Władcy Węgier
Dynastia:
Arpadów
Urodzona:
w 1207 roku
Zmarła:
17 listopada 1231 roku
Rodzice:
Andrzej II
1207
Według tradycji węgierskiej Elżbieta Węgierska urodziła się 7 lipca 1207 roku. Miejscem urodzenia był zamek w Sarospatak (Saros Patkos) w północno-wschodnich Węgrzech lub Preszburg (niemiecka nazwa dzisiejszej Bratysławy) bądź Etzelburg.
1211
W 1211 roku do ojca Elżbiety Węgierskiej od landgrafa Turyngii Hermana przybyła delegacja z prośbą o rękę Elżbiety dla jego syna Ludwika. Andrzej II zgodził się na ten mariaż, więc czteroletnia Elżbieta została przewieziona do Wartburga i tym sposobem stała się Elżbietą z Turyngii . [więcej]
Dzieciństwo
Na dworze landgrafa Hermana Elżbieta z Turyngii otrzymała staranne wychowanie. Wpojono jej umiłowanie Boga i uwrażliwiono na potrzeby bliźnich. Już w dzieciństwie Elżbieta zaczęła przejawiać oznaki intensywnej religijności. [więcej]
1217
W 1217 roku, po śmierci landgrafa Turyngii Hermana (25 kwietnia 1217 roku), podjęto decyzję o odesłaniu Elżbiety z Turyngii na Węgry, lecz kategorycznie sprzeciwił się temu Ludwik, narzeczony Elżbiety. [więcej]
1221
W 1221 roku Elżbieta z Turyngii wyszła za mąż za Ludwika IV - landgrafa Turyngii i palatyna saskiego. Uroczysty ślub odbył się w kościele św. Jerzego w Eisenach. Jak okazało się później, było to małżeństwo bardzo zgodne i szczęśliwe, oparte na miłości i przyjaźni. [więcej]
1221
W 1221 roku Elżbieta z Turyngii ufundowała szpital w Eisenach.
1223
W 1223 roku Elżbieta z Turyngii ufundowała szpital w Gotha. W założonych przez siebie placówkach, oprócz finansowego wsparcia, landgrafini Turyngii udzielała się również pracując fizycznie. W kuchni przygotowywała posiłki i myła naczynia. W szpitalu posługiwała chorym. Oprócz tego kroniki zanotowały, że przędła wełnę i szyła ubrania dla ubogich. [więcej]
1224
Od 1224 roku spowiednikiem Elżbiety z Turyngii był franciszkanin Rudyger. [więcej]
1225-1226
W latach 1225-1226 Turyngię nawiedziła klęska głodu. Elżbieta z Turyngii opróżniała zamkowe spichlerze, aby nakarmić głodujących. Wspomagała też biednych finansowo. Gdy brakło już pieniędzy, rozdawała kosztowne suknie i klejnoty. Z kronik, a zwłaszcza z zeznań procesu kanonizacyjnego, wyraźnie widać, że jej hojność nie znała granic. [więcej]
1227
W 1227 roku małżonek Elżbiety z Turyngii wyruszył na wyprawę krzyżową, zorganizowaną przez cesarza Fryderyka II . Przekazał władzę w księstwie młodszemu bratu Henrykowi, zwanemu Raspe. Elżbieta towarzyszyła mężowi do samych granic Turyngii. Czy przeczuwała, że to są ich ostatnie chwile spędzone razem? Jeszcze tego samego roku 11 września Ludwik zmarł. W październiku 1227 roku do Elżbiety dotarły smutne wieści. Był to dla niej głęboki wstrząs. „Mój Boże - zawołała podobno - odtąd umarło dla mnie wszystko, świat i to, co w nim miłuję!". [więcej]
Grudzień 1227
Z powodu narastającego konfliktu ze szwagrem Henrykiem Raspe w grudniu 1227 roku Elżbieta z Turyngii opuściła zamek w Wartburgu. Pierwszą noc miłosierna i hojna landgrafini musiała spędzić w chlewie oberżysty z Eisenach. O północy usłyszała głos dzwonka, wzywający zakonników w klasztorze franciszkanów na jutrznię. Udała się tam i doczekała rana. Następnego dnia błąkała się długo po mieście, w którym tyle ludzi żywiła, pielęgnowała, leczyła, wspierała. W końcu ubogi kapłan ofiarował Elżbiecie i jej dzieciom schronienie w swoim domu. [więcej]
Luty 1228
W lutym 1228 roku Mechtylda opatka benedyktynek w Kitzingen (ciotka Elżbiety z Turyngii ) sprowadziła ją wraz z dziećmi do siebie.
Marzec-kwiecień 1228
W marcu i kwietniu 1228 roku Elżbieta z Turyngii przebywała u brata Mechtyldy, biskupa w Bambergu.
Maj 1228
Na początku maja 1228 roku do Bambergu przewieziono ciało landgrafa Ludwika IV. Elżbieta z Turyngii wzięła udział w ceremonii pogrzebowej, która odbyła się w miejscowej katedrze. Szczątki Ludwika pochowano w ulubionym przez rodzinę landgrafa opactwie w Reinhardsbrunn.
Czerwiec 1228
Na przełomie maja i czerwca 1228 roku Elżbieta z Turyngii oddała na wychowanie dwójkę najstarszych dzieci, a na wiosnę 1229 roku uczyniła to samo z najmłodszą Gertrudą, powierzając ją premonstratenskom w Altenberg.
1229
W 1229 roku Elżbieta z Turyngii , dzięki interwencji ludzi przychylnie do niej nastawionych, odzyskała swoje wiano. Na podstawie umowy rodzinnej Elżbieta otrzymała dobra w Marburgu, dokąd się przeniosła, oraz dwa tysiące marek. Z sumy tej pięćset marek rozdała ubogim, a za resztę ufundowała w Marburgu szpital z kaplicą dedykowaną św. Franciszkowi z Asyżu. [więcej]
17 listopad 1231
Ostatnie lata swojego życia Elżbieta z Turyngii spędziła na służbie ludzi chorych, ubogich i bezdomnych. Zmarła 17 listopada 1231 roku w Marburgu. Pogrzeb odbył się 19 listopada. Elżbieta została pochowana w kaplicy szpitalnej w Marburgu. [więcej]
Złota myśl na dziś
