Przodkowie
Dynastia:
Piastów
Urodzony:
pomiędzy 1327 a 1333 rokiem
Zmarł:
20 lutego 1388 roku
Rodzice:
Kazimierz III Gniewkowski
Maj 1332
Zapewne w maju 1332 roku Władysław Biały został oddany w roli zakładnika, gwarantującego pokój pomiędzy jego ojcem i Zakonem Krzyżackim. Epizod ten był konsekwencją ostatniej fazy wojny polsko-krzyżackiej , w wyniku której Krzyżacy zajęli Kujawy. [więcej]
Czerwiec 1335
W czerwcu 1335 roku siostra Władysława Białego Elżbieta poślubiła bana Bośni Stefana II Kotromanicza . [więcej]
13 maj 1350
Po śmierci ojca Władysław Biały objął rządy w Księstwie Gniewkowskim. Prawdopodobnie stało się to około 13 maja 1350 roku. Książę rezydował głównie w Szarleju, gdzie wystawił większość pozostawionych po sobie dokumentów. [więcej]
Tytulatura
W dyplomach wydanych przez Władysława Białego tytułował się księciem kujawskim. Władzę sprawował nad Gniewkowem i Słońskiem. [więcej]
24 kwiecień 1353
24 kwietnia 1353 roku Władysław Biały wystawił pierwszy znany dokument. Książę nadał w nim na prawie magdeburskim wieś Ostrowąs żeńskiemu zakonowi norbertanek. [więcej]
26 grudzień 1354
26 grudnia 1354 roku Władysław Biały sprzedał za 20 grzywien klasztorowi norbertanek w Strzelnie półtora łana ziemi we wsi Łojewo (koło Szarleja) oraz uwolnił kmieci od ciężarów prawa książęcego. [więcej]
11 październik 1355
11 października 1355 roku Władysław Biały nadał sołectwo we wsi Ostrowąs Mikołajowi zwanemu Rumlik (Romlik). Równocześnie zwolnił Mikołaja od obowiązku płacenia podatków i wszelkich innych powinności. [więcej]
11 listopad 1356
11 listopada 1356 roku Władysław Biały wystawił dyplom, w którym nadał sołectwo we wsi Chrząstawy (Chrząstowo) niejakiemu Stanisławowi. [więcej]
18 styczeń 1358
18 stycznia 1358 roku Władysław Biały przebywał w Raciążu. Poświadczył tam dokument, będący porozumieniem zawartym przez Kazimierza Wielkiego i Siemowita III . [więcej]
1359
W 1359 roku Władysław Biały poślubił Elżbietę córkę Alberta Strzeleckiego . [więcej]
1359-1362
W latach 1359-1362 roku z nadania Kazimierza Wielkiego Władysław Biały sprawował rządy w Ziemi Inowrocławskiej. [więcej]
1360 / 1361
Na przełomie 1360 i 1361 roku zmarła Elżbieta żona Władysława Białego . [więcej]
1361
Po śmierci żony Władysława Białego Kazimierz Wielki rozpoczął czynić zabiegi zmierzające do wykluczenia księcia gniewkowskiego z możliwości dziedziczenia tronu Królestwa Polskiego. Z pewnością to stało się powodem pogorszenia relacji bliskich krewniaków. [więcej]
13 luty 1362
13 lutego 1362 roku Władysław Biały wystawił dyplom, na mocy którego uprawomocnił zamianę dóbr między wojewodą Mościcem a jego krewnymi: Mikołajem, Bichną i Czciborem. [więcej]
1 maj 1362
1 maja 1362 roku Władysław Biały nadał prawo magdeburskie wsi Łążyn w kasztelanii słońskiej i oddał ją w dziedziczne posiadanie Janowi Bugheymowi. [więcej]
1362-1363
Pomiędzy 13 lutego 1362 roku a 29 maja 1363 roku Władysław Biały zwrócił lenno inowrocławskie Kazimierzowi Wielkiemu . Janek z Czarnkowa wiąże ten fakt z zatargiem pomiędzy sędzią kujawskim Stanisławem Kiwałą a Władysławem Białym w sprawie wytyczania granic. [więcej]
21 maj 1363
21 maja 1363 roku w Krakowie odbyło się wesele wnuczki Kazimierza Wielkiego Elżbiety z Karolem Luksemburskim . Pomimo bliskiego pokrewieństwa z królem Polski Władysław Biały nie uczestniczył w uroczystościach. [więcej]
29 maj 1363
29 maja 1363 roku Władysław Biały wydał dwa dyplomy. W pierwszym nadał wójtostwo w lokowanej na prawie magdeburskim Złotorii Dobiesławowi Miodkowi. W drugim nadał sołectwo niejakiemu Witalisowi w Krobii , lokowanej zarazem na prawie magdeburskim. [więcej]
1363-1364
W drugiej połowie 1363 roku, a najprawdopodobniej dopiero przed 5 kwietnia 1364 roku, Władysław Biały wyjechał z kraju. Księstwo Gniewkowskie oddał w zastaw Kazimierzowi Wielkiemu za sumę 1000 florenów. [więcej]
Lato 1364
Pierwszym celem wyprawy Władysława Białego była Jerozolima. [więcej]
Jesień 1364
Jesienią 1364 roku odbył się w Krakowie zorganizowany przez Kazimierza Wielkiego kongres monarchów. Kroniki nie odnotowały udziału Władysława Białego w środkowoeuropejskim szczycie. [więcej]
1365 / 1366
W drodze powrotnej z Ziemi Świętej Władysław Biały na przełomie 1365 i 1366 roku przebywał w Pradze, gdzie widział się z Karolem Luksemburskim . [więcej]
1366
Na początku 1366 roku Władysław Biały udał się do Malborka na spotkanie z wielkim mistrzem krzyżackim Winrichem von Kniprode . [więcej]
Wiosna 1366
Wiosną 1366 roku Władysław Biały razem z braćmi z zakonu krzyżackiego wziął udział w wyprawie krzyżowej przeciwko pogańskiej Litwie. Tam zetknął się z władcą Burgundii Filipem II Śmiałym , z którym zapewne zaprzyjaźnił się. [więcej]
Wielkanoc 1366
Wielkanoc 1366 roku Władysław Biały spędził w Pradze w towarzystwie Karola Luksemburskiego . [więcej]
Maj 1366
Z Pragi Władysław Biały podążył do Awinionu. Już w maju 1366 roku był gościem papieża Urbana V . [więcej]
16 czerwiec 1366
W Awinionie Władysław Biały został wymieniony w dokumencie papieskim wystawionym 16 czerwca 1366 roku, w którym Urban V potwierdził uposażenie dla klasztoru w Jemielnicy ufundowane przez Alberta Strzeleckiego . [więcej]
Lipiec 1366
Z Awinionu Władysław Biały udał się do burgundzkiego Citeaux, gdzie wstąpił do tamtejszego klasztoru cystersów. Być może był to efekt zawiązanej na początku roku przyjaźni księcia z Filipem II Śmiałym . [więcej]
Marzec / kwiecień 1367
Pod koniec marca lub na początku kwietnia 1367 roku Władysław Biały w cysterskich szatach uciekł z klasztoru w Citeaux. Udał się prawdopodobnie na dwór władcy Burgundii Filipa II Śmiałego . [więcej]
9 kwiecień 1367
Na dwór Filipa II Śmiałego za zbiegłym Władysławem Białym przybył opat cystersów Jan IV de Bouxiére de la Tour d'Auvergne . 9 kwietnia 1367 roku w kaplicy zamkowej książąt burgundzkich spisano akt, w którym opat wzywał księcia do powrotu – jak okazało się – daremnie. Jan IV zwracał uwagę, że Władysław Biały opuścił klasztor bez jego zezwolenia i że jest to niezgodne z regułą zakonu cystersów. [więcej]
Kwiecień / maj 1367
W kwietniu lub maju 1367 roku Władysław Biały wstąpił do zakonu benedyktynów w Dijon. [więcej]
5 listopad 1370
5 listopada 1370 roku zmarł w Krakowie Kazimierz Wielki . Wiadomość o tym wydarzeniu stała się dla Władysława Białego iskrą do rozpoczęcia całego szeregu działań zmierzających do opuszczenia zakonnego życia. [więcej]
Listopad 1370
Nowy władca Polski Ludwik Węgierski jako rekompensatę za złamanie testamentu ofiarował Kaźkowi Słupskiemu Księstwo Gniewkowskie, które Władysław Biały na przełomie 1363 i 1364 roku zastawił u Kazimierza Wielkiego . [więcej]
Listopad 1370
Po wizycie Ludwika Węgierskiego w Gnieźnie , gdzie odmówił ponownej koronacji na króla Polski, opozycja wielkopolska postanowiła wezwać Władysława Białego do kraju, jako najbliższego męskiego krewnego (po mieczu) zmarłego króla Kazimierza Wielkiego . [więcej]
1370 / 1371
Na przełomie 1370 i 1371 roku Władysław Biały opuścił klasztor w Dijon. [więcej]
1371
Na początku 1371 roku w Awinionie Władysław Biały zwrócił się do nowo wybranego papieża Grzegorza XI z prośbą o zwolnienie ze ślubów zakonnych. Odpowiedź kurii była negatywna. [więcej]
1371
Z Awinionu Władysław Biały udał się do Bazylei, gdzie czekali na niego posłowie z Wielkopolski, wśród których odnaleźć można było Przedpełka ze Stęszewa (Staszewa) , Stefana z Trląga i Wyszotę z Kórnika . Stąd wszyscy wyruszyli do Strasburga nad Renem. [więcej]
Wiosna 1371
W Strasburgu Władysław Biały zdał sobie sprawę, że bez poparcia Ludwika Węgierskiego przejęcie władzy w Królestwie Polskim, a nawet odzyskanie ojcowizny na Kujawach, ma małe szanse powodzenia. [więcej]
Lato 1371
Latem 1371 roku Władysław Biały dotarł do Budy, aby w bezpośredniej rozmowie z Ludwikiem Węgierskim wybadać swoje szanse na karierę polityczną w Polsce. [więcej]
Lato 1371
Ludwik Węgierski , który był mężem siostrzenicy Władysława Białego , zgodził się oddać mu Księstwo Gniewkowskie w przypadku, gdy papież zwolni go ze ślubów zakonnych. Władysław Biały rozpoczął przygotowania do powrotu do Awinionu. [więcej]
11 listopad 1371
Na przełomie sierpnia i września 1371 roku Władysław Biały wyruszył do Awinionu. Na miejscu okazało się, że Grzegorz XI nie będzie skłonny zwolnić go ze ślubów zakonnych. Odmowę swą papież zawarł i uzasadnił w dwóch bullach z 11 listopada 1371 roku, skierowanych do Ludwika Andegaweńskiego i jego żony Elżbiety. [więcej]
1371 - 1373
Nie są znane losy Władysława Białego w okresie od 11 listopada 1371 roku do 8 września 1373 roku. Najprawdopodobniej spędził ten czas w klasztorze w Dijon. [więcej]
8 wrzesień 1373
Latem 1373 roku Władysław Biały zdecydował się na powrót do ojczyzny. Zapewne w tym celu opuścił klasztor w Dijon i skierował się na wschód. 8 września 1373 roku książę przybył potajemnie do Gniezna . Tu, jak wynika z opisu Jana z Czarnkowa , Władysław Biały przebywał w domu tamtejszego wójta Hanka, który rozpoznawszy go podarował mu sokoła. [więcej]
9 wrzesień 1373
9 września 1373 roku Władysław Biały zajął Inowrocław , Gniewkowo i Złotorię na Kujawach. [więcej]
10 wrzesień 1373
10 września 1373 roku Władysław Biały , wsparty zbrojnie przez mieszczan z Inowrocławia i Gniewkowa, przystąpił do oblężenia zamku Szarlej. [więcej]
11 wrzesień 1373
11 września 1373 roku zamek Szarlej poddał się Władysławowi Białemu . [więcej]
Jesień 1373
Jesienią 1373 roku przeciwko Władysławowi Białemu wystąpił namiestnik Ludwika Węgierskiego Sędziwój z Szubina . Dosyć szybko mieszkańcy Inowrocławia złożyli na ręce Sędziwoja hołd wierności królowi. [więcej]
Jesień 1373
Władysław Biały , dostrzegając beznadziejną sytuację w jakiej się znalazł, poddał Sędziwojowi z Szubina Szarlej, Złotorię i Gniewkowo w nadziei uzyskania od Ludwika Węgierskiego rekompensaty. [więcej]
1373 / 1374
Przełom 1373 i 1374 roku Władysław Biały spędził prawdopodobnie w Gniewkowie w oczekiwaniu na odpowiedź Ludwika Węgierskiego . [więcej]
Lato 1374
Latem 1374 roku dotarła do Władysława Białego odpowiedź Ludwika Węgierskiego , która okazała się negatywna. Były kujawski książę udał się do Drezdenka, gdzie oddał się pod opiekę panów von der Osten. [więcej]
1374-1375
Od połowy 1374 do lata 1375 roku Władysław Biały przebywał w Drezdenku, przygotowując się do kolejnej wyprawy zbrojnej na Kujawy. [więcej]
25 lipiec 1375
Około 25 lipca 1375 roku jedną z ważniejszych nowin rozprzestrzeniających się po Wielkopolsce, była wieść, że Władysław Biały zamierza zbrojnie przejąć ojcowiznę. [więcej]
16 sierpień 1375
W połowie sierpnia 1375 roku Władysław Biały podstępem zajął zamek w Złotorii. Intryga zainicjowana przez księcia polegała na upiciu dowódcy twierdzy Krystyna ze Skrzypna , który w upojeniu alkoholowym został uwięziony, a po wytrzeźwieniu dowiedział się, że aby odzyskać wolność musi zapłacić pięćset kop okupu. [więcej]
Sierpień 1375
Po zdobyciu Złotorii Władysław Biały wysyłał oddziały zbrojne, aby plądrowały Kujawy i Wielkopolskę. [więcej]
19 sierpień 1375
19 sierpnia 1375 roku sojusznik Władysława Białego Ulryk von der Osten zajął Raciążek i przystąpił do oblężenia zamku. [więcej]
Sierpień 1375
Brak sukcesów podczas oblegania zamku w Raciążku skłonił Ulryka von der Osten do odstąpienia. Po kilku dniach skierował się więc do Gniewkowa, w którym dzięki pomocy mieszczan zajął zamek. [więcej]
Sierpień / wrzesień 1375
Na przełomie sierpnia i września 1375 roku Ulryk von der Osten wycofał się z Kujaw do Drezdenka. Władysław Biały pomimo braku sojusznika kontynuował walki na terenie Kujaw. [więcej]
Wrzesień 1375
We wrześniu 1375 roku w zasadzkę przygotowaną przez oddziały Władysława Białego wpadły tabory starosty sieradzkiego Jaśka Kmity , który przybył z posiłkami dla Sędziwoja z Szubina . Skarb, który dostał się w ręce Władysława Białego , pozytywnie podziałał na zbrojnych teraz bez wahania przyjmujących pomysł wymarszu na Inowrocław . [więcej]
Wrzesień 1375
Opuściwszy nazajutrz Gniewkowo Władysław Biały podążył w kierunku Inowrocławia , który broniony był przez Sędziwoja z Szubina . Po drodze pomiędzy Wierzchosławicami a Wielowsią oddziały Władysława Białego natknęły się na wojska królewskie. Doszło do bitwy, w której zastępy księcia poniosły klęskę. [więcej]
Wrzesień 1375
Władysław Biały , dostrzegając porażkę swoich oddziałów w starciu z wojskami królewskimi, ratował się ucieczką. Przeprawiwszy się łodzią na drugi brzeg Wisły, schronił się w zamku w Złotorii. [więcej]
1375 / 1376
Władysław Biały , który rezydował w Złotorii, kontynuował walkę. Oddziały księcia wyspecjalizowały się w pustoszeniu Kujaw i Wielkopolski. Jedna z wypraw Władysława Białego doprowadziła do spalenia przedmieść Inowrocławia . [więcej]
Maj 1376
Wiosną 1376 roku starosta Wielkopolski Sędziwój z Szubina zorganizował pospolite ruszenie, które w maju 1376 roku wyruszyło przeciwko Władysławowi Białemu . [więcej]
1 czerwiec 1376
1 czerwca 1376 roku rozpoczęło się oblężenie Złotorii , podczas którego śmiertelnie raniony został książę Kaźko Słupski , a sam Władysław Biały doznał uszczerbku na zdrowiu przy okazji pojedynku z Bartoszem z Wezenborga . Zamek w Złotorii został poddany, po układach podjętych z Sędziwojem z Szubina późną jesienią 1376 lub na początku 1377 roku. W myśli wypracowanego kompromisu Władysław Biały miał udać się na Węgry, aby uzgodnić porozumienie z Ludwikiem Węgierskim .
Marzec 1377
Władysław Biały z powodu odniesionych ran nie mógł udać się w natychmiastową podróż na Węgry. Z tego powodu między 16 a 28 marca 1377 roku w obecności kilku nieznanych z imienia śląskich książąt oraz wielkiego mistrza krzyżackiego Winricha von Kniprode w Brześciu Kujawskim zawarto porozumienie, na mocy którego Władysław Biały sprzedał swoje księstwo Ludwikowi Węgierskiemu za kwotę 10 000 florenów, a także otrzymał od króla w zarząd benedyktyńskie opactwo św. Marcina w Pannohalma na Węgrzech. [więcej]
Kwiecień 1377
Prawdopodobnie dopiero pod koniec kwietnia 1377 roku Władysław Biały wyruszył na Węgry, aby spotkać się z Ludwikiem Węgierskim . [więcej]
18 luty 1378
Dokładnie nie wiadomo, kiedy Władysław Biały objął urząd u benedyktynów. Pierwsza wzmianka o księciu jako opacie gubernatorze pochodzi z 18 lutego 1378 roku z wystawionego w Wyszehradzie dokumentu, w którym przyznano klasztorowi w Pannonhalma sporną łąkę przylegającą do miejscowości Apati. [więcej]
24 luty 1378
24 lutego 1378 roku Ludwik Węgierski wydał na prośbę Władysława Białego dwa dokumenty, dzięki którym zabezpieczono majątek opactwa św. Marcina w Pannohalma. [więcej]
6 październik 1379
Niedługo po 6 października 1379 roku Władysław Biały opuścił opactwo św. Marcina w Pannohalma i nigdy tu nie powrócił. [więcej]
20 październik 1379
20 października 1379 roku Władysław Biały przebywał w Gdańsku , gdzie pobrał od pełnomocnika Ludwika Węgierskiego ostatnią ratę sumy należnej mu za Księstwo Gniewkowskie. [więcej]
Listopad 1379
Z Gdańska Władysław Biały podążył do Lubeki, gdzie zatrzymał się na pewien czas. [więcej]
Kwiecień 1381
Następnym miejscem, w którym odnotowano pobyt Władysława Białego stało się Dijon, gdzie książę ponownie wstąpił do zakonu benedyktynów. [więcej]
6 lipiec 1382
6 lipca 1382 roku Klemens VI specjalną bullą wezwał do siebie Władysława Białego , ale ten nie opuścił klasztoru w Dijon. [więcej]
15 wrzesień 1382
15 września 1382 roku Klemens VI wydał bullę udzielającą dyspensy Władysławowi Białemu . [więcej]
1382-1383
Po otrzymaniu od Klemensa VI dyspensy Władysław Biały nie porzucił od razu klasztoru benedyktynów w Dijon. [więcej]
5 marzec 1383
5 marca 1383 roku Władysławowi Białemu , przebywającemu w klasztorze benedyktyńskim w Dijon, przyznano specjalne przywileje. Książę uzyskał prawo do otrzymywania podwójnej porcji żywności i wina. Zamieszkał także w otrzymanym od opata osobnym domu gościnnym z dwoma małymi ogrodami. [więcej]
1383-1388
Nie wiadomo, co działo się z Władysławem Białym po opuszczeniu przez niego klasztoru benedyktynów w Dijon. [więcej]
20 luty 1388
Władysław Biały zmarł 20 lutego 1388 roku w Strasburgu. Pochowany został na początku marca w grobowcu w kościele konwentualnym klasztoru św. Benigna w Dijon. [więcej]
Złota myśl na dziś