Dolnośląskie
Ciekawostki z historii zamku i grodu
Początki
Początki zamku w Owieśnie są słabo znane. Według bardzo wątpliwej tradycji już na początku XIII wieku miał tu powstać zameczek, zbudowany przez templariuszy. Obok istniejącego zamku zachowało się grodzisko, a podobno jeszcze w połowie XIX w. były na nim widoczne ślady murowanych fundamentów, uważanych przez zwolenników tej wersji za pozostałości placówki zakonnej. O ile taka istniała, to nie dłużej niż do 1260 r., kiedy dziesięciny z Owiesna nadano cystersom kamienieckim. Według innej hipotezy Owiesno mogło stanowić pierwotną siedzibę możnego rodu Pogorzelów, w XIII i XIV w. jednego z najbardziej wpływowych na Śląsku. Pierwszym znanym członkiem rodu, wymienionym jako pan z Owiesna (1290 r.), jest Jarosław (występujący w latach 1269-1300) kasztelan Barda (1283 r.). Związek Owiesna z Pogorzelami (później piszącymi się von Pogarell, von Pogrell) był bardzo trwały - wieś i zamek należały do nich aż do drugiej połowy XVI wieku i stanowiły ich gniazdo rodowe.
1320
W 1320 roku Jerzy i Zygmunt von Pogrellowie sprzedali część majątków związanych z Piławą Górną. W związku z tą transakcją pojawiła się pierwsza wzmianka, mówiąca wprost o majątku rycerskim w Owieśnie . Około połowy XIV wieku w pobliżu opuszczonego starszego założenia obronnego zbudowano nowy murowany zamek z kamienia. Otaczał go mur obronny na planie niemal idealnego koła o średnicy trzydziestu metrów oraz fosa wodna. W części południowo-zachodniej wznosiła się wieża na planie koła, ustawiona w linii muru i występująca na zewnątrz obwodu, mogąca pełnić aktywną rolę w obronie. W późniejszym okresie na jej miejscu wzniesiono nową wieżę w dolnej części kwadratową, a w górnej ośmiokątną.
1338
Fundatora zamku w Owieśnie trudno jest ustalić. Być może był nim Jarosław von Habendorf (z rodu Pogorzelów), wzmiankowany w 1338 roku.
1541
W 1541 roku Jan von Pogrell sprzedał część dóbr w Owieśnie panu von Bock.
1558
Jeszcze w 1558 roku jako posiadacz dóbr rodowych w Owieśnie występuje Jerzy von Pogrell, sędzia dworski w Dzierżoniowie, ale wkrótce całość majątku znalazła się w ręku von Bocków.
XVII wiek
Na początku XVII wieku, prawdopodobnie z inicjatywy Zygmunta von Bock, dokonano pierwszej znaczącej przebudowy zamku. Rozbudowano wówczas budynki mieszkalne i przebudowano wieżę, która uzyskała wówczas wysokość około sześćdziesięciu metrów.
Zamek w Owieśnie zachował charakter obronny. W zewnętrznym trakcie umieszczono w regularnych odstępach trzy ryzality, mogące służyć do prowadzenia ognia bocznego, a całość otoczono niskim murem zewnętrznym ze strzelnicami dla broni palnej. Stanowiska ogniowe mieściły się w kazamatach i były wyposażone w szczelinowe otwory wentylacyjne nad strzelnicami. Strzelnice kluczowe znajdowały się również na wieży - w górnej części ośmiobocznego segmentu.
1679
Do 1679 roku Owiesno należało do hrabiego Augusta z linii Piastów legnicko-brzeskich (stryja ostatniego księcia piastowskiego, Jerzego Wilhelma ). Potem dobra stawały się kolejno własnością von Nimptschów, rodziny von der Heyde i Seidlitzów (do 1945 r.).
1964
Opuszczony po wojnie zamek w Owieśnie pomału popadał w ruinę. W 1964 roku runęła wieża.
2001
W 2001 roku zamek w Owieśnie nabyła Fundacja Zamek Chudów. Na zamku przeprowadzono najpilniejsze prace zabezpieczające: zamknięcie dostępu, usunięcie roślinności, odgruzowanie. Do zamku przylega zaniedbany, choć nadal bardzo malowniczy, dziewięciohektarowy park, położony u podnóża wzgórza Suchań. Obok znajduje się zespół stawów i zabudowania dawnego folwarku.
Złota myśl na dziś