Władcy Niemiec
Dynastia:
Bizantyjska
Urodzona:
pomiędzy 955-960 rokiem
Zmarła:
15 czerwca 991 roku
Zgodnie ze swym życzeniem została pochowana w klasztorze św. Pantaleona w Kolonii.
Rodzice:
Konstantyn Skleros
14 kwiecień 972
W kwietniu 972 roku Teofano została przywieziona przez arcybiskupa Gerona do Italii, aby po raz pierwszy ujrzeć swego przyszłego małżonka, a następnie wyjść za niego za mąż. W Benewencie przyjął ją biskup Metz Dytryk. Olbrzymie wiano, które przypłynęło z nią, z pewnością ucieszyło jej teścia. W zamian Otton I nadał jej liczne ziemie położone w Italii oraz w Rzeszy. Choć nie była tą właściwą księżniczką, czyli "urodzoną w purpurze", to, mimo wszystko, 14 kwietnia 972 roku w Rzymie została cesarzową, przynosząc w posagu oprócz złota również pokój w południowej Italii. [więcej]
Sierpień 972
W sierpniu 972 roku Teofano wraz z mężem i teściem przybyła do Niemiec. Nieprzychylny jej Alpert z Metz napisał o niej, że: Teofano rozmawia za dużo, nosi drogie szaty i kąpie się każdego dnia, a na domiar złego przy jedzeniu używa nieznanego i ekstrawaganckiego przyrządu z dwoma szpikulcami. [więcej]
Czerwiec 978
W czerwcu 978 roku Teofano przebywała wraz z mężem w Akwizgranie. Niespodziewanie miasto zaatakował Lotar I , który liczył na pojmanie Ottona II . Szybka reakcja małżonków, którzy ratowali się ucieczką, ocaliła im wolność. [więcej]
Listopad 980
W listopadzie 980 roku Teofano udała się wraz z mężem i malutkim Ottonem III do Italii. [więcej]
Kwiecień 982
Kwiecień 982 roku Teofano spędziła u boku męża w obozie wojskowym pod Tarentem.
7 grudzień 983
Dzień śmierci swego małżonka Teofano spędziła w Rzymie przy jego grobie i zadbała o spokój jego duszy, między innymi obdarowując bogatymi podarkami biskupa Pragi Wojciecha, który zatrzymał się w Rzymie w czasie swojej pielgrzymki do Jerozolimy. Ten miał w ramach odpłaty wspominać zmarłego cesarza w swoich modlitwach.
29 Czerwca 984
W połowie 984 roku, po kilkuletnim pobycie w Italii, Teofano przybyła do Niemiec ratować syna, zabranego przez Henryka Kłótnika . [więcej]
984
W 984 roku Teofano zatrudniła w roli nauczycieli młodego Ottona III dwóch znakomitych mężów z Saksonii: grafa Hoikę oraz grafa, a zarazem duchownego, Bemwarda, późniejszego biskupa Hildesheim. Pierwszy z nich miał zapewne szkolić Ottona w posługiwaniu się bronią i edukować go w rozmaitych dworskich i rycerskich sprawnościach, drugi zaś był odpowiedzialny za kształcenie duchowe i ogólne wychowanie króla.
985
W 985 roku Teofano wzięła czynny udział w łagodzeniu konfliktu w Lotaryngii po tym, jak Lotar I zdobył Verdun i uwięził kilku dostojników. [więcej]
986
W czasie Wielkanocy roku 986 Teofano brała udział w ponownej koronacji swojego syna w Kwedlinburgu. Po uroczystościach oficjalnie przejęła regencję nad małoletnim. [więcej]
988
W 988 roku Teofano brała udział w mediacjach mających na celu pokojowe zakończenie sporu pomiędzy królem Francji Hugonem Kapetem i Karolem Lotaryńskim. Arbitraż, niestety, zakończył się fiaskiem.
989
Jesienią 989 roku Teofano , sama, bez syna, udała się w podróż do Rzymu. Starała się zapobiec słabnięciu wpływów cesarskich w Italii.
990
Wczesnym latem Teofano wróciła z Italii do Niemiec.
990
W 990 roku Teofano wsparła oddziałem zbrojnych polskiego księcia Mieszka I , lecz infantylne zachowanie niemieckich dowódców o mało nie doprowadziło do tragedii. [więcej]
Złota myśl na dziś
