ozdoba

GIEDYMIN

(1316-1341)

ozdoba
Władcy Litwy
Mendog
Treniota
Wojsiełk
Szwarno
Trojden Litewski
Dowmunt
Butygejd
Butywid (Pukuwer)
Witenes
Giedymin
Jawnuta Giedyminowicz
Olgierd Giedyminowicz
Jagiełło
Kiejstut Giedyminowicz
Skirgiełło
Witold Kiejstutowicz
Świdrygiełło
Zygmunt Kiejstutowicz
Władysław Warneńczyk
Kazimierz Jagiellończyk
Aleksander Jagiellończyk
Zygmunt Stary
Zygmunt August
HENRYK WALEZY
Anna Jagiellonka
Stefan Batory
Zygmunt III Waza
Władysław IV Waza
Jan II Kazimierz
Michał Korybut Wiśniowiecki
Jan III Sobieski
August II Mocny
Stanisław Leszczyński
August III Sas
Stanisław August Poniatowski
Giedymin
Dynastia: Giedyminowiczów
Urodzony: przed 1275 rokiem
Zmarł: w grudniu 1341 roku
pod Wieloną
Rodzice: Butywid
1275 Giedymin urodził się przed 1275 rokiem. [więcej]
1315 W 1315 roku Giedymin poprowadził atak na Brześć. [więcej]
1316 W 1316 roku, po śmierci Witenesa, Giedymin objął władzę na Litwie. [więcej]
1316 Zimą 1316 roku wojska krzyżackie pod dowództwem Henryka von Plotzke spustoszyły litewskie terytorium. Tym sposobem Giedymin został wciągnięty w dalszy ciąg wojny litewsko-krzyżackiej. [więcej]
1317 Na początku 1317 roku wielki marszałek Henryk von Plotzke zaatakował żmudzką Waykinę. Była to kolejna odsłona wojny litewsko-krzyżackiej. [więcej]
1317 W 1317 roku w Nowogródku Giedymin utworzył prawosławną metropolię. [więcej]
24 czerwiec 1317 Około 24 czerwca 1317 roku wielki marszałek Henryk von Plotzke, kontynuując zmagania wojny litewsko-krzyżackiej, spustoszył żmudzkie terytorium. Jeden z oddziałów podszedł pod gród Giedymina i podjął nieudaną próbę zdobycia warowni. [więcej]
1318 W 1318 roku Giedymin ożenił swojego syna Olgierda z Anną, córką księcia witebskiego. [więcej]
Jesień 1318 Jesienią 1318 roku wielki marszałek Henryk von Plotzke zaatakował nadniemeńskie grody Junigedę i Pistę. [więcej]
Kwiecień 1319 W 1319 roku wojna litewsko-krzyżackiej trwała nadal. W kwietniu wielki marszałek Henryk von Plotzke próbował zdobyć nadniemeńskie grody Junigedę i Pistę. [więcej]
Lipiec 1320 W lipcu 1320 roku Krzyżacy kontynuując działania zbrojne wojny litewsko-krzyżackiej zaatakowali żmudzkie Miedniki. Żmudzini podjęli walkę z agresorami w gęstwinie leśnej. W konsekwencji rozegranej bitwy armia Zakonu została rozgromiona. Na placu boju legł wielki marszałek krzyżacki Henryk von Plotzke. [więcej]
1322 Przed 1322 rokiem Giedymin wydał swą córkę Elżbietę za mąż za Wacława Płockiego. [więcej]
1322 W drugiej połowie 1322 roku Giedymin zbrojnie zajął Wołyń. [więcej]
1322—1323 W latach 1322—1323 Giedymin próbował intensywnych zabiegów dyplomatycznych, mających na celu osłabienie wizerunku Zakonu Krzyżackiego. Wystosował wówczas szereg listów do papieża Jana XXII i władców Europy zachodniej, oskarżając Krzyżaków, że swą zaborczą i grabieżczą polityką nie dopuszczają do chrztu Litwy. [więcej]
29 listopad 1322 29 listopada 1322 zarząd miasta Ryga wystawił skierowany do Giedymina list, w którym prosili władcę litewskiego o pokój i przymierze na wzór tego, jakie istniało za jego brata Witenesa. [więcej]
25 styczeń 1323 25 stycznia 1323 roku kancelaria Giedymina wysłała pierwszy z szeregu tak zwanych listów Giedymina. Adresatami listu były miasta hanzeatyckie: Lubeka, Sund, Magdeburg, Brema i Kolonia. Władca Litwy starał się zachęcić rzemieślników, kupców i rycerzy do osiedlania się w jego kraju i obiecywał atrakcyjne przywileje. [więcej]
Kwiecień 1323 Około 10 kwietnia 1323 roku Giedymin zaatakował Księstwo Kijowskie. Litwini dosyć szybko zdobyli Owrucz i Żytomierz. Następnie stoczyli zwycięską bitwę nad rzeką Irpień, pokonując koalicję książąt z Kijowa, Perejasławia, Briańska i Halicza. [więcej]
Maj 1323 W maju 1323 roku Giedymin wysłał trzy listy, w których informował świat chrześcijański, że skierował prośbę do papieża o przyjęcie Litwinów do chrześcijańskiej wspólnoty. [więcej]
Czerwiec 1323 W czerwcu 1323 roku Giedymin oblegał Kijów, który finalnie wpadł w jego ręce. Namiestnikami litewskiego władcy w nowo zdobytych terytoriach zostali Olgimunt Mendogowicz Holszański i brat Giedymina Fiodor. [więcej]
1323 W 1323 roku Giedymin wprowadził w życie nowy plan rozwoju gospodarczego Litwy, polegający na tym, że zapraszał na Litwę kupców, rzemieślników, a także wojów lub rycerzy oraz rolników, obiecując im ziemię i czasowe zwolnienie z podatków tudzież ceł. [więcej]
1323 Z listów Giedymina, napisanych w 1323 roku, pochodzi pierwsza znana w źródłach pisanych wzmianka o Wilnie. [więcej]
1323 W 1323 roku Giedymin posadził na tronie w Pskowie swojego namiestnika Dawida. [więcej]
Wrzesień 1323 W połowie września 1323 roku, zapewne na prośbę swego zięcia Wacława Płockiego, Giedymin kazał spustoszyć Księstwo Dobrzyńskie. Litewski oddział realizujący polecenie księcia zapędził się aż pod krzyżacką Brodnicę. W obliczu akcji dyplomatycznej prowadzonej przez Giedymina, starającego się o zmianę wizerunku Litwy, akcja ta miała negatywny oddźwięk. [więcej]
2 październik 1323 2 października 1323 roku dyplomacja Giedymina zawarła traktat pokojowy z Zakonem Inflanckim. [więcej]
24 październik 1323 24 października 1323 roku w Elblągu doszło do spotkania biskupów pruskich z przedstawicielami Zakonu Krzyżackiego. Efektem odbytej narady było wysłanie pisma skierowanego do biskupa Ozylii, kapituł ryskiej i ozylijskiej, dorpackiej i rewalskiej, naczelników Zakonu w Inflantach, starosty króla duńskiego oraz rycerstwa i miast w Inflantach i Estonii z postulatem zerwania pokoju, jaki zawarł Giedymin z przedstawicielami Inflant i Estonii. [więcej]
1 listopad 1323 1 listopada 1323 roku w Wilnie Giedymin zawarł pokojowy układ z inflanckimi i estońskimi posłami. [więcej]
1323-1324 Prawdopodobnie pomiędzy lipcem 1323 a czerwcem 1324 roku Giedymin zajął Podlasie, wykorzystując chaos powstały w Księstwie Halicko-Włodzimierskim po śmierci ostatnich Romanowiczów. Być może inkorporacja Podlasia była konsekwencją układu z Władysławem Łokietkiem, na mocy którego władcą Księstwa Halicko-Włodzimierskiego został Bolesław Jerzy, a nie, jak chciał władca Litwy, jego syn Lubart. [więcej]
10 luty 1324 10 lutego 1324 roku Jan XXII wystawił bullę, w której nakazał Krzyżakom zaniechać prześladowania Litwinów. [więcej]
1323 / 1324 Na przełomie 1323 i 1324 roku Giedymin próbował posadzić swojego syna Lubarta na halicko-włodzimierskim tronie, ale w ten plan wmieszali się Władysław Łokietek i książęta mazowieccy, więc w konsekwencji władzę w Księstwie Halicko-Włodzimierskim objął Bolesław Jerzy. [więcej]
1324 W 1324 roku odbyło się kilka łupieżczych najazdów litewskich na Mazowsze. Najbardziej ucierpiało wówczas terytorium należące do Trojdena I i Wacława Płockiego. [więcej]
Czerwiec 1324 W czerwcu 1324 roku Jan XXII wystawił bullę zaadresowaną do Giedymina, w której wyraził radość z gotowości przyjęcia chrztu i poinformował, że wysyła na Litwę legatów. [więcej]
31 sierpień 1324 Pomimo intensywnych zabiegów czynionych przez posłów Zakonu Krzyżackiego, których celem było zdyskredytowanie Litwy w oczach papieża, Jan XXII pismem z 31 sierpnia 1324 roku poinformował Krzyżaków, aby respektowali pokój zawarty przez Giedymina z Estonią i Inflantami 1 listopada 1323 roku. [więcej]
4 listopad 1324 4 listopada 1324 roku Giedymin w obecności papieskich legatów wyrzekł się wiary chrześcijańskiej i odmówił przyjęcia chrztu. Argumentował swoją decyzję tym, że przeciw chrystianizacji Litwy protestują jego ruscy poddani, a podburzani przez Krzyżaków Żmudzini grożą buntem. Na tę decyzję litewskiego monarchy wpływ miała również postawa wysłanników z Awinionu, którzy manipulowani byli przez krzyżacką dyplomację. Oprócz tego Giedymin zobowiązał się przez okres czterech lat przestrzegać postanowień pokoju z Estonią i Inflantami zawartego 1 listopada 1323 roku. [więcej]
Listopad 1324 W 1324 roku Giedymin zawarł z Krzyżakami czteroletni rozejm. [więcej]
Listopad 1324 W listopadzie 1324 roku Giedymin prowadził negocjacje w posłami tatarskiego chana. [więcej]
Listopad 1324 W listopadzie 1324 roku Daniel, namiestnik Giedymina w Grodnie, spustoszył terytorium Mazowsza, należące do Trojdena I i Wacława Płockiego. [więcej]
1324 / 1325 Po wyjeździe papieskich legatów do Rygi Giedymin rozpoczął poszukiwania sojuszników niezbędnych do przeciwstawienia się sile Zakonu Krzyżackiego. [więcej]
1325 Na początku 1325 roku Giedymin zawarł z Władysławem Łokietkiem sojusz wzmocniony małżeństwem syna polskiego władcy Kazimierza z córką Litwina Aldoną. [więcej]
Kwiecień 1325 W kwietniu 1325 roku Giedymin obdarowany został klątwą kościelną. [więcej]
1325 W 1325 roku Tatarzy spustoszyli część terytorium Litwy. [więcej]
2 czerwiec 1325 2 czerwca 1325 roku Giedymin wysłał do biskupów ozylskiego i dorpadzkiego list, w którym uskarżał się na łamanie pokoju wileńskiego przez Krzyżaków. [więcej]
Luty / marzec 1326 Na przełomie lutego i marca 1326 roku oddziały Giedymina wsparły wyprawę zbrojną Władysława Łokietka do Brandenburgii. [więcej]
1326 W 1326 roku Giedymin wysłał poselstwo nad jezioro Ilmeń do Nowogrodu Wielkiego. Celem misji dyplomatycznej było skłonienie mieszczan do zerwania sojuszu z Krzyżakami. [więcej]
Lipiec 1327 W lipcu 1327 roku Giedymin wsparł zbrojnie Władysława Łokietka w ataku na Mazowsze, a potem w walkach z Zakonem Krzyżackim. [więcej]
1328 W 1328 roku bracia krzyżaccy z Ragnety wkroczyli o świcie na podgrodzie grodu Putenicka. Wymordowali tam śpiących mężczyzn, kobiety i dzieci. [więcej]
1 luty 1329 1 lutego 1329 roku wielki mistrz krzyżacki Werner von Orseln i Jan Luksemburski rozpoczęli zakończone sukcesem oblężenie żmudzkiego grodu Medwiagoła na południe od Miednik. [więcej]
1330 W 1330 roku bracia krzyżaccy z Ragnety, wykorzystując zaskoczenie, weszli do grodu Giedymina, kiedy jego mieszkańcy jeszcze spali. Spalili podgrodzie razem z mężczyznami, kobietami, dziećmi i wszelkim dobytkiem. [więcej]
1330 W 1330 roku na tronie w Kijowie zasiadał brat Giedymina Fiodor. [więcej]
Wrzesień 1330 We wrześniu 1330 roku Giedymin wziął udział w wojnie polsko-krzyżackiej. Po wtargnięciu na teren państwa krzyżackiego spustoszył rejon Bartoszyc nad rzeką Łyną. Pod Dobrzyniem spotkał się z Władysławem Łokietkiem, gdzie doszło do sprzeczki między nimi. Obrażony Giedymin odmówił dalszego udziału w działaniach zbrojnych i powrócił na Litwę.
1330-1311 W latach 1330-1331 oddziały Giedymina wspierały zbrojnie działania w Rydze przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu. [więcej]
1331-1334 W latach 1331-1334 Zakon Inflancki organizował wyprawy łupieskie na Auksztotę i Żmudź, czyli na terytoria kontrolowane przez Giedymina. [więcej]
1331 W 1331 roku Giedymin wydał swoją Eufemię za księcia halicko-włodzimierskiego Bolesława Jerzego. [więcej]
1333 W 1333 roku Giedymin wsparł zbrojnie północne garnizony nowogrodzkie przed groźbą ataku Szwedów. [więcej]
1333 W 1333 roku do Wilna dotarli wysłannicy z Moskwy z propozycją mariażu. Giedymin zgodził się wydać swoją córkę Augustę za Siemiona Dumnego. [więcej]
1335 W związku z tym, że Nowogród Wielki zaczął zbliżać się do Moskwy poluźniając związek z Litwą, w 1335 roku wojska Giedymina złupiły nowogrodzki Torżek. [więcej]
1335 Około 1335 roku doszło do zbrojnych starć wojsk Giedymina z oddziałami Iwana I Kality. [więcej]
1336 W 1336 roku oddziały Giedymina razem ze Żmudzinami przepędziły Krzyżaków, którzy budowali zamek Marienburg położony między Wieloną a Pistą na wyspie niemeńskiej Romayn poniżej ujścia Dubissy. [więcej]
15 czerwiec 1337 15 czerwca 1337 roku Giedymin na czele oddziałów żmudzko-litewskich podjął się próby zdobycia nowo wybudowanej krzyżackiej twierdzy Bayernburg. Nie pomogły machiny wojenne, tarany oraz inne narzędzia przydatne w zdobywaniu umocnionej warowni. Po 22 dniach Giedymin zrezygnował z oblężenia. [więcej]
19 listopad 1337 19 listopada 1337 roku w Monachium Ludwik IV Bawarski wystawił dokument, w którym nadał Zakonowi Krzyżackiemu terytoria litewskie i żmudzkie, czyli należące wówczas do Giedymina. [więcej]
22 lipiec 1338 22 lipca 1338 roku we Frankfurcie Ludwik IV Wittelsbach wystawił na rzecz Zakonu Krzyżackiego dokument protekcyjny, w którym zabronił Krzyżakom oddawać jakiekolwiek terytoria Giedyminowi i Kazimierzowi Wielkiemu, a także zakazywał Zakonowi stawiania się bez jego zgody przed jakimkolwiek sądem papieskim. [więcej]
1338 W 1338 roku Giedymin pokonał armię Zakonu Krzyżackiego w bitwie pod Galialaukis. [więcej]
1338 W 1338 roku Giedymin podpisał z miastami inflanckimi traktat, w myśl którego zobowiązał się do zabezpieczenia szlaków handlowych z Inflant na Litwę, do Połocka i Witebska. [więcej]
1338 W 1338 roku doszło do ataku moskiewsko-tatarskiego na terytorium Giedymina. [więcej]
Styczeń - luty 1339 Na początku 1339 roku oddziały krzyżackie pustoszyły terytorium Giedymina. Doszło wówczas między innymi do nieudanego oblężenia grodu Wielona. [więcej]
1340 Przed 1340 rokiem państwo Giedymina powiększyło się o Pińsk z Turowem. [więcej]
1340 / 1341 W latach 1340 i 1341 wielki mistrz krzyżacki Dytryk von Altenburg polecił wykonanie trzech szerokich dróg z rowami, prowadzących do ziem litewskich. Rowy miały utrudnić łatwy dostęp nieprzyjaciołom do ziem Zakonu Krzyżackiego i przeszkadzać w wycofywaniu. [więcej]
Wiosna 1341 Wiosną 1341 roku Giedymin zajął północną część Księstwa Halicko-Włodzimierskiego. [więcej]
1341 W 1341 roku Giedymin prawdopodobnie planował przyjąć chrześcijaństwo. [więcej]
Grudzień 1341 W grudniu 1341 roku Giedymin zdążył przed śmiercią podzielić swoje państwo pomiędzy synów. Jawnuta otrzymał tron Wielkiego Księstwa w Wilnie. Kiejstut dostał Troki, Olgierd, będący już księciem witebskim, dostał Krewo, Moniwidowi przypadł Kiernów i Słonim na Rusi. Narymunt zasiadł w Pińsku, a Koriat w Nowogródku. Wreszcie Lubart dziedziczył Wołyń po swoim teściu, nieznanym księciu włodzimierskim. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Wojny

Wojna
krzyżacko-litewska
1311-1325

Wojna
polsko-krzyżacka
1327-1332

Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Witenes
Żony i potomstwo:

Żoną Giedymina została Jewna.

  1. Narymunt (1300 – 1348) - książę piński, połocki i nowogródzki
  2. Elżbieta (1302 – 1364) - żona Wacława, księcia płockiego
  3. Witold (1303 – 1336) - książę trocki
  4. Olgierd - wielki książę Litwy
  5. Maria (1304/1307 – 1349) - żona Dymitra Groźnookiego, wielkiego księcia twerskiego
  6. Koriat (Michał) (1306 – 1365) - książę nowogródzki
  7. Jawnuta - wielki książę Litwy
  8. Kiejstut - wielki książę Litwy
  9. Aldona Anna (1311/1313 – 1339) - żona Kazimierza III Wielkiego
  10. Lubart (1312/1315 – 1384) - książę połocki, włodzimierski, łucki, wołyński, halicki.
  11. Monwid (1313/1315 – 1348) - książę kiernowski i słonimski
  12. Eufemia (1314/1317 – 1341) – żona Bolesława Jerzego II, księcia halicko-wołyńskiego
  13. Helena (1315/1319 – 1339) - żona Andrzeja, księcia Kozielskiego
  14. Augusta Anastazja (1316/1321 – 1345) - żona Siemiona Dumnego, wielkiego księcia moskiewskiego
Następca: Jawnuta

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Giedymin
#Giedymin
816

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.