Władcy Bizancjum
Dynastia:
Dukasów
Urodzony:
około 1020 roku
Zmarł:
4 sierpnia 1072 roku
Rodzice:
Konstantyn Diogenes
25 grudzień 1067
25 grudnia 1067 roku, posiadający sławę świetnego wodza, Roman Diogenes powrócił do Konstantynopola z wygnania do Kapadocji, otrzymując awans na stratelatesa i tytuł magistrosa.
1 styczeń 1068
1 stycznia 1068 roku Roman IV Diogenes pojął za żonę Eudoksję Makrembolitissę i został nowym bizantyjskim cesarzem. [więcej]
Sierpień 1068
W sierpniu 1068 roku Robert Guiscard wraz oddziałami Normanów rozpoczął oblężenie Bari. [więcej]
Wrzesień 1068
W marcu 1068 roku Roman IV Diogenes wyruszył na czele swoich nowo wyszkolonych oddziałów na wschód cesarstwa. Już we wrześniu odniósł pierwsze zwycięstwo w starciu z oddziałem Seldżuków. [więcej]
Listopad 1068
W listopadzie 1068 roku Roman IV Diogenes odniósł kolejne zwycięstwo, pokonując oddziały arabsko-tureckie w okolicach Hierapolis/Manbidż położonego na północ od Aleppo. Pod koniec listopada zdecydował się na powrót zmęczonej intensywną kampanią armii. W trakcie odwrotu liczebność legionów została zdziesiątkowana w górach Taurus, z powodu ciężkich warunków atmosferycznych, lecz nie to było najgorsze. W tym czasie kiedy cesarz wraz ze swoim wojskiem kompletował kolejne triumfy, oddział Seldżuków najechał i spustoszył terytorium w okolicy Meline oraz Amorion. To w znacznym stopniu obniżyło promocję sukcesu bizantyjskiego władcy. [więcej]
Styczeń 1069
W styczniu 1069 roku Roman IV Diogenes znalazł się w Konstantynopolu.
Kwiecień 1069
W kwietniu 1069 roku Roman IV Diogenes przedsięwziął kolejną kampanię przeciwko Turkom. [więcej]
1069
W 1069 roku cesarstwem bizantyjskim w pewnym stopniu wstrząsnął bunt Roberta Kryspina . [więcej]
1069
W 1069 roku Roman IV Diogenes założył bazę operacyjną w Cezarei,
z której mógł kontrolować drogi do Anatolii. [więcej]
1069
Pod koniec 1069 roku Roman IV Diogenes powrócił do Konstantynopola.
1070
Cały 1070 rok Roman IV Diogenes pozostał w Konstantynopolu opracowując plany skutecznej kampanii przeciwko Turkom Seldżuckim. Dowództwo nad armią powierzył kuropalatesowi Manuelowi Komnenowi. [więcej]
1071
Na początku 1071 roku Roman IV Diogenes na czele pokaźnej armii ruszył na wschód. [więcej]
16 kwiecień 1071
16 kwietnia 1071 roku, po trzyletnim oblężeniu, Robert Guiscard zdobył Bari. Tym sposobem Bizancjum utraciło ostatni bastion w Italii. [więcej]
Sierpień 1071
W sierpniu 1071 roku Roman IV Diogenes poprowadził swe oddziały pod Mantzikert i rozpoczął oblężenie. Twierdza nie stawiała zbyt dużego oporu i po niedługim czasie stała się bizantyjskim zapleczem. Wkrótce po tym niewątpliwym sukcesie pod Mantzikert przybył sułtan Seldżuków sam Alp Arslan . Starcie tych dwóch żywiołów było nieuniknione. [więcej]
26 sierpień 1071
Prawdopodobnie 26 sierpnia 1071 roku doszło do zbrojnego starcia przez potomnych nazwanego bitwą pod Mantzikert . Roman IV Diogenes poniósł klęskę i dostał się do niewoli. [więcej]
Wrzesień 1071
Po ośmiu dniach niewoli u sułtana Alp Arslana Roman IV Diogenes odzyskał wolność i powrócił do Konstantynopola. [więcej]
Jesień 1071
Roman Diogenes dotarłszy do stolicy dowiedział się, że nie jest już bizantyjskim cesarzem. Został zaocznie pozbawiony tronu. Władzę przekazano w ręce Michała Dukasa - syna jego żony z pierwszego małżeństwa. Sytuacja Romana Diogenesa była na tyle zła, że zdecydował się na walkę. Wycofał się do temu Armenikos, aby zebrać siły do walki.
W tym czasie ze stolicy wysłano mu naprzeciw Konstantyna, syna Jana Dukasa. Doszło do walki, w której Roman Diogenes poniósł klęskę. Po przegranej bitwie stary cesarz schronił się w twierdzy Tyropoion w Kapadocji. [więcej]
Wiosna 1072
Wiosną 1072 roku Roman IV Diogenes ponownie przystąpił do walki o władzę. Tym razem z Konstantynopola naprzeciw niego wysłano Andronika Dukasa. Do bitwy doszło na nizinach położonych za górami Taurus. Podobnie jak pół roku wcześniej, Roman IV bitwę przegrał. Pokonany schronił się w twierdzy Adana, w której bronił się przez pewien czas. Opuścił ją po otrzymaniu zapewnienia o nietykalności. Obietnicę złamano. Ekscesarz został oślepiony na tyle groźnie, że kilka dni później zmarł. [więcej]
Złota myśl na dziś
Ważne bitwy