Władcy Czech
Dynastia:
Luksemburgów
Urodzony:
10 sierpnia 1296 roku
Zmarł:
26 sierpnia 1346 roku
Rodzice:
Henryk VII Luksemburski
10 sierpień 1296
Jan I Luksemburski urodził się 10 sierpnia 1296 roku. Imię otrzymał po dziadku ze strony matki Janie I Brabanckim wbrew życzeniu ojca, który pragnął kontynuacji imienia Henryk. Gdyby ojcowska opcja zwyciężyła, niemowlę zostałoby Henrykiem VIII. [więcej]
1305
W dzieciństwie Jan I Luksemburski opuścił Luksemburg i wyjechał z matką do Paryża po edukację i wychowywanie na dwór Filipa Pięknego . [więcej]
1308
W 1308 roku Henryk VII Luksemburski został wybrany królem Niemiec. Ta skuteczna elekcja ojca stała się głównym powodem powrotu Jana I do Luksemburga. Miał tam przystąpić do dalszej edukacji, celem której było przygotowanie go do roli następcy rodzica. Nauczycielem Jana I Luksemburskiego został Filip z Rathsamhausen . [więcej]
1309
W 1309 roku Jan I objął władzę w Luksemburgu. [więcej]
Sierpień 1309
W sierpniu 1309 roku Henryk VII Luksemburski otrzymał od możnowładztwa czeskiego propozycję, aby jego trzynastoletni syn Jan I Luksemburski zastąpił Henryka Karynckiego na praskim tronie. Oprócz władzy młodzieniec otrzymałby również żonę - siedemnastoletnią Elżbietę córkę Wacława II . [więcej]
24 lipiec 1310
24 lipca 1310 roku na sejmie Rzeszy we Frankfurcie nad Menem Jan I Luksemburski został wybrany królem Czech w miejsce zdetronizowanego Henryka Karynckiego . [więcej]
31 sierpień 1310
31 sierpnia 1310 roku w Spirze Jan I Luksemburski otrzymał od ojca Czechy w lenno, a następnie poślubił Elżbietę , siedemnastoletnią córkę Wacława II . [więcej]
13 wrzesień 1310
13 września 1310 roku w Colmarze Jan I Luksemburski otrzymał od ojca tytuł generalnego wikariusza Świętej Rzeszy Rzymskiej za Alpami . [więcej]
18 październik 1310
18 października 1310 roku Jan I Luksemburski z małżonką wyruszyli z Kolmaru do Czech, aby rozpocząć rządy w kraju nad Wełtawą. Ster rządów w Luksemburgu Jan I pozostawił w rękach Idziego z Rodenmachern . [więcej]
1 listopad 1310
1 listopada 1310 roku Jan I Luksemburski przekroczył granice Czech. Tu został powitany przez Henryka z Lipy i biskupa Jana z Pragi . [więcej]
Listopad 1310
W połowie listopada 1310 roku Jan I Luksemburski podjął nieudaną próbę zdobycia Kutnej Hory. [więcej]
28 listopad 1310
28 listopada 1310 roku Jan Luksemburski dotarł do Pragi. Tu po założeniu obozowiska rozpoczął oblężenie czeskiej stolicy. [więcej]
30 listopad 1310
30 listopada 1310 roku Jan Luksemburski zawarł z Ryksą Elżbietą układ, dzięki któremu nowy król Czech mógł zakwaterować w jej miastach luksemburskie wojska w zamian za 6 000 grzywien srebra, które winien był hradeckiej królowej Henryk Karyncki . [więcej]
3 grudzień 1310
W ostatnich dniach listopada 1310 roku Jan I Luksemburski dotarł do Pragi bronionej przez wojska Henryka Karynckiego , lecz dopiero 3 grudnia grupa zwolenników nowego króla otworzyła oblegającym jedną z bram. [więcej]
6 grudzień 1310
6 grudnia 1310 roku na praskim rynku Jan I Luksemburski uczestniczył w sądzie publicznym nad tymi, którzy popierali Henryka Karynckiego . [więcej]
Grudzień 1310
W grudniu 1310 roku Jan I Luksemburski zatwierdził kilka przywilejów i praw, których zobowiązał się przestrzegać podczas swych rządów. Jednym z nich był zakaz zatrudniania cudzoziemców na czeskich urzędach. [więcej]
25 grudzień 1310
25 grudnia 1310 roku na praskim rynku Jan I Luksemburski odebrał hołdy od mieszczan i szlachty. [więcej]
7 luty 1311
7 lutego 1311 roku w Pradze Jan I Luksemburski został koronowany. Przyjął tytuł króla Czech i Polski. [więcej]
1311
W 1311 roku Jan I Luksemburski zawarł przymierze z landgrafem turyngskim margrabią miśnieńskim Fryderykiem . [więcej]
Marzec 1311
W marcu 1311 roku w Chebie doszło do porozumienia Jana I Luksemburskiego z Fryderykiem III Habsburgiem w sprawie Moraw. Na mocy zawartego układu kraina ta, będąca zastawem pożyczki, przeszła w ręce Czechów. Kredyt, o którym tu mowa, zaciągnął w 1309 roku ojciec Jana I Luksemburskiego u Habsburgów na poczet swojej italskiej wyprawy. Władcy z Wiednia nigdy nie wypłacili Henrykowi VII Luksemburskiemu zobowiązania finansowego, więc tym sposobem Morawy wróciły pod panowanie Czech.
[więcej]
Maj 1311
W maju 1311 roku Jan I Luksemburski udał się na Morawy, aby przejąć ten region pod swe panowanie. [więcej]
20 maj 1311
Z Ołomuńca Jan I Luksemburski wyruszył do Brna, aby 20 maja 1311 roku wziąć udział w spotkaniu z Fryderykiem III Pięknym . W klasztorze w Rajhradzie pod Bernem zawarto wówczas układ o przyjaźni i wzajemnej pomocy. [więcej]
22 maj 1311
22 maja 1311 roku Jan I Luksemburski przebywał jeszcze w Brnie. Stąd udał się z powrotem do Ołomuńca. [więcej]
11 czerwiec 1311
11 czerwca 1311 roku w morawskim Ołomuńcu Jan I Luksemburski zawarł z Bolesławem Rozrzutnym i jego braćmi porozumienie, w myśl którego Księstwo Opawskie miało powrócić do Królestwa Czech niebawem po wypłaceniu 8000 grzywien srebra, które należały się śląskiemu księciu jako zaległy posag. [więcej]
18 czerwiec 1311
18 czerwca 1311 roku w Brnie Jan I Luksemburski przyjął hołd od przedstawicieli morawskiej szlachty, duchowieństwa i miast królewskich. W zamian wydał dokument zatwierdzający przywileje mieszkańców tej dzielnicy. [więcej]
4 sierpień 1311
Na początku sierpnia 1311 roku Jan I Luksemburski przebywał w Polsce. [więcej]
Sierpień 1311
W historiografii polskiej zakorzenił się pogląd, według którego Jan Luksemburski zaangażowany był w Krakowie w latach 1311-1312 w bunt mieszczaństwa niemieckiego pod przywództwem wójta Alberta . Nie wiadomo czy jest to prawda.
[więcej]
1312
Początkowo na rządy Jana I Luksemburskiego duży wpływ miała jego żona Elżbieta , która była od niego starsza i lepiej orientowała się w czeskich układach politycznych. W dwóch dokumentach wydanych w 1312 roku młody król określił małżonkę współrządzącą i najdroższym, zaufanym doradcą. W tym czasie urząd kanclerza sprawował arcybiskup Peter von Aspelt . [więcej]
Wiosna 1312
Wiosną 1312 roku szesnastoletni władca opuścił Polskę i podążył na Morawy, gdzie do buntu przystąpili Fryderyk z Linawy , Artleb i Jimram z Boskovic , panowie z Brandysa, a także książę opawski Mikołaj , syn Mikołaja Opawskiego. Jan I Luksemburski po zaskakującym szturmie zdobył zamek Ungersberg (Sádek), należący do Jimrama z Boskovic , a potem po wysadzeniu murów poddał mu się zamek Racice, będący własnością Fryderyka z Linavy ). [więcej]
20 lipiec 1312
20 lipca 1312 roku Jan I Luksemburski okazał łaskę niedawnym buntownikom. [więcej]
Lato 1312
29 czerwca 1312 roku w bazylice na Lateranie ojciec Jana I Luksemburskiego został koronowany na cesarza. Niedługo po ceremonii Henryk VII Luksemburski zwrócił się z prośbą do syna o przysłanie do Italii zbrojnych oddziałów, niezbędnych do kontynuowania rozpoczętej kampanii. [więcej]
Lato 1312
Z Moraw Jan I Luksemburski udał się do Wiednia, gdzie zawarł pakt przyjaźni i wzajemnej pomocy z Fryderykiem III Pięknym i Leopoldem I . [więcej]
Styczeń 1313
W styczniu 1313 roku Jan I Luksemburski udał się na sejm Rzeszy do Norymbergi, gdzie czynił starania o dodatkowe kontyngenty wojska dla przebywającego we Włoszech Henryka VII . [więcej]
13 maj 1313
13 maja 1313 roku Jan I Luksemburski był już w Pradze. [więcej]
8 lipiec 1313
8 lipca 1313 roku Jan I Luksemburski został ojcem. Tego dnia urodziła się jego pierwsza córka Małgorzata .
15-22 sierpień 1313
Między 15 a 22 sierpnia 1313 roku Jan I Luksemburski wyruszył do Norymbergi, skąd miał podążyć dalej w kierunku Italii, aby wesprzeć działania ojca. Swym namiestnikiem w Czechach Jan I Luksemburski ustanowił Bertolda z Hennebergu . [więcej]
Jesień 1313
Kiedy w miejscowości Heckenbach koło Biberach Jan I Luksemburski dowiedział się o śmierci ojca, skierował się w stronę rodzinnego Luksemburga. [więcej]
1313 / 1314
Koniec 1313 i początek 1314 roku Jan I Luksemburski spędził w Luksemburgu i Nadrenii. Jego działalność głównie skupiła się na rozpoznaniu swoich szans na zajęcie wolnego miejsca na niemieckim tronie. [więcej]
Sierpień 1314
W sierpniu 1314 roku Jan I Luksemburski wysłał do stryja Baldwina, arcybiskupa Trewiru , pismo, w którym mianował go generalnym namiestnikiem i zarządcą . [więcej]
Wrzesień 1314
Pod koniec września 1314 roku Jan I Luksemburski powrócił do Czech, aby zgromadzić wojska potrzebne mu do wyprawy na wybory króla Niemiec. [więcej]
Październik 1314
W październiku 1314 roku Jan I Luksemburski udał się do Frankfurtu nad Menem na wybory nowego króla. Zdając sobie sprawę, że nie ma szans na koronę Rzeszy, oddał swój głos na Ludwika IV Wittelsbacha . [więcej]
25 listopad 1314
25 listopada 1314 roku w Akwizgranie Jan I Luksemburski uczestniczył w koronacji Ludwika IV Wittelsbacha . [więcej]
4 grudzień 1314
4 grudnia 1314 roku w Kolonii Jan I Luksemburski zawarł z Ludwikiem IV Wittelsbachem pokojowy pakt, w myśl którego otrzymał gwarancje pełni władzy w Czechach, a także prawa do dotychczas posiadanych ziem, a więc Księstwa Lotaryngii, Brabancji i Limburga oraz do ziem polskich i Miśni. [więcej]
Styczeń 1315
Na początku 1315 roku Jan I Luksemburski wyruszył zbrojnie przeciwko zbuntowanemu węgierskiemu hrabiemu Mateuszowi Csakowi z Trenczyna . [więcej]
Kwiecień 1315
W kwietniu 1315 roku doszło do buntu czeskiej szlachty, która odmówiła uczestnictwa w kolejnej wyprawie przeciwko Mateuszowi Csakowi z Trenczyna . Jan I Luksemburski został zmuszony odsunąć niemieckich urzędników z otoczenia króla i zastąpił ich Czechami. Oprócz tego Henryk z Lipy zażądał dla siebie funkcji podkomorzego . [więcej]
20 maj 1315
20 maja 1315 roku królowa Elżbieta urodziła drugą córkę nazwaną Bonna. Jan I Luksemburski nie powstrzymał się od okazania swojego niezadowolenia z powodu narodzin kolejnej córki. [więcej]
21 maj 1315
21 maja 1315 roku Jan I Luksemburski udał się na wojnę przeciwko Mateuszowi Csakowi z Trenczyna . Podczas oblężenia zamku Vesel Henryk z Lipy wyróżnił się bohaterstwem, które dodało mu jeszcze większej sławy i znaczenia w Czechach. [więcej]
Lato 1315
Po powrocie z morawskiej kampanii Jan I Luksemburski , pozbawiony swych niemieckich doradców, poddany został wpływom i naciskom czeskiej arystokracji. Oczom króla ujawniły się wówczas dwie rywalizujące ze sobą koterie. Pierwsza to obóz skupiony wokół Henryka z Lipy , zaś druga to grupa osób gromadząca się u boku Vilema Zajica z Valdeka . [więcej]
7 październik 1315
7 października 1315 roku Jan Luksemburski potwierdził Ryksie Elżbiecie wszystkie przywileje nadane jej przez obu nieżyjących mężów. [więcej]
26 październik 1315
Wojna dwóch królowych wkraczała w decydującą fazę. 26 października 1315 roku Jan Luksemburski kazał aresztować Henryka z Lipy . [więcej]
Listopad 1315
Niedługo po uwięzieniu Henryka z Lipy kraj ogarnęła wojna domowa. Jan Luksemburski mianował podkomorzym Vilema Zajica , który skupił wokół siebie część szlachty chętnej pozostać w obozie królewskim. [więcej]
Jesień 1315
Jednym z pomysłów stłumienia rebelii w Czechach było stracenie Henryka z Lipy . Jan Luksemburski za radą Vilema Zajica nie zdecydował się jednak na takie rozwiązanie. [więcej]
Jesień 1315
Jesienią 1315 roku Jan Luksemburski otrzymał zbrojne posiłki od księcia brzeskiego Bolesława Rozrzutnego . [więcej]
Boże Narodzenie 1315
W Boże Narodzenie 1315 roku Jan Luksemburski wysłał swą ciężarną żonę Elżbietę do Ludwika IV Wittelsbacha z misją, celem której była prośba o zbrojne wsparcie do walki z buntownikami. [więcej]
Styczeń 1316
Na początku 1316 roku Jan Luksemburski rozpoczął walkę z rebeliantami. Najpierw zdobył trzy miasta należące do Ryksy Elżbiety . [więcej]
Styczeń 1316
W styczniu 1316 roku podczas oblężenia Potstejna należącego do Jana Luksemburskiego zginął jeden z przywódców buntu Jan z Vartemberka . [więcej]
Marzec 1316
W marcu 1316 roku Jan Luksemburski otrzymał posiłki zbrojne od Baldwina Luksemburskiego . [więcej]
Marzec 1316
Pod koniec marca 1316 roku do Pragi przybył również Piotr z Aspelt , aby pomóc Janowi Luksemburskiemu uporać się z kłopotliwą sytuacją, w jakiej się znalazł. [więcej]
12 kwiecień 1316
12 kwietnia 1316 roku Jan Luksemburski zawarł z przywódcami rebelii ugodę, w myśl której Henryk z Lipy został pięć dni później uwolniony. [więcej]
14 maj 1316
14 maja 1316 roku w Pradze urodził się pierwszy syn Jana Luksemburskiego , przyszły Karol Luksemburski . [więcej]
30 maj 1316
30 maja 1316 roku w bazylice na zamku w Pradze Jan Luksemburski uczestniczył w ceremonii chrztu pierworodnego syna, który otrzymał imię Wacław , by później podczas bierzmowania stać się Karolem Luksemburskim . [więcej]
Czerwiec 1316
Kilka tygodni po urodzeniu się Wacława Karola Jan I Luksemburski nakazał wywieźć go z niepewnej Pragi do fortecy Burglitz. [więcej]
1316
Z 1316 roku pochodzi wystawiony przez Jana Luksemburskiego dokument, w którym wspomniano o 28 000 grzywien srebra - długu władcy wobec Lombardczyków Appardo, Rinieriego i Cino, a także Michała z Kolonii i ich zespołu. Jest wielce prawdopodobne, że chodzi tu o mincerzy z Florencji, sprowadzonych w 1300 roku przez Wacława II . [więcej]
Sierpień 1316
W sierpniu 1316 roku Jan Luksemburski udał się na wojnę Ludwika IV Wittelsbacha z Fryderykiem III Pięknym , wspierając szeregi tego pierwszego. Jego namiestnikiem w Czechach został Piotr z Aspelt . Przed wyjazdem wydał kilka rozporządzeń. Jednym z nich był nakaz cotygodniowego posyłania mu części zysków z kopalni w Kutnej Horze, mający na celu zagwarantowanie stałego dopływu gotówki. [więcej]
Sierpień 1316
Pod koniec sierpnia 1316 roku król Czech dotarł do obozu Ludwika IV Wittelsbacha , który znajdował się w okolicy Esslingen nad Neckarem. Kilka dni później doszło tam do bitwy, która dla Jana Luksemburskiego stała się znaczącym epizodem. Został na polu walki pasowany na rycerza i tym sposobem formalnie przyjęty do wspólnoty rycerskiej. [więcej]
Jesień 1316
Po wyjeździe Jana Luksemburskiego ster polityki wewnętrznej postanowiła wziąć w swoje ręce jego żona Elżbieta. Czyniąc starania wzmocnienia władzy królewskiej, generowała kolejne konflikty. [więcej]
Kwiecień 1317
W kwietniu 1317 roku zrażony niechęcią do swojej osoby Piotr z Aspelt , namiestnik Jana Luksemburskiego , opuścił Czechy. [więcej]
Czerwiec 1317
W czerwcu 1317 roku w Bacharachu nad Renem Jan Luksemburski zawarł z elektorami Rzeszy pakt, zgodnie z którym mógł się spodziewać pomocy w jego zmaganiach z Habsburgami. [więcej]
24 czerwiec 1317
24 czerwca 1317 roku w refektarzu praskiego klasztoru dominikanów św. Klemensa doszło do spotkania przedstawicieli dwóch rywalizujących ze sobą stronnictw. Celem szczytu było znalezienie rozwiązania, które stałoby się remedium, dzięki któremu udałoby się wyciągnąć Czechy z chaosu. Zgromadzeni byli skłonni do zawarcia kompromisu, który powinna była zaakceptować królowa Elżbieta. Wysłano więc do niej posłów, którzy o dziwo zostali odprawieni z niczym. Małżonka Jana Luksemburskiego nie zgodziła się na negocjacje, zabrała dzieci i udała się do zamku Loket. [więcej]
Październik 1317
Pomysłem Elżbiety, żony Jana Luksemburskiego , na wyciągnięcie Czech z chaosu, było wezwanie męża do powrotu. Wysłannicy Przemyślidki odnaleźli Jana Luksemburskiego w Trewirze, gdzie gościł u stryja Baldwina . Król Czech po wysłuchaniu posłów zdecydował się na powrót. [więcej]
12 listopad 1317
12 listopada 1317 roku Jan Luksemburski przybył do twierdzy Loket, gdzie schroniła się jego żona w obawie przed Henrykiem z Lipy i Ryksą Elżbietą . [więcej]
Listopad 1317
Jan Luksemburski za namową żony postanowił zemścić się na zbuntowanej szlachcie, która groziła wojna domową. W tym celu zażądał zwrotu zastawionych królewskich miast i zamków, lecz popełnił błąd polegający na tym, że żądanie skierował również do szlachty, która zaliczała się do jego stronników. Rozpoczęła się wojna domowa. Doszło do starć i potyczek w południowych Czechach, a potem w Morawach. [więcej]
Luty 1318
Na początku lutego 1318 roku broniąca się przed agresją Jana Luksemburskiego czeska arystokracja spotkała się na zamku Zvikov. Ustalono tam taktykę walki z królem. [więcej]
Luty 1318
W lutym 1318 roku Jan Luksemburski przebywający wraz z małżonką w Brnie został oblężony przez oddziały Henryka z Lipy . [więcej]
Luty 1318
Po nieudanych pertraktacjach z Henrykiem z Lipy Jan Luksemburski opuścił Brno i powrócił do Pragi. [więcej]
Marzec 1318
W marcu 1318 roku Jan Luksemburski udał się do Chebu na spotkanie z Ludwikiem IV Wittelsbachem . Po drodze jego orszak zaatakowany został pod Zatcem przez Vilema Zajica z Valdeka . [więcej]
23 kwiecień 1318
23 kwietnia 1318 roku w Domażlicach doszło do pertraktacji Jana Luksemburskiego z przedstawicielami czeskiej szlachty, skupionej wokół Henryka z Lipy . Powinność mediatora wziął na swoje barki Ludwik IV Wittelsbach . Negocjacje zakończyły się zawarciem ugody, zgodnie z którą władza królewska została w znacznym stopniu uszczuplona. Z państwowych urzędów usunięto cudzoziemców. Król nie mógł podejmować żadnych decyzji w sprawach państwa czeskiego bez zgody możnowładztwa. Henryk z Lipy ponownie stał się podkomorzym. [więcej]
Maj 1318
Po szczycie w Domażlicach Jan Luksemburski udał się do posiadłości Piotra z Rożemberka i przez trzy tygodnie oddawał się rozrywkom i polowaniom. [więcej]
23 czerwiec 1318
W 1318 roku Jan I Luksemburski postanowił wydać jedną ze swych sióstr za króla Węgier Karola I Roberta . W tym celu czternastoletnia Maria i trzynastoletnia Beatrycze przybyły do Pragi. 23 czerwca 1318 roku nastąpiły oficjalne oględziny dobrze urodzonych panien, spośród których posłowie węgierscy wybrali tę młodszą. Zupełnie nie przeszkadzało im, że była ona już zaręczona z Piotrem II Sycylijskim . Zaręczyny odbyły się jeszcze tego samego dnia, a wesele w listopadzie tego samego roku. [więcej]
1 listopad 1318
Po przejęciu miast należących wcześniej do Ryksy Elżbiety 1 listopada 1318 roku Jan Luksemburski potwierdził mieszczanom Hradca wolności. [więcej]
Grudzień 1318
Pod koniec 1318 roku pojawiły się pogłoski, że Jan Luksemburski planował na zawsze porzucić Czechy. Rzekomo układał się z Ludwikiem IV Wittelsbachem w sprawie zamiany ziem - Wittelsbachowie mieli mu przekazać graniczący z Luksemburgiem Palatynat Reński, a on miał im za to oddać Czechy i Morawy. [więcej]
Styczeń 1319
Atmosfera, jaka zapanowała na królewskim dworze w Pradze, musiała być bardzo gęsta. Z jednej strony Elżbietę Przemyślidkę z pewnością irytowała postawa męża, który oddał władzę w ręce szlachty, z drugiej zaś strony życie zatruwały jej fruwające plotki o rzekomym permanentnym opuszczeniu Czech przez Jana Luksemburskiego . W konsekwencji w styczniu 1319 roku Elżbieta Przemyślidka opuściła Pragę i wraz z dziećmi udała się do twierdzy Loket.Jan Luksemburski był stale bombardowany pogłoskami o domniemanym zamiarze Elżbiety pozbawienia go tronu na korzyść niespełna trzyletniego Wacława . [więcej]
Luty 1319
Plotki zrobiły swoje. W połowie lutego 1319 roku Jan I Luksemburski w złości udał się do twierdzy Loket. Po przybyciu zażądał oddania wieży obronnej. Między małżonkami doszło do kłótni, w wyniku której Elżbieta Przemyślidka wyjechała do grodu Melnik sama, ponieważ nie pozwolono jej zabrać dzieci. Na koniec Jan I Luksemburski kazał aresztować trzyletniego Wacława i umieścić go w ciemnym pomieszczeniu. [więcej]
10 maj 1319
10 maja 1319 roku Jan Luksemburski potwierdził Ryksie Elżbietcie przekazanie 10 000 grzywien z dochodów kutnohorskich, które otrzymać miała w ciągu 2 lat. [więcej]
Czerwiec 1319
Pod koniec czerwca 1319 roku Jan Luksemburski wyjechał na Morawy. W tym czasie w Pradze rozpalił się znicz buntu mieszczan, którzy w nadmierny fiskalny sposób byli gnębieni przez króla. [więcej]
24 czerwiec 1319
24 czerwca 1319 roku miał się odbyć wielki turniej okrągłego stołu Jana Luksemburskiego . W tym celu król Czech wysłał do wszystkich książąt, hrabiów i szlachty z Niemiec listy z zaproszeniem. W zwierzyńcu koło Pragi specjalnie na tę imprezę postawiono drewnianą budowlę. W dzień św. Jana Chrzciciela uroczystości się rozpoczęły, a że z cudzoziemskiej szlachty nie przybył nikt, więc szybko się zakończyły. [więcej]
8 lipiec 1319
Rebelię praskich mieszczan wsparła osobiście Elżbieta Przemyślidka . Jan Luksemburski , dowiedziawszy się o buncie, czym prędzej powrócił do Pragi. 8 lipca 1319 roku zajął Hradczany, lecz Stare Miasto pozostało w rękach buntowników i królowej. Opór był tęgi, więc po ośmiu dniach król przystąpił do negocjacji. [więcej]
27 lipiec 1319
27 lipca 1319 roku Jan Luksemburski zawarł z praskimi mieszczanami porozumienie. Zgodził się na większość wysuniętych przez nich postulatów; między innymi zniósł płatności z kramów miejskich. [więcej]
10 sierpień 1319
10 sierpnia 1319 roku Jan Luksemburski skazał na banicję przywódców buntu praskich mieszczan, a następnie złamał wszystkie postulaty, uwzględnione w ugodzie zawartej 27 lipca. [więcej]
Sierpień 1319
Jan Luksemburski rozprawił się również z żoną. Za poparcie buntu praskich mieszczan Elżbieta Przemyślidka została odsunięta, pozbawiona wpływów, a z czasem i majętności. [więcej]
31 sierpień 1319
31 sierpnia 1319 roku w Pradze Jan Luksemburski odebrał hołd od przedstawicieli Ziemi Budziszyńskiej. [więcej]
31 sierpień 1319
31 sierpnia 1319 roku Jan Luksemburski dokonał z Henrykiem z Lipy zamiany posiadłości. Król Czech w zamian za tereny leżące w Łużycach przekazał magnatowi swoje morawskie majątki. [więcej]
Wrzesień 1319
We wrześniu 1319 roku Jan Luksemburski zorganizował wyprawę zbrojną na Łużyce, które należały do zmarłego niedawno Waldemara Wielkiego , władcy Brandenburgii. Jan Luksemburski pragnął przejąć te ziemie w formie lenna, dzierżonego przez królów czeskich od Rzeszy. [więcej]
22 wrzesień 1319
W związku z tym że w sierpniu 1319 roku Łużyce jako spadek po matce zajął Henryk I Jaworski , a obaj władcy nie czuli się na tyle silni, aby prowadzić wojnę, 22 wrześniu 1319 roku na zamku koło Oleśnicy Jan Luksemburski i jaworski książę zawarli układ, w myśl którego podzielili między siebie Łużyce. [więcej]
1 styczeń 1320
1 stycznia 1320 roku Jan Luksemburski był już w podróży w kierunku rodzinnego Luksemburga. Namiestnikiem króla mianowano Henryka z Lipy . [więcej]
1320
W 1320 roku w Louvain Jan Luksemburski uczestniczył w złożeniu uroczystego hołdu Janowi III Brabanckiemu . [więcej]
1320 - 1321
W latach 1320 i 1321 Jan Luksemburski czynił starania, by wydać swą siostrę Marię za Henryka Karynckiego . Maria, mając w perspektywie mariaż z królem Francji Karolem IV Pięknym , odrzuciła tę propozycję. [więcej]
9 luty 1321
9 lutego 1321 roku Jan Luksemburski powrócił do Pragi. [więcej]
24 luty 1321
24 lutego 1321 roku Jan Luksemburski brał udział w turnieju rycerskim, podczas którego został ranny. Przeciwnik strącił króla z konia, a spłoszone zwierzę go stratowało. Niedyspozycja królewska, która pojawiła się w następstwie wypadku spowodowała, że Luksemburczyk pogodził się z żoną, która dowiedziawszy się o tym pospieszyła z opieką dla niego. [więcej]
Kwiecień 1321
W kwietniu 1321 roku w Chebie Jan Luksemburski spotkał się z Ludwikiem Wittelsbachem . Podniesiono tam kwestię małżeństwa córki króla Czech Małgorzaty z Henrykiem, synem dolnobawarskiego księcia Stefana I . [więcej]
23 czerwiec 1321
23 czerwca 1321 roku Jan Luksemburski opuścił Pragę, udając się w podróż na zachód. Namiestnikiem króla w Czechach został Bolesław Rozrzutny . [więcej]
21 luty 1322
21 lutego 1322 roku w Reims Jan Luksemburski uczestniczył w koronacji Karola IV Pięknego . [więcej]
1322
W 1322 roku urodził się Mikołaj , owoc pozamałżeńskiego związku Jana Luksemburskiego . Król Czech otoczył syna opieką. Za wyraz tej tezy można uznać to, że został kolejno proboszczem w Oleśnicy , kanonikiem praskim i wyszehradzkim, biskupem Naumburga, a na koniec patriarchą Akwilei. [więcej]
1322
W 1322 roku po powrocie Jana Luksemburskiego z zachodu jego małżeństwo zaczęło się rozpadać. Między innymi z tego powodu król znacznie ograniczył dochody królowej. [więcej]
1322
W 1322 roku urodził się Jan Henryk , kolejny syn Jana Luksemburskiego . [więcej]
21 lipiec 1322
21 lipca 1322 roku Jan Luksemburski kazał aresztować Jana Volka , przyrodniego brata królowej. Przyczyną tego czynu były rzekome oszustwa uwięzionego. [więcej]
28 wrzesień 1322
28 września 1322 roku Jan Luksemburski wziął udział w zwycięskiej bitwie pod Mühldorf Ludwika Wittelsbacha przeciwko armii Fryderyka III Habsburga . W nagrodę za wydatny wkład w zwycięstwo król Czech otrzymał od Bawarczyka Cheb. Warto wspomnieć, że rankiem w dniu bitwy Jan Luksemburski uczynił ślub, że w przypadku zwycięstwa sił Ludwika Wittelsbacha odbędzie pielgrzymkę do świątyni Najświętszej Marii Panny w Rocamadour . [więcej]
Październik 1322
W październiku 1322 roku w Ratyzbonie Jan Luksemburski uczestniczył w zgromadzeniu stronników Ludwika Wittelsbacha . Król Czech za udział w bitwie pod Mühldorf [więcej]
22 październik 1322
Po triumfie w bitwie pod Mühldorf Jan Luksemburski uroczyście wjechał do Pragi. Kilka dni później udał się do Chebu, aby odebrać hołd reprezentantów tego miasta. Następnie król Czech potwierdził wszelkie prawa i przywileje miasta. 22 października 1322 roku powstał dokument, w którym ujęto wszystkie powyższe rozporządzenia, nazwany później Karta Swobód Chebu . Od tamtego czasu miejscowość ta pozostaje w granicach Czech. [więcej]
Listopad 1322
W listopadzie 1322 roku Jan Luksemburski postanowił dotrzymać obietnicy złożonej w dniu bitwy pod Mühldorf, wyruszył więc w kierunku świątyni Najświętszej Marii Panny w Rocamadour. [więcej]
1322 / 1323
Po wizycie w Rocamadour Jan Luksemburski udał się do Tuluzy, gdzie przebywała francuska para królewska, czyli jego siostra Maria i Karol IV Piękny . Tam doszło do uzgodnienia mariażu syna Jana Luksemburskiego Wacława z Małgorzatą Blanką , córką Karola Walezjusza , który był synem Filipa III . [więcej]
1323
W 1323 roku Jan Luksemburski zorganizował turniej rycerski w Cambrai. [więcej]
1323
W 1323 roku Jan Luksemburski ofiarował Ryksie Elżbietcie grunt pod budowę klasztoru cysterek w Brnie i zapewnił pokaźne wsparcie finansowe. [więcej]
1323
W 1323 roku Jan I Luksemburski wysłał swojego siedmioletniego syna Wacława do Francji na naukę. [więcej]
1323
W 1323 roku w szwabskim Donauwörth Jan Luksemburski spotkał się z Ludwikiem Wittelsbachem . Monarchowie omawiali między innymi papieskie ataki na osobę władcy Niemiec oraz o realizacji zobowiązań wobec Jana Luksemburskiego , jakie poczynił Ludwik Wittelsbach . [więcej]
1324
W 1324 roku do kraju powróciła z Bawarii żona Jana I Luksemburskiego Elżbieta. Przywiozła ze sobą dług w wysokości 2000 grzywien. Mniej więcej w tym samym czasie do Czech z Nadrenii powrócił również król. Udało mu się wówczas przeprowadzić reformę czeskiego systemu monetarnego, polegającą na wprowadzeniu nowej złotej monety nazywanej florenem, która obok groszy Wacława II stała się drugim legalnym środkiem płatniczym w Czechach. [więcej]
Wiosna 1324
W 1324 roku Jan I Luksemburski przystąpił do koalicji z Wilhelmem z Avesnes skierowanej przeciwko arcybiskupowi Kolonii Henrykowi z Virneburga Jan I Luksemburski w ramach przedsięwziętych działań zbrojnych spustoszył okolicę Bonn - główną siedzibę arcybiskupa. W ten mało subtelny sposób zmusił Henryka z Virneburga [więcej]
2 lipiec 1324
2 lipca 1324 roku na położonym niedaleko Padwy zamku Monselice Jan Luksemburski wystawił dokument, który był potwierdzeniem ustaleń w sprawie mariażu siostry ciotecznej króla Czech Beatrycze, księżniczki Brabantu i Luksemburga, z byłym władcą Czech Henrykiem Karynckim . [więcej]
25 sierpień 1324
25 sierpnia 1324 roku w Ramur nad Mozelą Jan Luksemburski uczestniczył w spotkaniu z arcybiskupem Trewiru Baldwinem , Fryderykiem IV Lotaryńskim i hrabią Baru Edwardem I . Zawarto tam przymierze przeciwko miastu Metz. W ten sposób zapoczątkowana została wojna czterech władców
Październik 1324
W październiku 1324 roku Jan Luksemburski zaangażowany był w sprawy wojny czterech władców
1325
W 1325 roku Jan I Luksemburski ciągnął dalej kwestię mariażu swojej siostry ciotecznej Beatrycze z Henrykiem Karynckim . Uzgodniono, że w dniu św. Bartłomieja 1325 roku Jan I Luksemburski miał się stawić razem z Beatrycze w Innsbrucku. Z władcą Czech miał przyjechać również jego syn Jan Henryk , który miał w przyszłości zostać mężem córki Henryka Karynckiego . Do spotkania jednak nie doszło. [więcej]
1 kwiecień 1325
1 kwietnia 1325 roku Jan XXII wydał dokument, w którym zachęcał Jana Luksemburskiego do udziału w krucjacie. [więcej]
1325
W 1325 roku pełną parą ruszyła produkcja złotych florenów Jana I Luksemburskiego . [więcej]
1 czerwiec 1325
1 czerwca 1325 roku Jan XXII wydał bullę, w której przyznał Janowi Luksemburskiemu prawo do ściągania dziesięciny ze wszystkich majątków kościelnych zarówno w Czechach, jak i w hrabstwie Luksemburga . [więcej]
1325
Uczestniczący w wojnie czterech władców Jan I Luksemburski rabował i niszczył okolicę wokół Metz. W kronikach odnotowano również, że kazał zrywać niedojrzałe jeszcze winogrona, aby pozbawić tubylców środków do życia.
Kwiecień 1326
W kwietniu 1326 roku Jan XXII biskupowi Trydentu Henrykowi z Metzu na służbę dyplomatyczną u Jana I Luksemburskiego . [więcej]
Maj 1326
W maju 1326 roku Jan I Luksemburski podjął się roli mediatora w rozwiązaniu sporu w materii majątkowo-prawnej pomiędzy hrabią Bertoidem z Hennebergu i burgrabią Norymbergi Fryderykiem IV Hohenzollernem . [więcej]
Zielone Świątki 1326
W Zielone Świątki 1326 roku w Paryżu Jan I Luksemburski uczestniczył w koronacji Joanny d’Évreux trzeciej żony króla Francji Karola IV Pięknego . [więcej]
Lipiec 1326
W lipcu 1326 roku Jan I Luksemburski wziął na siebie prowadzenie pertraktacji pokojowych pomiędzy delfinem z Viennois Gwidonem VIII , hrabią Sabaudii Edwardem i panem Henrykiem z Montauban . [więcej]
1326
W 1326 roku Jan I Luksemburski uzyskał od papieża dyspensę na zawarcie związku małżeńskiego swojej córki Anny z królewiczem węgierskim Władysławem, synem Karola I Roberta . [więcej]
Styczeń 1327
Na początku stycznia 1327 roku Jan I Luksemburski brał udział w turnieju rycerskim w Condé-sur-1’Escaut w prowincji Hainaut. [więcej]
Styczeń 1327
W styczniu 1327 roku Jan I Luksemburski uczestniczył w zgromadzeniu czeskiej szlachty, na którym uchwalono pobór nadzwyczajnego podatku na wyprawę przeciwko Władysławowi Łokietkowi . [więcej]
Styczeń 1327
W styczniu 1327 roku Jan I Luksemburski przebywał w Brnie, gdzie doszło do koncentracji czeskiej armii. [więcej]
Styczeń / luty 1327
Na przełomie stycznia i lutego 1327 roku Jan I Luksemburski na czele sporej armii przekroczył granice Małopolski i skierował się w stronę Krakowa .
13 luty 1327
13 lutego 1327 roku w Trnawie potwierdzono zawarty między Janem Luksemburskim i Karolem Robertem układ, w myśl którego córka króla Czech Anna miała poślubić syna węgierskiego monarchy Władysława. [więcej]
18 - 19 luty 1327
18 i 19 lutego 1327 roku Jan I Luksemburski przebywał w Opawie. Tu przyjął hołd Bolesława Niemodlińskiego , Kazimierza Cieszyńskiego , Leszka Raciborskiego i Władysława Bytomskiego . [więcej]
24 luty 1327
24 lutego 1327 roku w Bytomiu Jan I Luksemburski odebrał hołd Jana I Oświęcimskiego . [więcej]
Luty 1327
Jan I Luksemburski dotarłszy do Sławkowa otrzymał ultimatum od Karola I Roberta , który stanął w obronie Władysława Łokietka . Wojny z potężnymi Węgrami Jan I Luksemburski nie pragnął, więc zwinął obóz i podążył w kierunku Wrocławia . [więcej]
Wiosna 1327
Militarna akcja Jana Luksemburskiego w Małopolsce spowodowała, że spora grupa śląskich książąt zdecydowała się zostać lennikami czeskiego króla. Wiosną 1327 roku Jan Luksemburski odbierał hołdy w Opawie, Bytomiu i Wrocławiu . Wśród nowych lenników znaleźli się: Bolesław Pierworodny , Leszek Raciborski , Kazimierz Cieszyński , Władysław Bytomski , Jan Scholastyk i Bolko II Opolski . [więcej]
5 kwiecień 1327
5 kwietnia 1327 roku we Wrocławiu Jan Luksemburczyk przyjął hołd lenny od Bolka II Opolskiego . [więcej]
6 kwiecień 1327
6 kwietnia 1327 roku we Wrocławiu Jan Luksemburski przyjął hołd lenny od Henryka VI Dobrego . Śląski książę za kwotę 1000 grzywien srebra dożywotnio zatrzymywał prawa do swego księstwa, a potem miało ono przejść na własność korony Czech. [więcej]
7 kwiecień 1327
6 kwietnia 1327 roku Jan Luksemburski zatwierdził prawa i przywileje ludności wrocławskiego księstwa i zobowiązał się włączyć do niego wszystkie polskie ziemie, które uda mu się przejąć. Po proteście nuncjusza i kolektora apostolskiego Piotra z Alwerni , król Czech dzień później zobowiązał się do uległości wobec papieża. [więcej]
Kwiecień 1327
Jan Luksemburski opuściwszy Wrocław udał się do Pragi. [więcej]
1327
W 1327 roku Jan Luksemburski , poszukujący stale dodatkowych dochodów, dopuścił do obiegu w Czechach małe denary z pewną zawartością miedzi. [więcej]
27 czerwiec 1327
27 czerwca 1327 roku w Mezt Jan Luksemburski uczestniczył w rokowaniach pokojowych, podczas których udało się zakończyć wojnę czterech władców
1327
W 1327 roku rozeszła się po Europie wiadomość, że Jan Luksemburski podczas turnieju w Burgundii przebił kopią jakiegoś rycerza. [więcej]
8 wrzesień 1327
Jan XXII w liście z 8 września 1327 roku zezwolił na ślub czteroletniej córki Jana Luksemburskiego Anny z trzyletnim Władysławem, synem Karola Roberta . Papieżowi bardzo spodobał się ten mariaż, który wydawał mu się pierwszym krokiem do nawiązania przyjaznych stosunków pomiędzy Czechami i Węgrami. [więcej]
27 listopad 1327
27 listopada 1327 roku dyplomacja Jana Luksemburskiego zawarła kontrakt małżeński syna władcy Czech Jana Henryka z Małgorzatą córką Henryka Karynckiego . Wynegocjowany posag przyszłej małżonki wynosił 40 000 grzywien srebra. [więcej]
8 luty 1328
8 lutego 1328 roku przebywający w Italii Ludwik Wittelsbach wydał cesarski dekret, w którym nadał Polskę jako lenno swemu synowi Ludwikowi, lekceważąc tym sposobem pretensje Jana Luksemburskiego do Polski. [więcej]
29 maj 1328
29 maja 1328 roku w Reims Jan Luksemburski wziął udział w koronacji Filipa VI . [więcej]
1328
W 1328 roku Austria pogrążyła się w wojnie domowej. Jan Luksemburski wykorzystał sytuację i wkroczył zbrojnie na ziemie południowego sąsiada, osiągając dość znaczne sukcesy. [więcej]
6 grudzień 1328
6 grudnia 1328 roku Jan Luksemburski opuścił Pragę i udał się w kierunku Królewca, gdzie miała się odbyć koncentracja wojsk przed wyruszeniem na krucjatę pruską, zorganizowaną przez Zakon Krzyżacki. [więcej]
20 grudzień 1328
6 grudnia 1328 roku Jan Luksemburski dotarł do Wrocławia . Tu do jego armii dołączyły oddziały śląskich książąt. Wśród nich znaleźli się: Bolko II Ziębicki , Bolesław Rozrzutny , Władysław Legnicki i Henryk Dobry . [więcej]
Grudzień 1328
W grudniu 1328 roku we Wrocławiu Jan Luksemburski spotkał się z biskupem wrocławskim Nankerem i doprowadził do zawarcia ugody pomiędzy biskupem i kapitułą. [więcej]
Nowy Rok 1329
Na przełomie 1328 i 1329 roku Jan Luksemburski dotarł do Torunia . Tu spotkał się z wielkim mistrzem Zakonu Krzyżackiego Wernerem von Orseln . [więcej]
20 styczeń 1329
20 stycznia 1329 roku krucjata opuściła Królewiec i wyruszyła w kierunku Żmudzi. Wśród krzyżowców był również Jan Luksemburski . [więcej]
2 luty 1329
Po udanej przeprawie przez Niemen wojska krzyżowców wkroczyły na Żmudź w okolicach Ragnety. Jak zapisano w kronikach, podczas posuwania się wojsk, na niebie pokazał się ognisty krzyż . Po drodze pustoszono przebywane tereny. Dopiero gdy krucjata dotarła do twierdzy Miedwiagoła napotkano silniejszy opór, który udało się złamać 2 lutego 1329 roku. Wewnątrz zdobytej twierdzy znajdowało się ponoć kilka tysięcy osób, które miały zostać wymordowane, lecz podobno dzięki wstawiennictwu Jana Luksemburskiego darowano im życie . [więcej]
21 luty 1329
21 lutego 1329 roku Jan Luksemburski opuścił Królewiec i podążył w kierunku Torunia. [więcej]
12 marzec 1329
12 marca 1329 roku Jan Luksemburski przebywał w Toruniu . Zawarł tam wówczas z wielkim mistrzem Wernerem von Orseln przymierze skierowane przeciwko Litwie, wspieranej przez Władysława Łokietka . [więcej]
Marzec 1329
W drugiej połowie marca 1329 roku Jan Luksemburski , przyłączywszy się do armii Zakonu Krzyżackiego, wziął czynny udział w agresji na Ziemię Dobrzyńską zakończoną zdobyciem stolicy księstwa
29 marzec 1329
Po triumfie pod Dobrzyniem Jan Luksemburski kontynuował swój udział w wojnie polsko-krzyżackiej Płock , który po krótkim oblężeniu Wacława Płockiego . Jan Luksemburski wystąpił w roli pośrednika w rozmowach rozjemczych między Zakonem i płockim księciem zakończonych
29 marca 1329 roku. W konsekwencji wypracowanego porozumienia Wacław Płocki oddał królowi Czech Płock , Wyszogród i Gostynin, a następnie miasta te Jan Luksemburski oddał z powrotem płockiemu księciu w lenno. [więcej]
3 kwiecień 1329
3 kwietnia 1329 roku Jan Luksemburski przebywał już w Toruniu . Podpisał wówczas dokument, w którym nadał Krzyżakom zajętą niedawno połowę Ziemi Dobrzyńskiej, drugą zaś część oddał im w zarząd. [więcej]
5 kwiecień 1329
5 kwietnia 1329 roku Jan Luksemburski opuścił Toruń i podążył w kierunku Pragi. [więcej]
Kwiecień 1329
W kwietniu 1329 roku powracający z Litwy Jan Luksemburski zawitał do Wrocławia . Tam spotkał się z Henrykiem Jaworskim , z którym uzgodnił zamianę terytoriów. Śląski książę w zamian za miasta Trutnov i Dvur Kralove oraz zamki Czocha i Świecie oddał prawa do Zgorzelca z przyległościami. [więcej]
Kwiecień / maj 1329
Na przełomie kwietnia i maja 1329 roku Jan Luksemburski przyjął hołd od Jana Ścinawskiego , Bolesława Rozrzutnego , Konrada Oleśnickiego i Henryka Wiernego . [więcej]
8 maj 1329
8 maja 1329 roku Jan Luksemburski w glorii chwały uroczyście wjechał do Pragi. [więcej]
18 maj 1329
18 maja 1329 roku Jan Luksemburski udał się do Zgorzelca. Tam odebrał hołd od mieszczan, a następnie zwolnił mieszkańców od opłat drogowych i celnych. Dzień później powstał dokument, potwierdzający inkorporację Ziemi Zgorzeleckiej do Korony Czeskiej. [więcej]
Czerwiec 1329
W czerwcu 1329 roku Jan Luksemburski przebywał w Amiens podczas uroczystości złożenia hołdu przez Edwarda III królowi Francji Filipowi VI . [więcej]
Jesień 1329
Jesienią 1329 roku w Paryżu Jan Luksemburski spotkał się z posłem króla Aragonii Ramonem de Melan , aby namówić władcę Czech do wzięcia udziału w krucjacie przeciw Maurom w Grenadzie. [więcej]
Boże Narodzenie 1329
Boże Narodzenie 1329 roku Jan Luksemburski spędził we Francji w otoczeniu Filipa VI . [więcej]
Grudzień 1329
Koniec 1329 roku Jan Luksemburski spędził w Chartres na dworze króla Francji. Uczestniczył tam w uroczystościach związanych ze ślubem księcia Bretanii Jana III z Joanną , córką hrabiego Sabaudii Edwarda. [więcej]
1330
Na początku 1330 roku Jan Luksemburski wezwał swojego syna Karola do Luksemburga, aby ten włączył się w sprawy zarządzania majątkami rodowymi dynastii Luksemburgów. [więcej]
16 marzec 1330
Aktem wystawionym 16 marca 1330 roku Jan Luksemburski za 4800 kóp groszy sprzedał Zakonowi Krzyżackiemu całą Ziemię Dobrzyńską. [więcej]
1330
W 1330 roku zmarła żona Ottona Habsburga . Jan Luksemburski zaproponował mu rękę swojej córki Anny. [więcej]
6 sierpień 1330
6 sierpnia 1330 roku w Hagenau koło Strasburga Jan Luksemburski wystąpił w roli arbitra w sporze pomiędzy Ludwikiem Bawarskim i Habsburgami: Ottonem Wesołym i Albrechtem Kulawym . [więcej]
Wrzesień 1330
We wrześniu 1330 roku w Innsbrucku Jan Luksemburski wziął udział w symbolicznym ślubie swojego syna Jana Henryka i Małgorzaty Maultasch , córki Henryka Karynckiego . Jan Luksemburski odebrał wówczas od miejscowej szlachty hołd, złożony mu jako być może przyszłemu seniorowi. [więcej]
Jesień 1330
Jesienią 1330 roku Jan Luksemburski pojawił się w Trydencie i złożył wizytę staremu stronnikowi Luksemburgów biskupowi Henrykowi z Metzu . Tu dowiedział się o zgonie swojej żony Elżbiety Przemyślidki , która zmarła 28 września 1330 roku. Na pogrzeb do Pragi jednak się nie wybrał. Uznał, że wystarczy stypa w Trydencie . [więcej]
31 grudzień 1330
W sylwestra 1330 roku Jan Luksemburski udał się do Brescii, gdzie mieszkańcy zgotowali mu radosne powitanie, po którym przekazali mu władzę w mieście. [więcej]
1 luty 1331
1 lutego 1331 roku Jan Luksemburski przejął władzę w Bergamo. [więcej]
Luty 1331
Jan Luksemburski , przekonany o swych sukcesach w północnej Italii, wezwał syna Karola , aby przybył tu po naukę oraz aby objąć urząd namiestnika. [więcej]
17 luty 1331
17 lutego 1331 roku Jan Luksemburski otrzymał władzę w Cremonie. Następnie król Czech rozciągnął swe panowanie nad kolejnymi miastami włoskimi, wśród których znalazły się: Parma, która stała się jego stolicą, Modena, Mantua i Mediolan. W ciągu dwóch miesięcy Jan Luksemburski skupił w swych rękach władzę w większej części północnej Italii. [więcej]
Wiosna 1331
Po przejęciu władzy w północnej Italii na głowę Jana Luksemburskiego spadły również obowiązki związane z rozstrzyganiem lokalnych sporów i waśni, których wcale nie brakowało. [więcej]
Wiosna 1331
Nie tylko same obowiązki pochłaniały Jana Luksemburskiego . Potrafił on również znaleźć czas na festyny i turnieje. Oprócz tego współcześni mu kronikarze zauważyli, że często działaniom władcy towarzyszyła tajemniczość, która wzbudzała niepokój w jego otoczeniu. [więcej]
Marzec-lipiec 1331
W 1331 roku na sejmie Rzeszy w Norymberdze Ludwik Wittelsbach ostro wystąpił przeciwko Janowi Luksemburskiemu , nawołując do utworzenia ligi antyluksemburskiej, celem której byłaby interwencji zbrojna w Czechach. [więcej]
17 kwiecień 1331
17 kwietnia 1331 roku Jan Luksemburski zawarł z legatem papieskim kardynałem Bertrandem du Poujet umowę, w myśl której król Czech zobowiązał się, że władzę jaką rozciągnął w północnej Italii, będzie sprawował w imieniu Kościoła. Negocjacje przebiegały zapewne w przyjaznej atmosferze, ponieważ Jan Luksemburski otrzymał od kardynała w prezencie młodego lwa, papugę i pięknego konia. [więcej]
Czerwiec 1331
W czerwcu 1331 roku Jan Luksemburski opuścił północną Italię i udał się do Niemiec, aby załagodzić wrogie działania przedsięwzięte przez Ludwika Bawarskiego . [więcej]
8 lipiec 1331
8 lipca 1331 roku w Malborku posłowie Jana Luksemburskiego uzgodnili z władzami Zakonu Krzyżackiego plan kampanii, będący kolejnym etapem wojny polsko-krzyżackiej Kaliszem . [więcej]
13 sierpień 1331
13 sierpnia 1331 roku w Ratyzbonie Jan Luksemburski zawarł z Ludwikiem Bawarskim pokojowe porozumienie, zgodnie z którym otrzymał od cesarza legalizację swej władzy w północnej Italii. Pojawił się tam również projekt mariażu córki króla Czech Jitki z pierworodnym synem cesarza. [więcej]
Sierpień 1331
W sierpniu 1331 roku Jan Luksemburski zmuszony został przez Karola Luksemburskiego zwołać do Taus zgromadzenie stanów czeskich. Było to jedno z pierwszych wspólnych zgromadzeń. [więcej]
29 wrzesień 1331
29 września 1331 roku Jan Luksemburski dotarł do Wrocławia . [więcej]
Wrzesień 1331
Dopiero w połowie września 1331 roku Jan Luksemburski opuścił Pragę. Tym sposobem nie dotrzymał terminu koncentracji wojsk czesko-krzyżackich, do której miało dojść 14 września 1331 roku pod Kaliszem . Tak król Czech złamał zobowiązanie złożone przez jego posłów 8 lipca 1331 roku w Malborku . [więcej]
1 październik 1331
W styczniu 1331 roku zmarł Przemko Głogowski , który nie był lennikiem korony czeskiej. Jan Luksemburski postanowił przejąć to księstwo siłą. W tym celu kazał zabrać cztery machiny oblężnicze i 1 października 1331 roku stanął ze swą armią pod wsią Krzydłowice, skąd wysłał do mieszczan głogowskich posła z żądaniem, by poddali miasto bez walki. [więcej]
2 październik 1331
2 października 1331 roku Jan Luksemburski potwierdził wszystkie przywileje miasta Głogowa oraz złożył obietnicę, że miasto będzie na zawsze inkorporowane do Królestwa Czech. Król Czech uczył to bezprawnie. [więcej]
Październik 1331
W październiku 1331 roku Jan Luksemburski odkupił od Jana Ścinawskiego za kwotę 2000 grzywien prawa do Głogowa . [więcej]
5-11 październik 1331
Po zajęciu Głogowa Jan Luksemburski w porozumieniu z Krzyżakami 5 października 1331 roku przystąpił do oblężenia Poznania , lecz po kilku dniach porzucił akcję zbrojną w Wielkopolsce i skierował się na Morawy, które plądrowane były wówczas przez oddziały Karola Roberta . [więcej]
19 październik 1331
19 października 1331 roku Jan Luksemburski przebywał we Wrocławiu . [więcej]
11 listopad 1331
11 listopada 1331 roku na pograniczu czesko-węgierskim Jan Luksemburski spotkał się z Karolem Robertem . [więcej]
Grudzień 1331
W grudniu 1331 roku we Frankfurcie nad Menem Jan Luksemburski zawarł z Ludwikiem Bawarskim układ, zgodnie z którym król Czech zobowiązał się do zaniechania dalszych podbojów w Italii, zwłaszcza wobec ziem znajdujących się pod zwierzchnictwem cesarskim. [więcej]
Styczeń 1332
W styczniu 1332 roku w Fontainebleau Jan Luksemburski złożył przysięgę Filipowi VI , obiecując, że w przypadku gdyby on lub jego syn posiadł rzymską koronę, to nie wykorzysta swych uprawnień przeciwko królowi Francji wynikających z tego faktu. [więcej]
Styczeń 1332
W styczniu 1332 roku w Fontainebleau Jan Luksemburski zawarł z Filipem VI układ, w myśl którego córka króla Czech Bona (Jitka) miała wyjść za syna króla Francji Jana II Dobrego . Sumę posagu ustalono na 120 000 florenów, płaconych po 20 000 przez 6 lat. [więcej]
Wiosna 1332
Całą wiosnę 1332 roku Jan Luksemburski spędził we Francji. [więcej]
Wiosna 1332
Wiosną 1332 roku Ludwik Wittelsbach udaremnił małżeństwo córki Jana Luksemburskiego Jitki z synem margrabiego Miśni i landgrafa Turyngii Fryderyka. Narzeczona przebywająca już na dworze Fryderyka w Wartburgu została odesłana do Pragi.
[więcej]
1332
W 1332 roku Jan Luksemburski jako samozwańczy król Polski wyraził zgodę na zajęcie Kujaw przez Krzyżaków. [więcej]
12 lipiec 1332
12 lipca 1332 roku w Wiedniu Jan Luksemburski zawarł pokojowy układ z Albrechtem Habsburgiem . [więcej]
28 lipiec 1332
28 lipca 1332 roku w katedrze Notre-Dame w Melun Jan Luksemburski uczestniczył w ślubie swojej córki Jitki (Bony) z delfinem Francji Janem II . [więcej]
24 sierpień 1332
24 sierpnia 1332 roku w Norymberdze Jan Luksemburski zawarł z Ludwikiem Bawarskim porozumienie, w którym zapewnił władcę Niemiec, że nie sprzeda i nie przekaże swych włoskich signorii ani papieżowi, ani królowi Francji. [więcej]
Sierpień 1332
W 1332 roku Jan Luksemburski otrzymał od Albrechta Habsburga propozycję ożenku z Elżbietą, córką Fryderyka III Pięknego . [więcej]
26 sierpień 1332
26 sierpnia 1332 roku w Norymberdze Jan Luksemburski wystawił dokument, którym tytułował się królem Czech i Polski i zapewnił Krzyżaków, że nie wejdzie w żadne bliższe kontakty z Władysławem Łokietkiem i obiecał im przyznać prawo do Kujaw. [więcej]
11 wrzesień 1332
11 września 1332 roku w Pradze Jan Luksemburski zatwierdził stan posiadania Zakonu Krzyżackiego, obejmujący Ziemię Chełmińską, Ziemię Dobrzyńską i Kujawy. [więcej]
Październik 1332
W październiku 1332 roku Jan Luksemburski zawarł zawieszenie broni z Władysławem Łokietkiem . Gwarantem powstałego układu został Bolesław Rozrzutny . [więcej]
Listopad 1332
W listopadzie 1332 roku Jan Luksemburski przebywał w Awinionie. Dzięki swej szczodrości od Jana XXII otrzymał w lenno Parmę, Reggio i Modenę. [więcej]
Grudzień 1332
W grudniu 1332 roku Jan Luksemburski przebywał w Paryżu, gdzie zapewne spędził Boże Narodzenie. [więcej]
26 luty 1333
26 lutego 1333 roku Jan Luksemburski dotarł do Parmy. Tam swoje działania skupił wokół montowania armii, będącej w stanie przeciwstawić się powstałej niedawno Lidze Ferrary . [więcej]
14 kwiecień 1333
Przeciwko Lidze Ferrary wystąpiły w tym czasie również siły zbrojne przyprowadzone przez legata papieskiego z Bolonii. Jan Luksemburski , aby wzmocnić te oddziały i jednocześnie pozyskać gotówkę, za 15 000 florenów odsprzedał legatowi 300 swych rycerzy. Transakcja ta nie przyniosła spodziewanych skutków. 14 kwietnia 1333 roku armia papieska pod dowództwem hrabiego Armagnac poniosła klęskę w bitwie stoczonej pod murami Ferrary. [więcej]
18 czerwiec 1333
18 czerwca 1333 roku armia Jana Luksemburskiego pokonana została przez wojska Ligi Ferrary w bitwie pod Argentą. [więcej]
19 lipiec 1333
Jan Luksemburski próbował jeszcze przeciągnąć szalę zwycięstwa na swoją stronę w wojnie z Ligą Ferrary . W tym czasie stoczył bitwę z Viscontimi koło Cremony, próbował ratować zagrożoną cytadelę w Pawii. Zdał sobie jednak sprawę, że jego działania nie przynoszą spodziewanych skutków, i że brakuje mu środków, aby przeciwstawić się przeciwnikom. Z tego powodu 19 lipca 1333 roku w Castelnuovo Jan Luksemburski zawarł rozejm i rozpoczął przygotowania do opuszczenia Italii. [więcej]
15 / 16 sierpień 1333
W nocy z 15 na 16 sierpnia 1333 roku przebywający w Tarenzo Karol Luksemburski miał sen, podczas którego został uprowadzony przez anioła i ciągnięty za włosy z góry obserwował pole bitwy. Widział we śnie, jak inny anioł opuścił się z nieba i mieczem ognistym okaleczył hrabiego de Vienne , karząc go w ten właśnie sposób za rozwiązłe życie. Anioł oświadczył, że Karol również powinien wystrzegać się takiego życia i polecił mu poinformować o tym jego ojca. Wizja z Tarenzo rozśmieszyła bardzo Jana I Luksemburskiego , lecz przestało mu być do śmiechu, gdy niedługo potem dotarła do niego wiadomość o śmierci hrabiego de Vienne . [więcej]
Październik 1333
W październiku 1333 roku Jan Luksemburski opuścił północną Italię. Po drodze odwiedził w Weronie potężnego Mastino delia Scala . [więcej]
Listopad 1333
Pod koniec 1333 roku Jan Luksemburski zaangażował się w dyplomatyczny projekt, w myśl którego miało dojść do pojednania Ludwika Wittelsbacha z papieżem Janem XXII Ludwika Wittelsbacha tronu Rzeszy i przekazanie go zięciowi króla Czech księciu dolnobawarskiemu Henrykowi XIV . [więcej]
30 kwiecień 1334
30 kwietnia 1334 roku w Malborku Wielki mistrz Zakonu Luter z Brunszwiku podpisał przedłużenie rozejmu z państwem Kazimierza Wielkiego . Jan I Luksemburski stał się gwarantem tego porozumienia. [więcej]
1334
W 1334 roku, na mocy traktatu zawartego w Cambrai i Amiens przy arbitrażu Filipa VI , Jan Luksemburski przyjął od księcia Brabancji 150 000 złotych monet za obietnicę, że nie będzie go już najeżdżał w Limburgii. [więcej]
Październik 1334
W październiku 1334 roku Jan Luksemburski , aby zniwelować długi wobec Filipa VI , za 100 000 florenów odstąpił mu swoje wszystkie prawa do signorii toskańskiej w Lukce. [więcej]
Styczeń 1335
W styczniu 1335 roku Jan Luksemburski poślubił Beatrycze , córkę księcia Ludwika Burbon. [więcej]
Styczeń 1335
Po zaślubinach z Beatrycze Jan Luksemburski wziął udział w turnieju rycerskim, w którym został ciężko poturbowany. Filip VI podejrzewając jakieś nieczyste intencje rozkazał aresztować wszystkich uczestników turnieju. Dzięki interwencji władcy Czech zostali oni wkrótce uwolnieni. [więcej]
2 luty 1335
2 lutego 1335 roku Jan Luksemburski wydał swą córkę Annę za Ottona Habsburga . [więcej]
28 maj 1335
28 maja 1335 roku w Sandomierzu syn Jana Luksemburskiego Karol IV zawarł rozejm z Kazimierzem Wielkim . [więcej]
Maj 1335
W kwietniu 1335 roku zmarł Henryk Karyncki . Jan Luksemburski przedsięwziął wiele starań, aby przejąć spuściznę po zmarłym. Między innymi ożenił swojego syna Jana Henryka z córką byłego króla Czech. Niestety w maju 1335 roku Otton Habsburg zajął Karyntię i południowy Tyrol, a Ludwik Bawarski przyznał te terytoria Habsburgom jako lenna Rzeszy. [więcej]
1335
Około 1335 roku Jan Luksemburski rozpoczął wzmacnianie obronności hrabstwa Luksemburga poprzez wznoszenie twierdz. Pierwszy zaczął powstawać zamek Freudenburg, a później zamek Freudenstein i zamek Freudenkopp. [więcej]
24 sierpień 1335
24 sierpnia 1335 roku w Trenczynie dyplomacja Jana Luksemburskiego uzgodniła z wysłannikami Kazimierza Wielkiego projekt pokojowego układu, w myśl którego czeski władca miałby się zrzec swoich praw do Polski w zamian za pieniężne odszkodowanie. [więcej]
3 wrzesień 1335
3 września 1335 roku w Wyszehradzie dyplomacja Jana Luksemburskiego zawarła pokojowy układ czesko-węgierski. [więcej]
19 październik 1335
19 października 1335 roku Jan I Luksemburski uczestniczył w pogrzebie Ryksy Elżbiety , który odbył się w Brnie [więcej]
12 listopad 1335
12 listopada 1335 roku w Wyszehradzie Kazimierz Wielki zaświadczył, że wypłacił Janowi Luksemburskiemu 10 000 kop groszy praskich jako pierwszą ratę należnej mu kwoty. Następne 4000 kop polski monarcha miał wypłacić Henrykowi z Lipy do 31 marca 1336 roku. Pozostałą część 6000 zobowiązał się dostarczyć przed najbliższą Wielkanocą do Raciborza lub Opawy. [więcej]
13 listopad 1335
13 listopada 1335 roku w Wyszehradzie Jan I Luksemburski zawarł z Kazimierzem Wielkim alians, na mocy którego miało dojść do małżeństwa córki króla Polski Elżbiety z wnukiem władcy Czech Janem , synem księcia bawarskiego Henryka II i Małgorzaty Luksemburżanki . [więcej]
Listopad 1335
W listopadzie 1335 roku Jan I Luksemburski brał udział w kongresie w Wyszehradzie. Odbył się tam sąd arbitrażowy sporu polsko-krzyżackiego. Rozjemcą był Karol Robert Andegaweński . Oprócz tego rozstrzygnięto wtedy również spór polsko-czeski. W wyniku negocjacji Jan Luksemburski w zamian za pieniężną gratyfikację zrzekł się praw do polskiej korony i miał zwrócić terytorium w okolicach Wielunia. Podczas zgromadzenia ustalono również nowe szlaki handlowe pomiędzy krajami. [więcej]
23 listopad 1335
23 listopada 1335 roku w Wyszehradzie Kazimierz Wielki zwrócił się do Jana Luksemburskiego z prośbą o zwrot Ziemi Dobrzyńskiej księciu Władysławowi . [więcej]
3 grudzień 1335
3 grudnia 1335 roku Jan I Luksemburski wysłał do władz Zakonu Krzyżackiego list, w którym informował, że dobrze zaopiekował się sprawami krzyżaków na zakończonej niedawno konferencji w Wyszehradzie i w konsekwencji jego działań powinni spodziewać się dokumentu zrzeczenia się praw do Pomorza i Ziemi Chełmińskiej wystawionego przez Kazimierza Wielkiego . [więcej]
6 grudzień 1335
6 grudnia 1335 roku Jan I Luksemburski razem z Kazimierzem Wielkim wjechali do Pragi. Przez 9 dni król Czech gościł króla Polski. [więcej]
1336
Brak perspektyw na przejęcie władzy w Karyntii i Tyrolu stał się powodem zbrojnego wystąpienia przeciwko Habsburgom. Na początku 1336 roku Jan I Luksemburski stoczył zwycięską bitwę pod Znojmem, pokonując amię dowodzoną przez Ottona Wesołego . [więcej]
1336
W 1336 roku Jan I Luksemburski przyłączył do Czech spuściznę po Henryku Dobrym , czyli Księstwo Wrocławskie. [więcej]
1336
W 1336 roku Jan I Luksemburski nabył od Jana Ścinawskiego jego dzielnicę w zamian oddając mu w dożywocie Głogów . [więcej]
1336
W 1336 roku zmarł Leszek Raciborski . Jan I Luksemburski niezgodnie z obowiązującym prawem przekazał jego księstwo Mikołajowi II Opawskiemu . [więcej]
Czerwiec 1336
W czerwcu 1336 roku w Marchegg w Dolnej Austrii spotkali się Jan I Luksemburski , Kazimierz Wielki i Karol Robert . Wszyscy wzięli udział w walkach z Habsburgami i Wittelsbachami. [więcej]
25 lipiec 1336
W lipcu 1336 roku Jan I Luksemburski kontynuował wojnę z Habsburgami, lecz gdy 25 lipca dowiedział się, że Ludwik Bawarski zagraża dolnobawarskiemu Henrykowi i natychmiast pośpieszył mu z pomocą. [więcej]
Lipiec 1336
Dotarłszy do Bawarii Jan I Luksemburski rozłożył się ze swoją armią w pobliżu miejscowości Landau przy rzece Izarze, niedaleko wojsk Ludwika Wittelsbacha , i tu oczekiwał na rozwój wypadków. [więcej]
18 sierpień 1336
18 sierpnia 1336 roku Ludwik Wittelsbach zdecydował się zaniechać bitwy i wycofać przez Pasawę do Linzu. Jan I Luksemburski dzień później podążył do Czech. [więcej]
29 sierpień 1336
29 sierpnia 1336 roku w bawarskim Straubingu Jan Luksemburski odebrał hołd Bolka II Ziębickiego . [więcej]
Październik 1336
W październiku 1336 roku w Enns Jan Luksemburski zawarł z Habsburgami Albrechtem i Ottonem traktat kończący wojnę o spuściznę po Henryku Karynckim . Uzgodniono tam, że przy Habsburgach pozostanie Karyntia i Kraina, a Tyrol dostanie się pod zwierzchność Luksemburgów. Przeciwko temu porozumieniu stanowczo zaprotestowali synowie Jana Luksemburskiego . [więcej]
Grudzień 1336
Pod koniec grudnia 1336 roku Jan Luksemburski wyruszył na swoją drugą krucjatę pruską. Towarzyszył mu w niej jego syn Karol . [więcej]
4 styczeń 1337
4 stycznia 1337 roku we Wrocławiu Jan I Luksemburski zawarł z Henrykiem Jaworskim porozumienie, w którym śląski książę zrezygnował z praw do Ziemi Zgorzeleckiej, w zamian otrzymując w dożywotnie posiadanie Głogów . [więcej]
Styczeń 1337
W styczniu 1337 roku w drodze na krucjatę przeciwko Litwie Jan I Luksemburski zatrzymał się we Wrocławiu , gdzie zebrał podatki niezbędne na zbrojną ekspedycję, w której uczestniczył. Oprócz tego wydał kilka rozporządzeń. Między innymi zniósł większość ceł i ustanowił urząd hetmana. [więcej]
Styczeń 1337
W styczniu 1337 roku podczas pobytu we Wrocławiu Jan I Luksemburski odsprzedał Bolesławowi Pierworodnemu miasto Prudnik. [więcej]
Styczeń 1337
W styczniu 1337 roku we Wrocławiu Jan I Luksemburski wydał zgodę na zaciągnięcie długu przez Bolka II Ziębickiego od Bolka Świdnickiego pod zastaw miasta Rychbach. [więcej]
14 styczeń 1337
14 stycznia 1337 roku Jan Luksemburski rozstrzygał sprawę zgłoszoną przez Władysława Bytomskiego , według którego podział Księstwa Raciborskiego, jaki nastąpił po bezdzietnej śmierci Leszka Raciborskiego , jest niezgodny z prawem. Jan Luksemburski po zbadaniu sprawy i wysłuchaniu świadków oddał księstwo Mikołajowi II Opawskiemu Gliwice miały wrócić do książąt opolskich. [więcej]
Styczeń 1337
Jeszcze w styczniu 1337 roku Jan I Luksemburski opuścił Wrocław i wyruszył w kierunku Litwy. [więcej]
Luty 1337
W lutym 1337 roku w Poznaniu Jan I Luksemburski przedłużył na kolejne dziesięć lat rozejm z Kazimierzem Wielkim . [więcej]
25 luty 1337
25 lutego 1337 roku w Pradze urodził się Wacław Luksemburski Jana Luksemburskiego i Beatrycze .
Marzec 1337
Na początku marca 1337 roku w Inowrocławiu Jan I Luksemburski uczestniczył w spotkaniu z Kazimierzem Wielkim i wysłannikami Zakonu Krzyżackiego. Doprecyzowano tam ustalenia wyroku wyszehradzkiego z listopada 1335 roku. [więcej]
Marzec 1337
W marcu 1337 roku w Poznaniu Jan I Luksemburski zawarł z książętami szczecińskimi Ottonem i Barnimem sojusz skierowany przeciw Wittelsbachom. [więcej]
30 marzec 1337
30 marca 1337 roku we Wrocławiu Jan I Luksemburski nadał Kościołowi wrocławskiemu wielki przywilej, biorąc go w opiekę i ogłaszając się jego protektorem. [więcej]
1337
W 1337 roku małżonka Jana Luksemburskiego Beatrycze , po urodzeniu syna Wacława , opuściła Pragę i powróciła do ojczyzny. [więcej]
1337
W 1337 roku po wyjeździe Beatrycze doszło do spięcia pomiędzy Janem I Karolem Luksemburskim . Waśń pomiędzy ojcem i synem narodziła się rzekomo dzięki podszeptywaczom . [więcej]
1 marzec 1338
Na przełomie lutego i marca 1338 roku Jan I Luksemburski i Karol Luksemburski spotkali się z Karolem Robertem . Efektem podjętych wówczas rozmów był dokument z 1 marca, w którym władcy Czech gwarantowali swoje poparcie dla objęcia tronu polskiego przez Andegawenów, w przypadku gdyby Kazimierz Wielki zmarł nie pozostawiwszy męskiego potomka. Wówczas uzgodniono również projekt małżeństwa Ludwika Węgierskiego z córką Karola Luksemburskiego Małgorzatą. [więcej]
Wiosna 1338
Wiosną 1338 roku Jan I Luksemburski wezwał Karola I do Luksemburga. Margrabia Moraw wyruszył na zachód, lecz do ojca nie dotarł. [więcej]
1338
W 1338 roku Jan I Luksemburski przebywał w Langwedocji, gdzie spełniał wyznaczoną przez Filipa VI misję obrony dwóch zamków - Penne i Marmande. [więcej]
9 luty 1339
9 lutego 1339 roku w Krakowie Kazimierz Wielki potwierdził zrzeczenie się swoich praw i roszczeń do księstw lennych Królestwa Czeskiego na ziemiach polskich. [więcej]
1339
W 1339 roku Jan I Luksemburski zbrojnie zajął Milicz . Z tego powodu wszedł w ostry konflikt z biskupem wrocławskim Nankerem , w konsekwencji czego król Czech otrzymał kościelną klątwę.
[więcej]
1339
W 1339 roku Jan I Luksemburski i jego syn Karol IV przekazali w zastaw Bolesławowi III Głogów wraz ze wszystkimi prawami i dochodami. [więcej]
Marzec 1339
W marcu 1339 roku we Frankfurcie nad Menem Jan I Luksemburski złożył hołd Ludwikowi Wittelsbachowi . [więcej]
20 marzec 1339
Aktem z 20 marca 1339 roku zawartym we Frankfurcie nad Menem Ludwik IV Wittelsbach zobowiązał się wspierać Jana Luksemburskiego . [więcej]
Lato 1339
Latem 1339 roku w Miltenberg nad Menem Jan I Luksemburski spotkał się z Karolem Luksemburskim . Doszło tam do burzliwej wymiany zdań pomiędzy ojcem i synem. [więcej]
Lato 1339
Z Miltenbergu nad Menem Jan I Luksemburski razem z Karolem Luksemburskim udali się do Norymbergi, a następnie do Pragi. [więcej]
Jesień 1339
Jesienią 1339 roku Jan I Luksemburski z synem Karolem gościli u Filipa VI . [więcej]
Marzec 1340
W marcu 1340 roku Jan I Luksemburski wspólnie z Karolem Luksemburskim przebywali w Awinionie. [więcej]
1340
W 1340 roku syn Jana Luksemburskiego Jan Henryk został oskarżony przez swą żonę Małgorzatę Maultasch o rzekomą impotencję. W głośny na całą Europę skandal wmieszał się Ludwik Bawarski , który został arbitrem w małżeńskim sporze. Wynikiem przeprowadzonego procesu sądowego stało się unieważnienie małżeństwa . [więcej]
1340
W 1340 roku Jan Luksemburski ustanowił seneszala, który miał dopilnować postanowienia, w myśl którego syn króla Czech Wacław miał zostać hrabią Luksemburga. [więcej]
24 sierpień 1340
24 sierpnia 1340 roku udało się Janowi Luksemburskiemu zorganizować w Luksemburgu jarmark szampański (Schobermesse), którego tradycja przetrwała do dzisiejszych czasów. [więcej]
Sierpień / wrzesień 1340
Na przełomie sierpnia i września 1340 roku Jan Luksemburski na czele pokaźnego oddziału zbrojnych zjawił się w pobliżu Bouvines, aby wesprzeć Filipa VI w walkach z Edwardem III . Były to początki wojny stuletniej [więcej]
9 wrzesień 1340
9 września 1340 roku w namiocie dowódczym pod Bouvines Jan Luksemburski podyktował swój testament. Zarządził w nim, aby w przypadku śmierci jego ciało pochowano w opactwie cysterskim w Clairefontaine koło Arion w Luksemburgu. Ustalił również dziedziców swego władztwa i plan spłaty długów. Najwięcej otrzymał pierworodny syn Karol - Królestwo Czech, Górne Łużyce i Śląsk. Młodszy Jan Henryk - margrabstwo morawskie. Hrabstwo Luksemburga i posiadłości we Francji przypaść miały w udziale najmłodszemu, wówczas ledwie 3-letniemu synowi Wacławowi [więcej]
Wrzesień 1340
We wrześniu 1340 roku Jan Luksemburski pełnił funkcję mediatora w konflikcie zbrojnym nazwanym przez potomnych wojną stuletnią [więcej]
1340
W 1340 roku w Compiegne Jan Luksemburski zorganizował wielki turniej rycerski, na który stawiło się 700 uczestników. [więcej]
Grudzień 1340
W grudniu 1340 roku biskup wrocławski Nanker rzucił na Jana Luksemburskiego klątwę. [więcej]
1341
Na początku 1341 roku Jan Luksemburski przebywał w Innsbrucku. Spotkał się tam ze swoimi synami Karolem i Janem Henrykiem . W rodzinnej atmosferze debatowano, jak rozwiązać problem małżeństwa tego ostatniego z Małgorzatą Maultasch i buntem wspieranym siłami Ludwika Bawarskiego . Z braku innych możliwości rebelia została stłumiona siłą. [więcej]
Czerwiec 1341
W czerwcu 1341 roku w Pradze Jan I Luksemburski uczestniczył w czeskim sejmie. Zaproponował wówczas swojego syna Karola jako następcę czeskiego tronu. Propozycja została zaakceptowana, więc w konsekwencji wszystkie stany złożyły mu hołd jako przyszłemu władcy. [więcej]
Czerwiec 1341
W czerwcu 1341 roku w związku z wizytą Kazimierza Wielkiego w Pradze Jan Luksemburski zorganizował szereg atrakcji wzbogacających ten czas. Były to głównie turnieje i gry rycerskie. [więcej]
13 lipiec 1341
13 lipca 1341 roku Jan I Luksemburski zawarł z Kazimierzem Wielkim sojusz, który miał być wzmocniony małżeństwem polskiego króla z owdowiałą córką czeskiego monarchy. [więcej]
Sierpień 1341
Po śmierci Małgorzaty Jan Luksemburski zaangażował się poszukiwanie kolejnej narzeczonej dla Kazimierza Wielkiego . Na horyzoncie pojawiła się Adelajda, córka Henryka II Żelaznego landgrafa Hesji . [więcej]
29 wrzesień 1341
29 września 1341 roku w Poznaniu Jan Luksemburski uczestniczył w ślubie Kazimierza Wielkiego z Adelajdą Heską . W tym czasie Jan Luksemburski otrzymał od Bolesława Płockiego dokument, w którym książę zobowiązał się po śmierci króla Czech złożyć hołd lenny Karolowi Luksemburskiemu . [więcej]
2 listopad 1341
2 listopada 1341 roku syn Jana Luksemburskiego Jan Henryk nie został wpuszczony do zamku przez byłą małżonkę. Tym sposobem Luksemburgowie pozbawieni zostali władzy w Tyrolu. Wszystkie działania Jana Luksemburskiego mające na celu przejęcie spuścizny po Henryku Karynckim nie przyniosły spodziewanego efektu. Jan Luksemburski w swej bezradności zdobył się jedynie na wysłanie do papieża skargi w sprawie krzywdy syna. Czara goryczy przelała się, gdy 10 lutego 1342 roku w Merano Małgorzata Maultasch wyszła za mąż za Ludwika , syna Ludwika Bawarskiego . [więcej]
Listopad 1341
Pod koniec listopada 1341 roku w Znojmie Jan Luksemburski spotkał się z Albrechtem Kulawym . Po zakrapianym napojami wyskokowymi wieczorze obaj dojrzali monarchowie mieli problem z wydostaniem się na zewnątrz komnaty. Jeden, ślepy, po omacku nie był w stanie znaleźć klamki, a drugi, kulawy, mając problem z poruszaniem się, nie potrafił mu w tym pomóc. [więcej]
1 luty 1342
1 lutego 1342 roku Jan I Luksemburski wystawił dokument będący erekcją pierwszego na ziemiach czeskich klasztoru kartuzów, co stało się pierwszą w XIV wieku fundacją królewską w Czechach. [więcej]
Luty 1342
W połowie lutego 1342 roku Jan I Luksemburski wyprawił się do rodzinnego Luksemburga. [więcej]
1342
W 1342 roku mocno zadłużony Jan I Luksemburski zastawił księciu saskiemu zamki Floss i Parkstein. [więcej]
1342
W 1342 roku nowym biskupem wrocławskim został Przecław z Pogorzeli . Jan I Luksemburski zaaprobował układ zawarty przez jego syna Karola z biskupstwem wrocławskim. [więcej]
Czerwiec 1342
W czerwcu 1342 roku podczas wizyty w Awinionie Jan I Luksemburski odwołał swoją przysięgę lenną złożoną w marcu 1339 roku Ludwikowi Bawarskiemu . [więcej]
Wiosna 1343
Wiosną 1343 roku Jan I Luksemburski zawarł z hrabią Baru porozumienie dotyczące wspólnego dozoru nad Verdun. [więcej]
Lipiec 1343
W lipcu 1343 roku Jan I Luksemburski zawarł z biskupem Liège na 40 lat traktat o wzajemnej pomocy. [więcej]
Październik 1343
W październiku 1343 roku Jan I Luksemburski doprowadził do uzgodnienia Landfrydu [więcej]
1343 / 1344
Na przełomie 1343 i 1344 roku Ludwik Wittelsbach złożył Janowi Luksemburskiemu propozycję mariażu cesarskiej córki z Wacławem Luksemburskim Karol Luksemburski , który uważał, że mężem cesarskiej córki powinien zostać starszy syn Jana I Jan Henryk . Tym sposobem doszło do ostrego sporu syna z ojcem. [więcej]
1344
Na początku 1344 roku Jan I Luksemburski spotkał się w Luksemburgu z synem Karolem . Stąd razem wyruszyli do Awinionu, gdzie po długich debatach Jan I Luksemburski zgodził się między innymi nie zastawiać, ani sprzedawać więcej majątków królewskich położonych na ziemiach czeskich. [więcej]
30 kwiecień 1344
30 kwietnia 1344 roku papież Klemens VI wydał stosowne dokumenty, na mocy których można było podnieść biskupstwo praskie do rangi arcybiskupstwa. Dzięki temu anulowano związki i zależność czeskiego kościoła od arcybiskupstwa w Moguncji. Misja Jana I i Karola zakończyła się wielkim sukcesem. [więcej]
Maj 1344
Na początku maja 1344 roku Jan I Luksemburski opuścił Awinion i udał się do Luksemburga. [więcej]
Październik 1344
W październiku 1344 roku Jan I Luksemburski powrócił do Pragi. [więcej]
21 listopad 1344
21 listopada 1344 roku w Pradze Jan I Luksemburski uczestniczył u uroczystościach związanych z inauguracją metropolii kościelnej w Pradze. Odbyło się to poprzez przyjęcie przez biskupa Ernesta z Pardubic paliusza - symbolu władzy arcybiskupiej. Ceremonię celebrował Mikołaj z Loun . Podczas imprezy wmurowano również kamień węgielny pod budowę nowej katedry, znanej dziś jako Archikatedra Świętych Wita, Wacława i Wojciecha w Pradze. [więcej]
Styczeń 1345
W styczniu 1345 roku Jan I Luksemburski przebywał we Wrocławiu , gdzie odbywała się koncentracja wojsk mających wyruszyć na krucjatę przeciwko Litwie. Wśród znakomitych i sławnych na całą Europę rycerzy zjawili się tu również monarchowie, wśród których znaleźć można było Karola Luksemburskiego i Ludwika I Węgierskiego . [więcej]
Luty 1345
Z Wrocławia Jan I Luksemburski i jego syn Karol w towarzystwie Ludwika Andegaweńskiego podążyli w kierunku Prus. Krucjata nie potrwała długo, ponieważ Litwini pochowali żywność w obwarowanych twierdzach, a sami udali się na łupieską wyprawę na Inflanty, więc wojska krzyżowców nie miały z kim walczyć. Niebawem przyszła odwilż, więc krucjatę odwołano. [więcej]
Marzec 1345
W marcu 1345 roku Jan I Luksemburski i jego syn Karol przebywali ponownie we Wrocławiu . Stąd ojciec wyruszył do Brandenburgii, a syn przez Polskę podążył do Czech. [więcej]
12 kwiecień 1345
Jan I Luksemburski , dowiedziawszy się o uwięzieniu Karola przez Kazimierza Wielkiego i Bolka Świdnickiego , 12 kwietnia 1345 roku powrócił do Wrocławia . Tutaj rozpoczął przygotowania do zbrojnego odwetu. [więcej]
1345
W 1345 roku niedługo po próbie uwięzienia Karola Luksemburskiego w Kaliszu i spustoszeniu Śląska przez Kazimierza Wielkiego , Jan I Luksemburski zwołał wiec czeskiej szlachty, i będąc już całkowitym ślepcem, wezwał ją do akcji zbrojnej przeciwko królowi Polski. W efekcie płomiennej przemowy szeregi króla Czech powiększyły się o 2000 jeźdźców, a Jan I Luksemburski poprowadził ich na Kraków . [więcej]
27 kwiecień 1345
27 kwietnia 1345 roku Jan I Luksemburski na czele wojska stanął się pod Świdnicą . [więcej]
Kwiecień 1345
W kwietniu 1345 roku w odwecie za ubiegłoroczny epizod, w wyniku którego w więzieniu Bolka II Małego zmarł wasal Jana Luksemburskiego , ten ostatni wkroczył zbrojnie na terytorium Księstwa Świdnickiego. Zajął Kamienną Górę i spalił przedmieścia Świdnicy . [więcej]
9 maj 1345
9 maja 1346 roku Jan I Luksemburski i jego syn Karol przybyli do Wrocławia . Król Czech wystawił tu dokumenty z obietnicą sowitego wynagrodzenia uczestników zbrojnej wyprawy na księstwo Bolka Świdnickiego . [więcej]
Maj 1345
W maju 1346 roku Jan I Luksemburski z Wrocławia udał się na Łużyce, gdzie doszło do ataku wojsk brandenburskich. [więcej]
22 maj 1345
22 maja 1345 roku Jan I Luksemburski razem z synem Karolem przebywali w Awinionie. [więcej]
Maj 1345
Podczas wizyty w Awinionie Jan I Luksemburski poinformował Klemensa VI o dokonanej przez Ludwika Wittelsbacha aneksji terytorium, które pozostawił po sobie zmarły w 1345 roku hrabia Hainaut Wilhelm . Powstał wówczas plan detronizacji niemieckiego monarchy, którego miał zastąpić Karol Luksemburski . [więcej]
Czerwiec 1345
W czerwcu 1345 roku w rewanżu za atak Jana Luksemburskiego na terytorium Bolka Świdnickiego Kazimierz Wielki zaatakował Księstwo Opawskie. Czeski monarcha dowiedziawszy się o tym czym prędzej zebrał armię i podążył naprzeciw. Po koniec miesiąca pod Raciborzem spotkały się armie króla Czech i Polski. Do bitwy jednak nie doszło. Kazimierz Wielki zdecydował się na odwrót. Jan Luksemburski ruszył za nim. [więcej]
Lipiec 1345
Pod Krakowem oddziałom czeskim zaczęło brakować zaopatrzenia. Kiedy w okolicy pojawiły się węgierskie posiłki wspierające działania Kazimierza Wielkiego , Jan I Luksemburski zarządził odwrót. W drodze powrotnej czeskie oddziały zostały dwukrotnie rozgromione w bitwach pod Lelowem i Będzinem . [więcej]
25 lipiec 1345
25 lipca 1345 roku Jan I Luksemburski przebywał w Gliwicach . [więcej]
14 sierpień 1345
Pod koniec lipca 1345 roku Jan I Luksemburski przybył do Wrocławia . Gościł tu do 14 sierpnia. [więcej]
15 sierpień 1345
15 sierpnia 1345 roku Jan I Luksemburski zawarł ugodę z Ludwikiem Bawarskim . [więcej]
6 wrzesień 1345
6 września 1345 roku w Pyzdrach Jan I Luksemburski zawarł pokojowe porozumienie z koalicją Kazimierza Wielkiego i Bolka Świdnickiego . [więcej]
18 październik 1345
18 października 1345 roku papież Klemens VI wydał bullę, w której intensywnie namawiał Jana Luksemburskiego na przedłużenie rozejmu i wypracowanie pokojowej ugody z Kazimierzem Wielkim . [więcej]
16 marzec 1346
16 marca 1346 roku Jan I Luksemburski razem z Karolem przebywał w Trewirze. Podpisał tam umowę zawartą z jego stryjem Baldwinem . [więcej]
Kwiecień / maj 1346
W kwietniu i maju 1346 roku Jan I Luksemburski razem z synem Karolem przebywali w Awinionie. Uwaga papieskich gości skupiła się głównie na finalizowaniu projektu detronizacji Ludwika Wittelsbacha . Luksemburgowie złożyli również przysięgę, że poddadzą się wyrokowi arbitrażu Klemensa VI w sprawie spornej z Kazimierzem Wielkim . Oprócz tego Jan I Luksemburski otrzymał od Klemensa VI zgodę na założenie w Echternach w Luksemburgu nowego konwentu klarysek. [więcej]
22 kwiecień 1346
22 kwietnia 1346 roku podczas uroczystego konsystorza w Awinionie odczytana została rota przysięgi następcy tronu niemieckiego Karola Luksemburskiego . Było w niej zawarte żądanie, aby Jan Luksemburski uznał za kłamstwo pogłoski, jakoby zabójstwo przez otrucie popełnił na jego ojcu, cesarzu Henryku VII , pewien dominikanin. [więcej]
Maj 1346
Z Awinionu Jan Luksemburski udał się do Francji, a jego syn Karol do Trewiru. [więcej]
11 lipiec 1346
Zabiegi Jana I Luksemburskiego zmierzające do koronacji Karola Luksemburskiego na króla Niemiec zostały zakończone powodzeniem. 11 lipca 1346 roku zgromadzenie elektorów Rzeszy w Rhens, w którym uczestniczył Jan Luksemburski , wybrało go na króla. [więcej]
18 sierpień 1346
18 sierpnia 1346 roku oddział Jana I Luksemburskiego stoczył koło Grandvilliers potyczkę z Anglikami.
22 sierpień 1346
22 sierpnia 1346 roku w miejscowości Pont-Remy wojska Jana I Luksemburskiego stoczyły bitwę z oddziałami Edwarda III .
26 sierpień 1346
Jan I Luksemburski , będąc już niewidomym, zginął 26 sierpnia 1346 roku na polu bitwy pod Crecy [więcej]
Złota myśl na dziś
Ważne bitwy
Bitwa pod Mühldorf 1322 Dobrzyń 1329 Płock 1329 Crecy 1346
Wojny
Wojna stuletnia Wojna
