Mazowieckie
Ciekawostki z historii zamku i grodu
XIII wiek
Prawdopodobnie w XIII wieku wokół miejsca, gdzie stoi dzisiejszy zamek, powstała osada Liw .
1304
Z 1304 roku pochodzi pierwsza wzmianka o osadzie Liw . Zamieszczono ją w dokumencie księcia Bolesława II Mazowieckiego .
przełom XIV i XV wieku
Na przełomie XIV i XV wieku powstał murowany zamek w Liwie . Fundatorem zamierzenia był książę mazowiecki Janusz I Starszy . Budowa ukończona została w 1434 roku przez Bolesława IV , wnuka inicjatora. Warownię wzniesiono na planie zbliżonym do kwadratu, którego bok miał długość 32 metrów. Na obwodzie kwadratu zbudowano mury obronne, a w środku znalazły swe miejsce dwa budynki mieszkalne.
1421
Przed 1421 rokiem Liw otrzymał lokację opartą na prawie chełmińskim.
1446
W 1446 roku z inicjatywy księcia Bolesława IV prawa miejskie otrzymała nowa osada, która powstała obok istniejącego siedliska. Nazwano ją Liw Nowy .
Wrzesień 1500
We wrześniu 1500 roku Liw spustoszony został przez tatarskie zagony.
22-25 sierpień 1506
Między 22 i 25 sierpnia 1506 roku na zamku w Liwie przebywał Zygmunt Jagiellończyk , będący w drodze po władzę na Litwie po śmierci jego brata Aleksandra .
1512
Około 1512 roku księżna Anna Radziwiłłówna, wdowa po Konradzie III Rudym , sfinansowała kolejną rozbudowę zamku w Liwie .
1526
W 1526 roku, po śmierci ostatniego przedstawiciela mazowieckiej linii Piastów Janusza III , Liw został wcielony do dóbr królewskich Zygmunta Starego . Król jednak pozostawił Ziemię Liwską w rękach księżniczki Anny (starszej siostry zmarłego) do czasu jej zamążpójścia. Z jej inicjatywy na zamku w Liwie podwyższono mury obronne do 12 metrów.
1536
W 1536 roku księżna Anna wyszła za Stanisława Odrowąża ze Sprowy, lecz o dziwo odmówiła zwrotu swoich dóbr, w tym Liwa , pomimo tego że król zaproponował w zamian dziesięć tysięcy dukatów węgierskich rekompensaty. Spór zakończył się rok później wyrokiem sejmu, który zmuszał Annę i jej męża do zrzeczenia się na rzecz Korony praw dziedziczenia Mazowsza.
1548
W 1548 roku Liw stał się własnością królowej Bony . To ona sfinansowała trwającą kilka lat kolejną modernizację warowni. W miejscu bramy wybudowano wówczas kilkukondygnacyjną wieżę bramną. Zlikwidowano także krenelaż, a mury wyposażono w stanowiska strzelnicze przydatne dla broni palnej.
1656
W 1656 roku zamek w Liwie został zniszczony i ograbiony przez Szwedów.
1703
W 1703 roku zamek w Liwie ponownie spustoszyli Szwedzi.
1782
W 1782 roku starosta liwski Tadeusz Grabianka herbu Leszczyc zbudował na fundamentach gotyckiego budynku zamku w Liwie murowany dwór barokowy, siedzibę urzędów starostwa, który nie wytrzymał próby czasu, a raczej pożaru, który pojawił się tutaj pomiędzy 1846-1855 rokiem.
1939-1945
Kres Zamku w Liwie miał dopełnić się podczas drugiej wojny światowej, kiedy to niemiecki starosta powiatu sokołowsko - węgrowskiego Ernst Gramss postanowił go rozebrać. Materiał budowlany pochodzący z rozbiórki miał zostać „wkomponowany” w mury Treblinki. Sporym refleksem i sprytem błysnął miejscowy archeolog Otto Warpechowski , który sobie tylko znanym sposobem udowodnił Niemcom, że jest to zamek krzyżacki i zasugerował, że lepiej go odbudować, aniżeli niszczyć. Najeźdźcy, aby uwiecznić pamięć swoich przodków, przystąpili do prac renowacyjnych. W swych działaniach posunęli się nawet do częściowej odbudowy. Prace trwały do 1944 roku, do chwili, kiedy na jaw wyszła prawda historyczna. Ciekawe, czy przebiegły archeolog zdołał uniknąć kary?
1957-1961
W latach 1957 - 1961 trwały prace renowacyjne na zamku w Liwie . Odbudowano wtedy dwór kancelarii starościńskiej z przeznaczeniem go na siedzibę urzędu gminy i biblioteki wiejskiej.
1963
W 1963 roku na zamku w Liwie otwarto dla zwiedzających Muzeum-Zbrojownię.
English version
Version française
Złota myśl na dziś
