Władcy Polski
Dynastia:
Piastów
Urodzony:
po 1070 roku
Zmarł:
8 lipca 1113 roku
Rodzice:
Władysław I Herman
1080
Około 1080 roku Zbigniew z woli ojca został pasowany na rycerza. [więcej]
1082
W wieku dwunastu lat Zbigniew zamieszkał w Krakowie w klasztorze benedyktynów i tam pobierał nauki w szkole katedralnej. [więcej]
1089
W 1089 roku Zbigniew został odesłany do żeńskiego klasztoru w Kwedlinburgu. W ten sposób prawdopodobnie próbowano go pozbawić praw do sukcesji .
1093
W 1093 roku doszło do konfliktu Brzetysława II i Władysława Hermana . Zbigniew , który dzięki wstawiennictwu czeskiego władcy opuścił klasztor w Kwedlinburgu, stanął po stronie czeskiego władcy i jednocześnie przeciwko własnemu ojcu. [więcej]
1093
W 1093 roku, po zakończeniu buntu, Zbigniew otrzymał we władanie swoją dzielnicę ze stolicą we Wrocławiu oraz prawo dziedziczenia tronu. [więcej]
1096
W 1096 roku Zbigniew został osaczony z północy przez Władysława Hermana , a od południa przez Brzetysława II . Zbigniew ratował się ucieczką do Kruszwicy . Tutaj, wspomagany przez Pomorzan, stoczył bitwę nad jeziorem Gopło. Potyczka zakończyła się klęską Zbigniewa. Kilka następnych miesięcy spędził w więzieniu. [więcej]
1 maj 1097
1 maja 1097 roku Zbigniew został ułaskawiony i odzyskał wolność. Otrzymał także we władanie Wielkopolskę i Mazowsze. Drugą połowę otrzymał jego przyrodni brat Bolesław . [więcej]
1099 - 1100
W latach 1099 - 1100 Zbigniew sprzymierzył się z bratem przeciwko ojcu i Sieciechowi. W wyniku konfliktu zbrojnego obaj bracia doprowadzili do wygnania palatyna, a Zbigniew zajął jego miejsce. [więcej]
1102
W 1102 roku, po śmierci ojca, Zbigniew przejął we władanie Wielkopolskę, Kujawy i Mazowsze.
1103
W 1103 roku Zbigniew nie pojawił się na weselu przyrodniego brata Bolesława . Niedługo potem namówił Borzywoja II , aby najechał Śląsk i utemperował rosnącego w siłę Bolesława. [więcej]
1105
W 1105 roku Zbigniew zawarł z bratem porozumienie, na mocy którego obaj zobowiązali się, że żaden z nich bez wiedzy drugiego nie będzie wchodził w żadne militarne układy z państwami ościennymi oraz że wzajemnie będą sobie pomagać zbrojnie w potrzebie. Niedługo po tym wydarzeniu Zbigniew zarządził koncentrację wojsk na pograniczu z Pomorzem. Na rozkaz brata stawił się także Bolesław , lecz zamiast wziąć udział w uczcie, pojechał ze swoją drużyną na polowanie. Tam został napadnięty. Chcąc przeżyć - ratował się ucieczką. Nieczysta intryga Zbigniewa była ewidentna. [więcej]
1106
Pod koniec 1106 roku, w odwecie za ubiegłoroczny incydent, Zbigniew został zaatakowany zbrojnie przez Bolesława . Widząc, co się dzieje, uciekł za Wisłę i ukrył się na Mazowszu. Tu pozyskał zbrojne oddziały, lecz gdy doszło do spotkania obu armii, Zbigniew poddał się. Podpisano pokój, na mocy którego stawał się wasalem Bolesława , a w jego władztwie pozostało tylko Mazowsze. [więcej]
1107
Pod koniec 1107 roku zignorował wezwanie Bolesława do wyprawy zbrojnej przeciwko Pomorzanom i z tego powodu został wypędzony z kraju. [więcej]
1108-1109
W latach 1108-09 Zbigniew wziął czynny udział, u boku Henryka V , w wojnie przeciwko Bolesławowi . Po odwrocie cesarza schronił się w Czechach i rozpoczął cykliczne łupieskie wyprawy na Śląsk.
1112
W 1112 roku Zbigniew wysłał list do Bolesława z przeprosinami i z prośbą o darowanie mu kawałka ojcowizny, na której mógłby osiąść i wiernie bratu służyć. Polski książę zgodził się na powrót wygnanego brata i wyznaczył mu Sieradz na miejsce pobytu. Podobno źli doradcy namówili Zbigniewa, aby nie okazywał skruchy podczas spotkania z Bolesławem . Zbigniew z rad skorzystał, lecz później okazało się, że jego pełna pychy twarz była powodem tego, że nie zdążył dojechać do Sieradza, ponieważ po drodze został pochwycony, oślepiony i w takim stanie wypuszczony na wolność. Ten zwykle pokorny i prostoduszny człowiek resztę życia spędził w klasztorze benedyktynów w Tyńcu.
Złota myśl na dziś
