ozdoba

WŁADYSŁAW BIAŁY

ozdoba
Przodkowie
Mieszko I
Bolesław I Chrobry
Mieszko II Lambert
Kazimierz I Odnowiciel
Władysław I Herman
Bolesław III Krzywousty
Kazimierz II Sprawiedliwy
Konrad I Mazowiecki
Kazimierz I Kujawski
Ziemomysł Inowrocławski
Kazimierz III Gniewkowski
Władysław Biały
Dynastia: Piastów
Urodzony: pomiędzy 1327 a 1333 rokiem
Zmarł: 20 lutego 1388 roku
Rodzice: Kazimierz III Gniewkowski
Maj 1332 Zapewne w maju 1332 roku Władysław Biały został oddany w roli zakładnika, gwarantującego pokój pomiędzy jego ojcem i Zakonem Krzyżackim. Epizod ten był konsekwencją ostatniej fazy wojny polsko-krzyżackiej, w wyniku której Krzyżacy zajęli Kujawy. [więcej]
Czerwiec 1335 W czerwcu 1335 roku siostra Władysława Białego Elżbieta poślubiła bana Bośni Stefana II Kotromanicza. [więcej]
13 maj 1350 Po śmierci ojca Władysław Biały objął rządy w Księstwie Gniewkowskim. Prawdopodobnie stało się to około 13 maja 1350 roku. Książę rezydował głównie w Szarleju, gdzie wystawił większość pozostawionych po sobie dokumentów. [więcej]
Tytulatura W dyplomach wydanych przez Władysława Białego tytułował się księciem kujawskim. Władzę sprawował nad Gniewkowem i Słońskiem. [więcej]
24 kwiecień 1353 24 kwietnia 1353 roku Władysław Biały wystawił pierwszy znany dokument. Książę nadał w nim na prawie magdeburskim wieś Ostrowąs żeńskiemu zakonowi norbertanek. [więcej]
26 grudzień 1354 26 grudnia 1354 roku Władysław Biały sprzedał za 20 grzywien klasztorowi norbertanek w Strzelnie półtora łana ziemi we wsi Łojewo (koło Szarleja) oraz uwolnił kmieci od ciężarów prawa książęcego. [więcej]
11 październik 1355 11 października 1355 roku Władysław Biały nadał sołectwo we wsi Ostrowąs Mikołajowi zwanemu Rumlik (Romlik). Równocześnie zwolnił Mikołaja od obowiązku płacenia podatków i wszelkich innych powinności. [więcej]
11 listopad 1356 11 listopada 1356 roku Władysław Biały wystawił dyplom, w którym nadał sołectwo we wsi Chrząstawy (Chrząstowo) niejakiemu Stanisławowi. [więcej]
18 styczeń 1358 18 stycznia 1358 roku Władysław Biały przebywał w Raciążu. Poświadczył tam dokument, będący porozumieniem zawartym przez Kazimierza Wielkiego i Siemowita III. [więcej]
1359 W 1359 roku Władysław Biały poślubił Elżbietę córkę Alberta Strzeleckiego. [więcej]
1359-1362 W latach 1359-1362 roku z nadania Kazimierza Wielkiego Władysław Biały sprawował rządy w Ziemi Inowrocławskiej. [więcej]
1360 / 1361 Na przełomie 1360 i 1361 roku zmarła Elżbieta żona Władysława Białego. [więcej]
1361 Po śmierci żony Władysława Białego Kazimierz Wielki rozpoczął czynić zabiegi zmierzające do wykluczenia księcia gniewkowskiego z możliwości dziedziczenia tronu Królestwa Polskiego. Z pewnością to stało się powodem pogorszenia relacji bliskich krewniaków. [więcej]
13 luty 1362 13 lutego 1362 roku Władysław Biały wystawił dyplom, na mocy którego uprawomocnił zamianę dóbr między wojewodą Mościcem a jego krewnymi: Mikołajem, Bichną i Czciborem. [więcej]
1 maj 1362 1 maja 1362 roku Władysław Biały nadał prawo magdeburskie wsi Łążyn w kasztelanii słońskiej i oddał ją w dziedziczne posiadanie Janowi Bugheymowi. [więcej]
1362-1363 Pomiędzy 13 lutego 1362 roku a 29 maja 1363 roku Władysław Biały zwrócił lenno inowrocławskie Kazimierzowi Wielkiemu. Janek z Czarnkowa wiąże ten fakt z zatargiem pomiędzy sędzią kujawskim Stanisławem Kiwałą a Władysławem Białym w sprawie wytyczania granic. [więcej]
21 maj 1363 21 maja 1363 roku w Krakowie odbyło się wesele wnuczki Kazimierza Wielkiego Elżbiety z Karolem Luksemburskim. Pomimo bliskiego pokrewieństwa z królem Polski Władysław Biały nie uczestniczył w uroczystościach. [więcej]
29 maj 1363 29 maja 1363 roku Władysław Biały wydał dwa dyplomy. W pierwszym nadał wójtostwo w lokowanej na prawie magdeburskim Złotorii Dobiesławowi Miodkowi. W drugim nadał sołectwo niejakiemu Witalisowi w Krobii, lokowanej zarazem na prawie magdeburskim. [więcej]
1363-1364 W drugiej połowie 1363 roku, a najprawdopodobniej dopiero przed 5 kwietnia 1364 roku, Władysław Biały wyjechał z kraju. Księstwo Gniewkowskie oddał w zastaw Kazimierzowi Wielkiemu za sumę 1000 florenów. [więcej]
Lato 1364 Pierwszym celem wyprawy Władysława Białego była Jerozolima. [więcej]
Jesień 1364 Jesienią 1364 roku odbył się w Krakowie zorganizowany przez Kazimierza Wielkiego kongres monarchów. Kroniki nie odnotowały udziału Władysława Białego w środkowoeuropejskim szczycie. [więcej]
1365 / 1366 W drodze powrotnej z Ziemi Świętej Władysław Biały na przełomie 1365 i 1366 roku przebywał w Pradze, gdzie widział się z Karolem Luksemburskim. [więcej]
1366 Na początku 1366 roku Władysław Biały udał się do Malborka na spotkanie z wielkim mistrzem krzyżackim Winrichem von Kniprode. [więcej]
Wiosna 1366 Wiosną 1366 roku Władysław Biały razem z braćmi z zakonu krzyżackiego wziął udział w wyprawie krzyżowej przeciwko pogańskiej Litwie. Tam zetknął się z władcą Burgundii Filipem II Śmiałym, z którym zapewne zaprzyjaźnił się. [więcej]
Wielkanoc 1366 Wielkanoc 1366 roku Władysław Biały spędził w Pradze w towarzystwie Karola Luksemburskiego. [więcej]
Maj 1366 Z Pragi Władysław Biały podążył do Awinionu. Już w maju 1366 roku był gościem papieża Urbana V. [więcej]
16 czerwiec 1366 W Awinionie Władysław Biały został wymieniony w dokumencie papieskim wystawionym 16 czerwca 1366 roku, w którym Urban V potwierdził uposażenie dla klasztoru w Jemielnicy ufundowane przez Alberta Strzeleckiego. [więcej]
Lipiec 1366 Z Awinionu Władysław Biały udał się do burgundzkiego Citeaux, gdzie wstąpił do tamtejszego klasztoru cystersów. Być może był to efekt zawiązanej na początku roku przyjaźni księcia z Filipem II Śmiałym. [więcej]
Marzec / kwiecień 1367 Pod koniec marca lub na początku kwietnia 1367 roku Władysław Biały w cysterskich szatach uciekł z klasztoru w Citeaux. Udał się prawdopodobnie na dwór władcy Burgundii Filipa II Śmiałego. [więcej]
9 kwiecień 1367 Na dwór Filipa II Śmiałego za zbiegłym Władysławem Białym przybył opat cystersów Jan IV de Bouxiére de la Tour d'Auvergne. 9 kwietnia 1367 roku w kaplicy zamkowej książąt burgundzkich spisano akt, w którym opat wzywał księcia do powrotu – jak okazało się – daremnie. Jan IV zwracał uwagę, że Władysław Biały opuścił klasztor bez jego zezwolenia i że jest to niezgodne z regułą zakonu cystersów. [więcej]
Kwiecień / maj 1367 W kwietniu lub maju 1367 roku Władysław Biały wstąpił do zakonu benedyktynów w Dijon. [więcej]
5 listopad 1370 5 listopada 1370 roku zmarł w Krakowie Kazimierz Wielki. Wiadomość o tym wydarzeniu stała się dla Władysława Białego iskrą do rozpoczęcia całego szeregu działań zmierzających do opuszczenia zakonnego życia. [więcej]
Listopad 1370 Nowy władca Polski Ludwik Węgierski jako rekompensatę za złamanie testamentu ofiarował Kaźkowi Słupskiemu Księstwo Gniewkowskie, które Władysław Biały na przełomie 1363 i 1364 roku zastawił u Kazimierza Wielkiego. [więcej]
Listopad 1370 Po wizycie Ludwika Węgierskiego w Gnieźnie, gdzie odmówił ponownej koronacji na króla Polski, opozycja wielkopolska postanowiła wezwać Władysława Białego do kraju, jako najbliższego męskiego krewnego (po mieczu) zmarłego króla Kazimierza Wielkiego. [więcej]
1370 / 1371 Na przełomie 1370 i 1371 roku Władysław Biały opuścił klasztor w Dijon. [więcej]
1371 Na początku 1371 roku w Awinionie Władysław Biały zwrócił się do nowo wybranego papieża Grzegorza XI z prośbą o zwolnienie ze ślubów zakonnych. Odpowiedź kurii była negatywna. [więcej]
1371 Z Awinionu Władysław Biały udał się do Bazylei, gdzie czekali na niego posłowie z Wielkopolski, wśród których odnaleźć można było Przedpełka ze Stęszewa (Staszewa), Stefana z Trląga i Wyszotę z Kórnika. Stąd wszyscy wyruszyli do Strasburga nad Renem. [więcej]
Wiosna 1371 W Strasburgu Władysław Biały zdał sobie sprawę, że bez poparcia Ludwika Węgierskiego przejęcie władzy w Królestwie Polskim, a nawet odzyskanie ojcowizny na Kujawach, ma małe szanse powodzenia. [więcej]
Lato 1371 Latem 1371 roku Władysław Biały dotarł do Budy, aby w bezpośredniej rozmowie z Ludwikiem Węgierskim wybadać swoje szanse na karierę polityczną w Polsce. [więcej]
Lato 1371 Ludwik Węgierski, który był mężem siostrzenicy Władysława Białego, zgodził się oddać mu Księstwo Gniewkowskie w przypadku, gdy papież zwolni go ze ślubów zakonnych. Władysław Biały rozpoczął przygotowania do powrotu do Awinionu. [więcej]
11 listopad 1371 Na przełomie sierpnia i września 1371 roku Władysław Biały wyruszył do Awinionu. Na miejscu okazało się, że Grzegorz XI nie będzie skłonny zwolnić go ze ślubów zakonnych. Odmowę swą papież zawarł i uzasadnił w dwóch bullach z 11 listopada 1371 roku, skierowanych do Ludwika Andegaweńskiego i jego żony Elżbiety. [więcej]
1371 - 1373 Nie są znane losy Władysława Białego w okresie od 11 listopada 1371 roku do 8 września 1373 roku. Najprawdopodobniej spędził ten czas w klasztorze w Dijon. [więcej]
8 wrzesień 1373 Latem 1373 roku Władysław Biały zdecydował się na powrót do ojczyzny. Zapewne w tym celu opuścił klasztor w Dijon i skierował się na wschód. 8 września 1373 roku książę przybył potajemnie do Gniezna. Tu, jak wynika z opisu Jana z Czarnkowa, Władysław Biały przebywał w domu tamtejszego wójta Hanka, który rozpoznawszy go podarował mu sokoła. [więcej]
9 wrzesień 1373 9 września 1373 roku Władysław Biały zajął Inowrocław, Gniewkowo i Złotorię na Kujawach. [więcej]
10 wrzesień 1373 10 września 1373 roku Władysław Biały, wsparty zbrojnie przez mieszczan z Inowrocławia i Gniewkowa, przystąpił do oblężenia zamku Szarlej. [więcej]
11 wrzesień 1373 11 września 1373 roku zamek Szarlej poddał się Władysławowi Białemu. [więcej]
Jesień 1373 Jesienią 1373 roku przeciwko Władysławowi Białemu wystąpił namiestnik Ludwika Węgierskiego Sędziwój z Szubina. Dosyć szybko mieszkańcy Inowrocławia złożyli na ręce Sędziwoja hołd wierności królowi. [więcej]
Jesień 1373 Władysław Biały, dostrzegając beznadziejną sytuację w jakiej się znalazł, poddał Sędziwojowi z Szubina Szarlej, Złotorię i Gniewkowo w nadziei uzyskania od Ludwika Węgierskiego rekompensaty. [więcej]
1373 / 1374 Przełom 1373 i 1374 roku Władysław Biały spędził prawdopodobnie w Gniewkowie w oczekiwaniu na odpowiedź Ludwika Węgierskiego. [więcej]
Lato 1374 Latem 1374 roku dotarła do Władysława Białego odpowiedź Ludwika Węgierskiego, która okazała się negatywna. Były kujawski książę udał się do Drezdenka, gdzie oddał się pod opiekę panów von der Osten. [więcej]
1374-1375 Od połowy 1374 do lata 1375 roku Władysław Biały przebywał w Drezdenku, przygotowując się do kolejnej wyprawy zbrojnej na Kujawy. [więcej]
25 lipiec 1375 Około 25 lipca 1375 roku jedną z ważniejszych nowin rozprzestrzeniających się po Wielkopolsce, była wieść, że Władysław Biały zamierza zbrojnie przejąć ojcowiznę. [więcej]
16 sierpień 1375 W połowie sierpnia 1375 roku Władysław Biały podstępem zajął zamek w Złotorii. Intryga zainicjowana przez księcia polegała na upiciu dowódcy twierdzy Krystyna ze Skrzypna , który w upojeniu alkoholowym został uwięziony, a po wytrzeźwieniu dowiedział się, że aby odzyskać wolność musi zapłacić pięćset kop okupu. [więcej]
Sierpień 1375 Po zdobyciu Złotorii Władysław Biały wysyłał oddziały zbrojne, aby plądrowały Kujawy i Wielkopolskę. [więcej]
19 sierpień 1375 19 sierpnia 1375 roku sojusznik Władysława Białego Ulryk von der Osten zajął Raciążek i przystąpił do oblężenia zamku. [więcej]
Sierpień 1375 Brak sukcesów podczas oblegania zamku w Raciążku skłonił Ulryka von der Osten do odstąpienia. Po kilku dniach skierował się więc do Gniewkowa, w którym dzięki pomocy mieszczan zajął zamek. [więcej]
Sierpień / wrzesień 1375 Na przełomie sierpnia i września 1375 roku Ulryk von der Osten wycofał się z Kujaw do Drezdenka. Władysław Biały pomimo braku sojusznika kontynuował walki na terenie Kujaw. [więcej]
Wrzesień 1375 We wrześniu 1375 roku w zasadzkę przygotowaną przez oddziały Władysława Białego wpadły tabory starosty sieradzkiego Jaśka Kmity, który przybył z posiłkami dla Sędziwoja z Szubina. Skarb, który dostał się w ręce Władysława Białego, pozytywnie podziałał na zbrojnych teraz bez wahania przyjmujących pomysł wymarszu na Inowrocław. [więcej]
Wrzesień 1375 Opuściwszy nazajutrz Gniewkowo Władysław Biały podążył w kierunku Inowrocławia, który broniony był przez Sędziwoja z Szubina. Po drodze pomiędzy Wierzchosławicami a Wielowsią oddziały Władysława Białego natknęły się na wojska królewskie. Doszło do bitwy, w której zastępy księcia poniosły klęskę. [więcej]
Wrzesień 1375 Władysław Biały, dostrzegając porażkę swoich oddziałów w starciu z wojskami królewskimi, ratował się ucieczką. Przeprawiwszy się łodzią na drugi brzeg Wisły, schronił się w zamku w Złotorii. [więcej]
1375 / 1376 Władysław Biały, który rezydował w Złotorii, kontynuował walkę. Oddziały księcia wyspecjalizowały się w pustoszeniu Kujaw i Wielkopolski. Jedna z wypraw Władysława Białego doprowadziła do spalenia przedmieść Inowrocławia. [więcej]
Maj 1376 Wiosną 1376 roku starosta Wielkopolski Sędziwój z Szubina zorganizował pospolite ruszenie, które w maju 1376 roku wyruszyło przeciwko Władysławowi Białemu. [więcej]
1 czerwiec 1376 1 czerwca 1376 roku rozpoczęło się oblężenie Złotorii, podczas którego śmiertelnie raniony został książę Kaźko Słupski, a sam Władysław Biały doznał uszczerbku na zdrowiu przy okazji pojedynku z Bartoszem z Wezenborga. Zamek w Złotorii został poddany, po układach podjętych z Sędziwojem z Szubina późną jesienią 1376 lub na początku 1377 roku. W myśli wypracowanego kompromisu Władysław Biały miał udać się na Węgry, aby uzgodnić porozumienie z Ludwikiem Węgierskim.
Marzec 1377 Władysław Biały z powodu odniesionych ran nie mógł udać się w natychmiastową podróż na Węgry. Z tego powodu między 16 a 28 marca 1377 roku w obecności kilku nieznanych z imienia śląskich książąt oraz wielkiego mistrza krzyżackiego Winricha von Kniprode w Brześciu Kujawskim zawarto porozumienie, na mocy którego Władysław Biały sprzedał swoje księstwo Ludwikowi Węgierskiemu za kwotę 10 000 florenów, a także otrzymał od króla w zarząd benedyktyńskie opactwo św. Marcina w Pannohalma na Węgrzech. [więcej]
Kwiecień 1377 Prawdopodobnie dopiero pod koniec kwietnia 1377 roku Władysław Biały wyruszył na Węgry, aby spotkać się z Ludwikiem Węgierskim. [więcej]
18 luty 1378 Dokładnie nie wiadomo, kiedy Władysław Biały objął urząd u benedyktynów. Pierwsza wzmianka o księciu jako opacie gubernatorze pochodzi z 18 lutego 1378 roku z wystawionego w Wyszehradzie dokumentu, w którym przyznano klasztorowi w Pannonhalma sporną łąkę przylegającą do miejscowości Apati. [więcej]
24 luty 1378 24 lutego 1378 roku Ludwik Węgierski wydał na prośbę Władysława Białego dwa dokumenty, dzięki którym zabezpieczono majątek opactwa św. Marcina w Pannohalma. [więcej]
6 październik 1379 Niedługo po 6 października 1379 roku Władysław Biały opuścił opactwo św. Marcina w Pannohalma i nigdy tu nie powrócił. [więcej]
20 październik 1379 20 października 1379 roku Władysław Biały przebywał w Gdańsku, gdzie pobrał od pełnomocnika Ludwika Węgierskiego ostatnią ratę sumy należnej mu za Księstwo Gniewkowskie. [więcej]
Listopad 1379 Z Gdańska Władysław Biały podążył do Lubeki, gdzie zatrzymał się na pewien czas. [więcej]
Kwiecień 1381 Następnym miejscem, w którym odnotowano pobyt Władysława Białego stało się Dijon, gdzie książę ponownie wstąpił do zakonu benedyktynów. [więcej]
6 lipiec 1382 6 lipca 1382 roku Klemens VI specjalną bullą wezwał do siebie Władysława Białego, ale ten nie opuścił klasztoru w Dijon. [więcej]
15 wrzesień 1382 15 września 1382 roku Klemens VI wydał bullę udzielającą dyspensy Władysławowi Białemu. [więcej]
1382-1383 Po otrzymaniu od Klemensa VI dyspensy Władysław Biały nie porzucił od razu klasztoru benedyktynów w Dijon. [więcej]
5 marzec 1383 5 marca 1383 roku Władysławowi Białemu, przebywającemu w klasztorze benedyktyńskim w Dijon, przyznano specjalne przywileje. Książę uzyskał prawo do otrzymywania podwójnej porcji żywności i wina. Zamieszkał także w otrzymanym od opata osobnym domu gościnnym z dwoma małymi ogrodami. [więcej]
1383-1388 Nie wiadomo, co działo się z Władysławem Białym po opuszczeniu przez niego klasztoru benedyktynów w Dijon. [więcej]
20 luty 1388 Władysław Biały zmarł 20 lutego 1388 roku w Strasburgu. Pochowany został na początku marca w grobowcu w kościele konwentualnym klasztoru św. Benigna w Dijon. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Żony i potomstwo:

W 1359 roku Władysław Biały pojął za żonę Elżbietę - córkę Alberta Strzeleckiego. Małżeństwo pozostało bezdzietne.


Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Władysław_Biały
#WładysławBiały
215

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.