Władcy Niemiec
Dynastia:
Ludolfingów
Urodzony:
W 980 roku w Kessel koło Kleve nad dolnym Renem
Zmarł:
24 stycznia 1002 roku
Rodzice:
Otton II i Teofano
980
W listopadzie 980 roku Otton III , jako kilkumiesięczne dziecko, został zabrany przez rodziców na wyprawę do Italii. [więcej]
Czerwiec 982
W czerwcu 982 roku Otton III znalazł się w twierdzy Rossano. [więcej]
27 maj 983
27 maja 983 roku, na Sejmie Rzeszy w Weronie, podjęto decyzję, że młody Otton III zostanie królem Niemiec. [więcej]
Boże Narodzenie 983
W czasie świąt Bożego Narodzenia 983 roku, w Akwizgranie, jako trzyletnie dziecko, Otton III został królem Niemiec. Ceremonii dokonał Jan, arcybiskup Rawenny, i Willigis, arcybiskup Moguncji. Uroczystość zmąciła smutna wiadomość, która napłynęła z Italii. [więcej]
984
Po śmierci ojca Ottona III po opiekę nad małoletnim królem i regencję zgłosił się niezmordowany Henryk Kłótnik . Nie trzeba było dużego wysiłku, aby się domyślić, że zamiarem Henryka było przejęcie władzy. Do tego nie dopuściła matka Ottona III Teofano , która odebrała chłopca i wspólnie z teściową przejęła regencję. [więcej]
984
W 984 roku matka zatrudniła w roli nauczycieli dla Ottona III dwóch znakomitych mężów z Saksonii: grafa Hoikę oraz grafa, a zarazem duchownego, Bemwarda, późniejszego biskupa Hildesheim. Pierwszy z nich miał zapewne szkolić Ottona w posługiwaniu się bronią i edukować go w rozmaitych dworskich i rycerskich sprawnościach, drugi zaś był odpowiedzialny za kształcenie duchowe i ogólne wychowanie króla.
985
W 985 roku, na zjeździe we Frankfurcie, Otton III odebrał przeprosiny i hołd Henryka Kłótnika . W zamian ofiarował mu godność księcia Bawarii. [więcej]
Wielkanoc 986
W czasie Wielkanocy roku 986 Otton III ponownie został koronowany podczas zjazdu Rzeszy w Kwedlinburgu. [więcej]
Lato 991
Latem 991 roku stanął na czele wyprawy przeciwko Wieletom . Przedsięwzięcie zakończyło się zdobyciem Brandenburga, lecz po opuszczeniu tych terenów przez Ottona III miasto powróciło do państwa Słowian. [więcej]
Sierpień 992
W sierpniu 992 roku Otton III poprowadził kolejną wyprawę na krainę Wieletów . Wspomagany Czechami i Polakami rozpoczął oblężenie Brandenburga. Niestety napotkał dobrze zorganizowaną przez Kizona obronę grodu. Aby nie przedłużać wyprawy, podpisał pokój i wrócił do Saksonii. [więcej]
Wrzesień 994
We wrześniu 994 roku, na zjeździe w Sohlingen, Otton III uznany został za pełnoletniego i w wieku piętnastu lat rozpoczął samodzielne rządy.
Sierpień 995
W połowie sierpnia 995 roku Otton III , wspomagany wojskami polskimi i czeskimi, najechał zbrojnie na ziemie Wieletów i Obodrytów . Pomimo tego, że dotarł aż do Meklemburga, czyli do obodryckiej stolicy, wyprawa ta nie przyniosła większych skutków. [więcej]
Jesień 995
Jesienią Wieleci wznowili najazdy łupieskie na Saksonię. Otton III , planujący wyjazd do Italii, zmuszony został do zawarcia z nimi pokoju.
995
W 995 roku dotarła do Ottona III prośba o pomoc od papieża Jana XV, któremu zagrażał prefekt Rzymu Krescencjusz. Tak więc obok zamierzonej rzymskiej koronacji cesarskiej pojawił się nowy powód, aby niezwłocznie szykować wyprawę do ciepłej Italii.
6 grudzień 995
6 grudnia 995 roku Otton III wystawił we Frankfurcie nad Menem dokument, w którym ustalił granice biskupstwa miśnieńskiego. [więcej]
Marzec 996
Na początku marca Otton III wyruszył z Ratyzbony do Italii. Gdy opuszczał miasto, polecił umieścić na czele orszaku świętą włócznię. Oddawał się w ten sposób pod ochronę owej relikwii - zwycięskiego znaku, a także komunikował swoje roszczenia do godności cesarskiej również w tym sensie, że przy pomocy włóczni będzie prowadzić wojnę z poganami.
Po drodze udało mu się załatwić cały szereg spraw. W Weronie został patronem bierzmowania syna weneckiego doży Piotra II Orseolo, pieczętując tym sojusz z zawsze bogatą Wenecją. W Pawii odebrał hołd miast północnej Italii. W Rawennie wybrał nowego papieża na miejsce zmarłego Jana XV. Został nim kuzyn Ottona III Brunon - syn księcia Karyntii, który przyjął imię Grzegorz V . [więcej]
20 maj 996
20 maja 996 roku Otton III dotarł do Rzymu.
21 maj 996
21 maja 996 roku Otton III został ukoronowany przez Grzegorza V na rzymskiego cesarza. Od momentu koronacji podejmował działania mające na celu odnowienie Cesarstwa Rzymskiego w duchu uniwersalistycznym, czyli odrodzenia antycznych czasów, ale w wierze chrześcijańskiej. Dążył do większego zespolenia Rzymu z Niemcami. Dużo podróżował.
24-26 maj 996
W dniach 24-26 maja 996 roku Otton III brał czynny udział w synodzie. [więcej]
Czerwiec 996
Na początku czerwca 996 roku Otton III opuścił Rzym i podążył w stronę Niemiec. [więcej]
Październik 996
Pod koniec października 996 roku Otton III wyruszył do Alzacji, a potem do Lotaryngii. Jego obecność przy zachodnich granicach państwa była niezbędna w związku ze śmiercią króla Francji Hugona Kapeta i przejmowaniem władzy przez jego syna Roberta Pobożnego .
24-26 grudzień 996
Boże Narodzenie Otton III spędził w Kolonii. Podobno został tam ojcem chrzestnym węgierskiego księcia Waika, który na chrzcie przyjął imię Stefan, ale nie do końca wiadomo, czy to prawda. Stamtąd udał się do Akwizgranu.
Maj 997
W maju 997 roku Otton III przebywał w Merseburgu.
Czerwiec 997
W czerwcu 997 roku Otton III bawił głównie w Magdeburgu, lecz
tydzień pomiędzy 5 - 13 czerwca rezydował w Arneburgu.
Lipiec - sierpień 997
Lipiec i sierpień 997 roku Otton III spędził na wyprawie wojennej przeciwko Wieletom. [więcej]
Październik 997
W październiku 997 roku Otton III odwiedził Akwizgran (Aachen), gdzie postanowił założyć klasztor pod wezwaniem świętego Wojciecha.
Grudzień 997
Na początku grudnia 997 roku Otton III opuścił Akwizgran i skierował się na południe. Stacją docelową jego podróży była słoneczna i pełna makaronów Italia. Celem wyprawy - wprowadzenie Grzegorza V na tron Piotrowy i wypędzenie stamtąd antypapieża Jana XVI, którego niedawno osadził prefekt rzymski Krescencjusz.
24-26 grudzień 997
Boże Narodzenie 997 roku Otton III spędził w Pawii.
10 luty 998
10 lutego 998 roku, po koncentracji wojsk, Otton III wyruszył z Rawenny w stronę Rzymu.
20 luty 998
20 lutego 998 roku Rzym został opanowany z wyjątkiem zamku św. Anioła, w którym zamknął się buntownik Krescencjusz. Nie wiadomo, czy za wiedzą Ottona III , czy nie - antypapieżowi Janowi XVI wydłubano oczy, odcięto nos i uszy oraz wyrwano język, a następnie poddano go karze depozycji.
Wkrótce potem Otton III udał się na pielgrzymkę do Monte Gargano, aby odpokutować za grzechy. [więcej]
24 kwiecień 998
24 kwietnia 998 roku Otton III zarządził decydujący szturm na zamek św. Anioła, w którym ukrywał się Krescencjusz. Już cztery dni później, 28 kwietnia, po nieudanych negocjacjach, buntownik został skrócony o głowę, a ciało jego zrzucono z wieży. [więcej]
Czerwiec 998
W połowie czerwca Otton III opuścił Rzym i udał się na północ Włoch.
20 wrzesień 998
We wrześniu 998 roku Otton III wziął udział w synodzie w Pawii, gdzie 20 września 998 roku ogłoszono znane Capitulare Ticinense . [więcej]
Przełom 998-999
Na przełomie 998 i 999 roku Otton III wziął udział w synodzie w Rzymie, na którym, między innymi, przywrócono biskupstwo w Merseburgu.
Styczeń-luty 999
Na przełomie stycznia i lutego 999 roku Otton III podążył na południe Italii.
Marzec 999
Na początku marca 999 roku Otton III znalazł się w Benewencie.
Tutaj odbył pielgrzymkę pokutną do klasztoru św. Michała na Monte Gargano, jako zadośćuczynienie za niemiłosierne postępowanie z Janem Philagathosem i Krescencjuszem.
9 kwiecień 999
9 kwietnia 999 roku w Rzymie Otton III brał udział w intronizacji nowego papieża. Gerbert z Aurillac zastąpił na tronie Piotrowym zmarłego w marcu Grzegorza V i przyjął imię Sylwester II.
Maj 999
Na przełomie kwietnia i maja 999 roku Otton III ruszył na czele armii w kierunku Benewentu. Potem odwiedził Capuę, Gaetę i Neapol. Wyglądało to raczej tylko na demonstrację siły, ponieważ żadnej zbrojnej akcji przeciw Saracenom czy Bizancjum nie podjął.
Czerwiec 999
W połowie czerwca Otton III był już z powrotem w Rzymie, gdzie przez dwa tygodnie oddawał się praktykom pokutnym w podziemiach bazyliki św. Klemensa.
Sierpień 999
W połowie sierpnia 999 roku Otton III znalazł się w Subiaco. Tam brał udział w obchodach ku pamięci założyciela zakonu św. Benedykta.
Wrzesień 999
W połowie września 999 roku Otton III wraz z papieżem Sylwestrem II gościli w Farfie u tamtejszego opata Hugona.
24-26 grudzień 999
Jeszcze 19 grudnia 999 roku Otton III był w Rzymie. Stamtąd wyruszył na północ, aby święta Bożego Narodzenia spędzić w Rawennie.
17 styczeń 1000
17 stycznia 1000 roku Otton III był już w Bawarii i rezydował w klasztorze Staffelsee. Następnie przez Ratyzbonę udał się do Magdeburga.
Marzec 1000
Na początku marca 1000 roku cesarz Otton III już w Magdeburgu.
8-10 marzec 1000
W dniach 8-10 marca 1000 roku cesarz gościł w kraju Polan w ramach pielgrzymki do grobu świętego Wojciecha. W Gnieźnie , podczas uczty, zdjął z głowy swój diadem cesarski i włożył go na głowę Bolesława Chrobrego na znak przymierza i przyjaźni. Obdarował go również gwoździem z krzyża Pańskiego oraz włócznią św. Maurycego. W zamian otrzymał ramię św. Wojciecha. Na koniec nazwał polskiego władcę bratem i współpracownikiem cesarstwa. Zwolnił go także od płacenia trybutu.
23 marzec 1000
23 marca 1000 roku Otton III , po powrocie z Polski, rezydował już w Magdeburgu. Dzień później, razem z Bolesławem Chrobrym , wziął udział w obchodach Niedzieli Palmowej.
31 marzec 1000
Wielkanoc 31 marca 1000 roku Otton III spędził w Kwedlinburgu.
1 maj 1000
1 maja 1000 roku Otton III znajdował się już w Akwizgranie. Doszło tu do niezwykłego incydentu . Cesarz zażyczył sobie odkrycie grobowca Karola Wielkiego . Ówcześni komentatorzy relacjonowali to wydarzenie rozmaicie. Thietmar na przykład napisał, że Otton zabrał złoty krzyż, który wisiał na szyi zmarłego. Z kolei bezpośredni uczestnik eksploracji miejsca pochówku, komes Otton z Lomello, zanotował, że cesarz Otton odział zwłoki Karola w białą szatę, obciął mu paznokcie i uporządkował wszystko to, co uległo uszkodzeniu. Obydwaj zeznali, że Karol Wielki (lub raczej jego zwłoki) cały czas siedział na tronie . [więcej]
22 maj 1000
22 maja 1000 roku Otton III opuścił Akwizgran i udał się do Italii.
Styczeń 1001
Na początku stycznia 1001 roku mieszkańcy Tivoli zabili cesarskiego namiestnika Mazolinusa i podnieśli bunt. Otton III osobiście przyczynił się do zgaszenia zamieszek. [więcej]
13 styczeń 1001
13 stycznia 1001 roku Otton III wziął udział w synodzie w Rzymie.
Styczeń 1001
Pod koniec stycznia wystąpili przeciwko cesarzowi mieszkańcy Rzymu. Rozruchy były na tyle silne, że Otton III musiał opuścić stolicę cesarstwa. Ten incydent stał się źródłem ogromnego cesarskiego rozgoryczenia, spowodowanego postawą ludu z miasta, które Otton tak bardzo umiłował. [więcej]
Marzec 1001
Na początku marca Otton III podążył do Rawenny, gdzie w czasie postu oddawał się głównie praktykom pokutnym. Mniej więcej w tym czasie dotarli do niego wysłannicy Bolesława Chrobrego , przybyli z prośbą o odesłanie do Polski Bezpryma . Niemiecki monarcha, mając w planach osobiste przekazanie syna polskiemu władcy, na początek wysłał dwóch innych eremitów, Benedykta i Jana, którzy mieli w kraju nad Wisłą założyć własny erem. [więcej]
13 kwiecień 1001
W Wielkanoc 13 kwietnia 1001 roku, w Rawennie, Otton III wydał pozwolenie na koronację władcy Węgier Stefana I . [więcej]
Kwiecień 1001
Pewnej kwietniowej nocy 1001 roku Otton III , potajemnie i w przebraniu, opuścił Rawennę i udał się w odwiedziny do weneckiego doży Piotra II Orseolo. Nie wiadomo, o czym rozmawiali podczas spotkania w cztery oczy, a jedynym, w miarę pewnym faktem jest to, że cesarz został ojcem chrzestnym córki weneckiego władcy. [więcej]
Maj 1001
W połowie maja Otton III ruszył w kierunku Rzymu z zamiarem rozprawienia się z buntownikami. Niestety, bramy wiecznego miasta pozostały dla niego zamknięte. Cesarz dysponował zbyt małymi siłami, aby pokusić się o szturm. W związku z tym zmienił kierunek wycieczki. Zaszczycił swą obecnością Benewent, Capuę i Salerno.
Lipiec 1001
Lipiec 1001 roku Otton III spędził na zamku w Paterno.
Wrzesień 1001
W połowie września Otton III pojawił się na krótko w Rawennie.
14 październik 1001
14 października 1001 roku Otton III przewodniczył posiedzeniu sądu w Pawii.
27 grudzień 1001
27 grudnia 1001 roku Otton III wziął udział w synodzie w Todi.
Styczeń 1002
Na początku stycznia 1002 cesarz opuścił Todi i wyprawił się do Paterno, gdzie zamieszkał na zamku Monte Soracte. Planował zgromadzić tu większą armię, z którą miał zdobyć Rzym.
24 styczeń 1002
Pod koniec 1001 roku z Konstantynopola wyruszyła na spotkanie z Ottonem III jego przyszła żona - córka cesarza Konstantyna VIII . Niestety, do spotkania nie doszło, ponieważ cesarz rzymski zmarł 24 stycznia 1002 roku w wieku dwudziestu dwóch lat. Przed śmiercią poprosił, aby jego ciało zostało złożone w Akwizgranie u boku Karola Wielkiego .
Złota myśl na dziś