Władcy Niemiec
Dynastia:
Welfów
Urodzony:
1175 lub 1176 roku w Brunszwiku
Zmarł:
18 maja 1218 w Hartzburgu
Rodzice:
Henryk Lew i
Dzieciństwo
Otton IV Welf najmłodsze lata spędził w towarzystwie swego dziadka Henryka II Plantageneta .
1195-1198
W latach 1195-1197 Otton IV Welf przebywał we Francji. Wspierał tam swego wuja Ryszarda I Lwie Serce w walkach przeciwko królowi Francji Filipowi II Augustowi . Otton IV za zasługi został mianowany hrabią Poitou.
Lipiec 1198
Na początku 1198 roku Otton IV Welf , wsparty pieniędzmi Ryszarda I Lwie Serce , wyruszył do Niemiec po władzę. Po krótkim pobycie w Liège udał się do Kolonii, by na początku lipca 1198 roku zbrojnie zdobyć Akwizgran. [więcej]
9 czerwiec 1198
9 czerwca 1198 roku będący w opozycji do Staufów obóz welficki wybrał Ottona IV Welfa na króla rzymskiego. [więcej]
9 lipiec 1198
9 lipca 1198 roku w Akwizgranie Otton IV Welf został koronowany na antykróla Niemiec. [więcej]
1199
Koronacja Ottona IV doprowadziła do wojny domowej w Niemczech. Przez cały 1199 rok Otton walczył z siłami Filipa Szwabskiego .
1200
W związku z tym, że działania zbrojne nie przyniosły rozstrzygnięcia w sporze pomiędzy władcami, oba obozy w 1200 roku zwróciły się do Innocentego III z prośbą o arbitraż. [więcej]
1 marzec 1201
1 marca 1201 roku Innocenty III Ottona IV Welfa za króla niemieckiego. [więcej]
8 czerwiec 1201
8 czerwca 1201 roku w Neuss Otton IV złożył papieżowi Innocentemu III przysięgę, w której między innymi zobowiązał się do przywrócenia dawnego stanu posiadania Kościoła Rzymskiego w środkowej Italii. [więcej]
Styczeń 1204
W ciągu dwóch lat Otton IV , dzięki usilnej pomocy Innocentego III , zdobył poparcie władz kościelnych i świeckich w Rzeszy. Na początku 1204 roku wydawało się, że jego triumf jest nieunikniony, a przed nim widać tylko świetlaną przyszłość. [więcej]
Wiosna 1204
Wiosną roku 1204 przymierze z Ottonem IV zerwał jego brat Henryk V palatyn reński. Z biegiem czasu koalicję z Welfem zaczęli opuszczać inni sprzymierzeńcy. [więcej]
27 lipiec 1206
27 lipca 1206 roku Otton IV Welf został pokonany w bitwie pod Wassenbergiem. [więcej]
Wrzesień 1207
We wrześniu 1207 roku ogłoszono zawieszenie broni. Otton IV Welf zmuszony został do abdykacji. W zamian za zrzeczenie się praw do tronu obiecano mu księstwo Szwabii. [więcej]
22 marzec 1208
22 marca 1208 roku, aby zdobyć poparcie papieża, Otton IV Welf złożył mu oficjalną przysięgę, w której obiecał Innocentemu III wszystko, czego ten pragnął. [więcej]
11 listopad 1208
11 listopada 1208 roku, po śmierci Filipa Szwabskiego , Otton IV Welf ponownie został we Frankfurcie wybrany królem Niemiec. Wcześniej zaręczył się z Beatrycze Hohenstauf , córką Filipa Szwabskiego . [więcej]
Styczeń 1209
W styczniu 1209 roku Otton IV mianował patriarchę Wolfgera z Akwilei legatem królewskim we Włoszech. Następnie powierzył mu zadanie przywrócenia w tym kraju dawnych praw Rzeszy, z których sam zrezygnował na rzecz papieża.
Maj 1209
Na początku maja 1209 roku w Altenburgu Otton IV Welf przyjął posłów Henryka Brodatego , którzy przybyli ze skargą na margrabiego Dolnych Łużyc - Konrada, który zbrojnie odebrał Władysławowi Laskonogiemu Ziemię Lubuską. [więcej]
Zielone Świątki 1209
W niedzielę po Zielonych Świątkach 1209 roku Otton IV Welf wyprawił zaręczyny z jedenastoletnią Beatrycze, córką Filipa Szwabskiego . Naród niemiecki przyjął to wydarzenie z ulgą, ponieważ mógł być to pierwszy krok w kierunku pogodzenia się zwaśnionych rodów Welfów i Staufów.
Sierpień 1209
W sierpniu 1209 roku Otton IV Welf opuścił Augsburg i wyruszył do Italii po cesarską koronę. [więcej]
Wrzesień 1209
We wrześniu 1209 roku Otton IV Welf spotkał się w Viterbo z Innocentym III . [więcej]
4 październik 1209
4 października 1209 roku, w zamian za obietnicę respektowania praw i posiadłości Kościoła, Otton IV w Rzymie otrzymał cesarską koronę z rąk papieża Innocentego III . Biskup Kościoła starał się w ten sposób zabezpieczyć zdobycze papiestwa w środkowych i południowych Włoszech.
[więcej]
Październik 1209
Niedługo po cesarskiej koronacji Otton IV wyruszył w kierunku Sieny, potem udał się przez San Miniato i Lukkę do Pizy, po czym znienacka zawrócił i pomaszerował ku kontynentalnej części Królestwa Sycylii. [więcej]
Październik 1209
Niedługo po cesarskiej koronacji Otton IV wyruszył w kierunku Sieny, potem udał się przez San Miniato i Lukkę do Pizy, po czym znienacka zawrócił i pomaszerował ku kontynentalnej części Królestwa Sycylii. [więcej]
18 listopad 1210
W listopadzie 1210 roku, wbrew przysiędze złożonej papieżowi, Otton IV zaatakował południową Italię, która wówczas należała do króla Sycylii Fryderyka II . Na początek pokonał papieskie oddziały w rejonie Aversy. Niedługo potem (18 listopada) dosięgła go klątwa Innocentego III . [więcej]
Listopad 1211
Po rocznej kampanii, której szlak wyznaczały miasta Neapol, Salerno, Bari i Tarent, późną jesienią 1211 roku Otton IV dotarł do południowego krańca Kalabrii. Tutaj czekał na flotę z Pizy, przy pomocy której mógłby dokonać inwazji na Sycylię. Tu również dotarła do niego wiadomość, że we wrześniu tego roku na Sejmie Rzeszy w Norymberdze obrano Fryderyka II cesarzem. Tego samego Fryderyka II , który cały w strachu przebywał na nieopodal położonej Sycylii i czekał na rozwój wydarzeń. Wtedy Otton IV podjął zaskakującą decyzję. Zamiast poczekać na flotę inwazyjną, zaatakować wyspę i pojmać młodzieńca, wiarołomny cesarz zarządził odwrót i podążył w kierunku Alp. [więcej]
Niedziela Palmowa 1212
W Niedzielę Palmową 1212 roku we Frankfurcie Otton IV spotkał się ze swoimi wiernymi stronnikami. Z powodu ciążącej na nim ekskomuniki nie stawił się żaden z niemieckich przedstawicieli Kościoła.
Sierpień 1212
W sierpniu 1210 roku Otton IV zbrojnie zajął Toskanię. [więcej]
22 lipiec 1212
22 lipca 1212 roku w Nordhausen Otton IV pojął za żonę Beatrycze, córkę nieżyjącego już Filipa Szwabskiego . Niestety młodziutka żona już po trzech tygodniach zmarła.
Sierpień 1212
W sierpniu 1212 roku do Ottona IV dotarła wieść, że pomimo mediolańskich zasadzek Fryderykowi II udało się przejść Alpy. Niemiecki monarcha wyruszył w kierunku Konstancji na spotkanie z młodym rywalem. Zatrzymawszy się pod Überlingen, prowadził rozmowy z biskupem Konstancji Konradem, domagając się, by otworzył przed nim bramy i wpuścił do miasta. [więcej]
Wrzesień 1212
Bramy Konstancji zostały otwarte, ale nie dla Ottona IV . Za murami miasta otrzymał schronienie Fryderyk II , który w miarę upływu czasu zdobywał coraz większe poparcie. Welf zmuszony został wycofać się do Breisach, skąd przepędził go lud, rozgniewany krzywdami, jakie wyrządziły mu oddziały Ottona. Doszło do tego, że w sposób bynajmniej niecesarski musiał umykać przez boczną furtkę tamtejszego zamku.
28 styczeń 1213
28 stycznia 1213 roku król Anglii Jan I wysłał do Ottona IV list, w którym obiecał wysłać mu 9000 marek. [więcej]
Wiosna 1213
Do wiosny 1213 roku Otton IV przebywał nad dolnym Renem, rezydując w Akwizgranie i Kolonii.
Wiosna-lato 1213
Wiosną 1213 roku Otton IV udał się do Saksonii. W okolicach Brunszwiku zebrał wojsko i do października pustoszył ziemie, należące do arcybiskupa Magdeburga Albrechta. [więcej]
Październik 1213
Kiedy w październiku 1213 roku Otton IV powrócił do Brunszwiku, został zaatakowany przez Fryderyka II . [więcej]
23 marzec 1214
23 marca 1214 roku w Akwizgranie rozpoczęła się koncentracja wojsk Ottona IV przeznaczonych do ataku na Francję. [więcej]
Lipiec 1214
Pod koniec 1213 roku Otton IV sprzymierzył się z królem Anglii Janem I przeciwko królowi Francji Filipowi II , który z kolei był sojusznikiem Fryderyka II . Respektując postanowienia układu, na początku lipca 1214 roku Otton IV opuścił Akwizgran i wyruszył na zachód. 12 lipca dotarł do Nivelle, a 21 lipca odebrał pieniądze na żołd, które dotarły tu z Anglii.
23 lipiec 1214
23 lipca 1214 roku armia Ottona IV przyłączyła się do wojsk hrabiego Flandrii Ferranda Portugalskiego oraz jego towarzyszy pod Valenciennes, około 50 kilometrów na południowy wschód od Lille. [więcej]
26 lipiec 1214
26 lipca 1214 roku Otton IV z hrabią Flandrii Ferrandem Portugalskim i hrabią Boulogne Reginaldem z Dammartin przebywali w Mortagne, u spływu rzek Scarpe i Skaldy.
27 lipiec 1214
27 lipca 1214 roku Otton IV poniósł klęskę w bitwie pod Bouvines [więcej]
Wielkanoc 1215
Do Wielkanocy 1215 roku Otton IV przebywał w okolicach Akwizgranu. Kiedy wojska Fryderyka II zaczęły się zbliżać, opuścił rezydencję i udał się do Brunszwiku, gdzie popadł w depresję i dopełnił swego istnienia w obrębie rodowych włości brunszwickich.
[więcej]
Złota myśl na dziś
Ważne bitwy
