Dolnośląskie
Ciekawostki z historii zamku i grodu
700 lat p.n.e
Pierwsze ślady osadnictwa w Świdnicy pochodzą z okresu brązu, czyli ok. 700 lat p.n.e.
1249
Z 1249 roku pochodzi pierwsza wzmianka o Świdnicy jako osadzie.
1267
Z 1267 roku pochodzi pierwsza wzmianka o Świdnicy jako osadzie miejskiej. Z tego wynika, że lokacja na prawie miejskim musiała nastąpić wcześniej. Za inicjatorkę tego wydarzenia uważa się księżną Annę, żonę Henryka II Pobożnego .
1280
Najstarszy znany nam wizerunek miejskiej pieczęci Świdnicy pochodzi z 1280 roku. Przedstawia on kroczącego Gryfa.
1284
W 1284 roku powstała pierwsza szkoła w Świdnicy .
1285
W 1285 roku istniało w Świdnicy kilka cechów: tkaczy, garncarzy, piekarzy, krawców, kuśnierzy, szewców.
1290
W 1290 roku, po śmierci Henryka IV Prawego (Probusa) , w wyniku podziału Księstwa Wrocławskiego powstało suwerenne Księstwo Świdnickie , które otrzymał we władanie książę Bolko I Świdnicki .
koniec XIII wieku
Pod koniec XIII wieku z inicjatywy księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I powstał zamek w Świdnicy .
1313
W 1313 roku zamek w Świdnicy spalił się, lecz został odbudowany przez księcia Bernarda .
6 maj 1326
"...Z około 6 maja 1326 roku pochodzi dokument rajców miasta Świdnicy,
w którym ci informują, że za zgodą swego pana, księcia Bolka II, pokrywają
w imieniu książąt legnicko-brzeskiego Bolesława III, Henryka IV wrocławskiego i Bolka II ziębickiego koszty w sporze przeciwko kolektorom kamery
apostolskiej, Piotrowi z Auvergne i Andrzejowi z Veroli. Również miasta
Wrocław, Legnica i Brzeg zobowiązały się do partycypowania w kosztach tej
sprawy oraz chronienia duchownych, którzy byli przeciwni świętopietrzu.
Był to jeden z elementów wielkiego ogólnośląskiego sporu z Kościołem wrocławskim, gdyż część regionalnych elit nie chciała płacić świętopietrza..."
Fragment książki: MARCIN A. KLEMENSKI "BOLKO II MAŁY" s. 170
12 lipiec 1327
12 lipca 1327 roku w Świdnicy przebywał biskup wrocławski Nanker, który wydał dokument, w którym zatwierdził odpusty na rzecz fary świdnickiej.
17 lipiec 1329
17 lipca 1329 w Świdnicy Bolko II Mały wydał dokument, w którym poinformował mieszczan, że na czas jego podróży nadał swemu sędziemu dworskiemu Janowi von Czirn prawo do nadawania beneficjów świeckim i duchownym.
kwiecień 1345
W kwietniu 1345 roku pod mury Świdnicy podeszły czeskie wojska Jana I Luksemburskiego , lecz miasto pozostało niezdobyte. Agresja czeskiego króla była odwetem za epizod z poprzedniego roku, w wyniku którego w więzieniu Bolka II Małego zmarł wasal Jana Luksemburskiego .
28 czerwiec 1345
28 czerwca 1345 roku w Świdnicy Bolko II Mały zawarł z Henrykiem Jaworskim układ, w myśl którego na wypadek śmierci stryja miał otrzymać władzę w Księstwie Jaworskim.
29 grudzień 1347
29 grudnia 1347 roku miasto Świdnica od Bolka Małego nabyła roczny podatek i dochód z mennicy za sumę 813 grzywien.
16 sierpień 1350
16 sierpnia 1350 roku w Świdnicy Bolko Świdnicko-Jaworski gościł Karola Luksemburskiego . Doszło tu wówczas do zawarcia rocznego rozejmu.
20 luty 1352
"...Dopiero w dniu 20 lutego 1352 roku mieszczanie świdniccy, strzegomscy, rychbachscy, bolkowscy, kamiennogórscy i niemczańscy, czyli poddani księcia
Bolka II, wydali dokument, w którym przedstawili zasady pobierania świętopietrza z terytorium księstwa świdnickiego. Te regulacje zostały później przedstawione kolektorowi świętopietrza Arnaldowi de Caussinh, co ten poświadczył
11 marca 1352 roku w obecności mieszczan Wilmana de Rodistock ze Świdnicy
oraz Hermana zwanego Schonlouch ze Strzegomia. Ta dwójka przedstawiła mu
dokument w sprawie świętopietrza z księstwa świdnickiego w wysokości jednego denara rocznie lub czterech denarów co trzy lata. Suma ta została uzgodniona między kolektorem a Mikołajem von Seiffridau i Mikołajem Sachenkirche,
którzy wystąpili jako przedstawiciele księcia świdnickiego..."
Fragment książki: MARCIN A. KLEMENSKI "BOLKO II MAŁY" s. 172
1368
28 lipca 1368 roku zapewne w Świdnicy zmarł Bolko II Mały . Wówczas Księstwo Świdnickie stało się własnością króla Czech Karola Luksemburskiego .
1392
W 1392 roku, po śmierci księżnej Agnieszki, żony Bolka Małego , Świdnica weszła w skład państwa czeskiego.
3 lipiec 1353
3 lipca 1353 roku w Świdnicy Karol Luksemburski zawarł z Bolkiem Świdnicko-Jaworskim układ, w myśl którego w przypadku gdyby ten drugi zmarł nie pozostawiając męskiego potomstwa, Księstwo Świdnicko-Jaworskie miało zostać odziedziczone przez jego siostrzenicę Annę Świdnicką , czyli obecną żonę króla Czech.
4 lipiec 1353
"...Decyzję Bolka II o uznaniu królowej czeskiej Anny za swą sukcesorkę,
przyjęli 4 lipca 1353 roku zgromadzeni w Świdnicy burmistrzowie, rajcowie
i mieszczanie Jawora, Bolesławca, Gryfowa Śląskiego, Bolkowa, Jeleniej
Góry, Kamiennej Góry, Wlenia, Lwówka, Rychbachu i Strzegomia. Z kolei
mieszkańcy Świdnicy i Gryfowa Śląskiego oświadczyli, że uznają decyzje
Bolka II pod warunkiem, że król Kazimierz Wielki zwróci im dług w wysokości 3500 grzywien polskiej miary i że dopóki to nie nastąpi, oni nie będą
podejmować żadnych kroków przeciw Polsce..."
Fragment książki: MARCIN A. KLEMENSKI "BOLKO II MAŁY" s. 122
5 lipiec 1353
5 lipca 1353 roku w Świdnicy Karol Luksemburski wziął pod swą opiekę i zatwierdził przywileje klasztoru cystersów w Kamieńcu Ząbkowickim.
10 czerwiec 1363
10 czerwca 1363 roku w Pradze dzięki zabiegom Bolka Świdnicko-Jaworskiego Karol Luksemburski zatwierdził przywileje dla kupców ze Świdnicy dotyczące zwolnienia z ceł we Wrocławiu .
10 październik 1369
10 października 1369 roku w Świdnicy przebywał Karol Luksemburski . Celem jego wizyty było potwierdzić, że jest sukcesorem Bolka Świdnicko-Jaworskiego w księstwie.
24 sierpień 1459
24 sierpnia 1459 roku w Świdnicy większość śląskich książąt złożyła hołd Jerzemu z Podiebradów . Jednym z pozostających w opozycji był Baltazar Żagański .
Listopad 1504
W listopadzie 1504 roku po wrocławskim sejmie Zygmunt Jagiellończyk jako gubernator Śląska przybył na pięć dni do Świdnicy , aby odprawić sądy.
1517-1528
W latach 1517-1528 świdnicka mennica zamkowa biła tak zwane półgrosze świdnickie, które były sfałszowanymi półgroszami bitymi przez polską koronną mennicę. Podrabiane w Świdnicy monety miały niższą zawartość srebra. Kiedy ta niezgodna z prawem działalność wyszła na jaw, stała się jedną z największych afer finansowych ówczesnej Europy.
1520
W 1520 roku w Świdnicy miał miejsce bunt rzemieślników. Władze miejskie podstępem zwabiły przywódców buntu do Wrocławia. Po osądzeniu wszystkich stracono. Epizod ten stał się jednak powodem do wprowadzenia ustępstw podatkowych wobec rękodzielników.
1600-1601
W latach 1600-1601 zainstalowano w Świdnicy pierwszy wodociąg miejski.
1656-1657
W wyniku postanowień pokojowych układu westfalskiego z 24 października 1648 roku cesarz Ferdynand III zmuszony został wydać pozwolenia na budowę trzech kościołów ewangelickich na Śląsku. Cesarska zgoda obwarowana była niełatwymi obostrzeniami, sprawiającymi, że budowa stawała się sporym wyzwaniem. Powstająca świątynia musiała:
być ulokowana poza murami miejskimi,
być pozbawiona wieży i dzwonów,
powstawać z nietrwałych materiałów takich jak: drewno, słoma, piasek, glina,
być wzniesiona w przeciągu jednego roku,
Projekt i budowę Kościoła Pokoju w Świdnicy zlecono Albrechtowi von Säbisch. Kamień węgielny położono 23 sierpnia 1656 roku, a pierwsze nabożeństwo odprawiono 24 czerwca 1657 roku.Kościół Pokoju w Świdnicy to bazylika o powierzchni 1090 m2 wzniesiona na planie krzyża greckiego. W środku mieści się siedem i pół tysiąca wiernych, z których trzy tysiące może uczestniczyć w mszy w pozycji siedzącej. Barokowy wystrój olśniewa bogactwem i pięknem.
1680
W 1680 roku Christoph Wenzel von Nostitz w miejscu zniszczonego świdnickiego zamku ufundował klasztor, a dwa lata później kościół kapucynów pod wezwaniem św. Antoniego.
1742
W 1742 roku Świdnicę zajęły wojska pruskie. Miasto zostało otoczone nowoczesnymi fortyfikacjami i otrzymało status twierdzy, co powodowało zahamowanie dalszego rozwoju ośrodka. Istniały wówczas restrykcyjne ograniczenia budowlane, a Świdnica pomału zamieniała się w centrum garnizonowe.
1756-1763
W czasie wojny siedmioletniej Świdnica była kilkakrotnie oblegana, przez co miasto zostało poważnie zniszczone.
1807
10 stycznia 1807 roku wojska napoleońskie zamknęły pierścień oblężenia wokół Świdnicy i od razu przystąpiły do ostrzału artyleryjskiego i niszczenia fortyfikacji. Pomimo tego że oblegający nie wykonali ani jednego szturmu, poprzestając tylko na ogniu z armat, twierdza, uważana za obiekt nie do zdobycia, poddała się ósmego lutego tego samego roku.
1810
W 1810 roku klasztor zamieniono na szpital, a kościół kapucynów stał się kościołem garnizonowym.
1866
W 1866 roku Świdnica utraciła status twierdzy i została ogłoszona przez pruskie władze miastem otwartym.
1867
W 1867 roku w Świdnicy przystąpiono do likwidacji fortyfikacji miejskich.
8 maj 1945
Pod koniec II wojny światowej Świdnica stała się miejscem schronienia niemieckich wojsk, wycofujących się przed radziecką ofensywą. Hitlerowcy zdołali bronić miasta aż do 8 maja 1945 roku.
1989
W 1989 roku kościół garnizonowy , czyli dawny zamek, przejęli zielonoświątkowcy.
2001
W 2001 roku świdnicki Kościół Pokoju wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.
English version
Złota myśl na dziś
