Władcy Francji
Dynastia:
Karolingów
Urodzony:
28 czerwca 751 roku
Zmarł:
4 grudnia 771 roku
Rodzice:
Pepin Krótki
754
W 754 roku Karloman I został namaszczony przez papieża Stefana II. [więcej]
29 październik 768
29 października 768 roku w Soissons Karloman I został koronowany na króla zachodnich Franków. [więcej]
769
Niedługo po śmierci Pepina zbuntowała się Akwitania. W 769 roku, aby zlikwidować rebelię, wyruszył do Akwitanii Karol - brat Karlomana. Karloman I nie wziął udziału w tej wyprawie. [więcej]
4 grudzień 771
Matka dwóch królów, Karola I i Karloman I , Bertrada, działając w dobrych intencjach, mających przynieść pokój w królestwach, wymędrkowała dwa małżeństwa dla swych synów. Żonami spadkobierców Pepina zostały dwie longobardzkie księżniczki. Obydwie były córkami władcy Longobardów - Dezyderiusza. Karloman poślubił Gerbergę, a Karol pojął za żonę Dezyderatę. Ten związek Franków i Longobardów nie spodobał się papieżowi, ponieważ jego Kościelne Państwo leżało pomiędzy dwoma państwami longobardzkimi – sprzymierzonymi teraz z potężnymi Frankami. Zaistniała polityczna sytuacja zmusiła papieża do zbliżenia się z Dezyderiuszem. Takie działanie głowy Kościoła nie otrzymało aprobaty rzymskiego stronnictwa Karlomana, reprezentowanego przez Christoforusa. W czasie gdy król Longobardów zbliżał się do Rzymu na spotkanie z papieżem, Christoforus porwał go i wezwał lud do buntu. Do powstania nie doszło. Karloman i jego ugrupowanie poniosło klęskę. Christoforusa pojmano i oślepiono. Wolność chrystusowemu namiestnikowi przywrócił Dezyderiusz. Stosunki obu frankijskich królów po tych wydarzeniach bardzo się pogorszyły. Karol I odesłał swą żonę Dezyderatę z powrotem do ojca, a Karloman chciał zbrojnie uderzyć na Rzym. Przymierze Franków z Longobardami zostało zerwane. 4 grudnia 771 roku zszedł z tego świata Karloman. Najprawdopodobniej Karol I był główną przyczyną jego śmierci. Motywem jego działania była pewnie chęć zredukowania powstałego chaosu. [więcej]
Złota myśl na dziś
