ozdoba

FRYDERYK I BARBAROSSA

(1152-1190)

ozdoba
Władcy Niemiec
Karol I Wielki
Ludwik I Pobożny
Lotar I
Ludwik II Niemiecki
Karloman
Ludwik III Młodszy
Karol III Gruby
Arnulf z Karyntii
Ludwik IV Dziecię
Konrad I
Henryk I Ptasznik
Otton I Wielki
Otton II Rudy
Otton III
Henryk II Święty
Konrad II
Henryk III
Henryk IV
Henryk V
Lotar III
Konrad III
Fryderyk I Barbarossa
Henryk VI
Filip Szwabski
Otton IV Welf
Fryderyk II Hohenstauf
Konrad IV Hohenstauf
Rudolf I Habsburg
Adolf z Nassau
Albrecht I Habsburg
Henryk VII Luksemburski
Ludwik IV Bawarski
Karol IV Luksemburski
Wacław I
Ruprecht z Palatynatu
Zygmunt I Luksemburski
Albrecht II Habsburg
Fryderyk III Habsburg
Maksymilian I
Karol V
Ferdynand I
Maksymilian II
Rudolf II
Maciej I
Ferdynand II
Ferdynand III Habsburg
Leopold I
Józef I
Karol VI
Karol VII
Franciszek I
Józef II
Leopold II
Franciszek II
Fryderyk I Barbarossa
Dynastia: Hohenstaufów
Urodzony: około 1125 roku
Zmarł: 10 czerwca 1190 roku
Rodzice: Fryderyk II Jednooki -
książę Szwabii
i Judyta
1147 W 1147 roku Fryderyk I został księciem Szwabii.
1147-1149 W latach 1147-1149 Fryderyk Barbarossa, u boku Konrada III, wziął udział w nieudanej wyprawie krzyżowej do Palestyny.
4 marzec 1152 4 marca 1152 roku, we Frankfurcie, Fryderyk I został wybrany królem Niemiec. Aby wybory na króla nie stały się zdarzeniem losowym, Fryderyk obiecał Henrykowi Lwu zwrot Bawarii, Welfowi VI - Toskanię, Spoleto i Sardynię, a Bertoldowi z Zähringen rektorat królestwa Burgundii włącznie z Prowansją. [więcej]
9 marzec 1152 9 marca w Akwizgranie odbyła się ceremonia koronacji Fryderyka I, której dokonał arcybiskup Arnold z Kolonii.
1152 W 1152 roku Fryderyk Barbarossa wydał edykt O pokoju w państwie, regulujący prawo i będący jednocześnie reakcją na stan bezprawia, szalejący za jego poprzedników. [więcej]
20 marzec 1152 Święta Wielkanocne 1152 roku Fryderyk Barbarossa spędził w Kolonii. [więcej]
18 maj 1152 18 maja 1152 roku rozpoczął się w Merseburgu pierwszy zwołany przez Fryderyka I Sejm Rzeszy. Tu wygłosił, rozstrzygający spór o sukcesję w Danii, werdykt, na mocy którego Swen III Grade stawał się za cenę hołdu lennego prawowitym władcą. Tutaj także, znalazłszy lukę prawną w Konkordacie Wormackim, dokonał wyboru biskupa Magdeburga, czym rozgniewał samego papieża. Nie udało się jedynie Fryderykowi I uczynić Henryka Lwa księciem Bawarii. Spełnienie tej obietnicy zostało przesunięte w czasie. [więcej]
1152 Na przełomie czerwca i lipca 1152 roku zgromadzenie Rzeszy przeniosło się do Ratyzbony i tam odbyła się uroczystość koronacji Fryderyka I. [więcej]
13 - 24 październik 1152 Od 13 do 24 października 1152 roku Fryderyk I brał udział w Sejmie Rzeszy w Würzburgu.
Władca Niemiec próbował przekonać posłów o konieczności przedsięwzięcia wyprawy do Italii, skąd doszły wieści, że Arnold z Brescii próbował przejąć władzę w Rzymie oraz że rzymianie szykują się do wyboru nowego cesarza. [więcej]
4 marzec 1153 4 marca 1153 roku w Konstancji Fryderyk i Barbarossa przyjął delegatów z Logii, którzy przybyli ze skargą na mediolańczyków. [więcej]
23 marzec 1153 23 marca 1153 roku w Konstancji Fryderyk I Barbarossa i papież zawarli porozumienie. Traktat ten był spełnieniem ich dążeń. Pierwszy pragnął cesarskiej korony, a drugi ochrony. [więcej]
Marzec 1153 W marcu 1153 roku, w Konstancji, legat papieski ogłosił rozwód Fryderyka I z jego pierwszą żoną Adelą. [więcej]
Czerwiec 1154 W czerwcu 1154 roku na Sejmie w Goslarze Fryderykowi I udało się formalnie załatwić, że dziedziczne prawo Henryka Lwa do Bawarii zostało uznane przez radę książąt. [więcej]
Październik 1154 W październiku 1154 roku Fryderyk Barbarossa zgromadził swą armię pod Augsburgiem. Celem wyprawy była Italia. Siła zbrojnych nie była zbyt liczna, ponieważ stawiło się tylko 1800 rycerzy. Książę Henryk Jasomirgott, który utracił Bawarię w wyniku sprzyjającej Welfom polityki króla, Albrecht Niedźwiedź oraz arcybiskup Bremy i Hamburga Hartwig nie przysłali żadnych posiłków. Włącznie z łucznikami i knechtami Fryderyk I miał do dyspozycji maksymalnie 6000 zbrojnych.
5 grudzień 1154 W grudniu 1154 roku Fryderyk Barbarossa stanął na Polach Ronkalijskich w pobliżu Piacenzy. 5 grudnia odczytał nowe prawo lenne. Miał za słabą armię, aby zdobyć bogaty i od lat lekceważący cesarską władzę Mediolan, więc aby zaznaczyć swoją obecność, zniszczył kilka zamków i złupił w okolicy parę mniejszych miast, takich jak: Chieri, Asti. [więcej]
13 luty 1155 13 lutego 1155 roku Fryderyk Barbarossa rozpoczął oblężenie Tortony. [więcej]
Maj 1155 W maju 1155 roku Fryderyk Barbarossa przebywał w Bolonii, gdzie odbył spotkanie z uczonymi z tamtejszego uniwersytetu. [więcej]
Czerwiec 1155 Z Bolonii Fryderyk Barbarossa wyruszył w kierunku Rzymu. Celem tej wyprawy była cesarska korona, lecz z powodu wzajemnej nieufności pomiędzy niemieckim królem i papieżem ten pierwszy wysłał wcześniej posłów, którzy mieli za zadanie wybadać koniunkturę oraz ustalić termin koronacji. [więcej]
9 czerwiec 1155 9 czerwca 1155 roku papież zjawił się w obozie Fryderyka I pod Grassano, nieopodal Sutri. Przyszły cesarz ucałował papieskie stopy, a następnie oczekiwał pocałunku pokoju, lecz o dziwo nie otrzymał go. [więcej]
10 czerwiec 1155 10 czerwca 1155 roku upłynął na ożywionych debatach na temat jak się zachować wobec prowokacji papieża. Na koniec dnia Fryderyk Barbarossa zgodził się na posługę strzemiennego, lecz w zamian zażądał, aby Hadrian usunął obraźliwy podpis nazywający cesarza lennikiem papieża. Ów napis widniał w pałacu laterańskim pod freskiem przedstawiającym papieża i cesarza. Biskup Rzymu zgodził się na to, więc tym sposobem wszystkie furtki do cesarskiej koronacji zostały otwarte. [więcej]
18 czerwiec 1155 W drodze z Sutri do Rzymu dotarło do niemieckiego króla poselstwo Rzymian. Wysłańcy zażądali od Fryderyka pięciu tysięcy funtów srebra, przysięgi gwarantującej im bezpieczeństwo oraz potwierdzenia praw i przywilejów. Była to próba odebrania papieżowi przywileju koronowania cesarzy i przekazania go z powrotem senatowi i ludowi rzymskiemu. Władca Niemiec odrzucił te żądania. Fakt odtrącenia postulatów oznaczał możliwość buntu i zamieszek, więc wzmocniono ochronę, by monarcha mógł bezpiecznie wjechać do Rzymu. 18 czerwca 1155 roku w Rzymie z rąk papieża Hadriana IV Fryderyk Barbarossa otrzymał cesarską koronę. [więcej]
Czerwiec 1155 Niedługo po powrocie nowego cesarza do obozu na Polach Nerona zbuntował się rzymski lud. Zamieszki były na tyle duże, że musiało interweniować wojsko. O wyniku walki przesądził atak oddziału Henryka Lwa. [więcej]
Czerwiec 1155 Wkrótce po cesarskiej koronacji Fryderyk I chciał wyruszyć na południe Włoch przeciwko Normanom z Sycylii, którzy swą agresywną postawą zagrażali Państwu Kościelnemu i Rzymowi. Niestety, z powodu niechęci większości niemieckich możnych do zbrojnego wystąpienia, cesarz skierował się na powrót do Niemiec. Tym samym złamał przysięgę daną papieżowi, któremu obiecał ochronę przed plądrującymi południowe Włochy potomkami wikingów. [więcej]
27 lipiec 1155 27 lipca 1155 roku Fryderyk I Barbarossa uderzył na Spoleto. Powodem cesarskiej sankcji było to, że mieszkańcy tego miasta zapłacili fodrum, czyli podatek na wojsko, fałszywymi pieniędzmi. Zemsta niemieckiego władcy była okrutna. Miasto zostało całkowicie zniszczone.
Sierpień 1155 W sierpniu 1155 roku w Ankonie Fryderyk I Barbarossa, po spotkaniu z posłami Manuela I Komnena, jeszcze raz próbował namówić swych niemieckich poddanych na wyprawę do południowej Italii, lecz większość z nich miała dosyć upałów, chorób i trudów wędrówki. Ich niechęć wzmacniały złe wieści dochodzące z Niemiec. W Saksonii między innymi niepokoje siali arcybiskup Bremy i Hamburga Hartwig oraz hrabia Adolf z Holsztynu. Pragnienie niemieckich książąt powrotu do ojczyzny zwyciężyło.
Wrzesień 1155 We wrześniu 1155 roku w Weronie Fryderyk I Barbarossa wziął udział w zjeździe dygnitarzy włoskich i niemieckich. Omawiano tam sprawy północnej Italii. Między innymi odebrano tam Mediolanowi wszystkie regalia. [więcej]
Wrzesień 1155 Niedługo po wyjeździe z Werony orszak Fryderyka I został zatrzymany przez zbrojny oddział okolicznych rycerzy, żądających okupu. Dzięki bohaterstwu między innymi Ottona z Wittelsbach potyczka zakończyła się pomyślnie. [więcej]
Październik 1155 W październiku 1155 roku Fryderyk I wziął udział w Sejmie Rzeszy w Ratyzbonie, na którym oficjalnie oddał Henrykowi Lwu obiecaną wcześniej Bawarię. Decyzja ta wielce zepsuła humor dotychczasowemu władcy tego księstwa, Henrykowi Jasomirgottowi.
29 październik 1155 29 października 1155 roku w Würzburgu Fryderyk I wydał nową regulację prawną, która pozwalała na swobodę żeglugi po Menie i zabraniała pobierania niezgodnych z prawem ceł, które uszczuplały kieszeń kupców i hamowały w ten sposób handel. [więcej]
27 listopad 1155 27 listopada 1155 roku w Konstancji w dowód uznania zasług dla cesarza i Rzeszy, a także za jego wkład w doprowadzenie do rozwodu władcy Niemiec z Adelą z Vohburga, Fryderyk I potwierdził stan posiadania biskupa Hermana.
Boże Narodzenie 1155 Święta Bożego Narodzenia 1155 roku Fryderyk I Barbarossa spędził w Wormacji. Ogłosił tam swój werdykt w sporze arcybiskupa miśnieńskiego z palatynem reńskim. Winowajcy zostali skazani na hańbiącą karę obnoszenia psa. [więcej]
25 styczeń 1156 25 stycznia 1156 Fryderyk I Barbarossa przebywał w Strasburgu. Tutaj między innymi negocjowano warunki zaślubin cesarza z Beatrycze.
Kwiecień 1156 Na początku kwietnia 1156 roku w Utrechcie Fryderyk I Barbarossa przewodził wyborom tamtejszego biskupa. Następcą zmarłego Hermana został proboszcz katedry utrechckiej Gotfryd z Rhonen.
Wielkanoc 1156 Wielkanocne święta 1156 roku Fryderyk I Barbarossa spędził w Münster. Tutaj przywrócił do łask biskupa Ulryka z Halberstadt, który za niewzięcie udziału w wyprawie do Rzymu został pozbawiony przywilejów i w wyniku nalegań cesarza zawieszony przez papieża w pełnieniu obowiązków.
Zielone Świątki 1156 W Zielone Świątki 1156 roku Fryderyk I Barbarossa gościł u swego wiernego wasala Ottona z Wittelsbach.
Czerwiec 1156 Na początku czerwca 1156 roku Fryderyk I Barbarossa w Ratyzbonie spotkał się z Henrykiem Jasomirgottem. Udało mu się doprowadzić do pokojowego przekazania księstwa Bawarii Henrykowi Lwu. Pomyślny finał tej sprawy, bez rozlewu krwi między tak blisko spokrewnionymi z nim książętami, stał się jednym z największych osiągnięć władcy Niemiec.
16 czerwiec 1156 16 czerwca 1156 roku Fryderyk Barbarossa ożenił się po raz drugi. Jego wybranką została trzynastoletnia Beatrycze. Dzięki temu małżeństwu w posagu przejął sporą część Burgundii oraz piękną, oddaną i kochającą żonę.
21 czerwiec 1156 15 czerwca 1156 roku w Augsburgu Fryderyk I Barbarossa brał udział w dyskusji, w której uczestniczyła cała tamtejsza społeczność z biskupem Konradem na czele. Na zgromadzeniu poruszono kwestię częstego nadużywania przez wójtów prawa i wskutek tego panującego w mieście poczucia bezprawia. Władca Niemiec na koniec posiedzenia nakazał klerowi i mieszczanom opracowanie wspólnego zestawu przepisów, jakie miałyby obowiązywać w Augsburgu. 21 czerwca 1156 roku w Norymberdze Fryderyk I Barbarossa zatwierdził augsburskie prawa miejskie. [więcej]
Wrzesień 1156 Na początku września 1156 roku Fryderyk I przewodniczył Sejmowi w Ratyzbonie, na którym Austria stała się księstwem. [więcej]
Sierpień 1157 W pierwszych dniach sierpnia 1157 roku Fryderyk Barbarossa przebywał w Halle w miejscu koncentracji wojsk przeznaczonych na wyprawę do Polski. Przyjął tam wysłanników polskiego księcia zwierzchniego Bolesława IV Kędzierzawego. Negocjacje nie znalazły rozwiązania.
Sierpień 1157 W sierpniu 1157 roku Fryderyk Barbarossa najechał zbrojnie Polskę, aby złamać opór Bolesława IV i Mieszka III i wywalczyć możliwość powrotu do kraju ich przyrodniego brata, wygnanego wcześniej Władysława II Wygnańca. Po przekroczeniu granic niemiecki władca rozpoczął szybki marsz, pustosząc po drodze słowiańskie ziemie. Ówczesny władca polskiego kraju Bolesław IV Kędzierzawy, widząc potęgę cesarskiej armii, poddał się w Krzyszkowie pod Poznaniem. Przed obliczem cesarza stanął boso z nagim mieczem. Króla Niemiec to przedstawienie w pełni usatysfakcjonowało, więc po otrzymaniu hołdu i trybutu powrócił do Niemiec. [więcej]
20 wrzesień 1157 20 września 1157 roku Fryderyk Barbarossa przebywał w Würzburgu. Przyjął tam między innymi poselstwa z Burgundii, Italii, Bizancjum, Węgier i Anglii. [więcej]
Październik 1157 W październiku 1157 roku Fryderyk Barbarossa udał się do Besancon. Sprowadziły go tam konieczne do uregulowania sprawy przyłączenia Burgundii do Rzeszy. Spotkał się też z papieskimi legatami, którzy przekazali mu list od biskupa Rzymu. W posłaniu napisane było między innymi to, że niemiecki król otrzymał cesarską koronę od papieża w lenno. Papież wypomniał także Fryderykowi I, że nie wypełnił warunków umowy i nie otoczył ochroną Państwa Kościelnego narażonego na ataki sąsiadów. Był to początek sporu pomiędzy Cesarstwem a Stolicą Apostolską. [więcej]
11 styczeń 1158 11 stycznia 1157 roku na Sejmie Rzeszy w Ratyzbonie Fryderyk Barbarossa wyniósł do godności królewskiej czeskiego księcia Władysława II.
Styczeń 1158 Na początku 1157 roku Fryderyk Barbarossa wysłał do północnej Italii Rainalda z Dassel i palatyna Ottona z Wittelsbach. W trakcie tej misji cesarskim posłom udało się związać przysięgą wierności Weronę, Mantuę, Cremonę, Pawię, Modenę, Bolonię, Piacenzę i Rawennę. [więcej]
Lipiec 1158 W lipcu 1158 roku, na czele potężnej armii złożonej z Niemców, Czechów, Węgrów, Austriaków, Burgundów i Karyntian, Fryderyk Barbarossa wyruszył w kierunku Mediolanu.
Sierpień 1158 Na początku sierpnia 1158 roku rozpoczęło się oblężenie Mediolanu. W czasie oczekiwania na nadejście posiłków, aby być w stanie zapanować nad międzynarodową masą ludzką, Fryderyk Barbarossa ogłosił nowe prawo wojenne. [więcej]
7 wrzesień 1158 Po miesięcznym oblężeniu stolica Lombardii poddała się. 7 września podpisano pokój, po którym Fryderyk I Barbarossa zafundował sobie spektakl. Siedząc na tronie w swym namiocie przyjmował pochód pokonanych. Duchowni niosący drewniane krzyże szli boso i we włosiennicach. Stanęli przed majestatem, aby ich przedstawiciel biskup otrzymał od cesarza braterski pocałunek. Następnie dwunastu konsulów Mediolanu i kilku możnych, wszyscy bez płaszczy, również boso i niosąc na znak poddania zawieszone na szyjach nagie miecze, stanęło przed zwycięskim monarchą, aby wygłosić przemówienie, w którym przyznawali się do winy wobec cesarza.
Niedługo potem liczebność cesarskiej armii stopniała o połowę, ponieważ Austriacy, Czesi i Węgrzy powrócili do swoich ojczyzn. [więcej]
11 październik 1158 11 października 1158 roku Fryderyk I na ronkalijskich polach zwołał Sejm, na którym ogłosił między innymi nowe prawo lenne oraz ustanowił nowe regalia, według których miały być ściągane podatki, a dzięki temu do cesarskiego skarbca miała wkrótce popłynąć rzeka pieniędzy. Następnie z o połowę mniejszą armią podążył dalej. Pozbawiony siły militarnej poszedł na kompromis z dobrze przygotowaną do obrony Genuą, która zapłaciwszy tylko trybut, nie zgodziła się na regalia. [więcej]
Czerwiec 1159 W czerwcu 1159 roku Fryderyk Barbarossa rozpoczął oblężenie Cremy.
5 luty 1160 7 września 1159 roku kolegium kardynalskie zebrane w katedrze św. Piotra nie potrafiło wybrać nowego papieża, w efekcie czego najwyższy urząd kościelny zaczęło pełnić dwóch papieży: Aleksander III oraz Wiktor IV.
Z tego powodu na styczeń 1160 roku Fryderyk Barbarossa zwołał do Pawii synod, na którym przedstawiciele Kościoła wszystkich krajów europejskich mieli ustalić, kto jest prawdziwym papieżem. Obrady rozpoczęły się 5 lutego 1160 roku i wzięło w nich udział około pięćdziesięciu biskupów. Po wielu dniach debat znamienite gremium uznało, że to Wiktor IV ma większe prawo do zasiadania na Piotrowym tronie.
Po ogłoszeniu wyników ugody w katedrze w Pawii odprawiono uroczysty rytuał. Papież Wiktor obłożył klątwą swego przeciwnika Aleksandra i sprzymierzonych z nim kardynałów. Formuła anatemy została wygłoszona przy blasku świec, które następnie rzucono na posadzkę, gdzie pogasły... [więcej]
Lato 1160 Latem 1160 roku Fryderyk I dowodząc armią złożoną z kontyngentów z Pawii, Novary, Vercelli, Como, Seprio i Martesany został pokonany przez armię Mediolanu pod Carcano.
Sierpień 1160 W końcu sierpnia 1160 roku Fryderyk I wysłał listy do niemieckich książąt wzywając ich do ponownego stawienia się z pocztami zbrojnymi w Italii. Głównym celem przedsięwzięcia było ostateczne poskromienie Mediolanu i wyegzekwowanie praw Rzeszy. Miejscem koncentracji wojsk miała być Pawia, a nieprzekraczalnym terminem spotkania czternasty dzień po Wielkanocy.
Maj 1161 W maju 1161 roku Fryderyk Barbarossa rozpoczął oblężenie dumnego Mediolanu, które trwało aż do marca 1162 roku, a ten niebywały spektakl szybko przyniósł efekty.
Lipiec 1161 W lipcu 1161 roku Fryderyk Barbarossa wziął udział w synodzie w Lodi. Byli na nim obecni jedynie biskupi z Rzeszy; szczególnie brakowało przedstawicieli Kościołów francuskiego i angielskiego.
22 kwiecień 1162 Kiedy w świat poszła wieść o zdobyciu Mediolanu przez Fryderyka Barbarossę, 22 kwietnia 1162 roku poddała się Brescia, potem Piacenza, a w czerwcu Bolonia.
Maj 1162 W maju 1162 roku Fryderyk I Barbarossa przyjął posła francuskiego króla Ludwika VII. Obydwaj panowie ustalili, że aby zlikwidować schizmę w rzymskim Kościele, dojdzie do spotkania obu władców i obu papieży na moście na Saonie pod Saint-Jean-de-Losne na południe od Dijon. Termin szczytu wyznaczono na 29 sierpnia tego samego roku. [więcej]
1162 Późnym latem 1162 roku w Saint-Jeande- Losne w Burgundii Fryderyk Barbarossa przyjął hołd lenny króla Danii Waldemara I. [więcej]
29 sierpień 1162 Spotkanie Fryderyka Barbarossy, francuskiego króla Ludwika VII i dwóch papieży Wiktora IV i Aleksandra III na moście na Saonie pod Saint-Jean-de-Losne nie doszło do skutku. 29 sierpnia 1162 roku wysłannicy władcy Francji oświadczyli, że ich król dopiero wczoraj dowiedział się o zawartym porozumieniu i nie mógł tak szybko sprowadzić papieża Aleksandra. Prawda jednak była zupełnie inna. Aleksander III nie przybył, ponieważ oświadczył, że nie podda się nigdy osądowi żadnej świeckiej instancji. Czyżby nie uwierzył we własne siły? Spotkanie przełożono na 29 września. [więcej]
7 wrzesień 1162 W oczekiwaniu na papieża Aleksandra III 7 września 1162 roku Fryderyk Barbarossa rozpoczął w Dole synod połączony z sejmem Rzeszy. [więcej]
29 wrzesień 1162 29 września 1162 roku Fryderyk Barbarossa spóźnił się na spotkanie z królem Francji Ludwikiem VII. Sprawa schizmy w rzymskim Kościele nadal pozostała nierozwiązana. [więcej]
Październik 1162 W październiku 1162 roku Fryderyk Barbarossa brał udział w Sejmie Rzeszy w Toul.
1 listopad 1162 Od 1 listopada 1162 roku Fryderyk Barbarossa brał udział w synodzie w Trewirze.
Listopad 1162 W listopadzie 1162 roku Fryderyk Barbarossa brał udział w Sejmie Rzeszy w Konstancji.
Sierpień 1163 W sierpniu 1163 roku na Sejmie Rzeszy w Norymberdze Fryderyk Barbarossa odniósł kolejny sukces. Załagodził mocno zaogniony spór pomiędzy Henrykiem Lwem a jego sąsiadami. [więcej]
1163 Jesienią 1163 roku Fryderyk I wyruszył na swoją trzecią wyprawę do Italii. [więcej]
Październik 1163 Po przybyciu do Italii Fryderyk I zwołał zgromadzenie w Lodi. Ustalono tam między innymi termin ataku floty Pizy i Genui przeciwko Sycylii. [więcej]
3 grudzień 1163 3 grudnia 1163 roku Fryderyk I zawitał do Vigentino, jednej z wsi należących do Mediolanu. Jej mieszkańcy rzucili mu się do nóg błagając o zmiłowanie z tego powodu, że byli poddani najsroższemu uciskowi ze strony jego urzędników. Fryderyk przejechał obok nich w milczeniu. Na miejscu pozostawił Rainalda z Dassel, który zażądał od tych nieszczęśników jeszcze 880 funtów srebra w monecie cesarskiej.
20 kwiecień 1164 20 kwietnia 1164 roku zmarł papież Wiktor IV. Jego śmierć stworzyła sposobność zakończenia schizmy. Cesarz jednak nie skorzystał z tej okazji i pozwolił na to, by, nie dotrzymując kościelnych reguł, wybrano nową głową Kościoła Paschalisa III, którego wyświęcono już 26 kwietnia 1164 roku.
Przedłużanie schizmy uruchomiło rozłam w obozie cesarskim. Swe niezadowolenie między innymi oznajmiła Burgundia, Piza, Liga Werońska, Austria i wiele innych. [więcej]
Czerwiec 1164 Panujący w północnej Italii ucisk fiskalny oraz brak perspektyw na polepszenie położenia miast lombardzkich spowodowały zawiązanie się Ligi Werońskiej, która cesarzowi odmówiła płacenia większych podatków. Fryderyk I, wyczuwając nieprzyjazną atmosferę wobec Niemców i brak widoków na otrzymanie wojskowych posiłków ze strony miast włoskich, w czerwcu 1164 roku zrezygnował z wyprawy na południe Italii i powrócił do Niemiec. [więcej]
18 listopad 1164 18 listopada 1164 roku w Bambergu Fryderyk Barbarossa otworzył Sejm Rzeszy, na którym między innymi załagodził konflikt między Rainaldem z Dassel a swoim bratem Konradem, palatynem reńskim, będący owocem stale trwającej schizmy rzymskim kościele.
Maj 1165 Pod koniec maja 1165 roku Fryderyk Barbarossa brał udział w Sejmie Rzeszy w Würzburgu. Na zgromadzeniu tym pojawił się Rainald z Dassel w towarzystwie dwóch angielskich biskupów, którzy mieli poprzeć Paschalisa III jako prawowitego właściciela Piotrowego Tronu. Spora grupa niemieckich duchownych, podążając za trendem, także opowiedziała się za Paschalisem III. Tych którzy się ociągali z przysięgą dla nowo wybranego papieża przymuszano przez dłuższy czas, by albo uznali postanowienia würzburskie, albo musieli uciec z Rzeszy. [więcej]
29 grudzień 1165 29 grudnia 1165 roku na kongresie w Akwizgranie Fryderyk Barbarossa brał udział w kanonizacji Karola Wielkiego. Ogłoszenia wybitnego władcy świętym dokonał Paschalis III, którego prestiż dzięki temu mocno wzrósł.
Zgromadzenie zakończyło się w styczniu 1166 roku. W tym czasie Akwizgran otrzymał od cesarza szczególne przywileje, a między innymi zwolnienie mieszkańców z opłat celnych. [więcej]
31 maj 1166 31 maja 1166 roku Fryderyk Barbarossa brał udział w Sejmie Rzeszy we Frankfurcie. [więcej]
Sierpień 1166 W sierpniu 1166 roku Fryderyk Barbarossa przebywał w Boyneburgu nad Werrą, gdzie doszło do spotkania północnoniemieckich książąt, którzy przybyli ze skargą na Henryka Lwa, nagminnie łamiącego obowiązujące prawo i szkodzącego w ten sposób sąsiadom. Sam oskarżony nie stawił się na zgromadzenie dając w sten sposób przykład zarozumiałości i pychy. [więcej]
1166 Jesienią 1166 roku Fryderyk Barbarossa po raz czwarty przeprawił się przez Alpy. Celem wyprawy było zakończenie schizmy oraz usunięcie papieża Aleksandra III z Rzymu. [więcej]
Listopad 1166 Pod koniec listopada 1166 roku Fryderyk Barbarossa zorganizował sejm Rzeszy, w trakcie którego możni italscy złożyli przysięgę uchwaloną w Würzburgu 1165 roku. [więcej]
Zima 1166/1167 Zimę przełomu lat 1166/1167 Fryderyk I spędził w obozie wojskowym pod Brescią.
Styczeń 1167 W styczniu 1167 roku cesarz, pomimo zasypanych śniegiem po kolana dróg, ruszył w kierunku Rzymu. Bolonia powitała cesarza przyjaźnie i ofiarowała sześć tysięcy funtów w monecie bolońskiej.
Kwiecień 1167 Pragnienie zrealizowania zamierzonego celu było tak silne, że Fryderyk I Barbarossa nie zawrócił nawet pomimo tego, że w kwietniu 1167 roku zawiązała się Liga Lombardzka.
Lipiec 1167 Choć oblężenie Wiecznego Miasta rozpoczęło się już w maju po zwycięskiej bitwie pod Tuskulum, sam cesarz zjawił się tam w lipcu. Rzymskim posłom obiecał, że odda im łupy i uwolni jeńców w zamian za wydanie w jego ręce papieża. Cesarska obietnica miała swoją wagę. Z tego powodu głowa Kościoła Aleksander III wystraszył się i w przebraniu mnicha uciekł do Benewentu, gdzie schronił się pod opiekę króla Sycylii Wilhelma II Dobrego. Wkrótce Fryderyk intronizował nowego papieża Paschalisa III.
1 sierpień 1167 1 sierpnia 1167 roku Paschalis III dokonał w Rzymie koronacji Fryderyka Barbarossy i jego żony.
Sierpień 1167 Wkrótce potem większość cesarskiej armii - około 25 000 istot ludzkich - pochłonęła epidemia. Fryderyk Barbarossa zarządził powrót do Niemiec. W okolicy Pontremoli jego zdziesiątkowana armia została zaatakowana na przełęczy Cisa przez oddziały Ligi Lombardzkiej. Fryderyk musiał zawrócić i przeprawiać się trudnymi do przebycia ścieżkami do Pawii. [więcej]
Jesień 1167 Do końca 1167 roku cesarz przebywał jeszcze w Lombardii. Próbował przywrócić swą władzę w północnej Italii, ale gdy armia Ligi Lombardzkiej była coraz bliżej, musiał się wycofać ze swoimi mniej licznymi oddziałami.
Styczeń 1168 W styczniu 1168 roku Fryderyk Barbarossa opuścił Lombardię. Przed atakiem nieprzyjaciół chronili go wzięci wcześniej do niewoli zakładnicy, z szeregu których kazał demonstracyjnie kilku powiesić i zagroził, że taki sam los może spotkać resztę pojmanych. Znacząc drogę szubienicami dotarł do Susy, gdzie zamknięto za nim bramy miasta. Liga Lombardzka zażądała wydania wszystkich zakładników w zamian za swobodny odjazd. Zagroziła, że w przeciwnym razie zrówna miasto z ziemią. Fryderyk nie zaufał obietnicom przywódców Ligi i w przebraniu knechta niepostrzeżenie wymknął się z miasta, zostawiając na pastwę nieprzyjaciół małżonkę i 300 rycerzy.
1168 Śmierć księcia Fryderyka Szwabskiego pod Rzymem spowodowała, że Fryderyk Barbarossa odziedziczył Szwabię. [więcej]
Maj 1168 W maju 1168 roku Fryderyk Barbarossa trzykrotnie musiał wzywać saksońskich książąt, by przybyli na zgromadzenie do Würzburga, gdzie miano rozpatrzyć sprawę Henryka Lwa. [więcej]
Czerwiec 1169 W czerwcu 1169 roku Fryderyk Barbarossa na Sejmie Rzeszy załatwił sprawę następstwa tronu. Przyszłym królem Niemiec wybrano jego czteroletniego, drugiego syna Henryka VI. Dlaczego drugiego? Nie wiadomo! Do tej pory nikt się nie dowiedział i nikt się pewnie nie dowie, co kierowało Fryderykiem, aby niezgodnie z tradycją swym następcą uczynić drugiego syna.
Lipiec 1169 W lipcu 1169 roku Fryderyk Barbarossa udał się do Pasawy. Tam odwołał z urzędu biskupa Adalberona, który swoim trybem życia wywoływał wielkie zgorszenie. Następnie podążył do Salzburga, aby skruszyć twierdzę stronników Aleksandra III. Młody arcybiskup Adalbert oddał miasto, aby uchronić je przed zniszczeniem. Pozycja Aleksandra w Niemczech słabła z każdym dniem.
15 sierpień 1169 15 sierpnia 1169 roku w Akwizgranie Fryderyk Barbarossa brał udział w koronacji swego syna Henryka VI.
Styczeń 1170 W styczniu 1170 roku na zgromadzeniu dostojników we Frankfurcie nad Menem Fryderyk Barbarossa regulował sprawy związane z niemiecką polityką wschodnią. Między innymi nadał książętom łużyckim przywilej takich samych praw honorowych, jakie były udziałem książąt niemieckich.
W tym samym miesiącu znalazł się w Salzburgu, gdzie odwołał z urzędu arcybiskupa Adalberta, który ciągle przejawiał proaleksandryjskie poparcie, a na jego miejsce powołał proboszcza Henryka z Berchtesgaden.
13 czerwiec 1170 13 czerwca 1170 roku na Sejmie w Fuldzie Fryderyk Barbarossa dowiedział się o fiasku negocjacji z papieżem Aleksandrem III w sprawie zakończenia schizmy. [więcej]
14 luty 1171 14 lutego 1171 roku Fryderyk I spotkał się z królem Francji Ludwikiem VII na granicy państw pomiędzy Vaucouleurs (Francja) i Toul (Niemcy). Celem spotkania było zawarcie porozumień gwarantujących pokój. [więcej]
26 marzec 1172 26 marca 1172 roku na Sejmie Rzeszy w Wormacji Fryderyk I zarzucił Włochom i papieżowi Aleksandrowi III, że pragną oddać koronę Cesarstwa Rzymskiego Grekom; oprócz tego na rok 1174 ogłosił wyprawę do Italii.
1172 W 1172 ponownie wyprawił się zbrojnie do Polski. Główną przyczyną zbrojnej interwencji było wypędzenie z kraju Słowian Bolesława Wysokiego. Otrzymawszy trybut i przysięgę lenną od polskiego księcia Mieszka III Starego powrócił do Niemiec. [więcej]
Kwiecień 1173 W kwietniu 1173 roku wojska Fryderyka I Barbarossy rozpoczęły oblężenie sprzymierzonej z Bizancjum Ankony. [więcej]
1173 W 1173 roku Fryderyk I Barbarossa nawiązał kontakt z seldżuckim sułtanem Kilidż-Arslanem. W wyniku wspólnych układów powstał tym sposobem sojusz skierowany przeciwko Bizancjum.
1173 W 1173 roku na zjeździe w Hermsdorfie Fryderyk I Barbarossa odebrał władzę czeskiemu księciu Fryderykowi i przekazał ją Sobiesławowi II. [więcej]
29 listopad 1173 29 listopada 1173 roku podczas obrad Sejmu Rzeszy w Wormacji kanclerz Chrystian przekazał Fryderykowi I środki finansowe pobrane w ramach okupu od obrońców oblężonej Ankony.
Wrzesień 1174 We wrześniu 1174 roku Fryderyk Barbarossa na czele 8000 zbrojnych wyruszył na swoją piątą wyprawę do Italii.
28 wrzesień 1174 28 września 1174 roku Fryderyk Barbarossa dotarł do Susy i kazał spalić to miasto, które sześć lat temu bez problemów uwolniło, pozostawioną przez niego na pastwę losu, jego żonę. Gdzie tu miejsce na cesarską wdzięczność? Następnych kilka dni spędził w Turynie, a potem w Asti. [więcej]
27 październik 1174 27 października 1174 roku cesarz rozpoczął oblężenie Alessandrii.
16 kwiecień 1175 W połowie kwietnia 1175 roku na równinie Montebello cesarska armia stanęła naprzeciwko wojsk Ligi Lombardzkiej. Do bitwy nie doszło. 16 kwietnia obie strony ustaliły wstępne pokojowe porozumienie.
Następnie Fryderyk odprawił część wojsk i udał się do Pawii na negocjacje z przedstawicielami Ligi, aby dopracować szczegóły porozumienia. Północne Włochy zażądały uznania przez cesarza papieża Aleksandra III oraz równych praw dla Alessandrii. Na to niemiecki władca nie chciał się zgodzić. Fryderyk znowu potrzebował armii. [więcej]
Maj 1175 Skoro nie udało się cesarzowi odciągnąć Ligi Lombardzkiej od papieża, to rozpoczął starania przeciągnięcia Aleksandra III na swoją stronę. W maju 1175 roku Fryderyk I Barbarossa wysłał posłów do Ferentino, gdzie właśnie rezydował Aleksander III. Pertraktacje zakończyły się fiaskiem. Stanowiska obu stron były bardzo sztywne. Ani wysłannicy papiescy nie chcieli zrezygnować z poparcia dla Ligi Lombardzkiej, ani reprezentanci cesarza nie zamierzali odstępować od planu zniszczenia Alessandrii.
Czerwiec 1175 W czerwcu 1175 roku Fryderyk I Barbarossa wysłał do Niemiec arcybiskupa Kolonii Filipa w celu zgromadzenia nowych kontyngentów wojska na wyprawę do Italii. W tym zaś czasie cesarz nękał Alessandrię skazanymi z góry na niepowodzenie atakami swojej słabej armii. [więcej]
6 listopad 1175 6 listopada 1175 roku Fryderyk I Barbarossa zawarł trzydziestojednoletni pokój z Pizą i Genuą.
Luty 1176 W lutym 1176 roku w Chiavennie zbrojnego wsparcia odmówił Fryderykowi I Henryk Lew, czyli ten, który otrzymał od swego króla Bawarię i zawsze miał specjalne względy. [więcej]
Luty 1176 W lutym 1176 roku dyplomacji Fryderyka I udało się doprowadzić do zhołdowania Tortony. Przysięga wierności została złożona nie tylko cesarzowi, ale także jego synowi Henrykowi VI oraz cesarzowej Beatrycze.
Kolejnym sukcesem było doprowadzenie do pokoju pomiędzy Pawią i Tortoną.
14 marzec 1176 14 marca 1176 roku armia Fryderyka I Barbarossy, dowodzona przez Chrystiana z Moguncji, zwyciężyła pod Carsoli wojska Wilhelma II Dobrego pod dowództwem hrabiów Rogera z Andrii oraz Tankreda z Lecce. [więcej]
Maj 1176 W maju 1176 roku Fryderyk I Barbarossa udał się do Como naprzeciw kontyngentom przybywającym z Niemiec. [więcej]
29 maj 1176 29 maja 1176 roku Fryderyk Barbarossa poniósł klęskę w bitwie pod Legnano. Przygnieciony na polu bitwy przez konia i uznany za poległego, powrócił dopiero po trzech dniach do Pawii oddalonej o 40 km od miejsca zbrojnej porażki. Co działo się z cesarzem w trakcie tych sześćdziesięciu kilku godzin? Nikt się nigdy nie dowiedział. W każdym razie faktem jest, że właśnie wtedy narodził się nowy Fryderyk - Fryderyk pokojowy.
1 sierpień 1177 21 lipca 1177 roku Fryderyk Barbarossa zatwierdził redakcję tekstu porozumienia pokojowego, by 1 sierpnia pojednać się ostatecznie z papieżem Aleksandrem III. [więcej]
Styczeń 1178 W styczniu 1178 roku Fryderyk I wziął udział w Sejmie w Wormacji. Na zgromadzeniu tym zabrakło Henryka Lwa. Jak się potem okazało, był to początek końca pysznego księcia.
30 lipiec 1178 30 lipca 1178 roku Fryderyk I został koronowany na króla Burgundii.
11 listopad 1178 11 listopada 1178 roku Fryderyk I wziął udział w Sejmie Rzeszy w Spirze. Po raz pierwszy w życiu nie wziął w obronę Henryka Lwa, który został oskarżony o bezczeszczenie i okradanie mienia kościelnego. Sąd składający się z książąt wydał werdykt, który skazywał Henryka Lwa na banicję. [więcej]
Styczeń 1179 W styczniu 1179 roku na Sejmie w Würzburgu odczytano ostateczny wyrok skazujący Henryka Lwa. [więcej]
24 czerwiec 1179 24 czerwca 1179 na Sejmie Rzeszy w Magdeburgu nie stawił się oskarżony Henryk Lew. Dzięki temu uprawomocnił się wyrok skazujący go na banicję oraz odebranie mu prawa do wszystkich dóbr lennych. [więcej]
Czerwiec 1179 Po obradach Sejmu w Magdeburgu Henryk Lew złożył propozycję spotkania. Fryderyk I Barbarossa nie odmówił. Do sam na sam z księciem Bawarii doszło nieopodal Haldensleben, lecz rozmowa obu władców nie przyniosła zmiany sytuacji, w jakiej się znalazł Henryk Lew, i nic nie zapowiadało, aby do takiej zmiany miało dojść. [więcej]
Sierpień 1179 W sierpniu 1179 roku na Sejm Rzeszy w Kayna nieopodal Łużyc ponownie nie stawił się Henryk Lew. Fryderyk I Barbarossa zapytał owo zgromadzenie książąt jak powinien postąpić z oskarżonym. Chór odpowiedział: „Klątwa i banicja, odjęcie stanowisk, godności i lenn, a także przepadek osobistego majątku".
Styczeń 1180 W styczniu 1180 roku Fryderyk I Barbarossa przewodniczył Sejmowi Rzeszy w Würzburgu. Tam po raz kolejny skazany został Henryk Lew. [więcej]
13 kwiecień 1180 13 kwietnia 1180 roku, na Sejmie w królewskim zamku Gelnhausen, dokonano rozbioru stanu posiadania Henryka Lwa. Na tym samym sejmie Fryderyk I przyjął wygnanego polskiego księcia Mieszka III Starego, który zwrócił się o cesarską pomoc w odzyskaniu tronu. Rudobrody, nie chcąc mieszać się w sprawy wschodniego sąsiada, odmówił twierdząc, że Polakom nie można odbierać prawa obierania samym sobie księcia.
24 czerwiec 1180 24 czerwca 1180 roku na zjeździe w Ratyzbonie Fryderyk I Barbarossa wezwał książąt Rzeszy, by już oficjalnie wystąpili przeciwko Henrykowi Lwu i rozpoczęli przygotowania do wyprawy zbrojnej. Oprócz tego cesarz wezwał wasali bawarskiego księcia, aby pod karą banicji przestali go wspierać. Siły Henryka Lwa zaczęły topnieć jak śnieg w maju... [więcej]
16 wrzesień 1180 16 września 1180 roku Fryderyk I oddał Bawarię w lenno Ottonowi z Wittelsbach. Od tego momentu rozpoczęło się trwające bez przerwy przez osiemset lat panowanie Wittelsbachów w Bawarii. [więcej]
Lato 1181 Latem 1181 roku na zjeździe w Lubece Fryderyk I przyjął hołd lenny księcia pomorskiego Bogusława. [więcej]
16 listopad 1181 16 listopada 1181 roku pokonany Henryk Lew został przyprowadzony przed cesarski majestat na Sejm w Erfurcie. Rzucił się na kolana i ucałował stopy swego króla. Fryderyk Barbarossa okazał odrobinę łaski i pozwolił zatrzymać mu osobiste posiadłości: Brunszwik i Lüneburg oraz zamienił wyrok dożywotniej banicji na trzyletnie wygnanie. [więcej]
1182 W 1182 roku morawski książę Konrad II Otto zaatakował i zdobył Pragę, a następnie usunął z tronu Fryderyka Przemyślidę. Fryderyk Barbarossa zajął się rozstrzygnięciem sporu. Cesarską decyzją Fryderyk Przemyślida odzyskał władzę, ale tylko w Czechach, ponieważ Morawy stały się oddzielnym księstwem z Konradem II Otto na czele. Wyrachowany cesarz kolejny raz potrafił wykorzystać sytuację. Doprowadził do tego, że z jednego dużego i silnego organizmu państwowego powstały dwa mniejsze i słabsze, a z tego powodu łatwiejsze do sterowania i posłuszniejsze. [więcej]
Wiosna 1183 Wiosną 1183 roku na Sejmie w Norymberdze Fryderyk Barbarossa spotkał się z delegacją Lombardczyków, którzy wyrażali wielką ochotę zawarcia pokoju z cesarzem. [więcej]
25 czerwiec 1183 25 czerwca 1183 roku Fryderyk Barbarossa zawarł w Konstancji pokój z Ligą Lombardzką.
Zielone Świątki 1184 Pokój w kraju, przymierze w północną Italią, dobre stosunki z nowym papieżem Lucjuszem III oraz spokój na granicach Rzeszy były powodem do radości. Z tego powodu w Zielone Świątki 1184 roku w Moguncji odbyły się uroczystości, podczas których miała miejsce powtórna koronacja Fryderyka I, jego małżonki oraz Henryka VI. Rycerze z Francji, Burgundii, Anglii, Italii i Hiszpanii uczestniczyli w rycerskich turniejach.
11 wrzesień 1184 11 września 1184 roku Fryderyk Barbarossa wyruszył na szóstą wyprawę do Włoch, lecz tym razem bez armii. Po przybyciu do Lombardii zorganizował w Mediolanie Sejm Rzeszy.
12 październik 1184 12 października 1184 roku Fryderyk Barbarossa znalazł się w Weronie. Tu odbył spotkanie z nowym papieżem Lucjuszem III oraz spotkał się z patriarchą Jerozolimy Herakliuszem, który przybył w otoczeniu wielkich mistrzów zakonu templariuszy.
4 listopad 1184 4 listopada 1184 roku w Weronie Fryderyk Barbarossa wziął udział w synodzie, na którym papież Lucjusz III wygłosił dekret przeciwko heretykom katarom i waldensom. [więcej]
Boże Narodzenie 1184 Święta Bożego Narodzenia 1184 roku Fryderyk Barbarossa spędził w Brescii.
11 luty 1185 11 lutego 1185 roku cesarz zawarł przymierze zaczepno-obronne z Mediolanem. [więcej]
Lipiec 1185 W lipcu 1185 roku Fryderyk I Barbarossa wyklął Cremonę skazując zarazem miasto na zapłacenie trzystu tysięcy marek grzywny.
27 styczeń 1186 27 stycznia 1186 roku w Mediolanie Fryderyk I Barbarossa wziął udział w uroczystości zaślubin swego syna Henryka VI z Konstancją Sycylijską. [więcej]
Maj 1186 W maju 1186 roku Fryderyk I Barbarossa na czele armii wystawionej przez Mediolan, Cremę, Piacenzę i Alessadrię rozpoczął oblężenie Cremony.
8 czerwiec 1186 8 czerwca 1186 roku Cremona poddała się. Zwycięski Fryderyk I Barbarossa odebrał od upokorzonego miasta wysokie odszkodowanie.
Czerwiec 1186 W czerwcu 1186 roku Fryderyk I Barbarossa nakazał Henrykowi VI zająć Państwo Kościelne. [więcej]
Lipiec 1186 W lipcu 1186 roku Fryderyk I Barbarossa przez Yaigse, Bellinzonę, Biascę i Przełęcz Lukmańską powrócił do Niemiec. Szósta wyprawa italska zakończyła się bardzo pomyślnie dla cesarza. Sojusz z miastami lombardzkimi kwitł. Cremona została pokonana i zmuszona do uległości. W rękach niemieckiego monarchy znalazły się północna i środkowa Italia oraz Państwo Kościelne. Z normańską Sycylią łączyły go rodzinne stosunki, a Bizancjum przestało być zagrożeniem.
Listopad 1186 W końcu listopada 1186 roku Fryderyk I Barbarossa zwołał Sejm Rzeszy w swoim pałacu w Gelnhausen. Omawiano tam między innymi strategię przeciwstawienia się papieskiej polityce, mającej na celu dokonanie rozłamu między cesarzem a episkopatem.
1187 W 1187 roku Fryderyk I Barbarossa odesłał do Danii żonę swojego syna Fryderyka, siostrę Knuta VI. To stało się powodem duńskiego najazdu na Holsztyn. [więcej]
17 maj 1187 17 maja 1187 roku Fryderyk I Barbarossa zawarł z królem Francji Filipem II porozumienie, na mocy którego francuski władca zgodził się tolerować koncentrację władzy w rękach hrabiego Baldwina z Hennegau i nie udzielać schronienia we Francji wrogo nastawionemu do cesarza arcybiskupowi Folmarowi, w zamian za co niemiecki monarcha przyrzekł wsparcie przeciwko jego głównemu wrogowi królowi Anglii Henrykowi II.
2 luty 1188 2 lutego 1188 roku Fryderyk I Barbarossa przewodniczył obradom Sejmu, który odbył się w Norymberdze.
1188 W 1188 roku Fryderyk Barbarossa rozpoczął przygotowania do trzeciej wyprawy krzyżowej do Jerozolimy. W związku z tym załatwił z królem Węgier Belą III pozwolenie na przemarsz wojsk przez terytorium Madziarów. Od bizantyjskiego cesarza Izaaka II dyplomacja niemiecka uzyskała zapewnienie bezpiecznego przemarszu i dostatecznej ilości pożywienia dla ludzi i zwierząt oraz zorganizowania przeprawy do Azji Mniejszej. Podobny traktat zawarto z sułtanem Ikonium, Kilidż Arslanem II. Do Saladyna wysłał cesarz hrabiego Diez, który zawiózł na Bliski Wschód wypowiedzenie wojny wraz z żądaniami Fryderyka I.
Z kolei Henrykowi Lwu przedstawiono dwie opcje do wyboru. Pierwszą, aby wyruszył z cesarzem na krucjatę i walczył o uwolnienie Jerozolimy z rąk Saracenów, oraz drugą, aby opuścił Niemcy i na czas jego nieobecności zamieszkał u teścia. Drapieżny Lew wybrał oczywiście drugą opcję.
Maj 1189 W maju 1189 roku w Hagenau cesarz pożegnał się z rodziną, by następnie na czele dwunasto-piętnastotysięcznej armii wyruszyć w kierunku Jerozolimy. Na początek, wspólnie z synem Fryderykiem Szwabskim, udał się statkiem do Wiednia. [więcej]
27 maj 1189 27 maja 1189 roku Fryderyk Barbarossa znalazł się pod Bratysławą na terytorium Węgier. Dzień później obchodził święta Wielkiejnocy uatrakcyjnione rycerskim turniejem. Oprócz tego w miejscu tym cesarz ogłosił surowe prawo regulujące obozowe życie.
4 czerwiec 1189 4 czerwca 1189 roku, w Gran (Ostrzyhom, dziś Esztergom), Fryderyk I spotkał się z węgierskim królem Belą III i jego małżonką Małgorzatą. Cesarz otrzymał od nich w prezencie kosztowny namiot z leżanką do wypoczynku. Korzystając z okazji zaręczył swego syna Fryderyka Szwabskiego z Konstancją - córką węgierskiego króla.
29 czerwiec 1189 29 czerwca 1189 roku Fryderyk I dotarł do Belgradu. [więcej]
Lipiec 1189 Pod koniec lipca 1189 roku w Nisz Fryderyk Barbarossa spotkał się z żupanem Serbii Stefanem Nemanją i władcą Bułgarii Asenem I. Bałkańscy władcy wystąpili z inicjatywą wspólnego ataku na Bizancjum. Te próby stworzenia wspólnego frontu spowodowały natychmiastowy odwet bizantyjskiego cesarza Izaaka II, w efekcie czego spustoszona została Sofia, która była następnym etapem cesarskiej pielgrzymki. [więcej]
24 sierpień 1189 24 sierpnia 1189 roku Fryderyk Barbarossa dotarł do Filipopolis (Płowdiw). Wcześniej jego armia musiała stoczyć z bizantyjskimi oddziałami zbrojne starcie o przejście przez Bramę Trajana. Tu z Izaakiem II rozpoczęły się negocjacje, w trakcie których basileus uwięził w Konstantynopolu niemieckich posłów. W trakcie przedłużających się rokowań armia rzymskiego cesarza przesuwała się powoli w kierunku bizantyjskiej stolicy. Kiedy wojska stanęły pod Adrianopolem, Fryderyk I zarządził postój. Tu zdecydował się dokończyć z Bizantyjczykami pertraktacje. [więcej]
Luty 1190 W lutym 1190 roku obaj cesarze podpisali w Adrianopolu układ, na mocy którego cesarz niemiecki otrzymał statki, którymi miała nastąpić przeprawa niemieckich wojsk na azjatyckie wybrzeże. Gwarancją porozumienia ustanowiono wymianę zakładników. Oprócz tego Fryderyk I uzyskał zapewnienie, że jego armia będzie zaopatrywana w żywność po odpowiednio niskich cenach.
Marzec 1190 W dniach 22-28 marca 1190 roku armia Fryderyka I Barbarossy została przetransportowana z Gallipoli do Azji Mniejszej. Rozpoczął się marsz na południe.
24 kwiecień 1190 24 kwietnia 1190 roku Fryderyk I Barbarossa dotarł do Laodycei. [więcej]
8 maj 1190 8 maja 1190 roku Fryderyk I Barbarossa dotarł z armią krzyżowców do Filomenion. Wcześniej tureccy posłowie wyjeżdżając z obozu krzyżowców uprowadzili rycerza Gotfryda z Wiesenbach. [więcej]
13 maj 1190 13 maja 1190 roku w obozie Fryderyka I obchodzono Zielone Świątki. Na obiad podano steki z wygotowanych skór końskich i wołowych. [więcej]
14 maj 1190 14 maja 1190 roku niemieckie oddziały Fryderyka I, które podobno stopniały do sześciuset rycerzy, stoczyły bitwę z Turkami seldżuckimi. [więcej]
17 maj 1190 17 maja 1190 roku krzyżowcy Fryderyka I zbliżyli się do Ikonium na tyle blisko, że nareszcie mogli do woli ugasić pragnienie. Następnego dnia niemieckie rycerstwo, pod dowództwem cesarskiego syna Fryderyka Szwabskiego, szturmem wdarło się do znakomicie obwarowanego miasta. [więcej]
Maj 1190 Po kilku dniach odpoczynku Fryderyk I wyruszył dalej. Przed nim było kolejne wielkie wyzwanie: przeprawa przez góry Taurus. [więcej]
10 czerwiec 1190 10 czerwca 1190 roku cesarz Fryderyk Barbarossa, aby szybciej dotrzeć do Seleukii, odłączył się od głównej armii i podążył skrótem. Na niektórych odcinkach jego szlaku przejście między ścianami skalnymi a wodą było tak wąskie, że trzeba było schodzić z konia. Taka podróż wydawała się Fryderykowi zbyt wolna, więc siedząc na koniu rzucił się w nurt rzeki Salef, aby ją przepłynąć. Jedne źródła podają, że wtedy właśnie utonął, a inne próbują nas przekonać, że dopłynął do przeciwległego brzegu, zjadł śniadanie, po którym postanowił zażyć odświeżającej kąpieli i właśnie w trakcie wykonywania toalety zniknął na wieki. [więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Ważne bitwy

Tortona 1155

Mediolan 1158

Crema 1159

Carcano 1160

Mediolan 1161-1162

Tuskulum 1167

Ankona 1173

Alessandria 1174

Legnano 1176

Wojny

III wyprawa krzyżowa
1189-1192

Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Konrad III
Żony i potomstwo:

Pierwszą żoną Fryderyka została około 1147 roku Adela von Vohburg. Małżeństwo nie doczekało się potomstawa. Fryderyk rozwiódł się w 1153 roku.

Drugą żoną Fryderyka została 1156 roku Beatrycze I Burgundzka.

  1. Fryderyk V (1164 - 1170) - książę Szwabii
  2. Henryk VI - następca tronu
  3. Fryderyk V (1167–1191) - książę Szwabii
  4. Otto I (1170 - 1200) - palatyn Burgundii
  5. Konrad II (1173 - 1196) - książę Szwabii i Rothenburga
  6. Filip Szwabski
  7. Beatrycze (1162–1174)
  8. Agnieszka
Następca: Henryk VI

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Fryderyk_Barbarossa
#FryderykBarbarossa
46

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.