KAMIENNA GÓRA

"...W XIII wieku doszło do niepokojów wojennych między Polską, Czechami, Śląskiem i innymi ościennymi krajami. Na obszarze określanym dziś jako okręg Kamiennej Góry nie było niczego poza zgliszczami, a jego mieszkańcy ciągle byli narażeni na rozboje. W czasach, gdy tutejszą okolicę pokrywały jeszcze gęste prastare lasy, na Zamkowej koło Kamiennej Góry stała jedynie całkiem maleńka stróżówka, to znaczy chałupa strażników. Miała ona postać podniesionego, dwustronnego dachu i strażnikom, przebywającym na Zamkowej w celach obserwacyjnych, zapewniała jedynie najpotrzebniejszą ochronę przed surową pogodą. Ta prosta chałupa tylko do tego czasu stać mogła, gdy Bolko I, książę świdnicki, objął władzę; ten ostatni nakazał, w celu zapewnienia bezpieczeństwa tutejszej okolicy, aby na Zamkowej koło Kamiennej Góry usypać umocnienia, które były zaopatrzone w dużą wartownię. Była ona zbudowana jedynie z desek i spoczywała na murowanym fundamencie, gdyż jeden z dawnych pisarzy donosił, że około roku 1700 ostatnie deski, z których zbudowana była wartownia, zostały stąd zniesione do miasta i że w tym czasie kamienie z fundamentów użyto do budowy domów przyległych do Zamkowej.

Bolko wycinał las w dolinie oraz u podnóża góry i prawdopodobnie tu powstały pierwsze domy w mieście Kamienna Góra. Mówi się, że tak zwana Czerwona Karczma była pierwszą karczmą w osadzie targowej, wokół której stało około sześciu domów. W latach od 1286 do 1288 Bolko I wybudował u podnóża Zamkowej, w miejscu, gdzie wcześniej znajdował się domek myśliwski, porządną warownię, czy też zamek, wraz ze zbrojownią i stajniami. Z zamku można było wejść na górę po schodach. Zamek ten miał być zniszczony przez husytów w 1426 roku. Po tym, jak budowa została zakończona, ściągnął tu Bolko jeszcze więcej ludzi, którzy osiedlali się w pobliżu, przez co miejscowość szybko się powiększała. W 1292 roku Bolko podniósł tę osadę targową do rangi miasta, które nazwał Landeshut, oraz ufortyfiakował, otaczając je podwójnymi murami i fosą.

Fragment książki: Zbigniew Machoń "Książę Bolko I Surowy" s. 185

"...Zamek odegrał bardzo ważną rolę w 1295 roku. Książę Bolko I stosując demonstrację militarną zamknął się wraz ze swoim wojskiem w zamku i powstrzymał wyprawę króla Czech Wacława na Wrocław w 1295 roku. Według Dąbrowskiego: „Lękając się nie bez racji, że tej sposobności spotkać go może los książąt opolskich, osadził się Bolko z wojskiem swym w Kamiennej Górze, twierdzy zamykającej drogę z Pragi do Wrocławia i oświadczył, że siłą powstrzyma pochód króla, a nawet cesarza, i uratował w ten sposób nie tylko niezawisłość Śląska, ale i panowanie swe nad Świdnicą, które Wacław po zajęciu Wrocławia łatwo mógł zakwestionować”..."

Fragment książki: Zbigniew Machoń "Książę Bolko I Surowy" s. 53

"...Dopiero w dniu 20 lutego 1352 roku mieszczanie świdniccy, strzegomscy, rychbachscy, bolkowscy, kamiennogórscy i niemczańscy, czyli poddani księcia Bolka II, wydali dokument, w którym przedstawili zasady pobierania świętopietrza z terytorium księstwa świdnickiego. Te regulacje zostały później przedstawione kolektorowi świętopietrza Arnaldowi de Caussinh, co ten poświadczył 11 marca 1352 roku w obecności mieszczan Wilmana de Rodistock ze Świdnicy oraz Hermana zwanego Schonlouch ze Strzegomia. Ta dwójka przedstawiła mu dokument w sprawie świętopietrza z księstwa świdnickiego w wysokości jednego denara rocznie lub czterech denarów co trzy lata. Suma ta została uzgodniona między kolektorem a Mikołajem von Seiffridau i Mikołajem Sachenkirche, którzy wystąpili jako przedstawiciele księcia świdnickiego..."

Fragment książki: MARCIN A. KLEMENSKI "BOLKO II MAŁY" s. 172