Władcy Bizancjum
Dynastia:
Macedońska
Urodzony:
w 958 roku
Zmarł:
15 grudnia 1025 roku
Rodzice:
Roman II
976
W 976 roku, po śmierci Jana Tzimiskesa , Bazyli II wspólnie z bratem Konstantynem VIII zostali współcesarzami Bizancjum. [więcej]
976
W połowie 976 roku strategos Kalabrii wyruszył na podbój Sycylii. Już na starcie odniósł duży sukces, zajmując z zaskoczenia Messynę. Niestety nie zdołał jej utrzymać i musiał się wycofać. W odwecie arabskie oddziały spustoszyły bizantyjską Kalabrię i Apulię. [więcej]
976 - 979
W latach 976 - 979 Bizancjum rozdarte było wojną domową, wznieconą przez Bardasa Sklerosa . Ten zamęt w cesarstwie wykorzystali Bułgarzy, zrzucając z siebie kajdany zawisłości i przywracając sobie w ten sposób niepodległość. [więcej]
977
W 977 roku egipskie wojska zdobyły Damaszek, który wówczas był bizantyjskim lennem.
978
W 978 roku Bardas Skleros dotarł z wojskiem pod Konstantynopol. Aby uchronić stolicę przed buntownikiem, na czele armii stanął Bardas Fokas . Wojna domowa trwała dalej. [więcej]
24 marzec 979
Aby nie dopuścić do przelewu bratniej krwi, obaj wodzowie zgodzili się rozstrzygnąć spór osobiście. 24 marca 979 roku Bardas Skleros i Bardas Fokas stanęli naprzeciwko siebie i przystąpili do pojedynku. [więcej]
979
Pokonany Bardas Skleros schronił się u Arabów. Do 981 roku Bazyli II wysyłał posłów do rezydującego w Bagdadzie emira Aduda al-Dawli, aby wydał buntownika, lecz bezskutecznie. [więcej]
981
W 981 roku Bazyli II wysłał Bardasa Fokasa na wschód przeciwko zbuntowanemu emirowi Alleppo, Saad-ed-Dauleh'owi. [więcej]
985
W 985 roku Saad-ed-Dauleh zajął bizantyjskie Aleppo. Bazyli II oddelegował Bardasa Fokasa, aby odzyskał utracone posiadłości. Jak się później okazało, w konflikt włączył się władca Egiptu. Wojna, która wówczas się rozpętała, potrwała do 988 roku. [więcej]
985
Realne rządy w cesarstwie Bazyli II rozpoczął w 985 roku po pozbyciu się eunucha Bazylego. [więcej]
17 sierpień 986
17 sierpnia 986 roku Bazyli II przegrał bitwę z bułgarskim władcą Samuelem w przełęczy Trajanowe Wrota. [więcej]
987
Porażka Bazylego II w kampanii bułgarskiej przyczyniła się do wzbudzenia w 987 roku nowej rewolty w cesarstwie. Młody władca stanął przed niebagatelnym niebezpieczeństwem utraty władzy i życia. [więcej]
987
Bazyli II , przygotowując się do ostatecznego starcia z Bardasami, poczynił kilka kroków, mających na celu z jednej strony wzmocnienie swojej pozycji, a z drugiej - osłabienie położenia przeciwnika.Włodzimierza I z prośbą o wojskowe posiłki. [więcej]
988
W 988 roku armia, wspomagana sześciotysięcznym oddziałem najemników ruskich przysłanych przez Włodzimierza I , pod osobistym dowództwem Bazylego II pokonała stacjonujący pod Chrysopolis [więcej]
13 kwiecień 989
13 kwietnia 989 roku Bazyli II zadał przeciwnikom decydującą klęskę w bitwie pod Abydos Bardas Fokas zginął, a Bardas Skleros zadowolił się poddaniem i podpisaniem polubownego układu. [więcej]
989
W zamian za wydatną pomoc w tłumieniu rebelii w Bizancjum Bazyli II obiecał Włodzimierzowi I oddać swą siostrę Annę za żonę, ale tylko wtedy, gdy władca Rusi Kijowskiej przyjmie chrzest. Cała ta wysublimowana intryga zakończyła się sukcesem pod koniec 989 roku. Był to pierwszy przypadek w historii, gdy zrodzona w purpurze bizantyjska księżniczka poślubiła cudzoziemca. [więcej]
Wiosna 990
Wiosną 990 roku Bazyli II wyruszył na Kaukaz. Ekspedycja skierowana była przeciwko Dawidowi z Tao, władcy Cha. Bizantyjskie oddziały dosyć szybko uporały się z przeciwnikami. [więcej]
991
W 991 roku Bazyli II wyruszył przez Trację do Salonik, aby kierować rozpoczętą wojną przeciwko Samuelowi Komitopulowi . W trakcie tej kampanii cesarz pobił bułgarskie oddziały, pustoszące bizantyjskie ziemie. Pojmał, potem wysłał do Konstantynopola i uwięził cara Romana .Samuela . [więcej]
992
W marcu 992 roku Bazyli II wydał ustawę, na mocy której kupcy weneccy uzyskiwali przywileje podatkowe w Konstantynopolu i w Abydos w zamian za pomoc w walce z Arabami w południowej Italii.
993
W 993 roku Bazyli II przedsięwziął kolejną kampanię przeciwko Samuelowi . Dzięki zawartym porozumieniom z Serbami i Chorwatami Bułgaria została zaatakowana z kilku stron, co bardzo ułatwiło odzyskiwanie utraconych twierdz. [więcej]
Wrzesień 993
We wrześniu 993 roku siły egipskie rozpoczęły oblężenie Aleppo. Bazyli II wysłał na południe oddział wojska pod dowództwem magistra Michała Burzesa, aby wspomógł obrońców tego ważnego strategicznie miasta.
Koniec 994
Pod koniec 994 roku Bazyli II dowiedział się o klęsce magistra Michała Burzesa w bitwie pod Aleppo [więcej]
995
Wiosną 995 roku Bazyli II udał się na południe cesarstwa, by stawić czoła Fatymidom. [więcej]
Kwiecień 995
W kwietniu 995 roku Bazyli II dotarł do Antiochii. Na wieść o zbliżającej się cesarskiej armii wódz egipskich wojsk, Turek Bandżutekin, wycofał się spod Aleppo.
Maj 995
Na początku maja 995 Bazyli II stanął przed murami długo obleganego przez Fatymidów Aleppo. Oswobodzeni mieszkańcy zgotowali mu radosne powitanie. Pragnąc zapewnić sobie pełne poparcie emiratu Aleppo, cesarz darował im spłatę trybutu.
Koniec 995
Po krótkim pobycie w Aleppo Bazyli II podążył w pogoń za wojskami Bandżutekina. Cesarz przemierzał egipskie ziemie, by pod koniec 995 roku znaleźć się pod murami Trypolisu. [więcej]
996
W 996 roku, z powodu odwetowych akcji zbrojnych, przedsięwziętych przez Samuela Komitopula , Bazyli II wysłał do Bułgarii pokaźny oddział zbrojny pod dowództwem Nicefora Ouranosa. Doświadczony strateg pokonał władcę Bułgarów w bitwie nad Spercheios [więcej]
996
Na początku 996 roku Bazyli II zmuszony był powrócić do Konstantynopola. Odchodząc mianował Damiana Dalassenosa duxem Antiochii. [więcej]
999
19 lipca 998 roku w walkach z Fatymidami poniósł śmierć Damian Dalassenos. Po śmierci wodza bizantyjskie oddziały uległy rozproszeniu. Bazyli II wysłał poselstwo do Al-Hakima z propozycją zawieszenia broni. Na początku 999 roku do bizantyjskiego cesarza dotarła odmowna odpowiedź Fatymidów. Z tego powodu Bazyli II osobiście wyprawił się do Syrii.
Grudzień 999
Po szeregu zwycięstw podczas kampanii w Syrii Bazyli II posuwał się dalej, aby w grudniu znaleźć się ponownie przed murami Trypolisu. Stąd zawrócił i udał się w kierunku Antiochii, gdzie spędził Święta Bożego Narodzenia.
999/1000
Na przełomie 999 i 1000 roku bułgarską granicę przekroczyły bizantyjskie oddziały pod dowództwem Theodorokana i Nicefora Ksifiasa. Po udanej kampanii zdobyły Presław i Pliskę. Przyjazną Samuelowi Chorwację najechała z Piotrem Orseolo na czele wenecka flota, która zajęła Trogir, wyspy Rab i Krk oraz bogaty Split.
Styczeń 1000
W styczniu 1000 roku Bazyli II kontynuował walki przeciwko Fatymidom. Przedłużająca się wojna i rosnące z nią związane koszty oraz brak definitywnego rozstrzygnięcia skłoniły Al-Hakima do rozmów pokojowych.
Czerwiec 1000
W połowie 1000 roku zmarł Dawid III z Tao. Bazyli II natychmiast wyruszył na Kaukaz, aby zabezpieczyć swoje dziedzictwo. [więcej]
1001
W 1001 roku doszło do zawarcia pokojowego porozumienia między Bizancjum a Fatymidami. Na mocy postanowień traktatu:
cesarz stawał się oficjalnym protektorem wszystkich chrześcijan w Ziemi Świętej,
księstwo Antiochii zostało uznane przez kalifa Al-Hakima za posiadłość cesarza,
Emirat Aleppo stał się wspólnym protektoratem Bizancjum i Fatymidów,
Bazyli II potwierdził prawa Al-Hakima do posiadania ziem, położonych na południe od posiadłości Hamdanidów.
1001
Na początku 1001 roku Bazyli II przebywał jeszcze na Kaukazie, gdzie próbował zminimalizować napięcia powstałe po przejęciu władzy. [więcej]
1001
Wiosną 1001 roku, po zakończeniu działań wojennych na wschodzie, Bazyli II rozpoczął nową kampanię w Macedonii. Na początek skierował się w rejon Sardyki i zajął pobliskie fortece. [więcej]
1002-1004
W początkach 1002 roku Bazyli II ruszył do Tesalii. Krocząc od zwycięstwa do zwycięstwa do 1004 roku zdobył między innymi: Woden (dziś Edessa) i Widyń, bułgarskie Skopje. Pod koniec kampanii pomimo ponadrocznego oblężenia nie udało się cesarzowi opanować twierdzy Pernik nad Strumnicą. Po tym niepowodzeniu Bazyli II postanowił odpocząć i udał się do Konstantynopola. [więcej]
1003
W 1003 roku dzięki bizantyjsko-weneckiej współpracy udało się odbić z rąk Arabów italskie Bari. [więcej]
1005
W 1005 roku pod władzę cesarza oddał się gubernator Dyrrachium, Aszot, który w 996 roku został zięciem Samuela . Tym sposobem terytorium Bazylego II powiększyło się o następne bułgarskie posiadłości.
1006
W 1006 roku koalicja Pizy, Wenecji i Bizancjum pokonała arabska flotę w morskiej bitwie pod Reggio w Kalabrii. [więcej]
1009
W 1009 roku podniósł się przeciwko bizantyjskiej władzy w Bari bunt, na czele którego stanął Meles. Wysłana przez Bazylego II ekspedycja doprowadziła do stłamszenia rebelii. [więcej]
29 lipiec 1014
29 lipca 1014 roku Bazyli II odniósł efektowne zwycięstwo w bitwie w wąwozach pasma górskiego Belasica [więcej]
1014
W 1014 roku zmarł król Abchazji Bagrat III. Bazyli II wysłał do jego syna Georgi poselstwo, które miało ostrzec nowego władcę Abchazji, aby zaniechał prób ataku na, należące do bizantyjskiego cesarza, królestwo Tao-Klarjetii. Georgi nie posłuchał przestrogi i zajął tereny będące pod zwierzchnictwem Konstantynopola. Pomimo zaangażowania dużej liczby wojska w Bułgarii cesarz wysłał do Gruzji armię, która miała powstrzymać władcę Abchazji. Bizantyjskie oddziały zostały niestety doszczętnie rozbite, co spowodowało, że całe królestwo Tao-Klarjetii stało się lennem Georgiego. Gruziński problem musiał zaczekać na swoją kolej.
Sierpień 1014
Po wielkim zwycięstwie pod Kleidion Bazyli II podjął trud dalszego marszu po bułgarskiej ziemi. Lista jego zdobyczy powiększyła się o twierdze Matzoukion i Melnik. [więcej]
Październik 1014
W październiku 1014 roku Bazyli II dowiedział się o śmierci Samuela Komitopula . Zawrócił więc i udał się w stronę Salonik, aby przygotować kolejną kampanię, skierowaną przeciwko Bułgarom.
Przełom 1015 / 1016
Bazyli II , mając nadzieję na zawarcie pokoju z Bułgarią, rozpoczął negocjacje z synem Aarona, Iwanem Władysławem . Zaproponował mu bizantyjskie złoto jako wsparcie buntu przeciwko carowi Radomirowi . Iwan Władysław propozycję przyjął, zgładził bułgarskiego cara, a następnie zajął jego miejsce na tronie. Brakło jednak z jego strony energicznych działań, zmierzających do zawarcia pokoju z Bizancjum. To stało się powodem kolejnej cesarskiej ofensywy, skierowanej przeciwko Bułgarom. [więcej]
1018
Bazyli II wcielił całe terytorium bułgarskie do swego władztwa dopiero w 1018 roku. W czasie gdy jego dowódca Konstantyn Diogenes, zdobywał ostatnią broniącą się bułgarską twierdzę Sirmium [więcej]
Sierpień 1018
W sierpniu 1018 roku Bazyli Bułgarobójca przyjął poselstwo polskiego księcia Bolesława Chrobrego , który niedawno zdobył Kijów. [więcej]
1018
W 1018 roku, po zakończeniu działań wojennych w Bułgarii, Bazyli II rozpoczął przygotowania do walk, mających na celu odzyskanie zagarniętych przez władcę Abchazji terenów w Azji Mniejszej. Na początek rozkazał ufortyfikować twierdzę Theodosiopolis (obecnie Erzerum), która miała stać się bazą przyszłej kampanii przeciwko Georgiemu.
Październik 1018
W październiku 1018 roku bizantyjskie wojska wygrały bitwę pod Cannae [więcej]
1019
W 1019 roku Bazyli II , na czele ogromnej armii i wspierany potężną flotą, rozpoczął pochód, mający na celu zhołdowanie państw położonych nad Adriatykiem. Wasalami cesarza stały się Raszka, Dalmacja i Bośnia. Do końca 1019 roku Bazyli II został panem całych Bałkanów. Granice jego zwierzchnictwa sięgały, podobnie jak w VI wieku, Dunaju i Dalmacji.
1020
W 1020 roku Bazyli Bułgarobójca wcielił do cesarstwa okręg Waspurakan oraz część Iberii. [więcej]
1020
W 1020 roku zmarł Menes, inicjator buntów w Italii. Rebelię kontynuował jego szwagier Datto, rok później pochwycony i skazany na śmierć. Upadek przywódcy stał się kresem powstania. [więcej]
Jesień 1021
Jesienią 1021 roku Bazyli II na czele ogromnej armii wkroczył do Iberii. Georgi ze swoim wojskiem wyszedł mu naprzeciw, lecz gdy zobaczył siłę bizantyjskich oddziałów, zarządził odwrót i rozpoczął ucieczkę. Cesarz ścigał go aż do momentu, kiedy władca Abchazji przedostał się za rzekę. Tu zapadła decyzja o wycofaniu się na zimę do Trapezuntu. [więcej]
1022
Wiosną 1022 roku do Bazylego II dotarło poselstwo władcy Vaspurakanu, które oddało się pod cesarskie zwierzchnictwo. [więcej]
Wiosna 1022
Wiosną 1022 roku Bazyli II rozpoczął kolejną ofensywę przeciwko Georgi, lecz ten widząc potęgę bizantyjskiego władcy, zgodził się na zawarcie pokoju. [więcej]
1022
W 1022 roku italskie posiadłości władzy z Konstantynopola zaatakował niemiecki król Henryk II , lecz po przedłużającym się oblężeniu Bari przerwał je i zdecydował powrócić do kraju. [więcej]
1022
Podczas wyprawy Bazylego II do Iberii część anatolijskiej arystokracji na czele z Niceforem Fokasem Młodszym, synem Bardasa Sklerosa, i Niceforem Ksifiasem zbuntowała się przeciwko cesarskiej władzy. Wyrazem rewolty było zawarcie przymierza, skierowanego przeciwko władzy pochodzącej z Konstantynopola, przymierza zawartego z tym, który niedawno ukorzył się przed obliczem cesarza. Georgi złamał w ten sposób honorową przysięgę, złożoną cesarzowi. Bazyli II bardzo tego nie lubił. [więcej]
Wiosna 1023
Wiosną 1023 roku Bazyli II przekroczył granice terytoriów wiarołomnego Georgia. Po krótkiej kampanii władca Abchazji znowu rzewnie przepraszał cesarza. [więcej]
15 grudzień 1025
Bazyli Bułgarobójca przygotowywał wielką wyprawę przeciwko Arabom na Sycylii, lecz nie doszła ona do skutku z powodu śmierci cesarza 15 grudnia 1025 roku. [więcej]
Złota myśl na dziś
Ważne bitwy
Brama Trajana 986 Chrysopolis 988 Abydos 989 Aleppo 994 Spercheios 996 Kleidion 1014 Sirmium 1018 Cannae 1018
Wojny
bułgarsko-bizantyjska bułgarsko-bizantyjska
