ozdoba

JAN BEZ ZIEMI

(1199-1216)

ozdoba
Władcy Anglii
Egbert
Ethelwulf
Ethelbald
Ethelbert
Ethelred I
Alfred Wielki
Edward Starszy
Elfweard
Athelstan
Edmund I Starszy
Edred
Edwin
Edgar I Spokojny
Edward Męczennik
Ethelred II Bezradny
Swen Widłobrody
Edmund II Żelaznoboki
Kanut Wielki
Harold I Zajęcza Stopa
Hardekanut
Edward Wyznawca
Harold II Godwinsson
Edgar II Etheling
Wilhelm I Zdobywca
Wilhelm II Rudy
Henryk I Beauclerc
Stefan z Blois
Henryk II Plantagenet
Ryszard I Lwie Serce
Jan bez Ziemi
Henryk III Plantagenet
Edward I Długonogi
Edward II Plantagenet
Edward III Plantagenet
Ryszard II Plantagenet
Henryk IV Lancaster
Henryk V Lancaster
Henryk VI Lancaster
Edward IV
Edward V
Ryszard III
Henryk VII Tudor
Henryk VIII
Edward VI
Joanna Grey
Maria I
Filip I Habsburg
Elżbieta I Wielka
Jakub I Stuart
Karol I Stuart
Oliver Cromwell
Richard Cromwell
Karol II Stuart
Jakub II Stuart
Maria II
Wilhelm III Orański
Anna Stuart
Jerzy I
Jerzy II
Jerzy III
Jan bez Ziemi
Dynastia: Plantagenetów
Urodzony: 24 grudnia 1166 roku
w Oksfordzie
Zmarł: 19 października 1216 roku
w Newark
Rodzice: Henryk II Plantagenet
i Eleonora Akwitańska
Przydomek W 1168 roku Henryk II Plantagenet ustanowił testament, w którym rozdzielił swoje terytoria pomiędzy synów. Jan I został w nim pominięty, stąd jego przydomek bez Ziemi. [więcej]
24 grudzień 1166 lub 1167 Jan bez Ziemi urodził się w Oksfordzie 24 grudnia 1166 lub 1167 roku. [więcej]
Dzieciństwo Dzieciństwo Jan bez Ziemi spędził w opactwie w Fontevraud w Andegawenii, gdzie otoczony był opieką tamtejszego zgromadzenia zakonnic. [więcej]
1172 W 1172 roku w Montferrand, dziś Clermont-Ferrand w Owernii, z inicjatywy ojca pięcioletni Jan bez Ziemi został zaręczony z Alix, najstarszą córką Humberta, władcy hrabstwa Maurienne. Ślub miał być zawarty, gdy Jan osiągnie odpowiedni wiek. Na mocy zawartych porozumień, w przypadku gdyby Humbert zmarł nie pozostawiwszy męskiego potomka, Jan odziedziczyłby hrabstwo Maurienne. W zamian Henryk II obiecał hrabiemu trzy tysiące srebrnych marek, wypłacanych w ratach.
Boże Narodzenie 1172 Boże Narodzenie 1172 roku Jan I spędził w Chinon w towarzystwie obojga swych rodziców.
Styczeń 1173 W styczniu 1173 roku w Limoges Henryk II spotkał się z hrabią Sabaudii Humbertem z Maurienne. Tam doszło do zawiązania kontraktu małżeńskiego Jana I z Alicją, córką hrabiego. Podczas spotkania Henryk II obiecał oddać młodej parze trzy ważne zamki położone w Andegawenii. Tym sposobem Jan I przestał być Janem bez Ziemi. [więcej]
Luty 1173 W lutym 1173 roku w Montferrand w Owernii, a potem w marcu w Limoges na zgromadzeniu baronów, Henryk II ogłosił Jana I władcą Irlandii oraz zaręczył go z Alicją, bogatą córką hrabiego Humberta z Maurienne. [więcej]
Marzec 1173 W marcu 1173 roku Jan I przyłączył się do buntu Henryka Młodszego przeciwko ojcu i razem z braćmi udał się do Paryża. [więcej]
24 wrzesień 1173 24 września 1173 roku Jan I wziął udział w szczycie w Gisors. Próbowano tam wypracować porozumienie pokojowe, lecz do ugody nie doszło, więc wznowiono działania zbrojne. [więcej]
Wiosna 1174 W pierwszych miesiącach 1174 roku Jan I został przewieziony do Anglii, gdzie odtąd dorastał na dworze królewskim. [więcej]
Wrzesień 1174 We wrześniu 1174 roku bunt synów Henryka II został stłumiony. Na mocy porozumienia pokojowego Jan I otrzymał zamki: Chinon, Loudun oraz Mirebeau. [więcej]
1177 W 1177 roku w Oksfordzie Henryk II ogłosił dziesięcioletniego Jana I władcą Irlandii. [więcej]
Boże Narodzenie 1176 Boże Narodzenie 1176 roku Jan I spędził z ojcem w Nottingham.
1 listopad 1179 1 listopada 1179 roku Jan I wziął udział w uroczystościach związanych z koronacją młodego króla Francji Filipa II Augusta.
Boże Narodzenie 1181 Boże Narodzenie 1181 roku Jan I spędził w Caen.
11 czerwiec 1183 1 czerwca 1183 roku zmarł Henryk Młodszy, główny spadkobierca spuścizny Henryka II Plantageneta i Eleonory Akwitańskiej. Tym sposobem po rewizji testamentu Jan I otrzymał Akwitanię. [więcej]
Jesień 1183 Jesienią 1183 roku na rodzinnym zjeździe w Normandii Henryk II zażądał od Ryszarda Lwie Serce, aby oddał Janowi bez Ziemi Akwitanię. Ryszard I nie zgodził się. [więcej]
Lato 1184 Latem 1184 roku Jan bez Ziemi razem z Godfrydem prawdopodobnie za przyzwoleniem ojca zaatakowali Akwitanię, próbując wydrzeć ją z rąk Ryszarda I Lwie Serce. W konsekwencji wybuchła wojna pomiędzy braćmi. [więcej]
30 listopad 1184 30 listopada 1184 roku w westminsterskim pałacu Jan bez Ziemi brał udział w pojednawczym spotkaniu całej rodziny Plantagenetów. [więcej]
Boże Narodzenie 1184 Boże Narodzenie 1184 roku Jan I spędził w Windsorze. [więcej]
Luty 1185 W połowie lutego 1185 roku Jan I zwrócił się do ojca z prośbą, aby zamiast do Irlandii Henryk II pozwolił mu na wyprawę do Ziemi Świętej. [więcej]
Wielkanoc 1185 W Wielkanoc 31 marca 1185 roku na zamku Windsor Henryk II pasował Jana I na rycerza. [więcej]
24 kwiecień 1185 Niedługo po pasowaniu Jan I wyruszył do Walii. 24 kwietnia 1185 roku w Milford Haven wszedł na pokład statku i popłynął w kierunku Irlandii na czele floty składającej się z 60 okrętów, która następnego dnia bezpiecznie wylądowała w Waterford. Rządy Jana I zakończyły się niepowodzeniem. Młody niedoświadczony władca nie potrafił sobie poradzić z zawiłymi problemami, wynikającymi z walki miejscowych notabli o władzę. Jan I i jego otoczenie nie umieli zachować szacunku do tubylców, noszących długie brody, za które często byli ciągani przez przybyszów. Podczas pobytu Jan I założył trzy nowe zamki, które miały mu ułatwić kontrolę nad władztwem, lecz gdy nieopłacane garnizony zaczęły organizować łupieskie rajdy na sąsiednie ziemie zamieszkane przez Irlandczyków, zostały wycięte w pień. Część żołnierzy, którzy należeli do oddziałów Jana, przeszła na stronę Irlandczyków, ponieważ odmówił im zapłaty. Pod koniec roku na wyspie powstał chaos, z którym szczupłe siły Jana I nie potrafiły sobie poradzić, więc młody władca opuścił Irlandię. [więcej]
Grudzień 1185 Pod koniec 1185 roku nowo wybrany papież Urban III obiecał przysłać złotą koronę ozdobioną pawimi piórami, którą miano wykorzystać w czasie ceremonii koronacji Jana I na króla Irlandii. [więcej]
Sierpień 1186 Latem 1186 roku w Irlandii potraktowany toporem przez rodowitego Irlandczyka zmarł Hugon de Lacy. Henryk II postanowił wysłać na wyspę swojego najmłodszego syna. Kiedy w sierpniu 1186 roku w Chester Jan I oczekiwał na sprzyjające wiatry, dotarła do niego wiadomość o śmierci jego brata Godfryda. [więcej]
Wrzesień 1186 Jan I dowiedziawszy się o śmierci brata zrezygnował z wyprawy do Irlandii, wysyłając tam swojego przedstawiciela, a sam udał się na południe. [więcej]
Lato 1187 Latem 1187 roku Filip II najechał Berry. Na wieść o tym Jan I podążył tam z pomocą. [więcej]
Boże Narodzenie 1188 Boże Narodzenie 1188 roku Jan bez Ziemi spędził wspólnie z ojcem w Saumur.
Maj 1189 Pod koniec maja 1189 roku w La Ferte-Bernard, niedaleko Le Mans, Ryszard Lwie Serce wspólnie z Filipem II zażądali od Henryka II, aby Jan I otrzymał zgodę na udział w krucjacie do Ziemi Świętej. [więcej]
4 lipiec 1189 4 lipca 1189 roku w Colombiers schorowany Henryk II zawarł pokojowe porozumienie z Filipem II. Potem król Anglii kazał się przewieźć do Azay-le-Rideau. Tam odczytano mu listę zdrajców, którzy podjęli działania przeciwko niemu. Jednym z nich okazał się Jan bez Ziemi, syn którego ojciec chronił i na nim próbował oprzeć sukcesję swej spuścizny. Dwa dni później potężny Henryk II Plantagenet zmarł. [więcej]
20 lipiec 1189 20 lipca 1189 roku w Rouen Ryszard Lwie Serce został uznany władcą Normandii. Jan I z pewnością wziął udział w uroczystościach, tym bardziej że niedługo po nich starszy brat nadał Janowi I hrabstwo Mortain w zachodniej Normandii oraz obiecał mu w Anglii ziemie o wartości 4000 funtów. [więcej]
13 sierpień 1189 Około 13 sierpnia 1189 roku Jan I wylądował spokojnie w Dover, podczas gdy owacyjnie witany Ryszard Lwie Serce dopłynął do Portsmouth. [więcej]
29 sierpień 1189 29 sierpnia 1189 roku w Marlborough, pomimo sprzeciwu arcybiskupa Canterbury, wynikającego ze zbyt bliskiego, bo trzeciego stopnia pokrewieństwa, Jan bez Ziemi ożenił się z trzydziestoletnią Avisą z Gloucester. W związku z tym że mimo protestu episkopatu małżeństwo zostało zawarte, arcybiskup obłożył małżonków interdyktem. Kościelną karę zdjął z małżonków później papież Klemens III nakładając inne obostrzenie, a mianowicie, że para nie będzie odbywać stosunków. W praktyce istnienie takiego małżeństwa było pozbawione sensu. [więcej]
3 wrzesień 1189 3 września 1189 roku Jan I wziął udział w koronacji Ryszarda Lwie Serce, które odbyło się w opactwie westminsterskim. Jan I dostąpił zaszczytu niesienia jednego z ceremonialnych mieczy. [więcej]
17 wrzesień 1189 Około 17 września 1189 roku w opactwie Pipewell w Northamptonshire Ryszard Lwie Serce zwołał swoją pierwszą wielką radę, na której ogłosił namiestników.Jan I nie otrzymał żadnego urzędu. [więcej]
Wrzesień 1189 We wrześniu 1189 roku Jan bez Ziemi, na prośbę swego brata i króla Ryszarda I Lwie Serce, udał się na południe Walii, aby dać nauczkę zbuntowanemu Rhys-ap-Griffin'owi. [więcej]
Grudzień 1189 W grudniu 1189 roku w Canterbury Jan bez Ziemi otrzymał od brata, wyruszającego na krucjatę do Jerozolimy szczodre badania ziemskie. [więcej]
Luty 1190 W lutym 1190 roku w Normandii Jan bez Ziemi i jego przyrodni brat Gotfryd złożyli Ryszardowi I Lwie Serce przysięgę, że przez trzy najbliższe lata nie powrócą do Anglii bez zezwolenia.
Marzec 1190 W marcu 1190 roku Jan I przebywał w Akwitanii w otoczeniu wyruszającego na krucjatę do Ziemi Świętej Ryszarda Lwie Serce. Wziął wówczas udział między innymi w spotkaniu króla Anglii z jego skłóconymi namiestnikami. [więcej]
Czerwiec 1190 W czerwcu 1190 roku Ryszard Lwie Serce całą władzę w królestwie Anglii przekazał Wilhelmowi Longchampowi. Apodyktyczny namiestnik króla próbował odebrać Janowi I niektóre zamki, konfiskując Bolsover i Peak w Derbyshire. [więcej]
Styczeń 1191 Na początku roku 1191 roku Jan I dowiedział się o deklaracji złożonej w październiku 1190 roku na Sycylii przez Ryszarda Lwie Serce. Król Anglii obiecał tam Tankredowi z Lecce, że jego następcą będzie czteroletni Artur, syn królewskiego brata Gotfryda. [więcej]
24 marzec 1191 24 marca 1191 roku w Winchester Jan I uczestniczył w spotkaniu z przedstawicielami Wilhelma Longchampa. Z pewnością poruszono tam kwestię zaległych kwot, niewypłaconych królewskiemu bratu. Późniejsze wydarzenia świadczą o tym, że obie strony nie doszły wówczas do porozumienia. [więcej]
Wiosna 1191 Wiosną 1191 roku Jan bez Ziemi, łamiąc przysięgę złożoną Ryszardowi I Lwie Serce, korzystał z nieobecności brata i podróżował po Anglii, pozyskując dla siebie szlachtę i prosty lud, którego mową, jako jedyny w rodzinie królewskiej, władał płynnie.
21 czerwiec 1191 21 czerwca 1191 roku kanclerz Anglii i jednocześnie papieski legat Wilhelm Longchamp zażądał od dowódcy zamku królewskiego w Lincoln Geralda de Camville, aby ten złożył swój urząd i zaprzysiągł wierność jemu jako regentowi. Gdy Gerald de Camville odmówił, Wilhelm Longchamp rozpoczął oblężenie. Na pomoc oblężonym w Lincoln przybył Jan I, zajmując po drodze zamki Tickhill i Nottingham. [więcej]
27 czerwiec 1191 27 czerwca 1191 roku wylądował w południowej Anglii wysłannik Ryszarda Lwie Serce arcybiskup Rouen Walter de Coutances. Niezwłocznie podążył na północ, aby doprowadzić do ugody pomiędzy zwaśnionymi stronami stacjonującymi pod zamkiem Lincoln. Jan I zgodził się, aby spotkać się 28 lipca w Winchester i kontynuować negocjacje. [więcej]
28 lipiec 1191 28 lipca 1191 roku oponenci spotkali się w Winchester. Doszło do uzgodnienia porozumienia, zgodnie z którym Jan I oddał zamki Nottingham i Tickhill, w zamian uzyskując od Wilhelma Longchampa obietnicę, że po śmierci Ryszarda Lwie Serce nie poprze kandydatury Artura syna Gotfryda na króla Anglii. Oprócz tego Gerald de Canwilie zachował swój urząd, dalej sprawując funkcję dowódcy zamku królewskiego w Lincoln. [więcej]
14 wrzesień 1191 14 września 1191 roku przybył do Dover przyrodni brat Jana I Godfryd, nominowany we wrześniu 1189 roku przez Ryszarda Lwie Serce na arcybiskupa Yorku. Pojawienie się Godfryda było wbrew obietnicy, jaką złożył w lutym 1190 roku, w myśl której miał przez trzy lata nie przybywać do Anglii. Złamanie zobowiązania wywołało reakcję Wilhelma Longchampa, który kazał aresztować Godfryda, który spostrzegłszy zagrożenie schronił się w miejscowym klasztorze. Po pięciu dniach oblężenia został pojmany, wyciągnięty za nogi na zewnątrz tak, że jego głowa uderzała o bruk, a następnie uwięziony w zamku Dover. Wieść o tak niegodziwym potraktowaniu biskupa w tempie błyskawicy rozniosła się po kraju i w okamgnieniu uczyniła z niego męczennika, przysparzając Wilhelmowi Longchampowi wielu wrogów. Tę sytuację postanowił wykorzystać Jan I. [więcej]
5 październik 1191 5 października 1191 roku na wezwanie Jana I przy moście w Loddon zjawiła się spora grupa notabli. Zgromadzeni zgodnie zaaprobowali propozycję arcybiskupa Rouen Waltera de Coutances, w myśl której należało Wilhelma Longchampa pozbawić władzy. [więcej]
7 październik 1191 7 października 1191 roku doszło do starć zbrojnych oddziałów Jana I i Wilhelma Longchampa. Wystraszony brakiem poparcia londyńczyków kanclerz schronił się w Tower, dokąd późnym wieczorem przybył Jan I. [więcej]
8 październik 1191 8 października 1191 roku Jan bez Ziemi otrzymał z rąk Wielkiej Rady, powołanej z powodu nadużyć kanclerza Wilhelma Longchampa, tytuł „najwyższego zarządcy królestwa". Niepopularnego kanclerza pozbawiono stanowiska przetrzymywano w Tower, a jego miejsce zajął Walter z Rouen. Prawną podstawą tych zmian stały się listy królewskie przywiezione przez Waltera de Coutances. [więcej]
9 październik 1191 9 października 1191 roku przebywający w Tower Wilhelm Longchamp dowiedziawszy się, że został pozbawiony władzy zemdlał i musiano go ocucić zimną wodą. [więcej]
10 październik 1191 10 października 1191 roku Wilhelm Longchamp został oficjalnie pozbawiony wszystkich swoich godności w obliczu tłumu ludzi zgromadzonych poza murami miasta. [więcej]
29 październik 1191 29 października 1191 roku Jan bez Ziemi uwolnił Wilhelma Longchampa z więzienia i pozwolił mu opuścić Anglię. [więcej]
Styczeń 1192 W styczniu 1192 roku Jan I otrzymał od Filipa II propozycję, w myśl której król Francji uczyni go władcą wszystkich kontynentalnych ziem Ryszarda Lwie Serce, jeżeli Jan I poślubi jego siostrę Alicję, te samą, która była przeznaczona na żonę Ryszarda Lwie Serce, a przez długi czas była kochanką Henryka II i urodziła mu nieślubnego syna. [więcej]
28 styczeń 1192 W styczniu 1192 roku Jan bez Ziemi wspomógł atakującego Normandię Filipa II Augusta. Oprócz tego planował także poślubić Alicję, byłą narzeczoną Ryszarda I Lwie Serce. Aby przerwać ten sojusz i uchronić oba królestwa przed wojną, 28 stycznia przybyła do Anglii Eleonora Akwitańska. [więcej]
Luty 1192 Jan bez Ziemi zawiedziony fiaskiem swojego planu przywłaszczył zamki Windsor i Wallingford. [więcej]
Marzec 1192 Pod koniec marca 1192 roku w Dover pojawił Wilhelm Longchamp i zażądał przywrócenia go do władzy jako legalnego zarządcy królestwa. [więcej]
Kwiecień 1192 W kwietniu 1192 roku do Jana I goszczącego w zamku Wallingford zawędrowali baronowie przestraszeni powrotem Wilhelma Longchampa. Posłowie przybyli z prośbą o interwencję, mającą na celu niedopuszczenie do przejęcia władzy przez byłego kanclerza. Jan I po wypłaceniu z królewskiego skarbca 500 funtów zgodził się na wyznaczoną mu misję, zakończoną pełnym sukcesem. [więcej]
Styczeń-luty 1193 Na początku 1193 roku Jan bez Ziemi udał się na kontynent. Zażądał tam hołdu od normandzkich baronów, twierdząc, że Ryszarda I Lwie Serce można już traktować jako zmarłego. Kiedy tamci odmówili, udał się do Filipa II Augusta i złożył mu hołd ze wszystkich ziem Ryszarda Lwie Serce, obiecując poślubić Alicję oraz zwrócić Vexin. W zamian Filip II nadał mu hrabstwo Artois. Obaj zaczęli planować inwazję na Anglię. [więcej]
Marzec 1193 W marcu 1193 roku Jan bez Ziemi otrzymawszy od Filipa II Augusta pieniądze na wynajęcie flamandzkich najemników powrócił do Anglii. Tu próbował przejąć władzę, starając się przekonać wszystkich, że Ryszard Lwie Serce nie żyje. Gdy mu się to nie udało, pomaszerował na Londyn z żądaniem oddania władzy, lecz i ta próba zakończyła się fiaskiem. Rozzłoszczony Jan I zamknął się w swoich zamkach i rozpoczął najazdy na posiadłości swojego brata. [więcej]
Marzec 1193 Tymczasem do Anglii przybył wysłannik Ryszarda Lwie Serce przekonując wszystkich, że król żyje i niedługo powróci z niewoli do kraju. W tej sytuacji pod koniec marca 1193 roku regenci zdecydowali się przywrócić Jana I do porządku, rozpoczynając oblężenia dwóch jego głównych zamków Windsor i Tickhill. [więcej]
Kwiecień 1193 W kwietniu 1193 roku oblężenia twierdz Jana I trwały dalej. [więcej]
20 kwiecień 1193 20 kwietnia 1193 roku do Anglii przybył Hubert Walter, aby objąć godność arcybiskupa Canterbury. Głównym zadaniem przybysza było jednak zebranie gigantycznej kwoty okupu, która była niezbędna do uwolnienia Ryszarda Lwie Serce z rąk Henryka VI. [więcej]
Lato 1193 Jan I dowiedziawszy się od Filipa II o rychłym uwolnieniu Ryszarda Lwie Serce w obawie przed zemstą brata uciekł na kontynent i schronił się pod skrzydłami króla Francji. [więcej]
Jesień 1193 Jesienią 1193 roku doszło do zawarcia ugody z oblegającymi. Zbierający środki na uwolnienie Ryszarda Lwie Serce regenci zgodzili się, aby Jan I zatrzymał zamki Tickhill i Nottingham, pozbawiając go jednocześnie twierdz Windor i Wallingford. [więcej]
Jesień 1193 Jesienią 1193 roku przebywający na kontynencie Jan I otrzymał od Ryszarda Lwie Serce propozycję, w myśl której w przydatku gdy przestanie być stronnikiem Filipa II, jego posiadłości w Anglii zostaną mu zwrócone. Jan I przystał na nią, lecz gdy normandzcy monarchowie odmówili poddania się jego władzy, powrócił na dwór króla Francji. [więcej]
Styczeń 1194 W styczniu 1194 roku Jan bez Ziemi za pośrednictwem Filipa II wysłał do cesarza Henryka VI propozycję, w której w zamian za przedłużenie aresztu Ryszarda I Lwie Serce do końca września zadeklarował gotowość zapłacenia osiemdziesięciu tysięcy marek lub stu funtów wypłacanych co miesiąc tak długo, jak długo król Anglii pozostanie więźniem. [więcej]
Styczeń 1194 Pod koniec stycznia 1194 roku Jan bez Ziemi i Filip II August powiększyli swoją ofertę. Tym razem zaproponowali sto pięćdziesiąt tysięcy marek, jeżeli Henryk VI przekaże im Ryszarda I Lwie Serce lub jeśli jeszcze rok cesarz przetrzyma go w niemieckiej niewoli. [więcej]
4 luty 1194 Pomimo usilnych starań Jana I i Filipa II dążących do zatrzymania Ryszarda I Lwie Serce w cesarskim areszcie 4 lutego 1194 roku ten jednak odzyskał wolność. [więcej]
Luty 1194 W lutym 1194 roku Jan I został przez arcybiskupa Canterbury Huberta Waltera ekskomunikowany. [więcej]
13 marzec 1194 13 marca 1194 roku do Anglii powrócił Ryszard I Lwie Serce. W tym czasie siły regentów zdobywały jeden po drugim zamki Jana I, który w tym czasie przebywał w otoczeniu Filipa II.
28 marzec 1194 Do 28 marca 1194 roku jako ostatni z zamków Jana I bronił się Nottingham, lecz kiedy pod murami pojawił się Ryszard Lwie Serce, wewnątrz murów zapadła decyzja o kapitulacji.
31 marzec 1194 31 marca 1194 roku w Nottingham pod przewodnictwem Ryszarda I Lwie Serce odbyło się posiedzenie najwyższej rady. Tego dnia Jan bez Ziemi został tam wyrokiem zgromadzenia pozbawiony wszystkich dóbr. Teraz stał się Janem bez Niczego. [więcej]
15 maj 1194 12 maja 1194 roku Ryszard I Lwie Serce przybył na kontynent. Jan bez Ziemi postanowił błagać brata o darowanie win. Około 15 maja w Lisieux spotkał się z matką, a potem stanął przed królem Anglii, który wspaniałomyślnie wybaczył mu wszystkie zniewagi i błędne decyzje. Jan z wdzięczności przyłączył swoje siły do oddziałów brata. [więcej]
Maj 1194 Aby udowodnić bratu, że jest po jego stronie, Jan bez Ziemi podstępem zajął Evreux, które wcześniej przekazał Filipowi II. Podobno na ucztę zaprosił wszystkich lokalnych wielmożów, aby następnie ich pojmać i zamordować. Później ich głowy nabite na tyczki obnoszono po całym mieście. [więcej]
Lipiec 1194 Na początku lipca 1194 roku Jan bez Ziemi zainicjował oblężenie Le Vaudreuil, lecz szybka interwencja pokonanego pod Freteval Filipa II pozbawiła Anglika machin oblężniczych i zakończyła blokadę twierdzy. [więcej]
1195 W 1195 roku widząc skruchę i zaangażowanie Jana bez Ziemi w walce z Filipem II, Ryszard Lwie Serce zwrócił mu część jego ziem oraz tytułów: hrabstwa Mortain oraz Gloucester, a także baronia Eye w Suffolk. Przyznano mu również roczną rentę w wysokości 2000 funtów. [więcej]
Jesień 1198 Jesienią 1198 roku Jan I uczestniczył po stronie brata w walkach w Normandii. [więcej]
Styczeń 1199 Na początku 1199 roku relacje Jana I z Ryszardem Lwie Serce popsuły się. Rzekomo spowodował je Filip II, który listownie poinformował króla Anglii o zdradzie Jana I, a Ryszard Lwie Serce informację tę uznał za prawdziwą, więc w odwecie odebrał Janowi posiadłości w Anglii i Normandii. [więcej]
25 styczeń 1199 25 stycznia 1199 roku Jan bez Ziemi otrzymał z rąk arcybiskupa Waltera z Rouen ceremonialny miecz i złotą koronę diuków Normandii. [więcej]
Marzec 1199 Na początku marca 1199 roku Jan bez Ziemi przebywał w dolinie Loir w towarzystwie Ryszarda I Lwie Serce i Wilhelma Le Marechal.
Marzec / kwiecień 1199 Nie wiadomo gdzie przebywał Jan I w chwili śmierci Ryszarda Lwie Serce. Jedna z koncepcji dowodzi, że była do Normandia, a według drugiej hipotezy mogła to być Bretania. [więcej]
6 kwiecień 1199 6 kwietnia 1199 roku zmarł Ryszard I Lwie Serce. Przed śmiercią wyznaczył Jana bez Ziemi na swego następcę. [więcej]
14 kwiecień 1199 14 kwietnia 1199 roku Jan bez Ziemi udał się do Chinon. Tam między innymi prześwietlił skarbiec Andegawenów, który niestety okazał się pusty. [więcej]
18 kwiecień 1199 18 kwietnia 1199 roku Jan I wziął udział w mszy wielkanocnej, na której biskup Hugh wygłosił homilię. Zniecierpliwiony Jan dwukrotnie krzyknął na biskupa, aby skrócił ceremonię. Kiedy zrobił to po raz trzeci, poproszono go, aby wyszedł. [więcej]
20 kwiecień 1199 W wielkanocny poniedziałek 1199 roku Jan I o świcie wyruszył w pośpiechu do Le Mans, aby przebyć 80-kilometrową drogę w ciągu jednego dnia. [więcej]
21 kwiecień 1199 21 kwietnia 1199 roku przed świtem Jan I, przeczuwając zagrożenie, opuścił Le Mans. Dzięki temu udało mu się uniknąć niewoli. [więcej]
25 kwiecień 1199 25 kwietnia 1199 roku w Rouen Jan I bez Ziemi został koronowany na księcia Normandii, przez arcybiskupa Waltera de Coutances. [więcej]
Kwiecień 1199 Po śmierci Ryszarda Lwie Serce przez Anglię przejechał walec bezprawia. Jan I wysłał na drugą stronę kanału La Manche Wilhelma Marshala i Huberta Waltera, aby podjęli wysiłek zaprowadzenia porządku na wyspie. [więcej]
Kwiecień / maj 1199 Na przełomie kwietnia i maja 1199 roku Jan bez Ziemi wkroczył do Le Mans. [więcej]
Maj 1199 Podczas Jana I zajmowały problemy na kontynencie, William Marshal i Hubert Walter w Anglii czynili przygotowania do koronacji. [więcej]
25 maj 1199 25 maja 1199 roku Jan bez Ziemi wylądował w Sussex i w pośpiechu podążył do Londynu. [więcej]
27 maj 1199 27 maja 1199 roku w Westminsterze Jan bez Ziemi został koronowany na króla Anglii. Nowy król podczas ceremonii wręczył Williamowi Marshalowi pas earla, oczekując od niego długiej i wiernej służby. [więcej]
27 maj 1199 W dniu koronacji przybyli do Jana I posłowie króla Szkocji Wilhelma Lwa z pytaniem, czy nowy król Anglii zwróci Szkotom Northumbrię. [więcej]
Maj / czerwiec 1199 Na przełomie maja i czerwca 1199 roku Jan I przebywał w Northampton oczekując króla Szkotów Wilhelma Lwa. Niestety nie doczekał się. Zamiast władcy pojawili się posłowie, którzy przywieźli szkockie ultimatum, w myśl którego jeżeli Northumbria nie zostanie natychmiast zwrócona, to Wilhelm Lew zajmie ją siłą. Urażony Jan I powierzył wysiłek obrony północnej Anglii Wilhelmowi de Stuteville, a sam, mając w planach wyprawę na kontynent, skierował się na południe. [więcej]
20 czerwiec 1199 20 czerwca 1199 roku Jan I wypłynął z Shoreham, aby tego samego dnia wylądować pod Dieppe. [więcej]
Czerwiec 1199 Pod koniec czerwca 1199 roku Jan bez Ziemi był z matką w Rouen. Spotkał się tam ze swoją siostrą Joanną, żoną Rajmunda VI z Tuluzy. W związku z tym, że siostra narzekała na sknerstwo męża, angielski monarcha wypłacił jednorazowo Joannie 3000 marek i ufundował jej rentę. [więcej]
13 sierpień 1199 13 sierpnia 1199 roku w Rouen Jan I przyjął hołd od hrabiego Flandrii. [więcej]
16 sierpień 1199 16 sierpnia 1199 roku zakończył się rozejm pomiędzy Janem I i Filipem II. Obaj władcy zjawili się na granicy pomiędzy Les Andelys i Vernon, by wymienić poselstwa. [więcej]
18 sierpień 1199 18 sierpnia 1199 roku doszło do osobistej konfrontacji Jana II i Filipa II. Przedstawione przez obu władców żądania okazały się nie do spełnienia, więc rozpoczęto przygotowania do wojny. [więcej]
Sierpień / wrzesień 1199 Filip II rozpoczynając wojnę zajął zamek w Conches, a w połowie września zburzył zamek w Ballon. Jan I przemieścił swe siły z południowej Normandii do Maine. [więcej]
18 wrzesień 1199 18 września 1199 roku stronnikiem Jan I został jeden z najpotężniejszych baronów z Maine i Andegawenii Wilhelm des Roches. [więcej]
Wrzesień 1199 Jan I wzmocniony siłami Wilhelma des Roches przystąpił do ofensywy, w wyniku której zmusił Filipa II do wycofania się z Maine. [więcej]
22 wrzesień 1199 22 września 1199 roku Jan I wjechał do Le Mans. Tu Wilhelm des Roches doprowadził do spotkania z królewskim bratankiem - Arturem Plantagenetem synem Gotfryda Plantageneta. [więcej]
23 wrzesień 1199 23 września 1199 roku Artur Plantagenet, ostrzeżony o niebezpieczeństwie grożącym mu ze strony Jana I, wraz z matką Konstancją umknął do Angers, a potem do Tours, gdzie schronił się pod skrzydłami Filipa II Augusta. Niedługo potem Artur Bretoński złożył z należących do niego trzech andegaweńskich hrabstw hołd królowi Francji. [więcej]
Październik 1199 W drugim tygodniu października 1199 roku Jan I przybył do Normandii. Niedługo później, ulegając naciskom legata papieskiego, obie strony zgodziły się na rozejm, który miał trwać do stycznia następnego roku. [więcej]
Boże Narodzenie 1199 Boże Narodzenie 1199 roku Jan bez Ziemi spędził w Bures.
15 styczeń 1200 15 stycznia 1200 roku między Les Andelys i Gaillon Jan bez Ziemi spotkał się z Filipem II Augustem. Francuski król zrzekł się protekcji Artura Plantageneta w zamian za hołd z Normandii, Andegawenii, Maine i Bretanii oraz daninę w wysokości dwudziestu tysięcy angielskich marek. [więcej]
Styczeń 1200 W styczniu 1200 roku Jan I przyjął posłów portugalskich, którzy proponowali mu rękę córki króla Portugalii. [więcej]
Luty 1200 Pod koniec lutego 1200 roku Jan I przybył do Portsmouth. Rozpoczął opróżniać kieszenie poddanych, aby zebrać kwotę, którą zobowiązał się zapłacić władcy Francji. [więcej]
Marzec 1200 Pod koniec marca 1200 roku Jan I dotarł do Yorku, aby spotkać się z królem Szkotów Wilhelmem Lwem, lecz i tym razem nie doczekał się osobistego stawienia się oponenta, wysuwającego roszczenia do Northumbrii. [więcej]
Kwiecień 1200 W Yorku Jan I spotkał się z delegacją zakonu cystersów, która odmówiła płacenia bieżącego podatku. Król Anglii wpadł we wściekłość. Rzekomo wydał polecenie szeryfom, aby w każdy możliwy sposób dokuczali cystersom. [więcej]
Kwiecień 1200 Pod koniec kwietnia 1200 roku Jan I wypłynął do Normandii. [więcej]
18 maj 1200 18 maja 1200 roku Jan I spotkał się z Filipem II. Obaj władcy potwierdzili warunki umowy ze stycznia tego roku. [więcej]
22 maj 1200 22 maja 1200 roku Artur Plantagenet za zgodą Filipa II Augusta złożył Janowi I hołd z Bretanii. [więcej]
Czerwiec 1200 Na początku czerwca 1200 roku Jan I udał się na południe, by przemierzyć Maine, Andegawenię i Turenię. [więcej]
Czerwiec 1200 W czerwcu 1200 roku w Fontevraud Jan I odwiedził matkę. Tu powstał projekt ożenku króla Anglii z portugalską księżniczką.
5 lipiec 1200 Lipiec 1200 roku Jan I poświęcił na objazd Akwitanii i hrabstwa Poitou. 5 lipca w Lusignan hrabia La Marche Hugon IX Czarny i hrabia Angouleme Aimer Taillifer złożyli hołd Janowi I. [więcej]
10 lipiec 1200 10 lipca 1200 roku Jan I wysłał do Portugalii posłów, z zadaniem omówienia szczegółów jego małżeństwa z portugalską księżniczką. [więcej]
Lipiec 1200 Podczas objazdu hrabstwa Poitou Jan I spotkał się między innymi z wysłannikami Ottona IV Welfa, którzy oznajmili mu, że Sas jako diuk Akwitanii oczekuje różnorakich korzyści wynikających z tego faktu. Jan I odesłał ich z niczym. [więcej]
Lipiec / sierpień 1200 Na przełomie lipca i sierpnia 1200 roku podczas gdy Jan I wspólnie z Hugonem de Lusignan przemierzali Akwitanię, dotarła do nich wiadomość, że hrabia Angouleme porwał swoją córkę obiecaną Hugonowi de Lusignan za żonę. [więcej]
24 sierpień 1200 Porwanie Izabeli z Angouleme przez jej ojca było zapewne wcześniej ukartowane, ponieważ mężem czternastoletniej panny został Jan I. Ślub odbył się 24 sierpnia 1200 roku w katedrze w Angouleme. [więcej]
Wrzesień 1200 Jakiś czas po ślubie Jan I ruszył do Chinon, aby ułagodzić niezadowolonego z obrotu sprawy hrabiego La Marche Hugona de Lusignan, któremu Izabela z Angouleme została odebrana. Jako zadośćuczynienie załatwił mu za żonę jedną ze swych podopiecznych, kuzynkę Izabelli Matyldę. [więcej]
Październik 1200 Z Chinon Jan I z małżonką udali się do Normandii, aby w październiku 1200 roku stanąć na angielskiej ziemi. [więcej]
8 październik 1200 8 października 1200 roku w opactwie westminsterskim Jan I pozwolił się ukoronować po raz drugi, tym razem wspólnie z nową żoną. Później młoda para wyruszyła na objazd królestwa. [więcej]
21 listopad 1200 21 listopada 1200 roku w Lincoln król Szkotów Wilhelm Lew złożył hołd lenny Janowi I. [więcej]
Listopad 1200 Podczas pobytu w Lincoln Jan I i król Szkotów Wilhelm Lew wzięli udział w pogrzebie biskupa Lincolnu. [więcej]
Listopad 1200 Kilka dni później w Lincoln Jan I zakończył spór z cystersami. Gdy zakonnicy upadli do jego stóp, król ze łzami w oczach przeprosił ich za niedawne prześladowania i obiecał im, że ufunduje nowy klasztor cystersów. [więcej]
Boże Narodzenie 1200 Boże Narodzenie 1200 roku Jan I spędził z żoną w Guildford. [więcej]
Styczeń 1201 W styczniu 1201 roku Jan I wraz z małżonką wyruszyli w objazd hrabstw północnej Anglii. [więcej]
1201 W 1201 roku podczas wizyty w Yorku Jan I ukarał mieszkańców grzywną w wysokości 100 funtów za to, że nie przyjęli go z odpowiednimi honorami. [więcej]
1201 W 1201 roku Jan I otrzymał od wspólnoty żydowskiej 4000 marek w zamian za edykt gwarantujący im prawo do „wędrowania tam, gdzie tylko chcą, wraz ze swoim całym majątkiem, jako naszej własności". [więcej]
1201 Na początku 1201 roku Jan I nagrodził Wilhelma de Briouze, nadając mu dawne królestwo irlandzkie Limerick. [więcej]
Styczeń-luty 1201 W pierwszych miesiącach 1201 roku w Akwitanii doszło do zamieszek i buntów przeciwko władzy Jana I. Inspiratorem rozruchów był rzekomo oszukany Hugon IX de Lusignan. [więcej]
Marzec 1201 Odpowiedzią Jana I na wystąpienia w Akwitanii były represje wobec rodziny Lusignanów. Nakazał swoim ludziom na kontynencie, aby odebrali hrabstwo La Marche Hugonowi IX de Lusignan i zajęli ziemie Ralfa de Lusignan, pomimo tego że ten ostatni przebywał wówczas w Anglii pełniąc służbę u boku Jana I. [więcej]
Wielkanoc 1201 Wielkanoc 1201 roku Jan I spędził w Canterbury. Królewska para odnowiła wówczas zwyczaj noszenia koron, porzucony przez Henryka II. W tym czasie angielski monarcha rozkazał konstablowi Normandii oblegać Driencourt, zamek należący do Lusignanów. [więcej]
Kwiecień 1201 Po Wielkanocy 1201 roku Jan I otrzymał od Filipa II zaproszenie, w którym król Francji wzywał do przybycia na kontynent w celu rozstrzygnięcia sporu króla Anglii z rodziną Lusignanów. [więcej]
14 maj 1201 14 maja 1201 roku Jan I z Izabelą z Angouleme opuścili Anglię. Zatrzymali się we wspaniałej twierdzy Château Gaillard, której budowę zlecił Ryszard I Lwie Serce.
Czerwiec 1201 W czerwcu 1201 roku w pobliżu granicy normandzko-francuskiej Jan I spotkał się z Filipem II i przedstawicielami rodu Lusignanów, aby wynegocjować porozumienie w sporze. [więcej]
Czerwiec/lipiec 1201 Cztery tygodnie na przełomie czerwca i lipca 1201 roku Jan I z Izabelą z Angouleme spędzili w Paryżu, wykorzystując zaproszenie Filipa II Augusta do rezydencji Ile de la Cité. Mniej więcej w tym czasie obaj władcy przeznaczyli 2,5% swoich rocznych dochodów na wsparcie walk w Ziemi Świętej. [więcej]
Lipiec 1201 Po opuszczeniu Paryża Jan I udał się do Chinon. Tu spotkał się z wdową po Ryszardzie I Lwie Serce Berengarią, która domagała się renty po zmarłym mężu. Władca Anglii zgodził się na roczną pensję w wysokości tysiąca srebrnych marek oraz Bayeux i dwa zamki w Andegawenii. [więcej]
Jesień 1201 Twarde postępowanie Jana I wobec Lusignanów nie powiększyło kręgu jego przyjaciół. Aymar z Limoges i Rajmund z Tuluzy opowiedzieli się po stronie prześladowanego rodu, a Artur Plantagenet przeszedł na stronę króla Francji. Próby łagodzenia konfliktu podjął również Filip II. Jan I wysłał na dwór króla Francji arcybiskupa Canterbury z przeprosinami. [więcej]
Boże Narodzenie 1201 Boże Narodzenie 1201 roku Jan I spędził z żoną w Caen.
Marzec 1202 Na 25 marca 1202 roku ustalono spotkanie Jana I z Hugonem IX de Lusignan, lecz do niego nie doszło. [więcej]
28 kwiecień 1202 Na 28 kwietnia 1202 roku Jan I otrzymał do Paryża wezwanie od Filipa II Augusta. Angielski król miał złożyć hołd z Normandii oraz odpowiedzieć za krzywdy wyrządzone Huguesowi de Lusignan. Jan I zignorował wezwanie, więc tym samym dał francuskiemu monarsze pretekst do ataku na Normandię. [więcej]
Maj 1202 Pierwsze uderzenie Filipa II skierowane zostało na zamek Boutavant. Jan I w tym czasie, obserwując poczynania agresora, przygotowywał się do kontrataku. [więcej]
Maj 1202 W maju 1202 roku Jan I zdecydował się na zbrojną interwencję na kontynencie. [więcej]
Lipiec 1202 Na początku lipca 1202 roku Filip II pasował na rycerza Artura Plantageneta i nadał mu Andegawenię, Maine, Turynię i Akwitanię, czyli obszary, które miały zostać odebrane Janowi I. Następnie król Francji odebrał od bratanka angielskiego króla hołd lenny z otrzymanych terytoriów. [więcej]
Lipiec 1202 Brutalność, z jaką Jan I potraktował jeńców ujętych pod murami Mirebeau, powiększyła grono nieprzyjaciół króla. Na stronę króla Francji przeszli Guillaume des Roches i Amaury de Thouars. Między innymi z tego powodu niedługo potem Jan I utracił zamek Angers.
Monarcha nie zastosował żadnej strategii działania. Pojmanych Lusignanów, po wymuszeniu od nich hołdu, oddał za okup. Ci jednak niedługo potem złamali dane mu słowo i zaczęli wspierać Filipa II Augusta. [więcej]
30 lipiec 1202 Pod koniec lipca 1202 roku matka Jana I, zaatakowana przez połączone oddziały Hugona de Lusignan i Artura Plantageneta, schroniła się w Mirebeau, gdzie oczekiwała odsieczy. 30 lipca 1202 roku wiadomość o tym incydencie dotarła do Jana I, który niezwłocznie wyruszył na ratunek. [więcej]
1 sierpień 1202 1 sierpnia 1202 roku Jan I interweniował w Mirebeau, gdzie jego matka oczekiwała odsieczy po ataku Artura Plantageneta. Dzięki zdecydowanemu szturmowi udało się pokonać okupantów, a także pojmać i uwięzić przywódców: Artura Plantageneta i Hugona IX de Lusignan. [więcej]
2 sierpień 1202 Po zwycięskim szturmie w Mirebeau Jan I wysłał część swoich wojsk na karny rajd po Bretanii z zamiarem spustoszenia tej krainy. [więcej]
Sierpień 1202 Pojmanie tylu dobrze urodzonych osób zrobiło duże wrażenie. Na przykład Filip II dowiedziawszy się o tym zakończył oblężenie zamku w Arques. [więcej]
Sierpień 1202 Wilhelm des Roches, ten sam który 22 września 1199 roku doprowadził do pojednania Artura Plantageneta z Janem I, zaproponował swoją kandydaturę jako ponownego mediatora. Niestety król Anglii zlekceważył jego ofertę. [więcej]
10 sierpień 1202 10 sierpnia 1202 roku Jan I był już w Falaise. W miejscowym donżonie uwięził Artura Plantageneta. Resztę pojmanych przedstawicieli arystokracji kazał rozesłać do innych twierdz. Na przykład Hugon IX de Lusignan trafił do Caen. [więcej]
15 sierpień 1202 W połowie sierpnia 1202 roku Jan I kazał spalić Le Mans w ramach rewanżu za wcześniejsze poddanie się miasta jego nieprzyjaciołom. [więcej]
Wrzesień 1202 Na początku września 1202 roku Jan I zdobył Angers. [więcej]
Wrzesień 1202 Pod koniec września 1202 roku Jan I powrócił do Normandii. [więcej]
Październik 1202 Pod koniec października 1202 roku w Andegawenii podniósł się bunt. Na jego czele stanął Wilhelm des Roches. Rebelianci zaatakowali należące do Jana I miasta. [więcej]
Listopad 1202 Pierwsze dwa tygodnie listopada 1202 roku Jan I rezydował w Saumur, a potem przeniósł się do Chinon. [więcej]
Listopad 1202 Na początku listopada 1202 roku zdesperowany rozwojem sytuacji w Akwitanii Jan I, będący pod wpływem silnych emocji, rozkazał oślepić i wykastrować Artura Plantageneta, mając nadzieję, że to doprowadzi do zaprzestania wystąpień przeciwko jego władzy. Rycerz który miał wykonać wyrok wyruszył do Falaise, gdzie więziony był królewski bratanek. Kiedy zarządca zamku Hubert de Burgh dowiedział się, w jakim celu przybył wysłannik Jana I, czym prędzej wygonił poza mury niedoszłego oprawcę, a sam ogłosił, że Artur Plantagenet nie żyje. Jak się można było spodziewać, wieść o zamordowaniu bretońskiego władcy wcale nie zmniejszyła siły oporu wobec władzy Jana I, lecz fala wystąpień się wzmogła. Wówczas Hubert de Burgh ogłosił, że wiadomość o śmierci Artura Plantageneta była nieprawdziwa, że bratanek króla Anglii wciąż żyje i nikt nie uczynił mu żadnej krzywdy. [więcej]
6 listopad 1202 6 listopada 1202 roku pod wpływem wydarzeń związanych z ogłoszeniem rzekomej śmierci Artura Plantageneta Jan I rozkazał uwolnić Hugona IX de Lusignan i doprowadzić go przed królewskie oblicze. [więcej]
Grudzień 1202 Na początku grudnia 1202 roku Jan I wycofał się do Normandii, pozostawiając Tours i Angers w rękach nieprzyjaciela. [więcej]
4 grudzień 1202 4 grudnia 1202 roku Jan I uczynił Marcina Algais seneszalem Gaskonii. [więcej]
23 grudzień 1202 23 grudnia 1202 roku w Caen Jan I spotkał się z wysłannikami rodu Lusignanów i wyraził gotowość przyjęcia zakładników. [więcej]
Boże Narodzenie 1202 Boże Narodzenie 1202 roku Jan I spędził z żoną w Caen.
Styczeń 1203 W połowie stycznia 1203 roku, kiedy Jan I przebywał w okolicach Argentan, dowiedział się, że jego żona znajduje się w niebezpieczeństwie. Kiedy wyruszył z odsieczą kolejna katastroficzna wiadomość popsuła mu humor. Okazało się, że hrabia Robert z Alencon przeszedł na stronę jego przeciwników. [więcej]
Styczeń 1203 Pod koniec stycznia 1203 roku Jan I przybył do Falaise. Tu spotkał się z więzionym Arturem Plantagenetem. Próbował doprowadzić do ugody z bratankiem, lecz ten niezłomnie sprzeciwiał się, więc do porozumienia nie doszło. [więcej]
30 styczeń 1203 30 stycznia 1203 roku w Falaise Jan I wydał rozkaz, aby przewieźć do Anglii i umieścić w zamku Corfe dwóch jeńców wziętych do niewoli w Mirebeau: Warina de Craona i Maurice'a de Basuena. [więcej]
4 luty 1203 4 lutego 1203 roku w Rouen Jan I przekazał rozporządzenia, na mocy których należało przewieźć do Anglii kolejnych jeńców pojmanych na kontynencie. [więcej]
Luty 1203 Przetrzymywanie pod kluczem Artura Plantageneta, wysyłka do Anglii więzionych przedstawicieli arystokracji, oddawanie wysokich urzędów dowódcom i czynione przez nich bezprawie generowało kolejnych wrogów Jana I i z dnia na dzień poparcie dla monarchy z wyspy malało. [więcej]
Luty 1203 W połowie lutego Lusignanowie, pomimo złożonych wcześniej Janowi I obietnic oddania zakładników i zamków, ponownie się zbuntowali. [więcej]
Luty 1203 Cały luty i większą część marca 1203 roku Jan I spędził w Rouen z niepokojem przyglądając się jak traci władzę na kontynencie. [więcej]
Marzec 1203 W marcu 1203 roku baronowie z Poitou, Maine, Andegawenii i Bretanii wyruszyli do Paryża, aby złożyć hołd Filipowi II. [więcej]
3 kwiecień 1203 Na początku kwietnia 1203 roku Jan I wziął udział w morderstwie Artura Plantageneta. [więcej]
16 kwiecień 1203 16 kwietnia 1203 roku Jan I rozesłał do swych stronników listy, w których relacjonował ostatnie wydarzenia, starając się ukryć, że Artur Plantagenet nie żyje. [więcej]
23 kwiecień 1203 23 kwietnia 1203 roku Guillaume des Roches zdobył dla króla Francji Saumur, a następnie zamek Beaufort. Pod koniec miesiąca łupem Filipa II padło Le Mans. [więcej]
Wiosna 1203 Gdy Filip II rozpoczął kampanię w Normandii, Jan I podjął próbę negocjacji, oferując królowi Francji każdą sumę pieniędzy w zamian za zaprzestanie ataków. Kiedy propozycja została odrzucona, Jana I ogarnęła panika. Nie potrafił zapanować nad poddanymi. Często zmieniał miejsce rezydowania, podróżując tylko nocą. [więcej]
Czerwiec 1203 Latem 1203 roku walki w Normandii przybrały na sile. [więcej]
Lato 1203 W połowie lipca 1203 roku Jan I odzyskał położony w środkowej Normandii zamek Montfort-sur-Risle. W sierpniu król Anglii był bliski zdobycia zamków Alencon oraz Brezolles, lecz w obu przypadkach wycofał się na wieść o zbliżającej się armii francuskiej. [więcej]
Sierpień 1203 W czerwcu 1203 roku Filip II August rozpoczął oblężenie Château Gaillard.
Wrzesień 1203 We wrześniu 1203 roku Jan I najechał na Bretanię. Była to zapewne próba odciągnięcia Filipa II Augusta od pełnej sukcesów kampanii w Normandii. Jego łupem padło miasto Doi. [więcej]
Jesień 1203 Październik i listopad 1203 roku Jan I spędził na podróżach po Normandii, gdzie dominował chaos, poczucie beznadziei i zniechęcenia. Gdziekolwiek się udał, towarzyszył mu lęk przed zdradą. [więcej]
5 grudzień 1203 5 grudnia 1203 roku Jan I odpłynął z Barfleur do Anglii i już nigdy nie powrócił do Normandii, tracąc ją bezpowrotnie. [więcej]
Boże Narodzenie 1203 W grudniu 1203 roku Jan I opuścił pogrążoną w wojnie Normandię i wyprawił się na wyspę, by Boże Narodzenie spędzić w Canterbury. [więcej]
Styczeń 1204 W pierwszym tygodniu stycznia 1204 roku w Oksfordzie Jan I zwołał radę, która wyraziła zgodę na wsparcie finansowe i militarne organizowanej przez króla kampanii w Normandii. [więcej]
Luty 1204 W lutym 1204 roku posłowie Jana I udali się do Irlandii z prośbą o posiłki na kampanię w Normandii. [więcej]
6 marzec 1204 6 marca 1204 roku po półrocznym oblężeniu bez namacalnych szans na odsiecz poddała się twierdza Château Gaillard. Tego samego dnia Jan I wydał rozkazy dotyczące zwierząt, które miały być schwytane w lesie New Forest i przetransportowane na okrętach do Normandii. [więcej]
31 marzec 1204 31 marca 1204 roku zmarła matka Jana I wielka Eleonora Akwitańska.
1204 W 1204 roku Jan I planując kampanię na kontynencie ogłosił pobór podatku scutage. [więcej]
Kwiecień 1204 W połowie kwietnia 1204 roku dotarło do Filipa II poselstwo Jana I z propozycją pokoju. Król Francji kontynuując pełną sukcesów kampanię w Normandii nie był zainteresowany pokojową ugodą. [więcej]
Maj 1204 Wiosną 1204 roku w ręce Filipa II dostały się kolejne normandzkie miasta: Argentan i Falaise, Domfront, Caen, Bayeux i Lisieux. [więcej]
Czerwiec 1204 Na początku czerwca 1204 roku dowódca obrony Rouen Piotr de Préaux uzgodnił z Filipem II układ, zgodnie z którym doszło do zawieszenia broni na okres trzydziestu dni, w ciągu których miała z Anglii dotrzeć pomoc dla oblężonych, ale w przypadku gdyby ratunek z wyspy nie dotarł, wówczas Rouen miało zostać poddane. Do Jana I dotarł poseł z tą wiadomością, lecz król Anglii nie był w stanie wspomóc oczekujących na jego odsiecz. [więcej]
24 czerwiec 1204 24 czerwca 1204 roku skapitulowało Rouen. Tym sposobem cała Normandia po 139 latach ta przeszła w ręce Filipa II Augusta. [więcej]
Sierpień 1204 W sierpniu 1204 roku Filip II triumfalnie wkroczył do Poitiers. Tym sposobem Jan I utracił Poitou. [więcej]
Jesień 1204 Jesienią 1204 roku Jan I skonfiskował angielskie posiadłości tych, którzy złożyli przysięgę wierności Filipowi II. [więcej]
1204 W drugiej połowie 1204 roku Jan I zlecił wybudowanie nowego kamiennego zamku w Dublinie. Równocześnie uczynił Dublin jedynym miejscem w Irlandii, gdzie można było bić monetę. [więcej]
2 listopad 1204 2 listopada 1204 roku Jan I nakazał Wilhelmowi de Briouze zwrot nadanego mu na początku 1201 roku miasta Limerick. [więcej]
9 listopad 1204 9 listopada 1204 roku Jan I przeprowadził pieniężną reformę, mającą na celu wzmocnienie angielskiej waluty. [więcej]
Jesień 1204 Jesienią 1204 roku król Kastylii Alfons VIII rozpoczął kampanię w Gaskonii, która należała się mu jako posag Eleonory siostry Jana I. W ciągu kilku miesięcy agresor zajął niemal całą krainę. [więcej]
1204 W 1204 roku Jan I sfinansował remont zamków w Yorku, Tickhill i Carlisle. [więcej]
Styczeń 1205 W połowie stycznia 1205 roku w Londynie Jan I zwołał posiedzenie rady królewskiej. W obliczu realnej perspektywy inwazji sił Filipa II na Anglię próbowano znaleźć sposób zagwarantowania bezpieczeństwa. [więcej]
Luty 1205 W lutym 1205 roku Jan I wyruszył na objazd północnych rubieży swojego kraju. [więcej]
6 marzec 1205 Na początku marca 1205 roku Jan I rezydował w Yorku, gdzie 6 marca Ranulf z Chester obdarowany został przez króla ziemiami położonymi w Yorkshire. [więcej]
Marzec 1205 Pod koniec marca 1205 roku w Oksfordzie Jan I uczestniczył w zgromadzeniu angielskiego możnowładztwa. Przyjął tam hołd wierności za cenę pewnych ustępstw. [więcej]
Kwiecień 1205 Pod obradach w Oksfordzie Jan I podążył do Winchesteru, gdzie ogłosił powszechną mobilizację. Zgodnie z królewskim rozporządzeniem do 1 maja 1205 roku w Londynie miała się skoncentrować armia zdolna do wojny z Filipem II. [więcej]
Kwiecień 1205 Pod koniec kwietnia 1205 roku Jan I napisał list do mieszkańców Bordeaux, stale opierających się atakom króla Kastylii Alfonsa VIII, dziękując im za lojalną służbę. [więcej]
Kwiecień-maj 1205 Przez cały kwiecień i część maja 1205 roku Jan I skupił swoje działania na przygotowaniach do inwazji na kontynent w celu odzyskania utraconych terytoriów. [więcej]
21 maj 1205 21 maja 1205 roku Jan I przybył do Northampton, gdzie odbywała się koncentracja wojsk przed wyprawą na kontynent. [więcej]
26 maj 1205 26 maja 1205 roku Jan I pomaszerował ze swoją armią do Portsmouth, gdzie czekała flota gotowa do wypłynięcia. [więcej]
Maj 1205 W Portsmouth Jan I dowiedział się o zdradzie Wilhelma Marshala. Okazało się, że ów earl, którego król Anglii niedługo po swej koronacji wyniósł do tej godności, złożył hołd Filipowi II. [więcej]
Maj 1205 Zachowanie Wilhelma Marshala było dla Jana I niebotycznym policzkiem. Próbując wyjść z tej sytuacji z twarzą zaproponował earlowi udział w kampanii w Poitou, lecz ten odmówił. Na domiar złego reszta baronów nie nabrała odwagi, aby skrytykować postępowanie Wilhelma Marshala. [więcej]
Czerwiec 1205 Na początku czerwca 1205 roku sprzeciw baronów uniemożliwił Janowi I wyprawę w celu odzyskania posiadłości kontynentalnych Plantagenetów. Na czele opozycji stanęli Wilhelm Marshal i arcybiskup Canterbury Hubert Walter. Dzięki temu Filip II August dalej powiększał swój stan posiadania w Normandii i Andegawenii. [więcej]
10 czerwiec 1205 Około 10 czerwca 1205 roku zrozpaczony niespodziewaną zmianą sytuacji Jan I z niesłychanym żalem popłynął z Portsmouth do Winchester. [więcej]
12 czerwiec 1205 Dwa dni później Jan I w poczuciu swej bezsilności powrócił do Portsmouth, wszedł na pokład okrętu i wyruszył w morze. Niektórzy podejrzewali, że sam postanowił odbić terytorium swoich przodków. Jednak okazało się, że były to tylko zwykłe insynuacje, ponieważ król Anglii po dwóch dniach na morzu wylądował w Zatoce Studland w Dorset. [więcej]
16 czerwiec 1205 16 czerwca 1205 roku Jan I wpłynął do zatoki Studland w Dorset. [więcej]
22 czerwiec 1205 Około 22 czerwca 1205 roku Jan I skierował się w głąb wyspy i tam przez dwa tygodnie odwiedzał swoje ulubione zamki i dwory myśliwskie w Dorset i Wiltshire. [więcej]
23 czerwiec 1205 23 czerwca 1205 roku Jan I otrzymał wiadomość, iż zamek w Chinon dostał się w ręce Filipa Augusta. [więcej]
Czerwiec 1205 Pod koniec czerwca 1205 roku opuścił Anglię nieślubny syn Jana I Godfryd, który udał się na kontynent z zamiarem ataku na Poitou. Niedługo potem król Anglii wysłał do Poitou kolejny oddział rycerzy. Dowodził nimi jego przyrodni brat Wilhelm hrabia Salisbury. [więcej]
Czerwiec 1205 Prawdopodobnie jeszcze w czerwcu 1205 roku Jan I ogłosił po raz kolejny pobór podatku scutage, co szczególnie w północnej części kraju spotkało się z dużym niezadowoleniem. [więcej]
13 lipiec 1205 13 lipca 1205 roku zmarł arcybiskup Canterbury Hubert Walter jeden z głównych oponentów Jana I. Była to wiadomość, która wprawiła w dobry humor angielskiego monarchę. [więcej]
15 lipiec 1205 15 lipca 1205 roku Jan I przybył do Canterbury, aby dopilnować wyboru odpowiedniego kandydata na arcybiskupa miejscowej placówki. [więcej]
Lipiec 1205 W Canterbury Jan I, widząc, że mnisi i biskupi nie mogą dojść do porozumienia w kwestii wyboru arcybiskupa Canterbury, zaproponował, aby problem rozstrzygnął papież. Wybory odroczono do końca listopada. [więcej]
Grudzień 1205 W grudniu 1205 roku Jan I siłą narzucił mnichom i biskupom swoją wolę przy wyborze arcybiskupa Canterbury. Na jego życzenie wybrany został Jan de Gray. [więcej]
Boże Narodzenie 1205 Boże Narodzenie 1205 roku Jan I spędził w Oksfordzie. [więcej]
Styczeń 1206 W styczniu 1206 roku Jan I podążył na północ. Głównym celem jego ekspedycji było spotkanie z władcą Szkotów. [więcej]
Luty 1206 W lutym 1206 roku Jan I złożył wizytę w nowo przejętym zamku Knaresborough w North Yorkshire, który nabył jako zabezpieczenie niezapłaconego podatku za możliwość odziedziczania majątku. [więcej]
Kwiecień 1206 W kwietniu 1206 roku na fali reform administracyjnych Jan I nakazał konfiskatę pięciu ziem, które dotąd należały do Wilhelma de Briouze. [więcej]
29 kwiecień 1206 29 kwietnia 1206 roku kancelaria królewska Jana I wydała rozporządzenie, w myśl którego urzędnicy królewscy z Southampton dostali pozwolenie na zarekwirowanie każdego ze znajdujących się w sąsiednich portach statków, których rozmiary pozwalały przewieźć na nich co najmniej osiem koni. [więcej]
19 maj 1206 19 maja 1206 roku Jan I przybył na wybrzeże w Hampshire. Na miejscu okazało się, że statków niezbędnych do przewiezienia ludzi i sprzętu ma kontynent jest ciągle za mało. [więcej]
27 maj 1206 27 maja 1206 roku Jan I otrzymał wiadomość z Rzymu, z której dowiedział się, że papież anulował wybór Jana de Gray na arcybiskupa Canterbury. [więcej]
28 maj 1206 28 maja 1206 roku Jan I wylądował na wyspie Wight, a na początku czerwca wyruszył do Akwitanii. [więcej]
8 czerwiec 1206 8 czerwca 1206 roku Jan I dotarł do La Rochelle. [więcej]
Czerwiec 1206 Po przybyciu Jan I umocnił swoją pozycję w regionie, którego centrum stanowiło miasto Saintes, a następnie skierował się do Gaskonii, zmuszając króla Kastylii Alfonsa VIII do wycofania się. [więcej]
Lipiec 1206 W lipcu 1206 roku udało się Janowi I po dwutygodniowym oblężeniu zdobyć ufortyfikowane miasto Montauban, w którym zamknęli się zwolennicy króla Kastylii Alfonsa VIII. [więcej]
21 sierpień 1206 Około 21 sierpnia 1206 roku Jan I przybył do Niort, następnie pomaszerował na wschód przez Poitou aż do granicy z Berry. Tam przyjął hołd od wicehrabiego Thouars. [więcej]
Wrzesień 1206 Na początku września 1206 roku Jan I wkroczył do Andegawenii. Przez tydzień rezydował w Angers. W połowie września dotarł do granicy z Maine. [więcej]
12 październik 1206 Pomyślny pochód Jana I zakończył się, gdy na arenie pojawiła się armia Filipa II. Król Anglii postanowił się wycofać. 12 października powrócił do Niort. [więcej]
26 październik 1206 26 października 1206 roku Jan I podpisał rozejm z Filipem II Augustem. [więcej]
Listopad 1206 Na początku listopada 1206 roku Jan I powrócił do La Rochelle, a w połowie miesiąca wypłynął kierując się w stronę Anglii. [więcej]
12 grudzień 1206 12 grudnia 1206 roku Jan I dopłynął do Portsmouth. Następnego dnia wydał polecenie zgromadzenia 1500 kur, 5000 jajek, 20 wołów, 100 świń i 100 owiec, aby uczcić sukces powracającego króla. [więcej]
Grudzień 1206 W grudniu 1206 roku na skutek braku zgody wśród mnichów z Canterbury Innocenty III wybrał swojego kandydata na urząd arcybiskupa Canterbury. Został nim Stephen Langton. Kolejnym krokiem papieskiej kancelarii było wysłanie listu do Jana I. [więcej]
8 styczeń 1207 Od początku stycznia 1207 roku Jan I skupił swoje działania na pozyskaniu środków na kolejną kampanię w Akwitanii. Po Nowym Roku udał się do Canterbury, a 8 stycznia 1207 roku w Londynie wziął udział w spotkaniu z Wielką Radą. [więcej]
5 luty 1207 Na początku lutego 1207 roku ponownie zebrała się Wielka Rada. Podczas szczytu Kościół angielski odmówił Janowi I finansowego wsparcia na kampanię w Akwitanii. Wówczas król ogłosił powszechny podatek, który miał wynosić 7,5%. Ciężar fiskalny miał być pobierany od dochodów i od majątku. [więcej]
Marzec 1207 Po zatwierdzeniu przez Wielką Radę powszechnego podatku urzędnicy Jana I rozpoczęli jego pobór. Wyznaczanie kwoty należności odbywało się na podstawie zadeklarowanych dochodów i posiadanego majątku. W przypadku zaniżania wartości zysków lub posiadłości stosowano więzienie i konfiskatę dóbr na rzecz króla. [więcej]
Wiosna 1207 Wiosną 1207 roku Jan I rezydował w Hampshire, Northamptonshire i Dorset. Jego zainteresowania skupiały się głównie na polowaniach. W tym czasie naczelny leśniczy królestwa Hugon de Neville przemierzał Kornwalię, Devon, Hampshire, Northumberland, Rutland i Surrey, aby zebrać dodatkowe środki finansowe dla swego króla. Te ekstra fundusze pochodziły zwykle z kar i mandatów, które płacili poddani. [więcej]
Kwiecień 1207 Król Anglii odmówił przyjęcia papieskiej decyzji w sprawie wyboru arcybiskupa Canterbury. W kwietniu 1207 roku Jan I wysłał z Lambeth do Innocentego III stosowny list, w którym król nie krył swego rozczarowania papieskim przymusem. [więcej]
1207 W 1207 roku przyrodni brat Jana I arcybiskup Yorku Godfryd próbował odmówić zapłaty podatku, lecz król nie okazał łaski i nie uchylił obowiązku zapłaty. W konsekwencji owoc romansów Henryka II udał się na wygnanie. [więcej]
17 czerwiec 1207 17 czerwca 1207 roku w Viterbo Innocenty III osobiście konsekrował Stefana Langtona. [więcej]
23 czerwiec 1207 23 czerwca 1207 roku Jan I odwiedził Odiham. Tu dogonił go list Innocentego III, w którym papież odrzucał argumenty angielskiego monarchy i podtrzymywał swoje stanowisko w sprawie wyboru Stefana Langtona na stanowisko arcybiskupa Canterbury. Irytacja Jana I sięgnęła zenitu. W konsekwencji król ogłosił, że każdy uznający Stefana Langtona jako arcybiskupa Canterbury zostanie potraktowany jako wróg publiczny. Następnie zlecił swoim dwom zaufanym rycerzom - Fulkowi de Cantilupe i Reginaldowi z Cornhill, szeryfowi Kentu, aby pozbyli się mnichów z Canterbury. [więcej]
27 czerwiec 1207 27 czerwca 1207 roku rycerze Jana I wpadli do klasztoru w Canterbury i gwałtem wypędzili rezydujących tam mnichów. [więcej]
28 czerwiec 1207 Około 28 czerwca 1207 roku Jan I zjawił się w Winchester, zapewne aby odwiedzić królową. [więcej]
Lato 1207 Na początku lata 1207 roku do Jana I przybył z Irlandii ogarniętej wojną domową Walter de Lacy. [więcej]
Sierpień 1207 Pod koniec sierpnia 1207 roku Innocenty III nakazał biskupowi Rochester, aby ekskomunikował Reginalda z Cornhill i Fulka de Cantilupe, czyli rycerzy Jana I, którzy brali udział w akcji wypędzania mnichów w Canterbury. [więcej]
28 sierpień 1207 28 sierpnia 1207 roku Innocenty III wysłał do biskupów Londynu, Worcester i Ely listy, w których namawiał hierarchów Kościoła do złożenia wizyty królowi Anglii i podjęcia próby nakłonienia go do uznania Stefana Langtona arcybiskupem Canterbury. [więcej]
Wrzesień 1207 Pod koniec września 1207 roku urzędnikom Jana I udało się wycisnąć z poddanych ponad 60 000 funtów. [więcej]
1 październik 1207 We wrześniu 1207 roku Jan I przebywał głównie w Winchester. Było to związane ze zbliżającym się terminem rozwiązania ciąży królowej. Narodzony 1 października 1207 roku Henryk uczynił króla Anglii ojcem. [więcej]
19 październik 1207 Około 19 października 1207 roku w Winchester gośćmi Jana I byli biskupi, którzy przybyli z otrzymaną od Innocentego III misją, celem której było nakłonienie króla Anglii do uległości i aprobaty Stefana Langtona jako arcybiskupa Canterbury. Jan I - jak można było się spodziewać - odmówił prośbom biskupów. [więcej]
Listopad 1207 Na początku listopada 1207 roku w królewskim dworze Woodstock Jan I zorganizował zjazd możnowładców, na którym przedstawił wszystkim zebranym nowe prawa. [więcej]
13 listopad 1207 13 listopada 1207 roku Jan I wydał rozkaz aresztowania Godfryda Marsha seneszala Wilhelma de Briouze. [więcej]
19 listopad 1207 19 listopada 1207 roku Innocenty III wysłał do angielskich biskupów pismo, w którym wobec oporu Jana I nakazywał im nałożenie interdyktu na króla. [więcej]
5 grudzień 1207 5 grudnia 1207 roku Jan I nadał Walterowi de Lacy część władztwa Wilhelma de Briouze. Królewskie działania miały zapewne na celu skłócenie teścia z zięciem. [więcej]
Boże Narodzenie 1207 Boże Narodzenie 1207 roku Jan I spędzał w Windsorze. Mniej więcej w tym czasie biskupi Londynu, Worcester i Ely podjęli kolejną próbę przekonania króla do uległości wobec papieża. [więcej]
21 styczeń 1208 21 stycznia 1208 roku Jan I wysłał biskupom list, w którym oświadczył, że jest skłonny podporządkować się woli Innocentego III i zaaprobować wybór Stefana Langtona na arcybiskupa Canterbury. W zamian oczekiwał ze strony papieża akceptacji królewskich praw, godności i wolności. [więcej]
20 luty 1208 20 lutego 1208 roku Jan I skierował pismo do żeglarzy zamieszkujących wybrzeża Walii, zakazując im pod karą utraty życia i konfiskaty majątku przewozić kogokolwiek przez Morze Irlandzkie. [więcej]
12 marzec 1208 12 marca 1208 roku w Winchester Jan I spotkał się z papieskim posłem magistrem Szymonem Langtonem, bratem Stefana Langtona. Wysłannik Innocentego III wyraźnie dał do zrozumienia królowi, że jeżeli chodzi o wybór arcybiskupa Canterbury, to w tej materii nie ma przestrzeni do negocjacji. Król jedynie może zaakceptować wolę głowy Kościoła, gdyż w przeciwnym przypadku zostanie poczęstowany klątwą. [więcej]
23 marzec 1208 W związku z tym że Jan I nie zaakceptował papieskiego kandydata na arcybiskupa Canterbury i rok wcześniej wygnał stamtąd mnichów, 23 marca 1208 roku we wszystkich kościołach w Anglii został odczytany tekst interdyktu nałożonego na całą Anglię. Tym sposobem zawieszono wszelkie sakralne posługi. Nie odprawiano mszy, nie brzmiał dźwięk kościelnych dzwonów, nie wysłuchiwano spowiedzi, nie grzebano zmarłych w poświęconej ziemi itd. [więcej]
Marzec 1208 W związku ze zbliżającym się terminem zakończenia rozejmu z Filipem II w marcu 1208 roku Jan I wydał skierowany do wszystkich ludzi zamieszkujących tereny wybrzeża rozkaz, aby przygotowali swoje statki tak, by 1 czerwca mogły one wyjść z Portsmouth i popłynąć na kontynent. [więcej]
24 marzec 1208 Dzień po odczytaniu papieskiego interdyktu w Anglii rozpoczęła się fala represji wobec duchownych. Urzędnicy Jana I przystąpili do zajmowania dóbr i posiadłości należących do księży i mnichów. [więcej]
Kwiecień 1208 Wojna z Kościołem, na którą zdecydował się król, była dla niego niepokojącym przeżyciem. Papież mógł na przykład poprzez klątwę zwolnić poddanych z obowiązku wierności wobec władcy. Jan I postanowił bronić się przed możliwym buntem. Między innymi nakazał niepewnym przedstawicielom szlachty oddanie pod królewską opiekę swoich synów lub bratanków. Kiedy funkcjonariusze Jana I przybyli do posiadłości Wilhelma de Briouze, jego żona odpowiedziała:

„Nie oddam moich synów waszemu panu, królowi Janowi, gdyż nikczemnie zamordował on swojego bratanka Artura, którym winien był się zaopiekować, jak nakazywał honor."

[więcej]
Kwiecień 1208 W połowie kwietnia 1208 roku Jan I wysłał szeryfa Gloucester do Walii, aby zaatakować posiadłości Wilhelma de Briouze. [więcej]
22 / 23 kwiecień 1208 22 lub 23 kwietnia 1208 roku w Gloucester cała rodzina Wilhelma de Briouze stawiła się przed Janem I. Była wśród nich również żona Wilhelma, Matylda. Obu stronom udało się wynegocjować porozumienie. [więcej]
Maj 1208 W maju 1208 roku szeryf Lincoln Tomasz de Moulton został za długi aresztowany i uwięziony w zamku Rochester. [więcej]
Maj 1208 Pod koniec maja 1208 roku Jan I przybywszy do Portsmouth ujrzał, że przygotowania do inwazji na kontynent są w proszku. Z tego powodu nakazał między innymi ukarać mieszkańców Cinque Ports. Król ustalił nowy termin koncentracji jednostek pływających na wrzesień 1208 roku, a sam udał się na objazd północnej Anglii. [więcej]
Lato 1208 W 1208 roku zmarł biskup Durham. Latem tego samego roku Jan I udał się tam, aby osobiście nadzorować konfiskatę biskupich posiadłości. Potem podążył na zachód do Cumbrii na spotkanie z Robertem de Vieuxpont. [więcej]
1208 W 1208 roku Hubert de Burgh, ten sam który w 1202 roku zignorował rozkaz Jana I nakazujący oślepienie Artura Plantageneta, został wyniesiony do godności szeryfa Lincoln. [więcej]
16 wrzesień 1208 16 września 1208 roku Jan I rozkazał, aby część floty zgromadzonej w Portsmouth udała się na północ w celu zlikwidowania buntu Wilhelma de Briouze powstałego w Walii. Po dwóch tygodniach królewskie oddziały zlikwidowały rebelię, a Wilhelm de Briouze wraz z rodziną ukrył się w Irlandii. [więcej]
Październik 1208 Jesienią 1208 roku Jan I zażądał od Wilhelma de Briouze wydania zakładników oraz wysłał swoich ludzi, aby pojmali jego rodzinę. [więcej]
Październik 1208 Po ucieczce Wilhelma de Briouze do Irlandii Jan I uczynił Jana de Gray justycjariuszem Irlandii, zastępując zdyskredytowanego Meilera FitzHenryego. [więcej]
8 październik 1208 Gdy Wilhelm de Briouze opuścił Walię, do buntu przystąpił inny walijski książę Gwenwynwyn. 29 września 1208 roku Jan I nakazał wszystkim swoim rycerzom, aby wsparli FitzHerberta w walkach przeciwko rebeliantom. 8 października bunt był zakończony. Gwenwynwyn osobiście stanął przed Janem I w Shrewsbury z przeprosinami i prośbą o łaskę. W zamian za darowanie życia książę musiał dostarczyć 20 zakładników, lecz wszystkie jego ziemie zostały skonfiskowane. [więcej]
Październik 1208 Pod koniec października 1208 roku Jan I przybył do Westminsteru. [więcej]
Styczeń 1209 W styczniu 1209 roku Jan I na czele dużej armii wkroczył do w Shrewsbury, aby zlikwidować rebelię swojego zięcia Llywelyna władcy księstwa Gwynedd. [więcej]
12 styczeń 1209 12 stycznia 1209 roku Innocenty III wystosował do Jana I pismo, w którym zagroził mu ekskomuniką. [więcej]
Marzec 1209 W marcu 1209 roku Jan I, zdając sobie sprawę jak groźna dla niego mogłaby być papieska ekskomunika, podjął próby obłaskawienia Innocentego III. [więcej]
Wiosna 1209 Wiosną 1209 roku Jan I zlikwidował wszystkie sądy objazdowe. Konsekwencją tej decyzji była dla poddanych konieczność podążania za królem, ponieważ od tego momentu wszystkie sprawy musiały być rozpatrywane przed jego majestatem. [więcej]
24 kwiecień 1209 24 kwietnia 1209 roku w Newcastle Jan I spotkał się z królem Szkotów Wilhelmem Lwem. Celem szczytu miało być zawarcie pokojowego porozumienia. [więcej]
28 maj 1209 28 maja 1209 roku w zamku Arundel w Sussex Jan I dowiedział się od szpiega, który przybył z Francji, że doszło do francusko-szkockiego sojuszu. Informacja ta spowodowała królewską furię i zerwanie pokojowych rozmów ze Szkotami. W odwecie Jan I zażądał, aby Wilhelm Lew przekazał mu swojego syna Aleksandra i poddał trzy zamki położone przy granicy Szkocji. [więcej]
Lipiec 1209 Król Szkotów Wilhelm Lew odrzucił ultimatum Jana I z maja 1209 roku. To oznaczało wojnę. W ostatnim tygodniu lipca król Anglii wymaszerował z Nottingham i skierował się na północ. [więcej]
Sierpień 1209 Na początku sierpnia 1209 roku w Norham Wilhelm Lew poddał się Janowi I. Król Szkotów przyjął na siebie ciężar upokarzających warunków zawartego pokoju. Między innymi musiał oddać pod opiekę króla Anglii swoje nastoletnie córki Małgorzatę i Izabelę oraz zapłacić trybut w wysokości 15 000 marek. [więcej]
9 sierpień 1209 9 sierpnia 1209 roku w Dover podczas spotkania negocjatorów Jana I z posłami papieża udało się wypracować kompromis, w myśl którego Stefan Langton miał zostać arcybiskupem Canterbury, a wygnani w 1207 roku mnisi mieli powrócić do swego klasztoru. [więcej]
23 sierpień 1209 Pomimo że istniało już zawarte 9 sierpnia 1209 roku w Dover i gotowe do podpisania porozumienie papieża z królem Anglii, Jan I dalej grał na zwłokę. Pismem z 23 sierpnia 1209 roku zaprosił papieskich posłów do Northampton w celu kontynuowania negocjacji. W konsekwencji angielski monarcha otrzymał 2 września odpowiedź, z której jasno wynikało, że dalszych rokowań nie będzie i jeżeli nie zaakceptuje warunków w takiej postaci, w jakiej istnieją, to w przeciągu dwóch tygodni zostanie ekskomunikowany. [więcej]
13 wrzesień 1209 Na początku września 1209 roku Jan I udał się do Marlborough. Stąd 13 września wysłał do Stefana Langtona pismo z zaproszeniem do kontynuowania rozmów. [więcej]
Wrzesień 1209 Pod koniec września 1209 roku na królewskie żądanie przybyli do Marlborough poddani, aby złożyć przysięgę wierności zarówno Janowi I, jak i jego synowi, Henrykowi III. [więcej]
Październik 1209 Na początku października 1209 roku Jan I, dowiedziawszy się o przybyciu do Dover Stefana Langtona, przybył do zamku Chilham. Do bezpośredniego spotkania adwersarzy jednak nie doszło. Król Anglii nie chcąc kompromisu z papieżem powrócił do Londynu, przekazując Stefanowi Langtonowi sugestię, aby dla własnego dobra powrócił do Francji. [więcej]
Październik 1209 W 1209 roku papież Innocenty III ekskomunikował Jana I. [więcej]
Grudzień 1209 Początkowo ekskomunika Jana I spędzała mu sen z powiek. Obawiał się, że w Anglii mogło dojść do powszechnej rebelii lub inwazji obcych sił z kontynentu. Nic takiego nie nastąpiło. Jedynym efektem wykluczenia Jana I ze wspólnoty chrześcijańskiej było wygnanie poza granice pozostających jeszcze w Anglii członków episkopatu i konfiskata ich dóbr. W Boże Narodzenie 1209 roku jedynym rezydującym w Anglii biskupem był Piotr des Roches. [więcej]
Boże Narodzenie 1209 Boże Narodzenie 1209 roku Jan I spędził w Windsorze w otoczeniu szlachty. Wśród nich zabrakło przebywających w Irlandii: Wilhelma Marshala, Waltera de Lacy i Wilhelma de Briouze. [więcej]
Wiosna 1210 Wiosną 1210 roku uwaga Jana I koncentrowała się głównie na ściąganiu podatku potrzebnego na inwazję w Irlandii. [więcej]
Wiosna 1210 Kiedy wieści o przygotowywanej przez króla Anglii inwazji dotarły do Irlandii, Wilhelm Marshal jako pierwszy z wielkich baronów przybył do Anglii, aby ułożyć się z Janem I. Następnym był Wilhelm de Briouze. [więcej]
Maj 1210 W połowie maja 1210 roku gotowy do zbrojnej wyprawy na Irlandię Jan I przybył do Bristolu, a pod koniec miesiąca dotarł do walijskiego hrabstwa Pembrokeshire. [więcej]
Czerwiec 1210 Siły zgromadzone na początku czerwca 1210 roku w pobliżu Haverford były imponujące. Jan I czynił ostatnie przygotowania do wyprawy. [więcej]
19 czerwiec 1210 19 czerwca 1210 roku flota Jana I opuściła Hereford, rozpoczynając inwazję na Irlandię. Następnego poranka wylądowała w pobliżu Waterford. [więcej]
28 czerwiec 1210 28 czerwca 1210 roku Jan I przebywał w Dublinie. Tego dnia do króla Anglii przybyli wysłannicy Waltera de Lacy’ego z ofertą podporządkowania się. [więcej]
Lipiec 1210 W lipcu 1210 roku Jan I rozpoczął pościg za zbuntowanym Hugonem de Lacy. Po drodze zajmował poddające się jego władzy zamki. Pewnego dnia dotarł do Carrickfergus, najwspanialszej i najpotężniejszej twierdzy rodziny de Lacy. Po krótkim oblężeniu zamek poddał się. Hugonowi de Lacy udało się zbiec na Wyspę Man, a potem do Francji. [więcej]
18 sierpień 1210 18 sierpnia 1210 roku Jan I wkroczył ponownie do Dublina, a tydzień później zadowolony z irlandzkiej kampanii pożeglował z powrotem do Walii. [więcej]
Wrzesień 1210 We wrześniu 1210 roku Jan I rozkazał aresztować wszystkich żydowskich poddanych oraz skonfiskować ich księgi finansowe. Akcja ta skończyła się ogromnym podatkiem, który zasilił królewski skarbiec. [więcej]
Wrzesień 1210 We wrześniu 1210 roku Jan I wysłał zbrojne oddziały do Walii jako wsparcie dla Rhysa Grygowa, który pomagał królowi zdobyć zamek Llandovery, należący do królewskiego zięcia Llywelyna. [więcej]
Jesień 1210 Jesienią 1210 roku zagłodzona została więziona przez Jana I Matylda de Briouze. Wieść o tym okrucieństwie angielskiego monarchy z prędkością geparda obiegła Europę. Poparcie poddanych dla króla kolejny raz spadło. [więcej]
Jesień 1210 Jesienią 1210 roku Jan I wydał pismo, w którym uzasadniał swoje postępowanie przeciwko Wilhelmowi de Briouze. [więcej]
Jesień 1210 Jesienią 1210 roku fiskalny ucisk Jana I dotknął również cystersów, pomimo tego że byli oni zwolnieni z podatków. [więcej]
Maj 1211 W maju 1211 roku Jan I przybył do Chester, skąd rozpoczął kampanię przeciwko swojemu zięciowi Llywelynowi. [więcej]
Lipiec 1211 W lipcu 1211 roku Jan I wyruszył do Walii na kolejną kampanię, celem której były posiadłości królewskiego zięcia Llywelyna. [więcej]
11 sierpień 1211 Llywelyn był w stanie wytrzymać napór teścia do sierpnia 1211 roku. Znalazłszy się w beznadziejnej sytuacji wysłał żonę do Jana I, aby błagała ojca o litość. 11 sierpnia 1211 roku zawarto porozumienie, na mocy którego Llywelyn zachował jedynie włości położone w Snowdonii. Zobligowany został również do przekazania zakładników i 20 000 sztuk bydła. [więcej]
Sierpień 1211 W sierpniu 1211 roku, po zakończonej sukcesem kampanii przeciwko Llywelynowi, Jan I przyjął wysłanników Innocentego III. Byli nimi subdiakon Pandulf i Durand, mistrz z zakonu templariuszy. Do spodziewanego porozumienia na linii Rzym - Londyn nie doszło. [więcej]
Jesień 1211 Jesienią 1211 roku Jan I wysłał na południe Walii armię, w celu podporządkowania książąt, którzy do tej pory utrzymywali suwerenność. Na czele królewskich wojsk stanął seneszal Cardiff Falkes de Breaute. [więcej]
Jesień 1211 Jesienią 1211 roku Jan I rozpoczął przygotowania do inwazji na kontynent, mającej na celu odzyskanie ziem utraconych na korzyść Filipa II. W tym czasie w stoczniach w Romney i Winchelsea trwała budowa 20 nowych galer i 34 mniejszych statków. [więcej]
Grudzień 1211 W grudniu 1211 roku Jan I zmuszony był ponownie interweniować w Walii w związku z rebelią kilku władców z południowej jej części. [więcej]
Boże Narodzenie 1211 Boże Narodzenie 1211 roku Jan I spędził w Windsorze. [więcej]
Luty 1212 Na początku lutego 1212 roku w Newcastle Jan I spotkał się z królem Szkotów Wilhelmem Lwem. Obaj władcy odnowili przymierze zawarte w 1209 roku. [więcej]
4 marzec 1212 4 marca 1212 roku w szpitalu Clerkenwell tuż pod murami Londynu Jan I pasował na rycerza syna króla Szkotów Aleksandra. [więcej]
25 marzec 1212 Wielkanoc 1212 roku Jan I spędził w Cambridge. Podczas uroczystości pasował na rycerza swojego posłusznego zięcia Llywelyna. Mniej więcej w tym okresie król Anglii ogłosił wezwanie do inwazji na kontynent. Koncentracja sił miała się odbyć 20 maja w Nottingham. [więcej]
3 maj 1212 3 maja 1212 roku Jan I przyjął hołd od hrabiego Boulogne Renaud'a de Dammartin. [więcej]
15 maj 1212 15 maja 1212 roku Jan I odroczył początek inwazji na kontynent, a 20 maja król Anglii wydał rozkaz jak najszybszego wybudowania muru, który miał otaczać port w Portsmouth i chronić nowo wybudowane okręty. [więcej]
3 czerwiec 1212 3 czerwca 1212 roku Jan I wydał rozkaz przewiezienia machin oblężniczych statkami do Poitou, a sam udał się na północ, aby stawić czoło rebelii w Szkocji, gdzie Guthrum MacWilliam pragnął zrzucić z tronu Wilhelma Lwa. [więcej]
15 czerwiec 1212 15 czerwca 1212 roku Jan I wysłał do mieszkańców angielskich miast rozkazy, nakładając na nich obowiązek znalezienia określonej liczby mężczyzn, uzbrojonych i wyposażonych w konie i gotowych do walki we francuskiej kampanii. [więcej]
17 czerwiec 1212 Około 17 czerwca 1212 roku Jan I przybył do Cumbrii. Tu wspomógł lokalne siły w schwytaniu Guthruma MacWilliama. Akcja angielskiego króla zakończyła się pełnym sukcesem. Buntownik został schwytany i stracony przez nowo koronowanego króla Szkotów Aleksandra, tego samego którego Jan I pasował na rycerza w marcu 1212 roku. [więcej]
26 czerwiec 1212 26 czerwca 1212 roku Jan I opuścił Carlisle i podążył do Hexham, gdzie oczekiwał na władców Szkocji Wilhelma Lwa i jego syna Aleksandra. [więcej]
6 lipiec 1212 Jan I nie doczekawszy się gości wyruszył na południe. Powodem nagłej i pośpiesznej wyprawy stały się wieści z Walii, donoszące o nowym buncie jego zięcia Llywelyna. 6 lipca 1212 roku król Anglii dotarł do Nottingham. [więcej]
10 lipiec 1212 10 lipca 1212 roku Jan I rozesłał do szeryfów 30 hrabstw listy z żądaniem przysłania armii złożonej z robotników, zwłaszcza cieśli i kopaczy, powołanych z ziem, które były osobistą własnością króla, oraz z majątków kościelnych pod jego pieczą; ogółem żądał 8430 ludzi. [więcej]
12 lipiec 1212 12 lipca 1212 roku Londyn ogarnięty został ogromnym pożarem, jednym z największych na przestrzeni dziejów średniowiecza. [więcej]
20 lipiec 1212 20 lipca 1212 roku Jan I wyznaczył termin koncentracji wojsk. Rycerze i sierżanci z całej Anglii mieli stawić się 19 sierpnia w Chester. [więcej]
Sierpień 1212 Na początku sierpnia 1212 roku Jan I przybył z odsieczą Robertowi de Vieuxpont, który był oblegany przez Walijczyków w zamku w Mathrafal. [więcej]
14 sierpień 1212 14 sierpnia 1212 roku Jan I przybył do Nottingham, gdzie rozkazał natychmiast stracić zakładników otrzymanych od Llywelyna. [więcej]
15 sierpień 1212 W sierpniu 1212 roku Jan I, rezydując w Nottingham, dowiedział się, że jest przygotowywany spisek na jego życie. [więcej]
16 sierpień 1212 Jan I na poważnie przyjął groźby, które otrzymał w listach. 16 sierpnia 1212 roku zrezygnował z ataku na Walię. Nakazał możnowładcom, którzy zgromadzili się już w Chester, aby wrócili do domów. W odwecie wysłał 18 galer, aby spustoszyły wybrzeże Walii. Tego samego dnia wydał również rozporządzenie, mające na celu zabezpieczenie życia jego syna, czteroletniego Henryka. Zgodnie z dyspozycją nikt nie miał prawa na chłopca nawet spojrzeć bez specjalnego pisemnego zezwolenia od samego króla. [więcej]
18 sierpień 1212 18 sierpnia 1212 roku Jan I wysłał do wszystkich szeryfów pisma, nakazując im ogłosić, że wszyscy dłużnicy Żydów mają natychmiast się przed nim stawić, a długi zostaną im darowane. [więcej]
20 sierpień 1212 20 sierpnia 1212 roku Jan I powierzył nadzór nad Northumberlandem zaufanemu żołnierzowi Filipowi z Oldcotes i hrabiemu Surrey Wilhelmowi de Warenne’owi. [więcej]
29 / 30 sierpień 1212 29 lub 30 sierpnia 1212 roku Jan I podczas podróży spotkał prawdopodobnie w Pontefract pustelnika Piotra z Wakefield, który przepowiedział królowi, że jego panowanie trwać będzie jeszcze tylko przez rok i zakończy się w dzień Wniebowstąpienia 1213 roku (23 maja). Król Anglii przejął się tym proroctwem, i by o nim nie zapomnieć, uwięził pustelnika w zamku Corfe, by tam oczekiwał na wynik horoskopu. [więcej]
3 wrzesień 1212 3 września 1212 roku Jan I dotarł do Durham. Tu skupił swoje działania na fortyfikowaniu zamków. [więcej]
Wrzesień 1212 W połowie września 1212 roku Jan I wyznaczył dwóch urzędników, aby rozeznali jak zarządzane są wszystkie obszary leśne na północ od rzeki Trent. Intencją władcy było doprowadzenie do anulowania ostatnio nałożonych opłat związanych z eksploatacją lasów. [więcej]
Listopad 1212 W listopadzie 1212 roku Jan I rozesłał po kraju rozkazy, w których wzywał poddanych do gotowości do inwazji na kontynent. Na 25 marca 1213 roku ustalił termin koncentracji floty. [więcej]
Listopad 1212 W listopadzie 1212 roku Jan I wysłał do Rzymu poselstwo z przekazem gotowości króla Anglii do zaakceptowania papieskiego ultimatum. [więcej]
Jesień 1212 Jesienią 1212 roku papież Innocenty III pozbawił Jana I tronu, udzielając Filipowi II prawa do angielskiej korony. [więcej]
Boże Narodzenie 1212 Boże Narodzenie 1212 roku Jan I spędził w Westminsterze. Po Nowym Roku wyruszył na północ Anglii. [więcej]
28 styczeń 1213 28 stycznia 1213 roku podczas pobytu w zamku Bamburgh Jan I wysłał do cesarza Ottona IV list, w którym obiecał wysłać mu 9000 marek. [więcej]
30 styczeń 1213 30 stycznia 1213 roku w trakcie pobytu w Fenwick w Northumberland Jan I usunął swojego surowego głównego leśniczego Hugona de Neville’a z urzędu szeryfa Cumbrii i zastąpił go Robertem de Ros. [więcej]
25 luty 1213 25 lutego 1213 roku Jan I rozesłał listy z potwierdzeniem zbliżającej się inwazji na kontynent. [więcej]
Marzec 1213 Na początku marca 1213 roku Jan I rezydował już w Londynie. Wysłał stąd rozkazy, w treści których informował, aby każdy statek mogący pomieścić co najmniej sześć koni stawił się 24 marca w Portsmouth. [więcej]
23 marzec 1213 23 marca 1213 roku, na dzień przed zaplanowaną koncentracją floty, Jan I rozkazał wszystkim, aby nie wysyłali statków do Portsmouth. [więcej]
25 marzec 1213 25 marca 1213 roku Jan I odwołał rozkaz wydany dwa dni wcześniej i ponownie wezwał do koncentracji floty w Portsmouth. [więcej]
Marzec 1213 Pod koniec marca 1213 roku Jan I pośpieszył z Hampshire do Londynu, gdzie spotkał się z posłem z Holandii, aby podpisać sojusz skierowany przeciwko Filipowi II. [więcej]
4 kwiecień 1213 4 kwietnia 1213 roku Jan I był już z powrotem w Portsmouth. [więcej]
14 kwiecień 1213 14 kwietnia 1213 roku rezydujący w Rochester Jan I ogłosił, że inwazji na kontynent nie będzie. W zamian zapowiedział przygotowania do wojny obronnej w związku z planowaną przez Filipa II inwazją na Anglię i pragnieniem osadzenia Ludwika VIII na tronie Anglii. [więcej]
Kwiecień 1213 W kwietniu 1213 roku, aby wykorzystać zgromadzoną flotę, Jan I wysłał ją na rajd wzdłuż północnego wybrzeża Francji, aby dokonała zniszczeń w portach wroga i wokół nich. W związku z tym, że ekspedycja zakończyła się sukcesem, pod koniec kwietnia Jan I przybył do Winchelsea z gratulacjami. [więcej]
4 maj 1213 4 maja 1213 roku w Canterbury Jan I ujrzał, że jego wezwanie do obrony kraju przed Francuzami spotkało się z dużym poparciem społecznym. Na miejsce koncentracji przybyło tak wielu ludzi, że król nie był w stanie ich wyżywić ani uzbroić. Serca ludu były pełne niepokoju, ponieważ pamiętano słowa przepowiedni pustelnika Piotra z Wakefield, który rok wcześniej wyprorokował, że władza Jana I zakończy się przed dniem Wniebowstąpienia, który wypadał 23 maja. [więcej]
13 maj 1213 Kiedy w maju 1213 roku w trwodze oczekiwano najgorszego, do wybrzeży Anglii dotarli posłowie Innocentego III. 13 maja Jan I przybył do Dover. Następnie w obecności świadków król zgodził się na papieską kandydaturę Stefana Langtona na arcybiskupa Canterbury. [więcej]
15 maj 1213 Przebywający w Dover Jan I posunął się jeszcze dalej w zacieśnieniu przyjaźni z Innocentym III. 15 maja 1213 roku król Anglii oddał swoje państwo w opiekę Boga i świętych Piotra i Pawła, co w tych okolicznościach oznaczało stanie się lennikiem Rzymu. Zobowiązał się także do płacenia corocznej daniny w wysokości jednego tysiąca funtów szterlingów. Dzięki temu Jan I nabrał pewności, że mając tak boskiego sojusznika nikt nie ośmieli się zaatakować jego królestwa. [więcej]
23 maj 1213 W dzień Wniebowstąpienia 1213 roku, czyli w dniu w którym miał nastąpić kres rządów Jana I przepowiedziany przez pustelnika Piotra z Wakefield, król kazał ustawić namiot na polu pod Ewell, aby każdy kto chciał mógł na własne oczy ujrzeć, że proroctwo się nie sprawdziło. [więcej]
27 maj 1213 27 maja 1213 roku podczas obchodów czternastej rocznicy swej koronacji Jan I kazał wyciągnąć Piotra z Wakefield z lochu w Corfe. Potem z rozkazu króla włóczono go końmi po Wareham, by na koniec go powiesić. Następnie aby uatrakcyjnić uroczystości powieszono również syna zamęczonego mnicha. [więcej]
28 maj 1213 28 maja 1213 roku Jan I wysłał swą flotę, aby wsparła hrabiego Flandrii Ferranda i pomogła odeprzeć atak Filipa II. Ekspedycja dowodzona przez hrabiego Salisbury Wilhelma i hrabiego Boulogne Renaud stoczyła przy porcie Damme zwycięską bitwę i solidnie obciążona łupami powróciła do Anglii. [więcej]
31 maj 1213 31 maja 1213 roku władca Flandrii Ferrand Portugalski złożył hołd Janowi I. [więcej]
10 czerwiec 1213 10 czerwca 1213 roku przebywając w Kent Jan I wezwał poddanych do stawienia się w Portsmouth, by wyruszyć na inwazję na kontynent. [więcej]
Czerwiec 1213 Pod koniec czerwca 1213 roku rezydując na zamku Corfe Jan I wysłał swojego przyrodniego brata Wilhelma hrabiego Salisbury z powrotem do Flandrii, by wesprzeć hrabiego Ferranda. [więcej]
1 lipiec 1213 1 lipca 1213 roku Jan I wysłał na kontynent poselstwo z zaproszeniem dla Stefana Langtona, aby przybył do Anglii i objął urząd arcybiskupa Canterbury. [więcej]
20 lipiec 1213 20 lipca 1213 roku Jan I dowiedziawszy się o przybyciu na wyspę Stefana Langtona wyruszył mu naprzeciw. W momencie spotkania rzucił się do stóp biskupów i błagał, aby okazali litość jemu samemu i całemu królestwu. [więcej]
Lipiec 1213 Po zakończaniu uroczystości związanych z przybyciem Stefana Langtona i zdjęciu ekskomuniki ciążącej na Anglii Jan I udał się do Corfe, gdzie czynił starania nakłonienia niechętnych możnowładców na zbrojną wyprawę za morze. [więcej]
17 sierpień 1213 Nie będąc w stanie zmusić możnowładztwa do wyprawy na kampanię na kontynencie, w połowie sierpnia Jan I ostatecznie zrezygnował. 17 sierpnia 1213 roku napisał do hrabiego Tuluzy list, w którym oświadczył mu, że w tym roku nie przybędzie do Poitou. [więcej]
Sierpień 1213 Pod koniec sierpnia 1213 roku Jan I zwołał na północy kraju wielki zjazd możnowładców, na którym miał zamiar, stosując wszystkiego typu środki, nakłonić wszystkich opornych do przyszłorocznej zbrojnej wyprawy na kontynent. Stefan Langton dowiedziawszy się o tym ruszył za królem, licząc że uda mu się przekonać króla do rezygnacji z jego planów. Obaj mężczyźni spotkali się w Northampton, lecz wymiana argumentów nie przyniosła rozstrzygnięcia problemu. Dopiero w Nottingham pod groźbą ekskomuniki Jan I spuścił z tonu i porzucił swój plan. [więcej]
Wrzesień 1213 Z Nottingham Jan I udał się do Durham. [więcej]
17 wrzesień 1213 17 września 1213 roku będąc w drodze powrotnej z Durham Jan I zatrzymał się w Knaresborough w Yorkshire. Tu zawarł z Hugonem de Balliol, panem zamku Barnard w Northumberland, układ, w myśl którego król zredukował dług barona w zamian za obietnicę dostarczenia Janowi I dwóch rycerzy, którzy mieli się udawać z monarchą wszędzie tam, gdzie on sobie zażyczy. [więcej]
20 wrzesień 1213 20 września 1213 roku goszcząc w zamku Tickhill w South Yorkshire Jan I przekazał gospodarzowi prawa do majątku w zamian za olbrzymią kwotę 7000 marek, które miały być wypłacone w ciągu zaledwie trzech lat. Właścicielem posiadłości był młody Jan de Lacy syn bohaterskiego obrońcy zamku Château Gaillard Rogera de Lacy’ego. [więcej]
Wrzesień 1213 20 września 1213 roku przybył do Anglii wysłannik papieski Mikołaj z Tusculum. Kilka dni później w Londynie w katedrze świętego Pawła Jan I powtórzył przysięgę wierności Innocentemu III. Odbyło się to w obecności papieskiego legata, któremu król Anglii wręczył dokument ze złotą pieczęcią, do dzisiaj przechowywany w archiwach papieskich. [więcej]
1 listopad 1213 1 listopada 1213 roku w Wallingford Jan I spotkał się z możnowładcami, którzy odmówili wzięcia udziału w zbrojnej wyprawie do Poitou. Dzięki pośrednictwu legata Mikołaja z Tusculum udało się zażegnać spór, wynikający ze sprzecznych interesów króla i poddanych. [więcej]
Listopad 1213 W pierwszych dniach listopada 1213 roku w Wallingford przy współudziale legata Mikołaja z Tusculum Jan I obradował z biskupami, którzy przybyli aby uzgodnić wielkość odszkodowania, jakie miał im wypłacić król przez zdjęciem z królewskiej głowy papieskiej klątwy. [więcej]
4 listopad 1213 4 listopada 1213 roku Jan I zarządził wszczęcie dochodzenia w sprawie odszkodowania za skonfiskowane posiadłości Roberta FitzWaltera. [więcej]
7 listopad 1213 7 listopada 1213 roku Jan I ogłosił termin zjazdu możnowładców, który miał się odbyć 15 listopada 1213 roku w Oksfordzie. Zaprosił na niego uzbrojonych szeryfów oraz baronów, którym zalecił przybycie w stanie nieuzbrojonym. [więcej]
15 listopad 1213 15 listopada 1213 roku w Oksfordzie Jan I uczestniczył w obradach Wielkiej Rady, podczas której forsował swój projekt inwazji na kontynent. Do Oksfordu nie przybyli wezwani baronowie. [więcej]
Grudzień 1213 W grudniu 1213 roku Jan I przyjmował hrabiego Flandrii Ferdynanda Portugalskiego, zacieśniając w ten sposób sojusz angielsko-flandryjski. [więcej]
Boże Narodzenie 1213 Podczas uroczystości związanych z świętem Bożego Narodzenia 1213 roku Jan I intensywnie próbował przekonać niezdecydowanych do swojego projektu zbrojnej wyprawy do Poitou. [więcej]
Styczeń 1214 W styczniu 1214 roku w Canterbury Jan I przyjął od hrabiego Flandrii Ferdynanda Portugalskiego hołd lenny. [więcej]
Styczeń 1214 W styczniu 1214 roku Jan I zmusił hrabiego Essex Godfryda de Mandeville, syna byłego justycjariusza Godfryda FitzPetera, do małżeństwa ze swoją byłą żoną Izabelą z Gloucester. Oprócz tego za ten wątpliwy „przywilej" młody hrabia Essex miał zapłacić 20 000 marek. Pikanterii epizodowi dodaje fakt, że posiadłości Izabeli przynosiły zyski w wysokości 800 marek rocznie. Warto też nadmienić, że Izabela była kobietą w średnim wieku, która już dawno przekroczyła granicę pozwalającą jej na nowe potomstwo. [więcej]
Styczeń 1214 Pod koniec stycznia 1214 roku Jan I przybył do Portsmouth z zamiarem wyprawy na kontynent. [więcej]
2 luty 1214 Jan I czuł się pewniej pod papieską opieką. Jako sojusznik hrabiego Flandrii Ferdynanda Portugalskiego, którego ziemie pustoszył w tym czasie Filip II August, król Anglii 2 lutego 1214 roku wyruszył z Portsmouth. [więcej]
15 luty 1214 Około 15 lutego 1214 roku Jan I opuścił wyspę Wight, gdzie oczekiwał na sprzyjające wiatry, i pożeglował w kierunku La Rochelle. [więcej]
Marzec 1214 Po przypłynięciu do La Rochelle w marcu 1214 roku Jan I zorientował się na miejscu, że dwudziestu sześciu władców złożyło mu hołd. To było dla króla Anglii budujące wydarzenie, które zdecydowało o kontynuowaniu kampanii. [więcej]
4 marzec 1214 4 marca 1214 roku Jan I po dwudniowym oblężeniu zmusił do uległości władcę Millescu, położonego nieco ponad 20 kilometrów od La Rochelle. [więcej]
9 marzec 1214 9 marca 1214 roku Jan I wyruszył na wschód w kierunku krainy Limousin. [więcej]
30 marzec 1214 30 marca 1214 roku w La Souterraine Jan I przyjął hołd lenny od hrabiego Périgord. [więcej]
3 kwiecień 1214 3 kwietnia 1214 roku Jan I wkroczył do miasta Limoges. Tu odebrał hołd lenny od wicehrabiego Gwidona z Limoges. [więcej]
Kwiecień 1214 Z Limoges Jan I podążył w kierunku La Rochelle, a następnie udał się na południe, rozpoczynając kampanię w Gaskonii. [więcej]
22 kwiecień 1214 Walk w Gaskonii Jan I nie mógł zaliczyć do udanych. Armię króla Anglii pobiły oddziały dowodzone przez Szymona de Montfort. Z tego powodu Jan I zawrócił, by 22 kwietnia 1214 roku znaleźć się z powrotem w La Rochelle. [więcej]
Maj 1214 W połowie maja 1214 roku Jan I wkroczył na terytorium należące do rodu Lusignanów, aby zmusić ich do poddania się jego władzy. Na początek król Anglii zdobył zamek Mervent, położony około 50 kilometrów na północny wschód od La Rochelle, należący do Godfryda Lusignan. Następnym celem Jan I stał się zamek położony nieopodal Vouvant, gdzie schroniła się cała rodzina de Lusignan. [więcej]
25 maj 1214 Zaatakowani w sercu swych włości Hugon i Godfryd Lusignan nie wytrzymali naporu wojsk angielskiego monarchy. 25 maja 1214 roku złożyli Janowi I hołd lenny w zamian otrzymując całe Saintonge oraz sąsiadującą z nim wyspę Oléron. [więcej]
26 maj 1214 26 maja 1214 roku przebywający w Poitou Jan I wysłał do swego namiestnika w Anglii Piotra des Roches list z dyrektywą poboru kolejnego podatku scutage. Jak się można domyślić, nie wywołało to entuzjazmu na wyspie. [więcej]
Czerwiec 1214 Na początku czerwca 1214 roku Jan I podporządkował sobie Bretanię, zmuszając do uległości rezydującego w Nantes kuzyna Filipa II Piotra de Dreux. [więcej]
Czerwiec 1214 W połowie czerwca 1214 roku Jan I wyruszył na wschód, posuwając się wzdłuż Loary pustoszył przemierzane terytorium. [więcej]
17 czerwiec 1214 17 czerwca 1214 roku Jan I zajął Angers. [więcej]
19 czerwiec 1214 19 czerwca 1214 roku Jan I rozpoczął oblężenie zamku La-Roche-au-Moine. [więcej]
1 lipiec 1214 Podczas obrad Wielkiej Rady w katedrze Świętego Pawła, które rozpoczęły się 1 lipca 1214 roku, legat papieski Mikołaj z Tusculum uchylił interdykt z osoby Jana I. [więcej]
2 lipiec 1214 2 lipca 1214 roku Jan I zajęty był oblężeniem zamku La Roche-aux-Moines. Dowiedziawszy się o zbliżających się francuskich oddziałach pod wodzą królewskiego syna Ludwika VIII, rozpoczął przygotowania do nadchodzącej bitwy, lecz odmowa walki przez członków rodu Lusignan spowodowała, że król Anglii zrezygnował ze starcia i wycofał się. [więcej]
7 lipiec 1214 7 lipca 1214 roku Jan I uciekający przed armią Ludwika VIII znalazł się Mauzé-sur-Mignon, ponad 150 kilometrów na południe od Loary i już całkiem niedaleko od La Rochelle. [więcej]
9 lipiec 1214 9 lipca 1214 roku Jan I dotarł do La Rochelle. Wysłał stąd listy z prośbą o pomoc, skierowane do tych możnowładców, którzy pozostali w Anglii. Możnowładcy z Poitou otrzymali pisma z wezwaniem stawienia się 27 lipca w Niort. [więcej]
23 lipiec 1214 Pomimo klęski, jakiej doznał pod La Roche-aux-Moines, Jan I stale żył nadzieją pokonania Francuzów. Przebywający w Akwitanii angielski monarcha liczył teraz na potknięcie Filipa II w walce z połączonymi siłami hrabiego Flandrii Ferranda Portugalskiego i Ottona IV Welfa. [więcej]
27 lipiec 1214 27 lipca 1214 roku Filip II August stoczył zwycięską bitwę pod Bouvines. Na pokonanym polu pozostawił Ottona IV Welfa, hrabiego Flandrii Ferranda Portugalskiego i hrabiego Boulogne Reginalda z Dammartin. Plany Jana I nie powiodły się. [więcej]
6 sierpień 1214 Na początku sierpnia 1214 roku Jan I posuwał się na północ, obchodząc Poitiers i planując prawdopodobnie zaatakować Tours, lecz gdy 6 sierpnia 1214 roku dotarły do niego wiadomości o klęsce jego sojuszników w bitwie pod Bouvines, angielski monarcha wstrzymał pochód. Prawdopodobnie zdał sobie sprawę, że próba odzyskania kontynentalnych posiadłości jego przodków nie ma szans powodzenia. [więcej]
15 sierpień 1214 15 sierpnia 1214 roku Jan I wysłał do Anglii dwóch posłańców, którzy przywieźli Piotrowi des Roches tajne instrukcje, w myśl których król, wziąwszy pod uwagę możliwość francuskiej inwazji na Anglię, nakazywał wzmocnienie obrony zamków położonych na południowym wybrzeżu. [więcej]
30 sierpień 1214 Pod koniec sierpnia 1214 roku, gdy francuska armia przesunęła się na południe, Jan I i Filip II zawarli dwutygodniowy rozejm. [więcej]
18 wrzesień 1214 18 września 1214 roku Jan I zawarł pięcioletni rozejm z Filipem II. [więcej]
Październik 1214 Na początku października 1214 roku Jan I powrócił do La Rochelle. Następnie wsiadł na statek i odpłynął do Anglii. Kontynentalna kampania angielskiego monarchy zakończyła się klęską, a wyciskane tak sumiennie z angielskich poddanych pieniądze rozpłynęły się w domenie Filipa II. [więcej]
13 październik 1214 13 października 1214 roku Jan I wylądował w Dartmouth w odległym Devon. [więcej]
29 październik 1214 29 października 1214 roku Jan I przybył do Londynu. [więcej]
2 listopad 1214 2 listopada 1214 roku Jan I spotkał się z Robertem FitzWalterem. [więcej]
Listopad 1214 Podczas obrad Wielkiej Rady, która zebrała się w Tempie w londyńskiej głównej siedzibie zakonu templariuszy, Jan I, aby zjednać sobie władzę duchowieństwa, wydał przywilej, który gwarantował, że w przyszłości wybory na stanowiska w kościołach będą odbywać się bez jakichkolwiek ingerencji ze strony króla. [więcej]
Listopad 1214 Podczas obrad Wielkiej Rady baronowie upublicznili edykt koronacyjny Henryka I i zażądali, aby Jan I wydał go ponownie. W dyplomie tym można było odnaleźć stwierdzenie, że król zniesie wszelkie złe zwyczaje, przez które królestwo Anglii było niesprawiedliwie uciskane. Jan I, wyczuł w jakim kierunku działania możnowładców zmierzają, więc zaproponował, aby dyskusję o tym statucie przesunąć na następny rok. Wtedy nakazał rozpoczęcie budowy machin oblężniczych. [więcej]
Listopad 1214 Po debatach Wielkiej Rady Jan I opuścił Londyn i wyruszył na zachód, kierując się do swoich dworków myśliwskich w Dorset i Wiltshire. [więcej]
Grudzień 1214 Tuż przed świętami Bożego Narodzenia 1214 roku prawdopodobnie w opactwie Bury St Edmunds w Suffolk doszło do spotkania możnowładców, którzy uzgodnili wypowiedzenie wojny Janowi I, w przypadku gdy król w następnym roku nie potwierdzi edyktu koronacyjnego Henryka I. [więcej]
Boże Narodzenie 1214 Boże Narodzenie 1214 roku Jan I spędził w Worcester. [więcej]
6 styczeń 1215 6 stycznia 1215 roku w Tempie rozpoczęła się kolejna sesja Wielkiej Rady, w czasie której baronowie zażądali od Jana I potwierdzenia edyktu koronacyjnego Henryka I wraz z dwunastoma dodatkowymi klauzulami. [więcej]
Styczeń 1215 Podczas obrad Wielkiej Rady w Tempie Jan I nie zgodził się na postulaty możnowładztwa, lecz widząc determinację oponentów, zobowiązał się, że ogłosi decyzję w Wielkanoc. [więcej]
Styczeń / luty 1215 Przegrana bitwa pod Bouvines pogrzebała nadzieje Jana I na odzyskanie kontynentalnych posiadłości. Na wiosnę 1215 roku król zainicjował przygotowania do walki z opozycją. W tym celu powiększył zasoby zamków i począł ściągać wojska zaciężne z Flandrii i Poitou. Wysłał dodatkowe oddziały w celu wzmocnienia szeryfów Nottingham i Northumberland. [więcej]
Styczeń / luty 1215 Liczba zwolenników stawienia oporu królowi Anglii powiększała się z dnia na dzień. Jan I wezwał poddanych do złożenia kolejnej powszechnej przysięgi wierności, lecz sprzeciw społeczny był tak duży, że musiał z niej zrezygnować. [więcej]
Styczeń / luty 1215 Jan I, widząc jak w kraju wrze, wysłał do Innocentego III list ze skargą na poddanych. [więcej]
4 marzec 1215 4 marca 1215 roku Jan I zdecydował się na dyplomatyczny trik. Przebywając w Londynie ogłosił, że ma zamiar wyruszyć na wyprawę krzyżową. [więcej]
Marzec 1215 W marcu 1215 roku Jan I wysłał do Innocentego III list, w którym informował go, że zniesie w Anglii złe zwyczaje, które pojawiły się w czasie jego panowania. [więcej]
Kwiecień 1215 Na początku kwietnia 1215 roku w Oksfordzie doszło do spotkania Jana I z możnowładztwem, lecz król, wzmocniony oddziałami przybyłymi z Poitou, nie był zainteresowany ustępstwami, więc do ugody nie doszło. [więcej]
Wielkanoc 1215 3 kwietnia 1215 roku Jan I opuścił Oksford i udał się do Londynu, gdzie spędził Wielkanoc. Na zaplanowane na 26 kwietnia spotkanie z baronami nie udał się. Zamiast do Northampton podążył do zamku Corfe. [więcej]
26 kwiecień 1215 26 kwietnia 1215 roku możnowładcy Anglii zebrali się w Northampton, gdzie król miał udzielić odpowiedzi na postulaty przedstawione mu w styczniu podczas obrad Wielkiej Rady. Jan I niestety nie przybył. [więcej]
30 kwiecień 1215 30 kwietnia 1215 roku Jan I przybył do Wallingford. Tu dotarła do niego informacja o ultimatum postawionym przez angielskich baronów. Możnowładcy zadeklarowali, że jeżeli król niezwłocznie nie przystanie na ich warunki i nie potwierdzi warunków porozumienia, wypowiedzą mu wojnę i zajmą jego zamki. [więcej]
Kwiecień / maj 1215 Na przełomie kwietnia i maja 1215 roku Jan I otrzymał odpowiedź Innocentego III. Papież skrytykował poddanych króla Anglii za ich brak posłuszeństwa i skłonność do buntu. [więcej]
2 maj 1215 2 maja 1215 roku Jan I nakazał swoim szeryfom, aby zaczęli zajmować ziemie ludzi, którzy przyłączyli się do rebelii. [więcej]
5 maj 1215 5 maja 1215 roku przebywający w Reading Jan I otrzymał od zbuntowanych baronów wypowiedzenie posłuszeństwa. Przywódcą możnowładców został Robert FitzWalter, przyjmując tytuł Marszałka Armii Boga. Buntownicy powrócili do Northampton, gdzie przejęli kontrolę nad miastem i rozpoczęli oblężenie zamku. [więcej]
9 maj 1215 Po otrzymaniu wypowiedzenia posłuszeństwa zbuntowanych baronów Jan I przeniósł się z Reading do Londynu. 9 maja 1215 roku w Tower król Anglii wydał statut, w którym potwierdził przywileje miasta i gwarantował jego mieszkańcom, że w przyszłości będą mogli wybierać własnego burmistrza. [więcej]
10 maj 1215 10 maja 1215 roku Jan I przeniósł się do Windsoru. Stąd wysłał do niektórych baronów listy z propozycją zmniejszenia długu. Tu również spotkał się ze Stefanem Langtonem, przekazując mu wiadomość, że jest skłonny do negocjacji z buntownikami. [więcej]
12 maj 1215 12 maja 1215 roku odstąpili od oblężenia dobrze ufortyfikowanego Northampton. W zamian udało im się zająć zamek w Bedford. [więcej]
14 maj 1215 14 maja 1215 roku Jan I zaczął rozdawać własnym stronnikom posiadłości, które należały wcześniej do buntowników. [więcej]
17 maj 1215 Do buntowników przebywających w Bedford dotarli posłowie z Londynu z propozycją oddania w ich ręce stolicy. 17 maja 1215 roku rebelianci znaleźli się pod murami miasta. Sprzymierzeni Londyńczycy pomogli niewielkiej grupie buntowników wspiąć się na mury i przedostać do środka w celu obezwładnienia strażników i otwarcia miejskiej bramy. Tym sposobem Londyn został zajęty bez walki. Rebeliantom nie poddał się tylko garnizon broniący Tower. [więcej]
18 maj 1215 W tym czasie w ręce rebeliantów wpadł westminsterski skarbiec. Był to pokaźny cios dla Jana I. [więcej]
20 maj 1215 Przejęcie Londynu przez rebeliantów stało się punktem zwrotnym. Coraz większa ilość możnowładców zaczęła przyłączać się do zbuntowanych. W Anglii i Walii zaczęły powstawać nowe ośrodki buntu. Nawet Filip II zadeklarował swoje poparcie i ewentualną pomoc. [więcej]
25 maj 1215 Jan I dostrzegając że władza wymyka mu się z rąk, zdecydował się podjąć próbę negocjacji. 25 maja 1215 roku wystawił listy żelazne wysłannikom, którzy mieli reprezentować rebeliantów w rokowaniach. [więcej]
Maj / czerwiec 1215 Na przełomie maja i czerwca 1215 roku w pobliżu Windsoru Jan I spotkał się z przedstawicielami rebelii. Oprócz tego w tym samym czasie starał się zgromadzić jak największe siły militarne. [więcej]
Zielone Świątki 1215 Zielone Świątki 1215 roku Jan I spędził w Winchester, gdzie stacjonowali rycerze z Poitou. [więcej]
8 czerwiec 1215 8 czerwca 1215 roku Jan I przeniósł się do Windsoru. Stąd wysłał nowe listy żelazne dla rebeliantów w celu umożliwienia dalszych negocjacji. [więcej]
10 czerwiec 1215 10 czerwca 1215 roku na łące położonej u brzegów Tamizy, znanej pod nazwą Runnymede, Jan I spotkał się z przedstawicielami buntowników. [więcej]
15 czerwiec 1215 Rebelianci wygrali walkę nerwów. 15 czerwca 1215 roku zmusili Jana I do podpisania Wielkiej Karty Swobód (Magna Charta Libertatum). [więcej]
19 czerwiec 1215 19 czerwca 1215 roku na Runnymede pojawił się Jan I. Tu zbuntowani możnowładcy odnowili hołd lenny królowi. Ogłoszono powszechny pokój. [więcej]
19 czerwiec 1215 19 czerwca 1215 roku Jan I rozesłał do swoich urzędników listy z nakazem przygotowania miejscowej ludności do złożenia przysięgi posłuszeństwa Dwudziestu Pięciu. [więcej]
19-23 czerwiec 1215 Tymczasem zgromadzenie na łące Runnymede trwało dalej. Baronowie pilnowali realizacji postulatów zapisanych w Wielkiej Karcie Swobód. Jan I miedzy innymi odesłał zgromadzonych w Dover flamandzkich najemników oraz usunął w urzędu justycjariusza Piotra des Roches. [więcej]
23 czerwiec 1215 23 czerwca 1215 roku ogłoszono zakończenie zjazdu. Jan I i rada baronów zgodzili się spotkać za trzy tygodnie. [więcej]
2 lipiec 1215 Po zakończeniu zgromadzenia na Runnymede Jan I wyruszył na zachód, najpierw do Winchester, a następnie do Wiltshire. 2 lipca 1215 roku król rozkazał Godfrydowi de Martigny, aby poddał zamek w Northampton. [więcej]
Lipiec 1215 Po zakończeniu obrad na Runnymede możnowładcy, którzy powrócili do swych posiadłości, lekceważyli podpisany pokój. Zdarzało się, że przepędzali królewskich posłańców. Na północy wznowili działania wojenne, pustosząc królewskie lasy oraz majątki dworskie. [więcej]
15 lipiec 1215 W połowie lipca 1215 roku w Oksfordzie doszło do ponownego spotkania Jan I z baronami. [więcej]
23 lipiec 1215 23 lipca 1215 roku zakończył się szczyt w Oksfordzie. Tego samego dnia Jan I wysłał do możnowładców z Yorkshire wezwanie, nakazując im poddanie wszystkich posiadanych przez nich zamków i posiadłości, zdobytych przez nich zarówno przed, jak i po pokoju z 19 czerwca. Mniej więcej w tym czasie wysłał swoich ambasadorów do Innocentego III z prośbą o anulowanie Magna Carta. Rozpoczął również werbunek wojsk we Flandrii. Jak widać, o pokoju nie mogło być mowy. [więcej]
Lipiec 1215 Gdy zgromadzenie w Oksfordzie dobiegło końca, obie strony rozpoczęły przygotowania do wojny. Baronowie umacniali swoje zamki, a na północy trwała grabież królewskich posiadłości i lasów. [więcej]
15 sierpień 1215 Aby złagodzić napięcie powstałe pomiędzy królem a możnowładztwem i tym sposobem uniknąć wojny domowej zdecydowano, aby po raz kolejny doprowadzić do negocjacji. Ustalono, że obie strony zgromadzą się 15 sierpnia 1215 roku. Jan I miał przybyć do Oksfordu, a baronowie do Brackley. Pośredniczyć w kontaktach między oboma obozami mieli wyznaczeni biskupi. Niestety, król zrobił wszystko, aby uniknąć spotkania. [więcej]
16 sierpień 1215 W tym czasie do Oksfordu dotarł list Innocentego III, z którego jasno wynikało, że wszyscy, którzy szkodzą Janowi I, mają zostać ekskomunikowani. [więcej]
18 sierpień 1215 18 sierpnia 1215 roku przedstawiciele obu stron ustalili, że dojdzie do kolejnego zgromadzenia. Tym razem na błoniach Runnymede. [więcej]
22 sierpień 1215 22 sierpnia 1215 roku, nie zważając na ustalenia negocjatorów w sprawie spotkania na błoniach Runnymede, Jan I wypłynął w morze nie pozostawiając żadnych informacji, dokąd się udaje. Pozostawieni sami sobie biskupi postanowili upublicznić decyzję Innocentego III o nałożeniu ekskomuniki na wrogów króla. [więcej]
Sierpień 1215 Z powodu nieobecności Jana I baronowie podzielili pomiędzy siebie królestwo. Robert FitzWalter objął rządy Northamptonshire, Godfryd de Mandeville w Essex, Jan de Lacy w Nottinghamshire i Yorkshire, a Saer de Quincy w Cambridgeshire i Huntingdonshire. Oprócz tego ogłoszono wybory nowego króla. [więcej]
28 sierpień 1215 Około 28 sierpnia Jan I wylądował w Sandwich w Kent, a na początku września podążył do Dover, gdzie koncentrowały się jego wojska przybyłe z zagranicy. [więcej]
Jesień 1215 Jesienią 1215 roku możnowładcy stojący w opozycji do Jana I, który permanentnie uchlał się od zawarcia pokojowego porozumienia, wysłali do Ludwika VIII propozycję zajęcia angielskiego tronu. [więcej]
Wrzesień 1215 W połowie września 1215 roku zbuntowani baronowie zajęli bardzo ważny strategicznie zamek w Rochester. Twierdza pozostawała pod kontrolą arcybiskupów Canterbury i strzegła szlaku wiodącego z Londynu do Dover. [więcej]
17 wrzesień 1215 17 września 1215 roku Jan I rozkazał skonfiskować majątek przywódcy rebelii Roberta FitzWaltera oraz wymusić na Stefanie Langtonnie ekskomunikowanie buntowników. [więcej]
20 wrzesień 1215 20 września 1215 roku Jan I przeniósł się z Devon do Canterbury. [więcej]
26 wrzesień 1215 26 września 1215 roku wielki sztorm zatopił dużą część floty, która transportowała przez kanał La Manche flamandzkie oddziały najemników Jana I. [więcej]
5 październik 1215 5 października 1215 roku Jan I powrócił do Canterbury. Wydał rozkaz wymarszu w kierunku Rochester i podjęcia wysiłku zdobycia twierdzy. [więcej]
13 październik 1215 13 października 1215 roku Jan I stanął pod murami Rochester i rozpoczął atak. Po przełamaniu miejskiej linii obrony rozpoczęło się oblężenie zamku Rochester.
22 październik 1215 22 października 1215 roku król Szkotów Aleksander przyjął przysięgę lenną od rebeliantów z Northumberland. [więcej]
30 listopad 1215 Około 30 listopada 1215 roku oblężeni poddali twierdzę Rochester. Dowódca obrony Wilhelm d'Albini trafił do lochu w Corfe.
Grudzień 1215 Po zakończonym sukcesem oblężeniu zamku Rochester Jan I wyruszył na zachód do Winchester, a następnie skierował się na północ do St. Albans, gdzie zwołał radę wojenną. [więcej]
Grudzień 1215 W grudniu 1215 roku szeregi rebeliantów wzmocnione zostały oddziałem 140 rycerzy, przysłanych przez Ludwika VIII. [więcej]
Boże Narodzenie 1215 Boże Narodzenie 1215 roku Jan I spędził w Nottingham, a potem wyruszył dalej na północ, mając na celu zbrojną konfrontację z królem Szkotów Aleksandrem. Po drodze oddziały króla Anglii pustoszyły posiadłości rebeliantów. [więcej]
11 styczeń 1216 Możnowładcy z Yorkshire w strachu przed gniewem Jana I wycofali się do Szkocji i 11 stycznia 1216 roku złożyli hołd lenny Aleksandrowi. [więcej]
Styczeń 1216 W połowie stycznia 1216 roku Jan I zajął Berwick, gdzie nakazał torturować mieszkańców, zmuszając ich w ten sposób do wydania wszystkich posiadanych pieniędzy. Potem wkroczył na terytorium Szkocji. [więcej]
Luty 1216 Większość rebeliantów przebywała w Londynie. W styczniu 1216 roku ich szeregi zasilone zostały kolejnym oddziałem rycerzy przysłanym przez Ludwika VIII. Pod koniec lutego podczas turnieju rycerskiego jeden z francuskich przybyszów zabił Godfryda de Mandeville'a. [więcej]
Marzec 1216 W marcu 1216 roku Jan I powrócił na południe wyspy i kontynuował pustoszenie posiadłości zbuntowanych baronów. [więcej]
Marzec 1216 Gdy Jan I przebywał na południu kraju, król Szkotów Aleksander zaatakował Carlisle, a buntownicy z północy oblegli York. [więcej]
Marzec 1216 Pod koniec marca 1216 roku Jan I skierował się w stronę Londynu. 31 marca znalazł się w Enfield. Naprzeciw jego wojskom z Londynu wyruszyły oddziały rebeliantów. Doszło do bitwy, podczas której raniony został dowódca królewskich sił Savaric de Mauleon. Mniej więcej w tym samym czasie mieszkańcy stolicy odparli okręty, wysłane przez Jana I Tamizą. [więcej]
5 kwiecień 1216 5 kwietnia 1216 roku Jan I przybył do Reading. [więcej]
10 kwiecień 1216 Po Wielkanocy 1216 roku Jan I wysłał Wilhelma Marshala oraz Piotra des Roches z poselstwem do Filipa II. Król Anglii zażądał, aby francuski monarcha powstrzymał przygotowania Ludwika VIII do inwazji na Anglię. Posłowie zostali odesłani bez odpowiedzi. [więcej]
12 kwiecień 1216 W obawie, że inwazja Ludwika VIII na Anglię może zakończyć się sukcesem, Jan I postanowił poszukać nowych sojuszników. Kuriozalne było to, że zaczął wypatrywać ich wśród tych, których posiadłości niedawno splądrował. 12 kwietnia 1216 roku, rezydując w Reading, król wysłał listy z propozycją pokoju. [więcej]
14 kwiecień 1216 14 kwietnia 1216 roku Jan I wysłał listy do ponad 20 miast portowych z rozkazem, w myśl którego każdy nadający się do żeglugi statek wypełniony marynarzami miał zostać wysłany jak najszybciej ku ujściu Tamizy. [więcej]
Kwiecień / maj 1216 W ostatnim tygodniu kwietnia Jan I powrócił do Kent. Wiedząc o zbliżającej się inwazji Ludwika VIII na początku maja przeniósł się na wybrzeże do Folkestone, gdzie oczekiwał rozwoju wypadków. [więcej]
18 maj 1216 Jan I, wiedząc o koncentracji floty Ludwika VIII w Calais, Gravelines i Wissant, wysłał na drugą stronę kanału La Manche eskadrę okrętów w celu zniszczenia francuskich jednostek. Misja zakończyła się porażką. 18 maja 1216 roku potworny sztorm zniszczył większość floty króla Anglii. [więcej]
21 maj 1216 21 maja 1216 roku u wybrzeży Anglii pojawił się Ludwik VIII. Jan I w tym czasie przebywał w Canterbury. [więcej]
22 maj 1216 22 maja 1216 roku Jan I pojawił się w Sandwich. Tu na widok wojsk Ludwika VIII rozkazał formowanie bojowego szyku. Do bitwy jednak nie doszło, ponieważ w pewnym momencie król Anglii zrezygnował ze zbrojnego starcia, wycofał się z Sandwich i ruszył w kierunku Dover. [więcej]
2 czerwiec 1216 Po zajęciu Canterbury i twierdzy Rochester 2 czerwca 1216 roku Ludwik VIII wkroczył do Londynu. W katedrze św. Pawła został proklamowany królem Anglii, a następnego dnia część baronów złożyła mu hołd lenny. [więcej]
Czerwiec 1216 Kiedy Ludwik VIII wkroczył do Londynu, Jan I przebywał w Winchester. Wysłał stąd do dowódców swych zamków listy, w których zalecał im bronić powierzonych twierdz, a w przypadku gdyby obrona nie była możliwa – zniszczyć je. [więcej]
14 czerwiec 1216 14 czerwca 1216 roku, kiedy Jan I dowiedział się, że pretendent do angielskiej korony zbliża się do Winchester, opuścił twierdzę i podążył na zachód. [więcej]
Czerwiec 1216 Drugą połowę czerwca 1216 roku Jan I spędził w zamku Corfe. W tym czasie większość wiernych mu baronów przeszła na stronę Ludwika VIII. [więcej]
Lipiec 1216 W ostatnich dniach czerwca 1216 roku, gdy Ludwik VIII zrezygnował z oblężenia zamku w Corfe, Jan I przeniósł się do Hereford. Stąd wyruszył na zachód. Lipiec 1216 roku spędził podróżując wzdłuż walijskiej granicy, gdzie odwiedził Shrewsbury, Whitchurch i Worcester. [więcej]
Sierpień 1216 W sierpniu 1216 roku, gdy Jan I przebywał na zachodzie zbierając siły wiernych mu możnowładców, Ludwik VIII przystąpił do oblężenia twierdzy Dover i Windsor.
Wrzesień 1216 Na początku września 1216 roku Jan I dotarł do miasta Sonning, położonego nieco ponad 20 kilometrów na zachód od Windsoru. Stąd próbował przeszkodzić oblegającym Windsor Francuzom. Jednak gdy niepokojeni przez walijskich łuczników najeźdźcy ruszyli w stronę angielskiego monarchy z zamiarem stoczenia bitwy, Jan I wycofał się do regionu East Anglia. [więcej]
Wrzesień 1216 Gdy Jan I zorientował się, że część wojsk wiernych Ludwikowi VIII ruszyła za nim w pościg, skierował się na północ. [więcej]
9 październik 1216 9 października 1216 roku Jan I opuścił Lincolshire i przybył do King’s Lynn w Norfolk. Tu angielski monarcha rozchorował się. [więcej]
11 październik 1216 11 października 1216 roku schorowany Jan I opuścił King’s Lynn i podążył w kierunku Lincolnshire. Podczas przeprawy taboru przez ujście rzeki Wellstream do morza król utracił wszystkie swoje kosztowności. [więcej]
13 październik 1216 13 października 1216 roku Jan I przybył do zamku biskupa Lincoln w Sleaford. Tam spotkał się z posłami, którzy przybyli z Dover z prośbą o pomoc oblężonym.
15 październik 1216 15 października 1216 roku Jan I wysłał do papieża Honoriusza III list, z prośbą przyjęcie Królestwa Anglii pod opiekę Kościoła. [więcej]
16 październik 1216 16 października 1216 roku Jan I został w lektyce przeniesiony do Newark. Tu będąc w beznadziejnym stanie podyktował swoją ostatnią wolę. Zaufanym współpracownikom zlecił zadanie naprawienia krzywd i szkód, jakie król wyrządził Kościołowi oraz zorganizować pomoc, która miała być wysłana do Ziemi Świętej. [więcej]
19 październik 1216 19 października 1216 roku w Newark zmarł Jan I. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Ważne bitwy

Château Gaillard
1203-1204

Rochester 1215

Dover 1216

Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Ryszard Lwie Serce
Żony i potomstwo:

Pierwszą Żoną Jana została 29 sierpnia 1189 roku Avisa z Gloucester - córka hrabiego Williama Fitz Roberta. Małżeństwo zostało rozwiązane z powodu zbyt bliskiego pokrewieństwa na początku 1200 roku. Małżeństwo nie doczekało się potomstwa.

Drugą Żoną Jana została 24 sierpnia 1200 roku Izabela z Angouleme - córka Aimera Taillefer - hrabiego Angouleme. Ślub odbył się w katedrze w Angouleme.

  1. Henryk III
  2. Ryszard z Kornwalii
  3. Joanna Angielska (1210-1238) - żona króla Szkocji Aleksandra II
  4. Izabela Angielska (1214-1241) - żona cesarza Fryderyka II
  5. Eleonora Angielska (1215-1275)
Następca: Henryk III Plantagenet

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Jan_bez_Ziemi
#JanbezZiemi
471

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.