworskiego , które zakończyły się fiaskiem. [więcej]
22 listopad 1347
22 listopada 1347 roku Karol Luksemburski wystosował do książąt śląskich apel o zaprzestanie konfliktów wewnętrznych. [więcej]
1347 / 1348
Na przełomie 1347 i 1348 roku Karol Luksemburski wycofał się z Tyrolu. [więcej]
1347 / 1348
Zimą przełomu 1347 i 1348 roku Karol Luksemburski odbył podróż do Alzacji. [więcej]
12 styczeń 1348
12 stycznia 1348 roku wrocławianie poinformowali Karola Luksemburskiego o utracie zamku w Kamiennej Górze , odbitego przez Bolka Świdnicko-Jaworskiego . [więcej]
Wiosna 1348
Wiosną 1348 roku Karol Luksemburski zawarł z Edwardem III sojusz. [więcej]
8 marzec 1348
8 marca 1348 roku Karol Luksemburski wydał specjalny przywilej, w myśl którego zapraszał do Nowego Miasta w Pradze wszystkich Żydów, którzy mieli tutaj żyć na równych prawach z chrześcijanami, każdemu zaś, kto wybudował tutaj dom, zapewniał dwuletnie zwolnienie od podatku, wyjąwszy obywateli praskiego Starego Miasta. [więcej]
26 marzec 1348
26 marca 1348 roku w uroczystym akcie, w obecności czeskich i niemieckich możnowładców, Karol Luksemburski położył kamień węgielny pod budowę nowych murów miejskich w Pradze. [więcej]
7 kwiecień 1348
7 kwietnia 1348 roku rozpoczął się w Pradze zwołany przez Karola Luksemburskiego Landtag Generalny, czyli zjazd przedstawicieli stanów ze wszystkich krajów. Sprowokowany najazdem wojsk Kazimierza Wielkiego na Księstwo Wrocławskie wydał tam kilka dokumentów, które sankcjonowały jego prawa do Śląska. [więcej]
7 kwiecień 1348
7 kwietnia 1348 roku Karol Luksemburski założył w Pradze uniwersytet, który stał się pierwszą tego rodzaju placówką naukową w Europie Środkowej. [więcej]
Kwiecień 1348
W kwietniu 1348 roku posłowie Karola Luksemburskiego i Kazimierza Wielkiego zawarli rozejm, który miał obowiązywać do 25 maja 1348 roku. [więcej]
25 maj 1348
Po 25 maja 1348 roku armia Kazimierza Wielkiego zaatakowała Księstwo Wrocławskie. Doszło wówczas do nieudanego oblężenia zamku Uraz i spustoszenia znacznych obszarów. Po wycofaniu się oddziałów polskich nastąpiło odwetowe uderzenie wojsk Karola Luksemburskiego , które podeszły aż po Koźmin Wielkopolski . [więcej]
26 maj 1348
26 maja 1348 roku Karol Luksemburski odebrał hołd Albrechta Habsburga . Doszło wówczas do zaręczyn sześcioletniej córki króla Niemiec Katarzyny z Rudolfem Habsburgiem . [więcej]
2 czerwiec 1348
2 czerwca 1348 roku wrocławianie zwrócili się do Karola Luksemburskiego z prośbą, by ukrócił łupieskie najazdy przedstawicieli rodu von Reideburg na Księstwo Świdnickie, ponieważ incydenty te łamały reguły zawartego rozejmu. [więcej]
Czerwiec 1348
W czerwcu 1348 roku w Pradze Karol Luksemburski odebrał hołd księcia Barnima Pomorskiego . [więcej]
1348
W 1348 roku Karol Luksemburski zlecił rozpoczęcie budowy zamku Karlśtejn. [więcej]
Lipiec 1348
Prawdopodobnie w lipcu 1348 roku posłowie Karola Luksemburskiego uzgodnili z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim rozejm, który miał potrwać do 16 października 1348 roku. [więcej]
Lipiec 1348
W lipcu 1348 roku Karol Luksemburski nadał książętom Meklemburgii status książąt zależnych bezpośrednio od cesarza i Rzeszy. [więcej]
Lipiec 1348
W 1348 roku w Rzeszy powstała wittelsbachowska opozycja. Jednym z kandydatów tego stronnictwa na anty-króla Rzeszy był Edward III , który jednak nie przyjął propozycji wmieszania się w niemiecki kryzys. W lipcu napięcie pomiędzy domami Luksemburgów i Wittelsbachów wzrosło na tyle, że Karol Luksemburski zdecydował spotkać się z Ludwikiem Brandenburczykiem . Niestety podjęta próba wypracowania płaszczyzny porozumienia zakończyła się fiaskiem. [więcej]
1348
W 1348 roku Karol I Luksemburski rozpoczął starania o wyłączenie diecezji wrocławskiej z prowincji kościelnej gnieźnieńskiej i włączenie jej do praskiej. [więcej]
1348
W 1348 roku na firmamencie niemieckiej polityki nieoczekiwanie pojawiła się niezwykła postać. Był nią człowiek, który podawał się za starego margrabię Waldemara Brandenburskiego , pochowanego przed dwudziestu ośmioma laty. Zmartwychwstały Waldemar Brandenburski rzekomo był rolnikiem lub młynarzem i został przez saksońskiego księcia Rudolfa przygotowany do odgrywania tej roli. Nowy Waldemar Brandenburski w ciągu kilku tygodni przemierzając Brandenburgię w uroczystym pochodzie odebrał hołdy i stał się panem większej części tego księstwa, wypierając z niego Ludwika Bawarskiego . Niedługo potem Karol I Luksemburski sprzymierzył się z nowym Waldemarem Brandenburskim przeciwko opozycjoniście Ludwikowi Bawarskiemu . [więcej]
12 listopad 1348
12 listopada 1348 roku Karol I Luksemburski odkupił od Henryka von Haugwitz miasto Ząbkowice Śląskie . [więcej]
22 listopad 1348
22 listopada 1348 roku w Namysłowie Karol I Luksemburski zawarł z Kazimierzem Wielkim pokój kończący wojnę polsko-czeską o Śląsk. Czeskiemu monarsze udało się wówczas wynegocjować umorzenie niespłaconej pożyczki udzielonej przez polskiego króla. [więcej]
25 listopad 1348
25 listopada 1348 roku w Legnicy Karol I Luksemburski spotkał się z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim . Doszło tam do uzgodnienia pokojowego paktu. [więcej]
1348
Po zawarciu sojuszu z nowym Waldemarem Brandenburskim Karol I Luksemburski wyruszył na północ Niemiec, aby stawić czoło wittelsbachowskiej opozycji. Po drodze Karol Luksemburski zawarł porozumienie z Fryderykiem panem Miśni i Turyngii . [więcej]
14 styczeń 1349
14 stycznia 1349 roku w Eisenach Karol Luksemburski jako władca Niemiec potwierdził założenie uniwersytetu w Pradze. [więcej]
Styczeń 1349
W styczniu 1349 roku na czele wittelsbachowskiej opozycji stanął hrabia z Turyngii Günther von Schwarzburg , który na początek zajął królewskie miasto Frankfurt. [więcej]
4 marzec 1349
4 marca 1349 roku Karol Luksemburski pojął za żonę dwudziestoletnią córkę palatyna Rudolfa Annę, zdobywając tym sposobem kolejnych sprzymierzeńców w walce z wittelsbachowską opozycją. [więcej]
Kwiecień 1349
W kwietniu 1349 roku Günther von Schwarzburg przyjął od Karola Luksemburskiego ofertę pojednania, w myśl której w zamian za wycofanie swych pretensji do niemieckiego tronu miał otrzymać gratyfikację w wysokości 20 000 guldenów. [więcej]
Lipiec 1349
W lipcu 1349 roku Karol Luksemburski , pragnący uroczystego wjazdu do Akwizgranu w celu dokonania ponownej koronacji, został zmuszony poczekać kilka dni pod murami miasta z powodu na tłumu biczowników, który tym sposobem próbował odsunąć karę Niebios w postaci zbliżającej się epidemii dżumy [więcej]
24 lipiec 1349
24 lipca 1349 roku we Frankfurcie doszło do pogromu Żydów. [więcej]
25 lipiec 1349
25 lipca 1349 roku w Akwizgranie Karol I Luksemburski dostąpił zaszczytu ponownej koronacji na króla Niemiec. Uroczystość celebrował biskup Kolonii Baldwin z Trewiru . [więcej]
Wrzesień 1349
Po akwizgrańskiej koronacji Karola Luksemburskiego załamało się powstanie przeciw niemu w Norymberdze, gdzie nowy król Niemiec przebywał przez pewien czas będąc w drodze powrotnej do Czech. [więcej]
2 październik 1349
2 października 1349 roku Karol Luksemburski z Radą Miejską Norymbergi uzgodnił, że nie będzie obciążał władz tego miasta winą za prześladowanie Żydów. [więcej]
Październik 1349
W październiku 1349 roku Karol Luksemburski przybył do Pragi. [więcej]
5 grudzień 1349
5 grudnia 1349 roku w Norymberdze doszło do pożaru Żydów . [więcej]
5 styczeń 1350
5 stycznia 1350 roku we Wrocławiu Bolko Mały wydał dokument, w którym poinformował, że
doszedł z Karolem Luksemburskim do porozumienia w sprawie granic. [więcej]
17 styczeń 1350
17 stycznia 1350 roku urodził się pierwszy syn Karola Luksemburskiego . Niemowlę otrzymało na chrzcie tradycyjne czeskie imię Wacław. Narodził się wówczas problem czeskiej sukcesji polegający na tym, że ustanowionym wcześniej następcą tronu był młodszy brat Karola Luksemburskiego Jan Henryk . [więcej]
14 luty 1350
W lutym 1350 roku Karol I Luksemburski uczestniczył w zgromadzeniu, które odbyło się w Budziszynie. Oprócz niego pojawili się tam między innymi: książę Górnej Bawarii Ludwik VI Rzymianin , książę Bawarii Otto V Leniwy , margrabia miśnieński Fryderyk , książę
opawski Mikołaj , Bolko Świdnicko-Jaworski , Wacław I Legnicki . 14 lutego doszło tam do rozstrzygnięcia sporu Karola Luksemburskiego z Wittelsbachami. [więcej]
12 marzec 1350
12 marca 1350 roku w Monachium Ludwik Brandenburczyk wydał wysłannikom Karola Luksemburskiego insygnia koronacyjne Rzeszy. [więcej]
1350
Niedługo po otrzymaniu insygniów koronacyjnych Rzeszy Karol Luksemburski złożył je w praskiej katedrze św. Wita. Tam były one wystawiane na widok publiczny, co dało asumpt do corocznych pielgrzymek chętnych do obejrzenia tych wspaniałości. [więcej]
Marzec 1350
W marcu 1350 roku Karol Luksemburski zawarł sojusz z królem Danii Waldemarem IV . [więcej]
Marzec 1350
W marcu 1350 roku Karol Luksemburski wysłał do Florencji list, w którym oświadczył, że znalazł się w posiadaniu insygniów Rzeszy i ma zamiar skierować swe kroki do Rzymu, aby przyjąć koronę cesarską. [więcej]
Wielkanoc 1350
Wielkanoc 1350 roku Karol Luksemburski spędził w Norymberdze. W tym okresie odbywały się tam obrady Reichstagu. [więcej]
Kwiecień 1350
W 1350 roku podczas pobytu Karola Luksemburskiego w Norymberdze mistyczka Christina Ebner opowiedziała mu o głosie Boga, który wspomniał o królu Karolu, dziedzicu wiecznej Rzeszy i zapewnił, że klątwa wisząca na królewskiej koronie została zdjęta. [więcej]
1 maj 1350
1 maja 1350 roku papież Klemens VI wysłał do swego kardynalskiego legata w Italii list, w którym wydał polecenie niepodejmowania żadnych zobowiązań w kwestii ewentualnej koronacji Karola Luksemburskiego na cesarza. [więcej]
Czerwiec 1350
W czerwcu 1350 roku w Pradze Karol Luksemburski spotkał się z Colą di Rienzo ,Klemens VI miał żyć jeszcze tylko półtora roku, a potem Karol Luksemburski miał zostać cesarzem. W drugiej części swojego przemówienia Cola di Rienzo Henryka VII Luksemburskiego . Pomimo tego, że zgodnie z nowiną gościa był on spokrewniony z królem, to jednak Karol Luksemburski nakazał uwięzić przybysza, gdyż był on poszukiwany przez papieża. [więcej]
Lato 1350
Latem 1350 roku zamordowany został patriarcha Akwilei. Karol Luksemburski uczynił wszystko, co było możliwe, aby umocnić tam swoje wpływy, które w przyszłości zaowocowały wprowadzeniem na urząd patriarchy Akwilei Mikołaja, przyrodniego brata Karola , dotychczas biskupa Naumburga. [więcej]
Lipiec - grudzień 1350
Między 31 lipca a 15 grudnia 1350 roku przynajmniej dwanaście miast czeskich złożyło hołd kilkumiesięcznemu wówczas księciu Wacławowi - przyszłemu królowi. W ten sposób Karol Luksemburski starał się przenieść czeską sukcesję na swojego syna. [więcej]
16 sierpień 1350
16 sierpnia 1350 roku Karol Luksemburski był gościem Bolka Małego w Świdnicy . Obaj monarchowie uzgodnili tu wówczas roczny rozejm. [więcej]
Październik 1350
W październiku 1350 roku Karol Luksemburski zapadł na tajemniczą i uporczywą chorobę. Był to rodzaj paraliżu, wskutek którego „powykrzywiały mu się ręce i nogi". [więcej]
13 grudzień 1350
13 grudnia 1350 roku w Pradze Karol Luksemburski ustanowił z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim sukcesyjną umowę, w myśl której książę zobowiązał się, że do dnia 24 czerwca 1351 roku sprowadzi z węgierskiego dworu Elżbiety Łokietkówny swoją bratanicę Annę, córkę księcia świdnickiego Henryka ,
która miała być zaręczona z Wacławem, miesięcznym wówczas synem czeskiego króla. [więcej]
Marzec 1351
W marcu 1351 roku Jan Henryk ponownie musiał złożyć hołd i przyjąć od Karola Luksemburskiego w lenno margrabstwo Moraw. W akcie tym zrzekł się również pretensji do czeskiego tronu na rzecz rocznego księcia Wacława . [więcej]
Wiosna 1351
Wiosną 1351 roku Karol Luksemburski otrzymał od florenckiego poety i prozaika Francesco Petrarki [więcej]
1351
W 1351 roku Karol Luksemburski za pośrednictwem posłów zawarł z Florencją, Wenecją i innymi księstwami północnej Italii sojusz skierowany przeciwko władcy Mediolanu Giovanniemu Viscontiemu [więcej]
15 sierpień 1351
15 sierpnia 1351 roku Bolko Świdnicko-Jaworski wystawionym przez siebie dokumentem potwierdził rozejm zawarty z Karolem Luksemburskim . [więcej]
7 wrzesień 1351
Po bezpotomnej śmierci księcia Bolesława III Płockiego , 7 września 1351 roku Karol Luksemburski przekazał lenno płockie księciu Henrykowi V Żelaznemu , który był zięciem zmarłego. [więcej]
12 wrzesień 1351
12 września 1351 roku w Pirnie Karol Luksemburski rozpoczął zgromadzenie książąt Rzeszy, na którym między innymi rozpatrywano przynależność Księstwa Jaworskiego do Rzeszy. [więcej]
28 październik 1351
28 października 1351 roku we Wrocławiu wielu władców Górnego i Dolnego Śląska podpisało Landfryd Karola Luksemburskiego . [więcej]
Jesień 1351
Jesienią 1351 roku we Wrocławiu Karol I Luksemburski przyjął polską delegację, w skład której weszli Kazimierz Wielki i arcybiskup gnieźnieński Jarosław . Podczas spotkania podjęto wówczas negocjacje, mające na celu wypracowanie płaszczyzny porozumienia, w myśl którego mogłoby dojść do wyłączenia diecezji wrocławskiej z prowincji kościelnej gnieźnieńskiej i włączenie jej do praskiej. Podjęty wówczas dialog zakończył się fiaskiem. [więcej]
9 listopad 1351
9 listopada 1351 roku we Wrocławiu Karol Luksemburski nabył od Mikołaja Ziębickiego Ząbkowice Śląskie z okręgiem. [więcej]
28 grudzień 1351
28 grudnia 1351 roku zmarł niespełna dwuletni następca tronu Wacław syn Karola Luksemburskiego . [więcej]
1352
W 1352 roku po licznych upomnieniach papieskich Karol Luksemburski zdecydował się odesłać Colę di Rienzo [więcej]
Grudzień 1352
W grudniu 1352 roku zmarł Klemens VI , niegdyś nauczyciel Karola Luksemburskiego a w ostatnich latach jego przeciwnik. Zmiana na Stolcu Piotrowym dała nadzieję na cesarską koronację króla Niemiec i Czech. [więcej]
2 luty 1353
2 lutego 1353 roku zmarła Anna, druga żona Karola Luksemburskiego . [więcej]
Luty 1353
Po śmierci żony Karol Luksemburski zwrócił się z prośbą do
Albrechta Kulawego o pośrednictwo w rozmowach z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim w sprawie mariażu króla Czech z Anną Świdnicką , tą młodą panną, która niedawno miała zostać narzeczoną jego syna Wacława. [więcej]
2 marzec 1353
W liście z 2 marca 1353 roku wrocławscy mieszczanie poinformowali Karola Luksemburskiego , że zaaprobowali przywileje handlowe dla kupców świdnickich ułatwiających im handel w stolicy Śląska. [więcej]
8 marzec 1353
W liście z 8 marca 1353 roku wrocławscy mieszczanie próbowali zdyskredytować Bolka Świdnicko-Jaworskiego w oczach Karola Luksemburskiego . [więcej]
9 marzec 1353
9 marca 1353 roku Karol Luksemburski wydał oświadczenie, że otrzymał od margrabiów brandenburskich prawo do wykupu Dolnych Łużyc, które będzie wspólnie realizował z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim . [więcej]
10 marzec 1353
10 marca 1353 roku w Wiedniu Karol Luksemburski uczestniczył w wielkim zjeździe władców Europy. Wśród przybyłych znaleźli się między innymi Ludwik Andegaweński , Albrecht Habsburg , Ludwik Brandenburczyk i wysłannicy Kazimierza Wielkiego . Tam doszło do ponownych zaręczyn Rudolfa IV Habsburga z Katarzyną, córką Karola Luksemburskiego . [więcej]
27 maj 1353
27 maja 1353 roku w Budzie Karol Luksemburski zawarł z Ludwikiem Andegaweńskim porozumienie, na mocy którego zrzekł się swych praw do Księstwa Płockiego, w zamian otrzymując wyzbycie się pretensji Korony Węgierskiej do Księstwa Świdnickiego i Jaworskiego. Powyższy układ w ciągu czterech miesięcy ratyfikować miał Kazimierz Wielki . [więcej]
27 maj 1353
27 maja i czerwca 1353 roku w Budzie Karol Luksemburski pojął za żonę Annę, córkę Henryka II Świdnickiego . [więcej]
23 czerwiec 1353
23 czerwca 1353 roku Karol Luksemburski wraz z nowo poślubioną małżonką przebywał w Hradec Králové. Stąd królewska para udała się do Świdnicy . [więcej]
3 lipiec 1353
3 lipca 1353 roku w Świdnicy Karol Luksemburski zawarł z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim układ, w myśl którego w przypadku gdyby ten drugi zmarł nie pozostawiając męskiego potomstwa, Księstwo Świdnicko-Jaworskie miało zostać odziedziczone przez jego siostrzenicę Annę Świdnicką , czyli obecną żonę króla Czech. [więcej]
5 lipiec 1353
5 lipca 1353 roku w Świdnicy Karol Luksemburski wziął pod swą opiekę i zatwierdził przywileje klasztoru cystersów w Kamieńcu Ząbkowickim. [więcej]
15 lipiec 1353
15 lipca 1353 roku Karol Luksemburski przebywał w Pasawie. [więcej]
28 lipiec 1353
28 lipca 1353 roku w Pradze Karol Luksemburski uczestniczył w uroczystościach koronacji Anny Świdnickiej . [więcej]
1353
W 1353 roku Karol Luksemburski poszerzył swoje terytorium o Sulzbach. [więcej]
1353
Kazimierz Wielki , promujący kontakty handlowe kupców małopolskich z Rusią, blokował takowe związki handlowców ze Śląska. W 1353 roku wrocławianie wystąpili ze skargą do Karola Luksemburskiego , że polski monarcha nie dopuszcza ich na Ruś. [więcej]
15 wrzesień 1353
15 września 1353 roku Karol Luksemburski podpisał sojusz militarny z Ludwikiem Węgierskim . [więcej]
Styczeń 1354
W styczniu 1354 roku Karol Luksemburski w liście do Albrechta Habsburga wyjaśnił z jakiego powodu nie mógł udzielić mu pomocy w konflikcie z Konfederacją Szwajcarską. [więcej]
Marzec 1354
W marcu 1354 roku Karol Luksemburski podniósł Luksemburg do rangi księstwa, w którym jego brat Wacław Luksemburski [więcej]
Wiosna 1354
Wiosną 1354 roku Karol Luksemburski przysłał do Pragi relikwie, a wśród nich szczególnie ceniony kawałek pastorału św. Piotra otrzymany w Trewirze. [więcej]
Maj 1354
W maju 1354 roku Karol Luksemburski wyprawił do Krakowa marszałka Królestwa Czech Czenka z Lipy , aby na dworze Kazimierza Wielkiego znalazł rozwiązanie problemu blokowania kupców wrocławskich na szlaku prowadzącym na Ruś. [więcej]
Lato 1354
Latem 1354 roku Karol Luksemburski wraz z Albrechtem Habsburgiem wyruszył przeciw Zurychowi. [więcej]
1 sierpień 1354
1 sierpnia 1354 roku margrabia brandenburski Ludwik potwierdził, że uznaje prawa Karola Luksemburskiego do marchii budziszyńskiej i zgorzeleckiej. [więcej]
13 wrzesień 1354
Z Zurychu Karol Luksemburski podążył przez Ulm i Norymbergę do Sulzbach. Stąd 13 września 1354 roku skierował się na południe. [więcej]
5 październik 1354
5 października 1354 roku Karol Luksemburski przebywał w Salzburgu. [więcej]
13 październik 1354
13 października 1354 roku Karol Luksemburski zawitał do Gemony. [więcej]
15 grudzień 1354
15 grudnia 1354 roku w Mantui Karol Luksemburski spotkał się z Francesco Petrarką [więcej]
6 styczeń 1355
W dzień Trzech Króli 1355 roku w Mediolanie Karol Luksemburski dostąpił zaszczytu koronacji na króla Italii. [więcej]
Styczeń 1355
Podczas podróży przez północne Włochy Karol Luksemburski spotkał się z wysłannikami serbskiego władcy Stefana Duszane , którzy w Awinionie zabiegali o uruchomienie ogólnoeuropejskiej wyprawy przeciw Turkom. [więcej]
Styczeń 1355
Z Mediolanu Karol Luksemburski wyruszył do Pizy. Tu lokalna społeczność za 60 000 guldenów otrzymała pewne przywileje. [więcej]
Styczeń 1355
Kolejnym miastem wśród składających hołd Karolowi Luksemburskiemu była Florencja, która po długich negocjacjach zapłaciła 100 000 guldenów jako odszkodowanie za wieloletnie nieopłacanie podatków Rzeszy. Florentczycy zobowiązali się również do zasilania cesarskiego skarbca kwotą 4 000 guldenów rocznie. Układ ten należy do największych sukcesów jego włoskiej wyprawy. [więcej]
6 luty 1355
6 lutego 1355 roku do Karola Luksemburskiego dołączyła jego małżonka Anna Świdnicka, która przybyła z ogromnym orszakiem liczącym ponad cztery tysiące koni. Para królewska podążyła w kierunku Rzymu, odwiedzając po drodze Sienę i Buonconvento. [więcej]
9 luty 1355
9 lutego 1355 roku Karol Luksemburski wysłał do Ludwika Andegaweńskiego list, w którym wyraził swoją nadzieję na rychłą cesarską koronację w Rzymie. [więcej]
2 kwiecień 1355
2 kwietnia 1355 roku Karol Luksemburski dotarł na przedpola Rzymu. Tam przez trzy dni incognito w stroju pątnika odbywał trzydniową pielgrzymkę do świętych miejsc. [więcej]
5 kwiecień 1355
5 kwietnia 1355 roku w Rzymie Karol Luksemburski razem z małżonką otrzymali koronę cesarską z rąk legatów papieża Innocentego IV . [więcej]
19 kwiecień 1355
Po rzymskiej koronacji Karol Luksemburski ruszył w drogę powrotną. 19 kwietnia 1355 roku przebywał w Sienie, gdzie wiwatujący tłum zdjął go z konia i na rękach niósł triumfalnie do ratusza. [więcej]
6 maj 1355
6 maja 1355 roku Karol Luksemburski znalazł się w Sienie, zatrzymując się na trzy tygodnie. Tu 20 maja wybuchła rebelia, podczas której podpalona została jego rezydencja. [więcej]
Maj / czerwiec 1355
Z Pizy Karol Luksemburski jako rzymski cesarz napisał do Jana V Paleologa list z gratulacjami w związku pokonaniem Jana VI Kantakuzena . [więcej]
Czerwiec 1355
W połowie czerwca 1355 roku Karol Luksemburski w pobliżu Cremony przekroczył Pad. [więcej]
3 lipiec 1355
3 lipca 1355 roku Karol Luksemburski dotarł do Augsburga. [więcej]
15 sierpień 1355
15 sierpnia 1355 roku odbył się uroczysty wjazd cesarza Karola Luksemburskiego do Pragi. [więcej]
1355
W 1355 roku Karol Luksemburski uczynił mieszczan Górnych Łużyc sędziami, mającymi prawo wydawać wyroki. [więcej]
1355
W 1355 roku Karol Luksemburski wysunął wobec Francji roszczenia o oddanie praw zwierzchnich Rzeszy bądź o uznanie jej panowania w stosunku do miast Verdun, Cambrai i Cateau - Cambrésis oraz hrabstw Vienne i Burgundii. Jan II odrzucił te żądania. [więcej]
30 wrzesień 1355
30 września 1355 roku Karol Luksemburski wydał przywilej zrównujący
miasta Księstwa Świdnicko-Jaworskiego w prawach handlowych z Wrocławiem . [więcej]
4 październik 1355
4 października 1355 roku sąd zwołany przez Karola Luksemburskiego w Pradze orzekł, że Księstwo Bytomsko-Kozielskie, pozostałe po śmierci Bolesława Bytomskiego , podzielone zostanie pomiędzy Przemysła I Noszaka i Konrada Oleśnickiego . [więcej]
9 październik 1355
9 października 1355 roku Karol Luksemburski z mocy władzy cesarskiej wydał akt inkorporujący Śląsk do Korony Czeskiej. [więcej]
Październik 1355
Podczas generalnego Landtagu, który odbył się w październiku 1355 roku, Karol Luksemburski próbował wprowadzić w życie zbiór praw Maiestas Carolina [więcej]
Grudzień 1355
Pod koniec 1355 roku w Norymberdze Karol Luksemburski uczestniczył w posiedzeniach Reichstagu. Między innymi rozpoczął wówczas starania wprowadzenia nowej ustawy nazwanej Złota bulla [więcej]
10 styczeń 1356
10 stycznia 1355 roku w Norymberdze obwieszczono 23 rozdziały Złotej bulli Karola Luksemburskiego . [więcej]
Styczeń 1356
Zapewne w styczniu 1356 roku w Győr Karol Luksemburski spotkał się z Ludwikiem Andegaweńskim . Zawarto tam wstępną umowę o przyszłym małżeństwie Elżbiety, córki namiestnika Chorwacji
Stefana (brata króla węgierskiego), z Jodokiem, synem Jana, margrabiego
morawskiego. [więcej]
4 kwiecień 1356
4 kwietnia 1356 roku Karol Luksemburski i jego żona Anna wydali dokument, w którym przyrzekli, że miasta Księstwa Świdnicko-Jaworskiego nie będą alienowane bądź oddawane w lenno. [więcej]
7 kwiecień 1356
7 kwietnia 1356 roku w Pradze Karol Luksemburski wydał dla Bolka Świdnicko-Jaworskiego zgodę na zakup kopalni złota w Złotym Stoku. [więcej]
1 maj 1356
1 maja 1356 roku w Pradze Karol Luksemburski podpisał z Kazimierzem Wielkim porozumienie, na mocy którego zobowiązał się wspierać polskiego monarchę w przypadku, gdyby Zakon Krzyżacki lub Brandenburgia zaatakowały Królestwo Polskie. Oprócz tego zrezygnował ze swoich pretensji do Mazowsza w zamian otrzymując rezygnację Kazimierza Wielkiego z Księstwa Świdnicko-Jaworskiego, Kluczborka i Byczyny. [więcej]
Maj 1356
W maju 1356 roku podczas zgromadzenia monarchów Karol Luksemburski przekazał Bolkowi Świdnicko-Jaworskiemu Byczynę i Kluczbork. [więcej]
1356
W 1356 roku zmarł zagadkowy lub zmartwychwstały Waldemar Brandenburski , który w 1348 roku w znacznym stopniu pomógł Karolowi Luksemburskiemu pokonać wittelsbachowską opozycję. [więcej]
Maj / czerwiec 1356
W maju i czerwcu 1356 roku Karol Luksemburski nakazał zbrojnie zlikwidować bunt braci von Rosenberg . [więcej]
1356
W 1356 roku powstał zbiór znany jako śląskie prawo ziemskie. Utworzyła go komisja złożona ze szlachty i wrocławskich mieszczan na polecenie Karola Luksemburskiego . [więcej]
9 sierpień 1356
9 sierpnia 1356 roku Karol Luksemburski sprzedał zamek Radosno rycerzowi Hersko de Rozdalowiczowi . [więcej]
12 sierpień 1356
12 sierpnia 1356 roku Karol Luksemburski wystawił dokument, w którym oświadczył, że wszystkie nabytki terytorialne na Śląsku zostaną trwale włączone do Królestwa Czeskiego. [więcej]
1356
W 1356 roku Karol Luksemburski zażądał od Karola V przysięgi lennej z hrabstwa Vienne. [więcej]
25 grudzień 1356
25 grudnia 1356 roku w Metz obwieszczono kolejnych osiem rozdziałów Złotej bulli Karola Luksemburskiego . [więcej]
Grudzień 1356
W grudniu 1356 roku podczas posiedzenia Reichstagu w Metz Karol Luksemburski podniósł do godności książęcej hrabiego Wilhelma von Jülich . [więcej]
Kwiecień 1357
W kwietniu 1357 roku w Pradze Karol Luksemburski spotkał się z Elżbietą Łokietkówną odbywającą pielgrzymkę do Marburga. [więcej]
1357
W 1357 roku oddany został do użytku most Karola w Pradze . [więcej]
31 maj 1357
31 maja 1357 roku w Akwizgranie Karol Luksemburski dzięki zaangażowaniu Alberta Strzeleckiego potwierdził przywileje dla Krapkowic . [więcej]
Lipiec 1357
W lipcu 1357 roku Karol Luksemburski na czele orszaku liczącego około 1500 osób przybył do Wiednia. Tu między innymi doszło do wypłacenia wiana córki cesarza Katarzyny, która miała wyjść za Rudolfa IV Habsburga . Rozstrzygnięto również spór między czeskim monarchą a księciem dolnobawarskim Albrechtem I Wittelsbachem. [więcej]
1357
W 1357 roku Karol Luksemburski uczynił swojego zięcia Rudolfa Habsburga namiestnikiem Alzacji i Szwabii. [więcej]
17–19 sierpień 1357
Między 17 i 19 sierpnia 1357 roku Karol Luksemburski przebywał w Pradze. [więcej]
20 sierpień 1357
20 sierpnia 1357 roku Karol Luksemburski gościł w Křivoklát. [więcej]
2 styczeń 1358
2 stycznia 1358 roku Karol Luksemburski otrzymał od
Albrechta I Wittelsbacha akt zrzeczenia się praw do terytoriów czeskich. [więcej]
17 styczeń 1358
17 stycznia 1358 roku Karol Luksemburski nadał przywileje dla szpitala św. Anny w Hradec Kralove. [więcej]
1 marzec 1358
1 marca 1358 roku Karol Luksemburski zawarł sojusz z Fryderykiem, Baltazarem i Wilhelmem Wettynami landgrafami Turyngii i margrabiami miśnieńskimi. [więcej]
19 marzec 1358
19 marca 1358 roku urodziła się córka Karola Luksemburskiego Elżbieta. [więcej]
18 kwiecień 1358
18 kwiecień 1358 roku Karol I Luksemburski wysłał do Olgierda Giedyminowicza propozycję, aby pod jego cesarską opieką przyjął wiarę Chrystusa. [więcej]
28 kwiecień 1358
28 kwietnia 1358 roku Karol Luksemburski wydał zezwolenie na zakup od zadłużonego księcia Wacława I Legnickiego połowy Księstw Brzeskiego i Oławskiego, którymi mieli się podzielić Ludwik I Brzeski i Bolko Świdnicko-Jaworski . [więcej]
Kwiecień / maj 1358
Na przełomie kwietnia i maja 1358 roku w Pradze Karol Luksemburski brał udział w uroczystościach związanych z chrztem swojej córki Elżbiety. [więcej]
Lipiec 1358
W lipcu 1358 roku do Karola I Luksemburskiego przebywającego w Norymberdze dotarł brat Olgierda Giedyminowicza z zapewnieniem władców Litwy o chęci przyjęcia chrztu. [więcej]
1358
W 1358 roku Karol I Luksemburski wysłał na Litwę delegatów, którzy mieli pośredniczyć w przyjęciu przez Litwę chrztu. Jednym z nich był arcybiskup praski Arnošt z Pardubic Negocjacje zakończyły się fiaskiem, gdyż przedstawione przez Olgierda i Kiejstuta Giedyminowiczów warunki były nie do przyjęcia dla katolickiej Europy. [więcej]
Styczeń 1359
W styczniu 1359 roku we Wrocławiu Karol Luksemburski potwierdził fundację nowego ołtarza św. Jana Ewangelisty w Środzie Śląskiej. [więcej]
14 luty 1359
14 lutego 1359 roku we Wrocławiu Karol Luksemburski i Bolko Świdnicko-Jaworski podpisali dokument precyzujący detale sukcesji świdnickiej. [więcej]
16 kwiecień 1359
16 kwietnia 1359 roku Karol Luksemburski zatwierdził transakcję sprzedaży Ziemi Siewierskiej. Stroną nabywającą był Bolko II Mały , a zbywającą Przemysław Noszak . [więcej]
Kwiecień 1359
W końcu kwietnia 1359 roku Rudolf Habsburg przedłożył Karolowi Luksemburskiemu nadane sobie przywileje do zatwierdzenia. Po weryfikacji dokumentów, która wykazała fałszerstwo, cesarz pozbawił swojego zięcia namiestnictwa w Alzacji. Następnie doszło do zerwania wszelkich przyjaznych relacji pomiędzy Wiedniem i Pragą. [więcej]
Czerwiec 1359
W czerwcu 1359 roku Karol Luksemburski gościł w Pradze Rudolfa Habsburga , z którym prowadził trudne rozmowy dotyczące sfałszowanych przez tego drugiego dokumentów. [więcej]
Lipiec 1359
W lipcu 1359 roku Karol Luksemburski wydał werdykt w sporze Wacława Legnickiego i Ludwika Brzeskiego w sprawie rekompensaty za sprzedaż połowy Brzegu i Oławy Bolkowi Małemu . [więcej]
1359
W 1359 roku Karol Luksemburski uwolnił wrocławian od podlegania praskiemu prawu składu towarów. [więcej]
Listopad 1359
W listopadzie 1359 roku Rudolf IV Habsburg ogłosił, że detronizacja Karola Luksemburskiego znalazła poparcie zarówno ze strony papieża, jak
i książąt niemieckich. [więcej]
Listopad 1359
W 1359 roku Karol Luksemburski uczynił gest przyjaźni w kierunku Ludwika Andegaweńskiego , przekazując mu Feltre i Belluno, dwa luksemburskie punkty oparcia w Górnej Italii, przydatne do walki z Wenecją. Akt ten przywrócił dobre stosunki między cesarzem i królem Węgier, który został przez Rudolfa IV Habsburga okrzyknięty w Niemczech kandydatem do korony cesarskiej. [więcej]
10 styczeń 1360
W 1360 roku popsuły się relacje Karola Luksemburskiego z Henrykiem V Żelaznym . Główną przyczyną był dokument powstały 10 stycznia 1360 roku, w który regulował podział głogowskiego księstwa. Królowi Czech przypadła część środkowa księstwa położona między Głogowem i Bytomiem oraz polowy tych miast, natomiast Henrykowi V południowo-wschodnia oraz północno-zachodnia część księstwa. Podział ten zniweczył marzenia żagańskiego księcia o zjednoczeniu spuścizny po dziadku. [więcej]
9 marzec 1360
9 marca 1360 roku Karol Luksemburski zatwierdził zawarte pomiędzy Albertem Strzeleckim i Bolkiem III Opolskim porozumienie, w myśl którego ten drugi zapewniał, że nie będzie sprzeciwiał się dziedziczeniu Księstwa Strzeleckiego przez kolejne dzieci stryja. [więcej]
Maj 1360
W połowie maja 1360 roku w Tyrnawie Karol Luksemburski spotkał się z Rudolfem IV Habsburgiem . Dzięki mediacji Ludwika Andegaweńskiego doszło do pojednania zwaśnionych monarchów. [więcej]
4 czerwiec 1360
4 czerwca 1360 roku Karol Luksemburski , Bolko Świdnicko-Jaworski i Bolko III Opolski podpisali dokument, w którym zagwarantowali spłatę długów zaciągniętych u burgrabiego magdeburskiego Burcharda i Jeszka z Wartembergu zwanego Wessel . [więcej]
26 lipiec 1360
26 lipca 1360 roku w Norymberdze Karol Luksemburski zobowiązał się, że nie będzie czynić starań o wyjęcie diecezji wrocławskiej spod władzy arcybiskupa gnieźnieńskiego oraz zrzekł się praw do Płocka i reszty Mazowsza na rzecz Ludwika Andegaweńskiego i Kazimierza Wielkiego . [więcej]
5 wrzesień 1360
5 września 1360 roku w Esslingen doszło do pojednania Karola Luksemburskiego z Rudolfem IV Habsburgiem . Do tego przymierza dołączyli również Ludwik Andegaweński i Kazimierz Wielki . [więcej]
1360
W głodowym 1360 roku Karol Luksemburski nakazał na lewym brzegu Wełtawy wznieść mur obronny długości kilometra. Był to projekt służący zapewnieniu mieszkańcom pracy. [więcej]
19 grudzień 1360
19 grudnia 1360 roku we Wrocławiu Karol Luksemburski przekazał zakonowi krzyżackiemu prawa do patronatu nad kościołami w Ascha, Adorf, Plauen, Reichenbach, Schleitz i Tannia (Thama). [więcej]
2 luty 1361
2 lutego 1361 roku w Wyszehradzie Ludwik Andegaweński odnowił mariaż Jodoka Morawskiego z bratanicą i ówczesną dziedziczką Węgier Elżbietą. W Pradze odebrano to jako umocnienie sojuszu Karola Luksemburskiego z królem Węgier. [więcej]
28 luty 1361
28 lutego 1361 roku Karol Luksemburski przekazał dożywotnio Bolkowi Świdnicko-Jaworskiemu swój udział w Księstwie Głogowskim. [więcej]
26 luty 1361
26 lutego 1361 roku na zamku w Norymberdze urodził się kolejny syn Karola Luksemburskiego Wacław I . [więcej]
Kwiecień 1361
Na początku kwietnia 1361 roku Karol Luksemburski inkorporował do Rzeszy Sabaudię wraz z wszelkimi dobrami. [więcej]
11 kwiecień 1361
11 kwietnia 1361 roku w Norymberdze Karol Luksemburski urządził chrzciny swojego syna Wacława . [więcej]
Czerwiec 1361
W czerwcu 1361 roku Karol Luksemburski zaręczył swojego czteromiesięcznego syna Wacława I z Elżbietą von Hohenzollern . [więcej]
1361
W 1361 roku od biskupa Bambergu Karol Luksemburski nabył Erlangen. [więcej]
1361
W 1361 roku Karol Luksemburski nakazał wykonać zegar do zbudowanej przez siebie w Norymberdze „kaplicy cesarskiej" kościoła Matki Bożej. W zegarze tym co godzinę siedmiu książąt-elektorów pochylało się w pokłonie przed cesarzem. [więcej]
28 lipiec 1361
28 lipca 1361 roku burmistrz, rajcy i mieszczanie z Hagenau zapytali Karola Luksemburskiego o Polaków, którzy mieli przebywać w tym mieście. [więcej]
17 wrzesień 1361
Po śmierci księcia Tyrolu Ludwika , która nastąpiła 17 września 1361 roku, Karol Luksemburski dzięki zręcznej polityce przejął wpływy w tym księstwie, co było nie po pomyśli Rudolfa IV Habsburga , który również miał chrapkę na przejęcie w przyszłości tego terytorium. [więcej]
1361 / 1362
Na przełomie 1361 i 1362 roku Karol Luksemburski w obecności węgierskich posłów obraził słownie Elżbietę Łokietkównę . [więcej]
1362
W 1362 roku Karol Luksemburski ufundował ołtarz św. Wacława w Akwizgranie. [więcej]
Lipiec 1362
Na początku 1362 roku powstał pomiędzy Ludwikiem Andegaweńskim i Rudolfem IV Habsburgiem sojusz zwrócony przeciwko Karolowi Luksemburskiemu . W lipcu doszło nawet do koncentracji węgierskich oddziałów przy granicy Moraw. Do wojny jednak nie doszło. Dzięki mediacji Bolka Świdnicko-Jaworskiego i papieskich wysłanników podpisano pokojowe porozumienie. [więcej]
11 lipiec 1362
11 lipca 1362 roku zmarła żona Karola Luksemburskiego Anna Świdnicka .
Lipiec 1362
W połowie lipca 1362 roku Karol Luksemburski poprosił Bolka Świdnicko-Jaworskiego , by w jego imieniu zawarł pokój z Rudolfem Habsburgiem i Ludwikiem Andegaweńskim , czyli z władcami, których gotowe do walki armie stały na granicy z Czechami. [więcej]
1363
W 1363 roku Karol Luksemburski podniósł burgrabiego Fryderyka von Hohenzollern do stanu książąt Rzeszy. [więcej]
18 marzec 1363
18 marca 1363 roku w Pradze Karol Luksemburski zawarł układ, w myśl którego margrabiowie brandenburscy Ludwik i Otton uznali jego syna Wacława za spadkobierców Brandenburgii i Łużyc. Oprócz tego wzmocniono wynegocjowane porozumienie zaręczynami córki cesarza Elżbiety z margrabią Ottonem. Świadkiem zawartego porozumienia został Bolko Świdnicko-Jaworski . [więcej]
22 marzec 1363
22 marca 1363 roku w Pradze Karol Luksemburski i Bolko Świdnicko-Jaworski uzyskali od Ludwika i Ottona Wittelsbachów prawo wykupienia zastawionych Łużyc Dolnych. [więcej]
8 maj 1363
8 maja 1363 roku w węgierskim Hradyszczu Karol Luksemburski odnowił rozejm z Rudolfem IV Habsburgiem . [więcej]
Maj 1363
W maju 1363 roku w Uherské Hradiště doszło do spotkania przedstawicieli zwaśnionych stron Czech i Węgier. Doszło tam do wybrania arbitrów, którzy mieli rozstrzygnąć spór. Zostali nimi Bolko Świdnicko-Jaworski i Kazimierz Wielki . [więcej]
19 maj 1363
Około 19 maja 1363 roku Karol Luksemburski przybył do Krakowa . [więcej]
21 maj 1363
21 maja 1363 roku w Krakowie Karol Luksemburski pojął za żonę Elżbietę, wnuczkę Kazimierza Wielkiego . [więcej]
1 czerwiec 1363
1 czerwca 1363 roku we Wrocławiu Karol Luksemburski na prośbę Bolka Świdnicko-Jaworskiego wystawił dokument, w którym nadał miejscowym mieszczanom Hankowi Gotkonisowi i Ryszardowi z Gubina dobra lenne w podwrocławskiej wsi Sadków. [więcej]
10 czerwiec 1363
10 czerwca 1363 roku w Pradze dzięki zabiegom Bolka Świdnicko-Jaworskiego Karol Luksemburski zatwierdził przywileje dla kupców ze Lwówka Śląskiego i Świdnicy dotyczące zwolnienia z ceł we Wrocławiu . [więcej]
15 czerwiec 1363
15 czerwca 1363 roku Karol Luksemburski doprowadził do koronacji swojego dwuletniego syna Wacława I . [więcej]
Lipiec 1363
W lipcu 1363 roku Karol Luksemburski w towarzystwie Bolka Świdnicko-Jaworskiego udał się w podróż po Brandenburgii. Cesarz odbierał tam hołdy odwiedzanych miast. [więcej]
Lato 1363
Pod koniec lata 1363 roku odnowił się konflikt Karola Luksemburskiego z Rudolfem IV Habsburgiem w kwestii patriarchatu akwilejskiego. [więcej]
12 październik 1363
12 października 1363 roku we Wrocławiu Herman Borschnitz obiecał Karolowi Luksemburskiemu , że odda jemu bądź księciu świdnicko-jaworskiemu zamek Uraz za kwotę dwustu grzywien polskiej miary. [więcej]
12 grudzień 1363
W 1363 roku Karol Luksemburski , Ludwik Andegaweński i Rudolf IV Habsburg poddali się arbitrażowi Kazimierza Wielkiego i Bolka Świdnickiego w kwestii patriarchatu akwilejskiego. 12 grudnia 1363 roku piastowscy monarchowie opublikowali swoje orzeczenie w rozpatrywanej sprawie. [więcej]
8 luty 1364
8 lutego 1364 roku w Brnie Karol Luksemburski spotkał się z Rudolfem IV Habsburgiem . Obaj monarchowie, przyjmując orzeczenie arbitrażowe Kazimierza Wielkiego i Bolka Świdnickiego z 12 grudnia 1363 roku za prawomocne, przysięgli zaprzestanie wszelkich wrogich działań w stosunku do siebie. [więcej]
12–14 kwiecień 1364
W dniach 12–14 kwietnia 1364 roku w Pirnie koło Drezna Karol Luksemburski spotkał się z margrabiami brandenburskimi i miśnieńskimi, z którymi ustalił cenę wykupu Dolnych Łużyc na 21 tysięcy grzywien erfurckiej miary. [więcej]
21 kwiecień 1364
21 kwietnia 1364 roku w Budziszynie Karol Luksemburski doprecyzował z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim umowę zastawu łużyckiego. [więcej]
Maj 1365
W maju 1365 roku wyszło na jaw, że śląski szlachcic Jan Schellendorf podrobił pieczęć Karola Luksemburskiego . [więcej]
28–29 maj 1364
28 i 29 maja 1364 roku Karol Luksemburski w towarzystwie Bolka Świdnicko-Jaworskiego przebywał we Wrocławiu . [więcej]
24–25 czerwiec 1364
24 i 25 maja 1364 roku Karol Luksemburski w asyście Bolka Świdnicko-Jaworskiego gościli w Czeskich Budziejowicach. [więcej]
25 czerwiec 1364
25 czerwca 1364 roku w Myśliborzu przedstawiciele miast nowomarchijskich zgodzili się na układ między margrabiami brandenburskimi a Karolem Luksemburskim , w myśl którego Dolne Łużyce
miały być dożywotnio dzierżone przez Bolka Świdnicko-Jaworskiego . [więcej]
1364
W 1364 roku Karol Luksemburski i Rudolf Habsburg zawarli wzajemną umowę sukcesyjną, która stwarzała możliwość zjednoczenia w przyszłości ziem austriackich i czeskich. [więcej]
1364
W 1364 roku Karol Luksemburski gościł na swym dworze króla Cypru Piotra de Lusignan
11 wrzesień 1364
11 września 1364 roku Karol Luksemburski wystawił dokument, w którym zagwarantował
rycerstwu i burgrabiom Bolka Świdnicko-Jaworskiego , że będzie przestrzegał ich praw i przywilejów. [więcej]
Wrzesień 1364
We wrześniu 1364 roku Karol Luksemburski gościł w Krakowie stając się uczestnikiem zorganizowanego przez Kazimierza Wielkiego kongresu, celem którego było zapewne stworzenie zbiorowej unii państw Europy Środkowej w miejsce istniejących układów dwustronnych. Jedynym znanym ustaleniem była deklaracja chęci udzielenia ewentualnej pomocy przez uczestników zjazdu Piotrowi de Lusignan [więcej]
1 listopad 1364
1 listopada 1364 roku w Dreźnie Karol Luksemburski wpłacił ustaloną kwotę 21 tysięcy grzywien erfurckiej miary na wykup Dolnych Łużyc, a margrabiowie miśnieńscy Fryderyk III Srogi , Wilhelm I Jednooki i Baltazar wystawili pokwitowanie tej transakcji. [więcej]
11 listopad 1364
11 listopada 1364 roku Karol Luksemburski przebywał w miejscowości Luckau. Towarzyszył wówczas Bolkowi Świdnicko-Jaworskiemu w oficjalnym przejęciu Dolnych Łużyc. [więcej]
26 maj 1365
26 maja 1365 roku Karol Luksemburski wjechał do Awinionu, aby spotkać się z Urbanem V . [więcej]
Maj 1365
W ostatnich dniach maja 1365 roku Karol Luksemburski przebywał w Awinionie. Uzyskał wówczas od papieża obietnicę, że arcybiskup Pragi zostanie mianowany stałym legatem papieskim dla diecezji bamberskiej i ratyzbońskiej. [więcej]
1365
W 1365 roku Karol Luksemburski zawitał do Grenoble, gdzie potwierdził stare przywileje. [więcej]
4 czerwiec 1365
4 czerwca 1365 roku Karol Luksemburski dał się ukoronować przez arcybiskupa w Arles na króla Arelatu . [więcej]
14 wrzesień 1365
14 września 1365 roku we Wrocławiu Karol Luksemburski zatwierdził wszystkie przywileje miast i mieszczan Księstwa Świdnicko-Jaworskiego. [więcej]
9 październik 1365
9 października 1365 roku opodal Kątów Wrocławskich Karol Luksemburski spotkał się z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim . Cesarz zatwierdził wówczas porozumienie księcia z górno-łużyckim miastem Kamenz. [więcej]
23 październik 1365
23 października 1365 roku Karol Luksemburski ofiarował braciom Bolkowi III Opolskiemu i Władysławowi przywilej, w myśl którego cesarz potwierdził im możliwość przejęcia pełnej schedy po ojcu oraz zaproponował hojną rekompensatę na wypadek przejęcia przez niego Księstwa Świdnickiego. [więcej]
20 listopad 1365
20 listopada 1365 roku Karol Luksemburski dotarł do Budy. [więcej]
Listopad 1365
W listopadzie 1365 roku w Budzie Karol Luksemburski był gościem Ludwika Węgierskiego . Uzgodniono tam między innymi projekt mariażu Wacława I Luksemburskiego z Elżbietą córką Stefana Andegaweńskiego , brata Ludwika I Wielkiego . [więcej]
5 grudzień 1365
W liście z 5 grudnia 1365 roku Karol Luksemburski został poproszony przez Ludwika Węgierskiego o pomoc w rozwiązaniu konfliktu z książętami austriackimi. [więcej]
20 grudzień 1365
20 grudnia 1365 roku Ludwik Węgierski upoważnił Władysława Opolczyka do negocjacji z Karolem Luksemburskim w sprawie układu małżeńskiego Wacława I Luksemburskiego z Elżbietą córką Stefana Andegaweńskiego . Cesarz ochoczo podjął działania zmierzające do finalizacji projektu. [więcej]
1365 / 1366
Na przełomie 1365 i 1366 roku Karol Luksemburski gościł w Pradze Władysława Białego powracającego z pielgrzymki do Jerozolimy. [więcej]
11 styczeń 1366
11 stycznia 1366 roku w Pradze Karol Luksemburski wydał dokument, zwalniający z ceł we Wrocławiu mieszczan z Jeleniej Góry , Bolkowa i Kamiennej Góry . [więcej]
5 luty 1366
5 lutego 1366 roku Karol Luksemburski wystawił Władysławowi Opolczykowi i Bolkowi III Opolskiemu dokument, stwierdzający zastawienie im zamku i miasta Trutnov. [więcej]
23 luty 1366
23 lutego 1366 roku Urban V udzielił dyspensy trzem parom małżeńskim: Wacławowi Luksemburskiemu i Elżbiecie Andegaweńskiej , córce Stefana, Albrechtowi III Habsburgowi i Elżbiecie, córce Karola Luksemburskiego , oraz margrabiemu brandenburskiemu Ottonowi Wittelsbachowi i Katarzynie, również córce cesarza. [więcej]
19 marzec 1366
19 marca 1366 roku Karol Luksemburski wydał dwie swoje córki za mąż. Katarzyna (wdowa po Rudolfie IV Habsburgu ) wyszła za księcia Bawarii elektora Brandenburgii Ottona V Leniwego , a Elżbieta poślubiła Albrechta III Habsburga . [więcej]
23 marzec 1366
23 marca 1366 roku Karol Luksemburski poświadczył Władysławowi Opolczykowi otrzymanie od Ludwika Andegaweńskiego zgody na małżeństwo Wacława I Luksemburskiego z Elżbietą córką Stefana Andegaweńskiego . [więcej]
26 marzec 1366
26 marca 1366 roku w Pradze Karol Luksemburski zawarł z Habsburgami dynastyczne porozumienie, w którym ustalono wzajemne dziedziczenie w wypadku wymarcia któregoś z rodów. Jednym ze świadków układu został Władysław Opolczyk . [więcej]
Wielkanoc 1366
W Wielkanoc 1366 roku Karol Luksemburski gościł w Pradze Władysława Białego , który powrócił z wyprawy krzyżowej przeciwko pogańskiej Litwie. [więcej]
6–13 maj 1366
Między 6 i 13 maja 1366 roku Karol Luksemburski był gościem Habsburgów w Wiedniu. [więcej]
Czerwiec 1366
W końcu czerwca 1366 roku w Bratysławie Karol Luksemburski uczestniczył w zaręczynach Wacława I Luksemburskiego z Elżbietą córką Stefana Andegaweńskiego . [więcej]
30 lipiec 1366
Pod koniec lipca 1366 roku Karol Luksemburski urządził w Pradze chrzciny swojej niedawno narodzonej córki Anny. 30 dnia tego miesiąca wydał akt fundacji kolegium dla dziesięciu mistrzów sztuk wyzwolonych i dwóch z teologii, nazwanej od założyciela Karolinum. [więcej]
Październik / listopad 1366
Na przełomie października i listopada 1366 roku Karol Luksemburski przebywał w Norymberdze. Mianował tam swojego syna Wacława generalnym wikariuszem cesarstwa na czas swojej podróży do Włoch.
[więcej]
20 luty 1367
20 lutego 1367 roku w Pradze Karol Luksemburski na prośbę Bolka Świdnicko-Jaworskiego potwierdził przekazanie cystersom krzeszowskim wsi Uniemyśl. [więcej]
26 marzec 1367
Bolko III Opolski , wykorzystując nieobecność Władysława Opolczyka , próbował uzyskać od Karola Luksemburskiego potwierdzenie prawa do dziedziczenia po bracie. Król Czech dokumentem z 26 marca 1367 roku odmówił nadmieniając, iż brat nigdy nie dokonał na jego rzecz darowizny. Jednocześnie Karol Luksemburski nadał Władysławowi Opolczykowi przywilej, w myśl którego w wypadku niepozostawienia po sobie męskiego potomka opolski książę mógł przekazać swoje dziedzictwo córkom. [więcej]
29 listopad 1367
29 listopada 1367 roku w Pradze Karol Luksemburski potwierdził Bolkowi Świdnicko-Jaworskiemu inkorporację kościoła parafialnego w Lübben do archidiakonatu łużyckiego. [więcej]
18 luty 1368
18 lutego 1368 roku Karol Luksemburski zaręczył swojego nowo narodzonego syna Zygmunta z Katarzyną von Hohenzollern . [więcej]
1368
W 1368 roku Karol Luksemburski wykupił od Ludwika i Ottona Wittelsbachów Dolne Łużyce. [więcej]
Lato 1368
Przed wyjazdem do Włoch Karol Luksemburski uczynił swojego przyrodniego brata Wacława [więcej]
Sierpień 1368
Latem 1368 roku Karol Luksemburski na czele sporej armii wyruszył w kierunku Rzymu. Z końcem sierpnia udało mu się doprowadzić do pokoju w Lombardii. [więcej]
24 sierpień 1368
W Modenie Karol Luksemburski dowiedział się o śmierci Bolka Świdnicko-Jaworskiego .
24 sierpnia 1368 roku zredagował list, w którym nakazał arcybiskupowi
Janowi Očce z Vlašimi przyjąć hołd z połowy Księstwa Ścinawskiego, która była do tej pory w rękach księcia. [więcej]
Wrzesień 1368
Z Lombardii Karol Luksemburski przeniósł się do Toskanii. [więcej]
19 październik 1368
19 października 1368 Karol Luksemburski z małżonką dotarli do Rzymu. [więcej]
21 październik 1368
21 października 1368 roku Karol Luksemburski konno wyjechał na spotkanie przybyłego do Rzymu papieża Urbana V . Po powitaniu, z obnażoną głową, cesarz idąc pieszo, prowadził za cugle konia, na którym jechał papież. [więcej]
Listopad 1368
W końcu 1368 roku Karol Luksemburski podjął starania o zmianę kolejności dziedziczenia polskiego tronu, doprowadzając do wysunięcia na drugie miejsce po Ludwiku Węgierskim własnej żony, wnuczki Kazimierza Wielkiego . [więcej]
1369
W 1369 roku, Karol Luksemburski , używając zbrojnych i dyplomatycznych środków, doprowadził do pokoju pomiędzy Pizą i Lukką. [więcej]
Luty 1369
W lutym 1369 roku gdy Karol Luksemburski przebywał w Italii, doszło do zawiązania wrogiego mu sojuszu Kazimierza Wielkiego , Ludwika Andegaweńskiego i Ottona Wittelsbacha . [więcej]
1369
W 1369 roku Elżbieta Łokietkówna doprowadziła do zerwania zaręczyn Wacława Luksemburskiego z Elżbietą córką Stefana Andegaweńskiego . [więcej]
Czerwiec 1369
W czerwcu 1369 roku do Kazimierza Wielkiego i Ludwika Andegaweńskiego udał się wysłannik Urbana V biskup Jan z Acqui , który starał się doprowadzić do pojednania władców Węgier i Polski z Karolem Luksemburskim . [więcej]
10 październik 1369
10 października 1369 roku w Świdnicy Karol Luksemburski odebrał od rady miejskiej potwierdzenie, że jest spadkobiercą Bolka Świdnicko-Jaworskiego . [więcej]
6 styczeń 1370
W dzień Trzech Króli w 1370 roku Karol Luksemburski wjechał do Pragi. Wkrótce okazało się, że jego wyprawa okazała się daremna, ponieważ po wyjeździe cesarza z Italii dosyć szybko sytuacja powróciła do stanu sprzed jego wizyty. Niepokonany Bernabó Visconti dalej realizował swoją politykę, a papież Urban V 5 września 1370 roku opuścił Rzym i powrócił do Awinionu. [więcej]
Marzec 1370
W marcu 1370 roku Karol Luksemburski wkroczył do Dolnych Łużyc i zmusił Ottona von Wittelsbach do uległości. [więcej]
Kwiecień - maj 1370
W wiosną 1370 roku Karol Luksemburski rozpoczął starania przeciągnięcia na swoją stronę usynowionego przez Kazimierza Wielkiego Kaźka Słupskiego [więcej]
1370
W 1370 roku w Pradze Karol Luksemburski spotkał się z Waldemarem IV , szukającym pomocy w związku z niekorzystnym pokojem zawartym z Ligą Hanzeatycką. [więcej]
Lato 1370
Latem 1370 roku Karol Luksemburski rozbił sojusz bawarskiego księcia Albrechta von Bayern-Straubing z Kazimierzem Wielkim . Zawarte wówczas układy wzmocniono mariażem Joanny Bawarskiej z Wacławem I Luksemburskim . [więcej]
29 wrzesień 1370
29 września 1370 roku w Norymberdze Karol Luksemburski uczestniczył w ślubie swojego syna Wacława I z Joanną Bawarską . [więcej]
Lipiec 1371
W lipcu 1371 roku Karol Luksemburski zdecydował się na zbrojną interwencję w Brandenburgii. [więcej]
Sierpień 1371
Na początku sierpnia 1371 roku wojska węgierskie dowodzone przez Władysława Opolczyka i Piotra Czudara wkroczyły na Morawy i dokonały znacznych spustoszeń. [więcej]
16 październik 1371
16 października 1371 roku w Pirnie Karol Luksemburski pod presją wojny z Węgrami zawarł zawieszenie broni z Wittelsbachami. [więcej]
Styczeń 1372
W styczniu 1372 roku Karol Luksemburski zlecił Przemysławowi Noszakowi przeprowadzenie z Władysławem Opolczykiem wstępnych rokowań, które miały doprowadzić do zawarcia porozumienia cesarza z Ludwikiem Węgierskim . [więcej]
Luty 1372
W połowie lutego 1372 roku Karol Luksemburski wysłał Przemysława Noszaka do Budy, z projektem umowy międzypaństwowej, która miała być wzmocniona małżeństwem Zygmunta Luksemburskiego z jedną z córek Ludwika Andegaweńskiego . [więcej]
14 marzec 1372
14 marca 1372 roku we Wrocławiu Karol Luksemburski zrzekł się pretensji do krajów Ludwika Węgierskiego , przyrzekając ich nie atakować. [więcej]
23 maj 1372
23 maja 1372 roku Karol Luksemburski uzyskał od Ludwika Andegaweńskiego akt zrzeczenia się wszelkich praw do Śląska. Król Węgier wyznaczył również Marię do związku z Zygmuntem Luksemburskim . [więcej]
4 październik 1372
5 października 1372 roku na pograniczu morawsko-węgierskim w Ujvár Karol Luksemburski spotkał się z Ludwikiem Węgierskim i książętami bawarskimi. Negocjacje zakończyły się fiaskiem. [więcej]
1 maj 1373
Wojna Ludwika Andegaweńskiego z Wenecją stała się powodem do wznowienia dyplomatycznych działań, dzięki którym Karol Luksemburski uzyskał rezygnację króla Węgier z popierania Wittelsbachów i powrócono do sfinalizowania sprawy mariażu Zygmunta Luksemburskiego z Marią Andegaweńską . [więcej]
23 czerwiec 1373
23 czerwca 1373 roku w Wyszehradzie Karol Luksemburski i Ludwik Węgierski zawarli układ o małżeństwie Zygmunta Luksemburskiego z Marią Andegaweńską . Dzięki temu Karol Luksemburski mógł przystąpić do ostatecznej rozgrywki z Brandenburgią. [więcej]
15 sierpień 1373
15 sierpnia 1373 roku zakończył się konflikt z Brandenburgią. W Fürstenwalde Karol Luksemburski podpisał z Ottonem V Leniwym porozumienie, w myśl którego król Rzeszy nabył prawa do Brandenburgii. [więcej]
1374
W 1374 roku Karol Luksemburski mianował lubeckich burmistrzów namiestnikami Rzeszy. [więcej]
Październik 1374
W październiku 1374 roku Karol Luksemburski raz jeszcze podpisał ze wszystkimi Wittelsbachami porozumienie, które gwarantować miało nienaruszalność stanu jego posiadania w Brandenburgii. [więcej]
6 grudzień 1374
6 grudnia 1374 roku Grzegorz XI udzielił dyspensy na zawarcie małżeństwa Zygmunta Luksemburskiego z jedną z córek Ludwika Węgierskiego . [więcej]
14 kwiecień 1375
14 kwietnia 1375 roku w Brnie możnowładcy polscy złożyli Karolowi Luksemburskiemu przysięgę, w myśl której wyrazili zgodę na małżeństwo Zygmunta Luksemburskiego z Marią Andegaweńską . [więcej]
14 kwiecień 1375
14 kwietnia 1375 roku w Brnie Karol Luksemburski potwierdził Władysławowi Opolczykowi zakup Żor, Pszczyny i Mikołowa z przyległościami, które nabył od księcia opawsko-raciborskiego Jana I . [więcej]
1375
W 1375 roku doszło do podziału miasta Góry i okręgu. Karol Luksemburski otrzymał zachodnią część, resztę przejęli synowie Henryka V Żelaznego . [więcej]
20 październik 1375
20 października 1375 roku Karol Luksemburski przebywał w Lubece i uczestniczył w hucznie obchodzonym święcie, które trwało jedenaście dni. [więcej]
10 czerwiec 1376
10 czerwca 1376 roku dzięki zaangażowaniu Karola Luksemburskiego sejm Rzeszy obradujący we Frankfurcie wybrał Wacława I królem Niemiec. [więcej]
6 lipiec 1376
6 lipca 1376 roku w Akwizgranie Karol Luksemburski uczestniczył w koronacji Wacława I na króla Niemiec. [więcej]
1376
Pod koniec 1376 roku Karol Luksemburski sporządził swój kolejny testament. [więcej]
1377
Osiemnaście miast Rzeszy z Ulmem na czele odmówiło hołdu Wacławowi Luksemburskiemu . Z tego powodu Karol Luksemburski zdecydował się na interwencję zbrojną, która zakończyła się fiaskiem. [więcej]
22 luty 1377
22 lutego 1377 roku Karol Luksemburski ustanowił Wacława namiestnikiem, a potem wyruszył do Brandenburgii. [więcej]
1377
W 1377 roku dyrektywą Karola Luksemburskiego kupcy z Wrocławia zostali zrównani w prawach z kupcami Pragi. [więcej]
Maj 1377
W międzyczasie związek miast Szwabii rozrósł się do dwudziestu ośmiu miast członkowskich, stając się tym sposobem bardziej groźnym dla Karola Luksemburskiego i Wacława . Pomysłem obu monarchów na złagodzenie sporu było zawarcie pokoju ziemskiego, który przy pomocy Norymberczyków udało się osiągnąć w maju 1377 roku. [więcej]
Jesień 1377
Jesienią 1377 roku Karol Luksemburski przebywał w Tangermünde. [więcej]
1377
W 1377 roku Karol Luksemburski sporządził swój ostatni testament, w myśl którego władzę w Czechach i Niemczech przejął Wacław , Zygmunt odziedziczył Brandenburgię, Zgorzelec przypadł urodzonemu w 1370 roku Janowi , a najmłodszy syn Henryk miał sprawować rządu w Luksemburgu. [więcej]
1377 / 1378
Na przełomie 1377 i 1378 roku Karol Luksemburski razem z Wacławem przebywali w Paryżu. [więcej]
5 styczeń 1378
5 stycznia 1378 roku Karol Luksemburski odbył tajną rozmowę z Karolem V . Jedną z poruszonych wówczas kwestii była sprawa sukcesji po Ludwiku Węgierskim . [więcej]
6 styczeń 1378
6 stycznia 1378 roku Karol Luksemburski przekazał Karolowi VI dwa klucze do królewskiej posiadłości w Arelacie. [więcej]
7 styczeń 1378
7 stycznia 1378 roku Karol Luksemburski przeniósł na Karola VI namiestnictwo Rzeszy w hrabstwie Vienne i całym Arelacie. [więcej]
1378
Od początku 1378 roku Karol Luksemburski skupił swoje działania na wytłumianiu konfliktu ze związkiem miast Szwabii. [więcej]
1378
W połowie 1378 roku Karol Luksemburski zdecydował się przekazać Marchię Brandenburską we władanie Zygmuntowi Luksemburskiemu . [więcej]
1378
W 1378 roku Karol Luksemburski nadał kupcom krakowskim przywilej wolnego handlu w Pradze i całych Czechach. [więcej]
20 wrzesień 1378
W 1378 roku doszło do schizmy w kościele katolickim. Kontrowersyjne rządy Urbana VI doprowadziły do buntu większości kardynałów, którzy 20 września 1378 roku wybrali antypapieża Klemensa VII . Karol Luksemburski jako apologeta prawa opowiedział się za Urbanem VI . W tej sprawie skierował nawet pismo do Joanny Neapolitańskiej , aby jako władczyni Prowansji postarała się zmienić przekonania kardynałów. [więcej]
2 listopad 1378
2 listopada 1378 roku Karol Luksemburski wydał nowy regulamin menniczy dla Czech. [więcej]
29 listopad 1378
Karol Luksemburski zmarł 29 listopada 1378 roku w Pradze. [więcej]
Złota myśl na dziś
